Πολλάκις, οι σχολιαστές, κάνουν σοβαρές πολιτικές αναλύσεις...αναλύσεις που δεν είναι κατευθυνόμενες, αλλά αποτελούν τον τρόπο που σκέπτεται ένας αντικειμενικός παρατηρητής.
Τα δυο σενάρια που αναλύει ο σχολιαστής, "το έκλεψα" από το site του αγαπητού Λευτέρη Πανούση, γιατί το βρήκα ενδιαφέρον...
Νομίζω πως αξίζει της προσοχής των αναγνωστών του ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ.
Πόπη Σουφλή
Φαίνεται ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να φτάσει στον Ιούνιο και την συζήτηση για το τρίτο μνημόνιο, παίζοντας άμυνα και κάνοντας καθυστερήσεις.
Δεν έχω ακόμα καταλάβει εάν προσπαθεί να οδηγήσει σε ολική ρήξη με πρόσχημα τις εξοντωτικές μεταρρυθμίσεις που σίγουρα θα ζητήσουν οι ευρωπαίοι για να μας δανείσουν άλλα 50 δις ή θέλει να πετάξει το μπαλάκι στην εξέδρα και να πάει σε δημοψήφισμα ή εκλογές, ζητώντας από τον λαό να πάρει εκείνος το βάρος της απόφασης για τα εξαντλητικά μέτρα.
Στην δεύτερη περίπτωση, πρώτα θα πουλήσουν στον λαό το
παραμύθι ότι από τον Αύγουστο η χώρα πληρώνει τις αξιώσεις των δανειστών της χωρίς να έχει λάβει δεκάρα τσακιστή και με πολλές θυσίες κατάφερε να μαζέψει τα δις που χρειαζόταν, αλλά τώρα το νέο χρέος των 10+ δις που χρειάζεται να πληρώσει άμεσα, είναι υπερβολικό και δεν είναι δυνατό να καλυφθεί χωρίς νέο μνημόνιο. (Λες και δεν γνώριζαν τον Ιανουάριο για τη μεγάλη δόση του Ιουνίου).
Αν δούνε ότι ο λαός τρώει το παραμύθι, θα πάνε σε εκλογές, διαφορετικά θα προκαλέσουν δημοψήφισμα και η χώρα θα μπει στο τρίτο και δυσκολότερο μνημόνιο.
Θα μπορούν να λένε μετά στον κόσμο ότι «εμείς μπορούσαμε να σε σώσουμε και εκτός ευρώ αλλά εσύ αποφάσισες να μείνεις και να υποστείς τις συνέπειες και εμείς τελικά καλούμαστε να υλοποιήσουμε ότι εσύ αποφάσισες».
Εκείνο που δεν έχουν όμως υπολογίσει, είναι ότι ο λαός ποτέ του δεν έχει αναλάβει την ευθύνη των πράξεων του και πάντοτε ρίχνει το φταίξιμο στους εκάστοτε κυβερνόντες που ο ίδιος έφερε στην εξουσία.
Όπως για παράδειγμα πρώτα έδιωξε τον Βενιζέλο και έφερε στην εξουσία εκείνους που του υπόσχονταν πως υπάρχει τρόπος και οι φαντάροι να επιστρέψουν από το μέτωπο αλλά και οι κτήσεις στην μικρά Ασία να διατηρηθούν στο έπακρο και μετά τουφέκισε τους έξι βολικούς υπαίτιους για την καταστροφή, απαλλάσσοντας τον εαυτό του από κάθε φταίξιμο.
Έτσι ακριβώς θα γίνει και τώρα. Ο λαός έφερε στην εξουσία εκείνους που τον διαβεβαίωναν πως οι ευρωπαίοι εύκολα θα πειστούν να ξεχάσουν τα δανικά που μας έχουν δώσει έως σήμερα και να μας δανείσουν και άλλα.
Όταν αποδειχτεί ότι αυτό είναι αδύνατο, θα θεωρήσει πως φταίει ο Τσίπρας γιατί τον εξαπάτησε με «αληθοφανείς υποσχέσεις», για να ανέλθει στην εξουσία.
