Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

O Πάπας ζήτησε ανοιχτά ένωση των Εκκλησιών προς την Πανθρησκεία


Ο εγκάθετος της Λευκής Αδελφότητας Πάπας Φραγκίσκος προτείνει ανοιχτά την ένωση των χριστιανικών Εκκλησιών, προκειμένου όλες μαζί οι θρησκείες να συγχωνευτούν στην Πανθρησκεία υπό την σιδηρά πυγμή του Αντίχριστου.

«Το έλεος του Θεού είναι ο δεσμός που ενώνει τις Εκκλησίες, καρπός του Αγίου Πνεύματος που παράγει την κοινωνία, αλλά ποτέ την ομοιομορφία», δήλωσε ο Πάπα χαρακτηρίζοντας τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, «αδερφό» του.

Συμπλήρωσε πως από τους πρώτες αιώνες υπήρξαν πολλές διαφορές μεταξύ των Εκκλησιών της Ρώμης (Λευκή Αδελφότητα) και της Κωνσταντινούπολης (Μαύρη Αδελφότητα), ωστόσο:

«Εάν, ως Καθολικοί και Ορθοδόξοι, θέλουμε να διακηρύξουμε μαζί τα θαύματα του ελέους του Θεού σε ολόκληρο τον κόσμο, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να τρέφουμε αισθήματα και συμπεριφορές αντιπαλότητας, δυσπιστία και μνησικακία. Το θείο έλεος, μας ελευθερώνει από το βάρος συγκρούσεων του παρελθόντος και μας επιτρέπει να είμαστε ανοικτοί για το μέλλον στο οποίο το Πνεύμα μας καθοδηγεί».

Ζήτησε δηλαδή κοινή πορεία των Εκκλησιών προς την παγκόσμια Νέα Εποχή του Αντίχριστου, την οποία θα καθοδηγεί μάλιστα το Άγιο Πνεύμα.

Επιπλέον, έκανε και αναφορά στην «ισχυρή πνευματική και ανθρώπινη εγγύτητα» που βίωσε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στο ελληνικό νησί της Λέσβου, όπου και ευλόγησε το τραπέζι των ορθοδόξων, σας πρώτος ιερέας.

Τέλος σε σχέση με την Πανορθόδοξη της Κρήτης δήλωσε:

«Μαζί με πολλούς από τους καθολικούς αδελφούς και τις αδελφές μας και τους άλλους χριστιανούς, προσευχηθήκαμε για την προετοιμασία και την πραγματοποίηση του Συνόδου. (...) Είθε το Άγιο Πνεύμα να φέρει από την εκδήλωση αυτή άφθονους καρπούς για το καλό της Εκκλησίας».

Τα σχόλια δικά σας!
 
 
Read more »

Η Μέρκελ ζητά επιτακτικά Διατλαντική Ένωση


Στην αγκαλιά των ΗΠΑ η Ευρώπη, ρήξη με Ρωσία

Εδώ και καιρό προωθείται το σχέδιο της διατλαντικής ένωσης (TTIP), προκειμένου να αντικαταστήσει την ΕΕ στον δρόμο για την δημιουργία «παγκόσμιου» κράτους με ένα κέντρο εξουσίας για όλους, όπως ορίζει το τελικό στάδιο της παγκοσμιοποίησης.

Η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, δήλωσε την Τρίτη πως δεν βλέπει κανέναν λόγο να σταματήσουν οι διαπραγματεύσεις για την εν λόγω συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών, παρά το Brexit.

«Δεν υπάρχει κανείς που να είπε ότι θα πρέπει να σταματήσουμε τις συνομιλίες, συμπεριλαμβανόμενης και της Μεγάλης Βρετανίας», τόνισε η Μέρκελ, προσθέτοντας, «Υπήρξε ξεκάθαρη εντολή να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις».

«Υπάρχουν μερικοί εδώ που λένε ότι λόγω της αποχώρησης της Βρετανίας δεν θα πρέπει να κυνηγήσουμε το θέμα γιατί ένας από τους υποστηρικτές της συμφωνίας έχει φύγει», είπε. «Νομίζω ότι αυτή είναι λάθος τακτική. Είτε την θέλουμε (τη συμφωνία) και ολοκληρώνουμε τις συνομιλίες, είτε δεν τη θέλουμε. Για μένα δεν είναι λόγος αυτός να σταματήσουμε τις συνομιλίες», πρόσθεσε.

Σημειώνεται πως σε περίπτωση που προχωρήσει τελικά η εμπορική συμφωνία της διατλαντικής ένωσης, η Ευρώπη θα απομακρυνθεί από την Ρωσία, με την οποία διατηρεί μέχρι στιγμής ζωτικής σημασίας γεωοικονομικές συμφωνίες.
 