Ο Τσίπρας που σήμερα φαντάζει ισχυρός, σύντομα θα χάσει την γυαλάδα του και θα απομονωθεί.
Ο δε Βαρουφάκης, θα εκδιωχθεί κακήν κακώς…
Υπάρχει πάντα ωστόσο και ένα άλλο σενάριο που αν και φαντάζει λιγότερο πιθανό, οι έως σήμερα εξελίξεις, δρουν ενισχυτικά προς αυτό. Το εναλλακτικό σενάριο, είναι ότι ο Τσίπρας δεν είναι δέσμιος των κουμουνιστικών βαριδιών της αριστερής πλατφόρμας, αλλά σταθερός υποστηρικτής τους.
Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, ο Τσίπρας, από την πρώτη στιγμή ήθελε να οδηγήσει την χώρα εκτός Ευρώ και Ε.Ε., το κάνει όμως μεθοδικά ώστε να φανεί ως η μόνη αξιοπρεπής λύση.
Αν και δεν συμμερίζομαι αυτό το σενάριο, μου κάνει μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι τόσο ο Γλέζος, όσο και ο Μίκης Θεοδωράκης, μετά από μισάωρες κατ’ ιδίαν συναντήσεις με τον Τσίπρα, αποφάσισαν να σιωπήσουν και να μην του πάνε κόντρα.
Ο μεν, Γλέζος, μετά από σύντομη συζήτηση με τον Τσίπρα στις Βρυξέλες, πήρε ουσιαστικά πίσω την αφοριστική του δήλωση για την κυβέρνηση, ενώ ο Μίκης μετά από αντίστοιχη συνομιλία στο σπίτι του, αποφάσισε να μην δημοσιοποιήσει προς το παρόν τις απόψεις του…
Τί τους λέει ο Τσίπρας και κερδίζει την ανοχή τους;
Κανένας από τους δύο, στην ηλικία που βρίσκονται δεν έχει να κερδίσει κάτι με την σιωπή του, ενώ και οι δύο τους έχουν ταχθεί ανοιχτά υπέρ της τελικής ρήξης με την Ευρώπη…
Τα δυο σενάρια που αναλύει ο σχολιαστής, "το έκλεψα" από το site του αγαπητού Λευτέρη Πανούση, γιατί το βρήκα ενδιαφέρον...
Νομίζω πως αξίζει της προσοχής των αναγνωστών του ΑΤΤΙΚΑ ΝΕΑ.
Πόπη Σουφλή
Φαίνεται ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να φτάσει στον Ιούνιο και την συζήτηση για το τρίτο μνημόνιο, παίζοντας άμυνα και κάνοντας καθυστερήσεις.
Δεν έχω ακόμα καταλάβει εάν προσπαθεί να οδηγήσει σε ολική ρήξη με πρόσχημα τις εξοντωτικές μεταρρυθμίσεις που σίγουρα θα ζητήσουν οι ευρωπαίοι για να μας δανείσουν άλλα 50 δις ή θέλει να πετάξει το μπαλάκι στην εξέδρα και να πάει σε δημοψήφισμα ή εκλογές, ζητώντας από τον λαό να πάρει εκείνος το βάρος της απόφασης για τα εξαντλητικά μέτρα.
Στην δεύτερη περίπτωση, πρώτα θα πουλήσουν στον λαό το
παραμύθι ότι από τον Αύγουστο η χώρα πληρώνει τις αξιώσεις των δανειστών της χωρίς να έχει λάβει δεκάρα τσακιστή και με πολλές θυσίες κατάφερε να μαζέψει τα δις που χρειαζόταν, αλλά τώρα το νέο χρέος των 10+ δις που χρειάζεται να πληρώσει άμεσα, είναι υπερβολικό και δεν είναι δυνατό να καλυφθεί χωρίς νέο μνημόνιο. (Λες και δεν γνώριζαν τον Ιανουάριο για τη μεγάλη δόση του Ιουνίου).