 
Πηγή: http://www.el.gr
Read more »

Στη Ρώσικη σφαίρα επιρροής η Τουρκία! Τι συμφωνήθηκε κάτω από το τραπέζι - Οργή Ε.Ε. και ΗΠΑ


Η Τουρκία μπαίνει πλέον στην ρωσική σφαίρα επιρροής αν τηρηθούν τα όσα συμφωνήθηκαν μεταξύ Β.Πούτιν και Ρ.Τ.Ερντογάν.

Τα λάθη πληρώθηκαν και το ίδιο και ο Τσάρος που...πληρώθηκε όπως ακριβώς ήθελε! Κατασκευάζει τον αγωγό από το κοίτασμα "Λεβιάθαν" προς την Τουρκία. Φυσικά όλα εξαρτώνται από την Τουρκία αν τηρήσει όλα όσα δεσμεύτηκε. Η Τουρκία αναμένεται να καταθέσει αίτημα για ένταξη στην Συνεργασία της Σαγκάης, Ρωσία και Κίνα θελουν να περάσει η Άγκυρα υπό την δικιά τους επιρροή για να κυριαρχήσει ο "Δρόμος του Μεταξιού". Εν ολίγοις ο Τσάρος έχασε δυο μαχητικά, άκουσε και δυο τρεις χαζομαρούλες και γύρισε όλο το παιχνίδι υπέρ του. Οι ΗΠΑ έχοντας καταλάβει ότι η Άγκυρα υπέκυψε ολοκληρωτικά στους Ρώσους, αντέδρασε οργισμένα: «Είμαστε πολύ έκπληκτοι από την συμπεριφορά του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ερντογάν. Βλέπουμε την απολογία του Τούρκου Προέδρου ως μια εντελώς ακατάλληλη κίνηση και θα ήθελα να ακούσω τη θέση του ιδίου προσωπικά. Ως εταίρος του ΝΑΤΟ, ο Ερντογάν μας απογοητεύει. Ελπίζουμε ότι η απολογία της Τουρκίας προς την Ρωσία κατά τη διάρκεια της «πτώσης» του ρωσικού μαχητικού θα αναθεωρηθεί. Σε αντίθετη περίπτωση, οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν να αλλάξουν τις σχέσεις τους με την Τουρκία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προτρέπουν την Τουρκία να παραμείνει πιστή στις δημοκρατικές αρχές για τις οποίες αγωνιζόμαστε στην Συρία. Σε οποιαδήποτε άλλη θέση εμείς και οι εταίροι μας στο ΝΑΤΟ, θα την θεωρήσουμε ως απαράδεκτη».

Όχι μόνο οι ΗΠΑ, αλλά και η Ε.Ε. εκτόξευσε τα βέλη της στον Τούρκο Πρόεδρο για την ''κωλοτούμπα'' αυτή: «Στο εγγύς μέλλον ελεύθερο καθεστώς χορήγησης βίζας για Τούρκους πολίτες εντός της ΕΕ δεν πρόκειται να υπάρξει . Δεν είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τέτοια βήματα. Η σημερινή κατάσταση είναι τέτοια που είμαστε αναγκασμένοι να αναβάλουμε την απόφαση αυτή μέχρι ότου έρθουν καλύτερες μέρες», είπε χαρακτηριστικά ο Ντ.Τουσκ.

Μία πιθανή ημερομηνία για προσωπική συνάντηση του Β.Πούτιν και του Ρ.Τ.Ερντογάν σύμφωνα με τουρκικές πηγές είναι η 4-5 Σεπτεμβρίου. Ο αγωγός αυτός θα αποφέρει τεράστια κέρδη στη Ρωσία και εμμέσως πλην σαφώς, θα ισχυροποιήσει τη θέση της στον ενεργειακό τομέα, παγκοσμίως.

"Το έργο του Turkish Stream έχει μελετηθεί διεξοδικά. Το κόστος για τις τέσσερις "γραμμές" έχει εκτιμηθεί στα 11.4 δισ. ευρώ. Το επίπεδο ετοιμότητας για προσέλξυση επενδύσεων είναι πολύ υψηλό. Ο βαθμός ετοιμότητας χρηματοδότησης του έργου είναι πολύ υψηλός. Η Gazprom είναι έτοιμη για διάλογο για τον Turkish Stream» τόνισε ο αναπληρωτής διευθυντής της Gazprom.

Ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, είπε ότι Ρωσία και Τουρκία θα συνεργαστούν για να βρουν τρόπους επίλυσης της συριακής κρίσης.

"Βρισκόμασταν σε πολύ στενή επαφή με την Τουρκία για το θέμα της Συρίας όταν αυτή διακόπηκε για προφανείς λόγους. Τώρα μετά την τουρκική απολογία και την σημερινή τηλεφωνική επικοινωνία μου φαίνεται ότι η Ρωσία και η Τουρκία θα ξαναρχίσουν την συνεργασία τους για την επίλυση του συριακού ζητήματος. Από την Τουρκία όπως γνωρίζετε εξαρτώνται πολλά και η απόφαση των ΗΕ καλεί όλες τις χώρες να βοηθούν τις περιφερειακές δυνάμεις αποτρέποντας την χρήση της επικράτειας τους από τρομοκράτες και σε εκείνους που πραγματοποιούν τρομοκρατικές πράξεις σε Συρία-Ιράκ κτλ.''.

Ο Ν.Πεσκόφ υπενθύμισε ότι ο Β.Πούτιν πρόσφερε τα συλλυπητήρια του στον τουρκικό λαό κατά την διάρκεια επίσκεψης σε ένα σχολείο της Γερμανικής πρεσβείας στην Μόσχα νωρίτερα σήμερα.

«Λυπούμαστε και νοιώθουμε συμπάθεια και θλίψη για τα θύματα της χτεσινής τρομοκρατικής επίθεσης» είπε ο Πούτιν.

Και η εκπρόσωπος του Ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα, είπε ότι το πρόσφατο μακελειό στην Τουρκία προκαλεί κοινή θλίψη.

«Οι εκρήξεις στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης απέδειξαν ότι η τρομοκρατία δεν έχει εθνικότητα και θρησκεία. Είναι μια μέθοδος δολοφονίας και μέσω απόκτησης ενός σκοπού. Άνθρωποι διαφορετικών απόψεων και εθνικοτήτων σκοτώθηκαν. Είναι κοινή μας θλίψη και μόνο η κοινή απόρριψη της τρομοκρατίας και ο τερματισμός του διαχωρισμού τους σε μετριοπαθείς και μη τρομοκράτες θα δώσει μια ευκαιρία στον κόσμο να επιβιώσει» τόνισε.

Οι σχέσεις εξομαλύνθηκαν και η Ρωσία βγαίνει κερδισμένη. Μόνο η χώρα μας χάνει που ποτέ δεν αποτίναξε το Νατοικο και Ευρωπαικο χέρι από πάνω της, σε αντίθεση με την Τουρκία που κατάλαβε που βρίσκεται το όφελος της..

Το μέλλον κρίνεται έκρυθμο και αβέβαιο και σίγουρα θα υπάρξουν και απαντήσεις επί της ουσίας από ΝΑΤΟ και ΕΕ.. 
 
 
Πηγή: http://www.el.gr/
Read more »

Η κυριαρχία των Η.Π.Α. στον πλανήτη τελείωσε, αλλάζουμε εποχή


Έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις, σχετικά με τις αιτίες που οδήγησαν τους Βρετανούς να οδηγηθούν στην έξοδο από την ΕΕ – εάν φυσικά αυτό επιδιώκουν και όχι να αποκομίσουν διαπραγματευτικά οφέλη, όπως οι Ιρλανδοί στο παρελθόν (ανάλυση).

Οι αναφορές όμως στη γεωπολιτική πλευρά του θέματος δεν είναι αρκετές, οπότε θεωρήσαμε εύλογη την παρουσία της παρακάτω (πηγή: T. Meyssan), η οποία είναι από τις πλέον ενδιαφέρουσες:

(α) Ποια είναι τα συμφέροντα πίσω από το BREXIT;

Αντίθετα με τις συνθηματολογίες, δεν είναι το UKIP αυτό που προκάλεσε το δημοψήφισμα που μόλις κέρδισε. Η απόφαση αυτή επιβλήθηκε στον D. Cameron από μέλη του Συντηρητικού Κόμματος. Για τους τελευταίους, η πολιτική του Λονδίνου πρέπει να είναι μια ρεαλιστική προσαρμογή στο μεταβαλλόμενο κόσμο. Αυτό το «έθνος παντοπωλών», όπως το χαρακτήριζε ο Ναπολέων παρατήρησε ότι, οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον ούτε η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, ούτε η πρώτη στρατιωτική δύναμη. Δεν έχουν επομένως πια λόγο να είναι προνομιακοί εταίροι τους.