Αν δούνε ότι ο λαός τρώει το παραμύθι, θα πάνε σε εκλογές, διαφορετικά θα προκαλέσουν δημοψήφισμα και η χώρα θα μπει στο τρίτο και δυσκολότερο μνημόνιο.
Θα μπορούν να λένε μετά στον κόσμο ότι «εμείς μπορούσαμε να σε σώσουμε και εκτός ευρώ αλλά εσύ αποφάσισες να μείνεις και να υποστείς τις συνέπειες και εμείς τελικά καλούμαστε να υλοποιήσουμε ότι εσύ αποφάσισες».
Εκείνο που δεν έχουν όμως υπολογίσει, είναι ότι ο λαός ποτέ του δεν έχει αναλάβει την ευθύνη των πράξεων του και πάντοτε ρίχνει το φταίξιμο στους εκάστοτε κυβερνόντες που ο ίδιος έφερε στην εξουσία.
Όπως για παράδειγμα πρώτα έδιωξε τον Βενιζέλο και έφερε στην εξουσία εκείνους που του υπόσχονταν πως υπάρχει τρόπος και οι φαντάροι να επιστρέψουν από το μέτωπο αλλά και οι κτήσεις στην μικρά Ασία να διατηρηθούν στο έπακρο και μετά τουφέκισε τους έξι βολικούς υπαίτιους για την καταστροφή, απαλλάσσοντας τον εαυτό του από κάθε φταίξιμο.
Έτσι ακριβώς θα γίνει και τώρα. Ο λαός έφερε στην εξουσία εκείνους που τον διαβεβαίωναν πως οι ευρωπαίοι εύκολα θα πειστούν να ξεχάσουν τα δανικά που μας έχουν δώσει έως σήμερα και να μας δανείσουν και άλλα.
Όταν αποδειχτεί ότι αυτό είναι αδύνατο, θα θεωρήσει πως φταίει ο Τσίπρας γιατί τον εξαπάτησε με «αληθοφανείς υποσχέσεις», για να ανέλθει στην εξουσία.
Ο Τσίπρας που σήμερα φαντάζει ισχυρός, σύντομα θα χάσει την γυαλάδα του και θα απομονωθεί.
Ο δε Βαρουφάκης, θα εκδιωχθεί κακήν κακώς…
Υπάρχει πάντα ωστόσο και ένα άλλο σενάριο που αν και φαντάζει λιγότερο πιθανό, οι έως σήμερα εξελίξεις, δρουν ενισχυτικά προς αυτό. Το εναλλακτικό σενάριο, είναι ότι ο Τσίπρας δεν είναι δέσμιος των κουμουνιστικών βαριδιών της αριστερής πλατφόρμας, αλλά σταθερός υποστηρικτής τους.
Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, ο Τσίπρας, από την πρώτη στιγμή ήθελε να οδηγήσει την χώρα εκτός Ευρώ και Ε.Ε., το κάνει όμως μεθοδικά ώστε να φανεί ως η μόνη αξιοπρεπής λύση.
Αν και δεν συμμερίζομαι αυτό το σενάριο, μου κάνει μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι τόσο ο Γλέζος, όσο και ο Μίκης Θεοδωράκης, μετά από μισάωρες κατ’ ιδίαν συναντήσεις με τον Τσίπρα, αποφάσισαν να σιωπήσουν και να μην του πάνε κόντρα.
Ο μεν, Γλέζος, μετά από σύντομη συζήτηση με τον Τσίπρα στις Βρυξέλες, πήρε ουσιαστικά πίσω την αφοριστική του δήλωση για την κυβέρνηση, ενώ ο Μίκης μετά από αντίστοιχη συνομιλία στο σπίτι του, αποφάσισε να μην δημοσιοποιήσει προς το παρόν τις απόψεις του…
Τί τους λέει ο Τσίπρας και κερδίζει την ανοχή τους;
Κανένας από τους δύο, στην ηλικία που βρίσκονται δεν έχει να κερδίσει κάτι με την σιωπή του, ενώ και οι δύο τους έχουν ταχθεί ανοιχτά υπέρ της τελικής ρήξης με την Ευρώπη…
DCHRIST
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.