Ως εκ τούτου, ακριβώς όπως η M. Thatcher δεν δίστασε να καταστρέψει την βιομηχανία του Ηνωμένου Βασιλείου, για να μετατρέψει τη χώρα της σε ένα παγκόσμιο οικονομικό κέντρο, έτσι και οι σημερινοί συντηρητικοί δεν δίστασαν να ανοίξουν το δρόμο για την ανεξαρτησία της Σκωτίας και της Βόρειας Ιρλανδίας – ρισκάροντας την απώλεια του πετρελαίου της Βόρειας Θάλασσας, για να κάνουν το City το πρώτο χρηματοπιστωτικό offshore κέντρο του κινεζικού νομίσματος.

Η εκστρατεία για το BREXIT υποστηρίχτηκε ευρέως από την αγγλική ελίτ και από τα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ – από τις δύο αυτές «ομάδες» που κινητοποίησαν τον λαϊκό Τύπο, για να επιτευχθεί η επιστροφή στην ανεξαρτησία. Αντίθετα δε με όσα εξηγεί ο ευρωπαϊκός Τύπος, η αποχώρηση των Βρετανών από την ΕΕ δεν θα γίνει με αργό ρυθμό – επειδή η ΕΕ θα καταρρεύσει γρηγορότερα από τον χρόνο που απαιτείται για τις γραφειοκρατικές διαπραγματεύσεις, όσον αφορά την έξοδο τους.

Για παράδειγμα, τα κράτη της σοβιετικής ΚΟΜΕΚΟΝ δεν είχαν χρόνο για να διαπραγματευτούν την έξοδο τους – επειδή η ΚΟΜΕΚΟΝ σταμάτησε να λειτουργεί μόλις αναπτύχθηκαν οι φυγόκεντρες δυνάμεις. Τα κράτη μέλη της ΕΕ που παραμένουν προσκολλημένα στην ένωση, επιμένοντας να διασώσουν ότι έχει απομείνει, θα αποτύχουν να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση – κινδυνεύοντας να αντιμετωπίσουν τις ίδιες επώδυνες «συσπάσεις» που γνώρισε τα πρώτα χρόνια η νέα Ρωσία: την ιλιγγιώδη πτώση του επίπεδου ζωής και του προσδόκιμου ζωής.

Το BREXIT δεν είναι παρά μια απάντηση, στην καθοδική πορεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Δυστυχώς ούτε το Πεντάγωνο, το οποίο προετοιμάζει τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία, δεν κατάλαβε ότι, δεν είναι πλέον σε θέση να επιβάλει στους συμμάχους του την αύξηση των αμυντικών προϋπολογισμών τους (με εξαίρεση την υποτελή Γερμανία), για να υποστηρίξουν τις στρατιωτικές περιπέτειες του. Η κυριαρχία της Ουάσιγκτον στον πλανήτη τελείωσε. Αλλάζουμε εποχή.

(β) Τι πρόκειται να αλλάξει;
Η πτώση του σοβιετικού μπλοκ ήταν καταρχήν ο θάνατος μιας κοσμοθεωρίας. Οι Σοβιετικοί και οι σύμμαχοί τους ήθελαν να χτίσουν μια συνεκτική κοινωνία, όπου όλοι θα συμμετείχαν όσο το δυνατόν περισσότερο, από κοινού. Κατέληξαν σε μια γιγαντιαία γραφειοκρατία, με «νεκρωτικούς ηγέτες».

Το BREXIT τώρα σηματοδοτεί το τέλος της ιδεολογικής κυριαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών – της δήθεν δημοκρατίας των «τεσσάρων ελευθεριών». Εάν η Άγγλοι πρόκειται να γυρίσουν πίσω στις παραδόσεις τους, οι ηπειρωτικοί Ευρωπαίοι θα βρεθούν ξανά αντιμέτωποι με τα ερωτήματα των γαλλικών και των ρωσικών επαναστάσεων, σχετικά με τη νομιμότητα της εξουσίας – οπότε θα ανατρέψουν τους Θεσμούς τους, με κίνδυνο αναβίωσης της γαλλογερμανικής σύγκρουσης.

Το BREXIT σηματοδοτεί επίσης το τέλος της αμερικανικής στρατιωτικής και οικονομικής κυριαρχίας – επειδή το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

(γ) Πρώτες συνέπειες εντός της ΕΕ

Είναι πιθανό το ότι οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί, οι Δανοί και άλλοι λαοί θα προσπαθήσουν να «αποκολληθούν» από την ΕΕ. Για να τα καταφέρουν, θα πρέπει να συγκρουστούν με την άρχουσα τάξη τους. Αν και η διάρκεια αυτής της μάχης δεν μπορεί να υπολογισθεί, η κατάληξη της είναι αναμφίβολη: η διάλυση της ΕΕ και τις Ευρωζώνης.

(δ) Πρώτες συνέπειες για το Ηνωμένο Βασίλειο
Ο πρωθυπουργός D. Cameron επικαλέστηκε τις καλοκαιρινές διακοπές, για να παραιτηθεί έως τον Οκτώβριο. Ο καταρχήν διάδοχός του, ο B. Johnson, μπορεί να προετοιμάσει την αλλαγή για να την εφαρμόσει αμέσως μετά την εγκατάσταση του στη Downing Street. Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα περιμένει την οριστική έξοδο του από την ΕΕ για να εφαρμόσει τη δική του πολιτική – ξεκινώντας με το διαχωρισμό του από τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και της Συρίας.

Σε αντίθεση τώρα με ότι γράφει ο ευρωπαϊκός Τύπος, το City του Λονδίνου δεν επηρεάζεται άμεσα από το BREXIT. Λαμβάνοντας υπόψη το ειδικό καθεστώς του, ως ανεξάρτητο κράτος υπό την εξουσία του Στέμματος, δεν ήταν ποτέ μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βέβαια, δεν θα μπορεί πλέον να στεγάσει τις έδρες ορισμένων εταιρειών που θα μεταναστεύσουν στο εσωτερικό της ΕΕ αλλά, αντίθετα, θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει την κυριαρχία του Λονδίνου για την ανάπτυξη της αγοράς του κινεζικού νομίσματος. Ήδη από τον Απρίλιο απέκτησε τα απαραίτητα προνομιακά δικαιώματα – με την υπογραφή συμφωνίας με την Κεντρική Τράπεζα της Κίνας. Περεταίρω, αναμένεται ότι θα αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό τις δραστηριότητές του, ως φορολογικός παράδεισος για τους Ευρωπαίους.

Αν και το BREXIT θα αποδιοργανώσει προσωρινά τη βρετανική οικονομία εν αναμονή των νέων κανόνων, είναι πιθανό ότι το Ηνωμένο Βασίλειο (ή τουλάχιστον η Αγγλία) θα αναδιοργανωθεί γρήγορα, προς όφελος του. Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν οι σχεδιαστές αυτού του σεισμού θα έχουν τη σοφία να μοιράσουν τα οφέλη με τον λαό τους. Το BREXIT θα είναι μεν η επιστροφή στην εθνική κυριαρχία, αλλά δεν εγγυάται τη λαϊκή κυριαρχία.

Ολοκληρώνοντας, το διεθνές τοπίο μπορεί να εξελιχθεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με τις αντιδράσεις που θα ακολουθήσουν. Ακόμη και αν αυτό αποδειχθεί οδυνηρό για ορισμένους λαούς, είναι πάντοτε καλύτερο να αντιμετωπίζει κανείς την πραγματικότητα, όπως οι Βρετανοί, παρά να επιμένει σε ένα ουτοπικό όνειρο, έως ότου καταστραφεί εντελώς.

Αυτή είναι η γεωπολιτική πλευρά του θέματος σύμφωνα με την οποία, καλύτερα να προσέχουμε την ισοτιμία του ευρώ παρά αυτήν της στερλίνας – ενώ οι αγορές μάλλον βιάζονται να πανηγυρίσουν.

Analyst Team
Πηγή  http://www.analyst.gr
Read more »

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Οι ευεργετικές ιδιότητες των αποξηραμένων σύκων και πως τα φτιάχνουμε


Τα ξερά σύκα είναι καρπός αποξηραμένος στον ήλιο χωρίς κανένα χημικό πρόσθετο. Είναι εύγευστα, θρεπτικά και υγιεινά.

Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε μέταλλα όπως ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο, και βιταμίνη Α καθώς και φυτικές ίνες. Περιέχουν μεγάλη ποσότητα σακχάρων, γι αυτό και αποτελούν σημαντική πηγή ενέργειας για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Ένα μεγάλο ξερό σύκο αποδίδει 60 θερμίδες.

Ο τρόπος αποξήρανσης είναι πανεύκολος, εμείς το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να προμηθευτούμε ώριμα σύκα!

Υλικά:
Σύκα
Φύλλα δάφνης

Εκτέλεση:
Απλώνουμε τα σύκα με την φλούδα επάνω σε μια σχάρα ή σε ψάθινο πλέγμα και τα σκεπάζουμε με ένα τούλι ή τουλπάνι για τα έντομα.

Τα αφήνουμε για 7-10 ημέρες στον ήλιο μέχρι να στεγνώσουν καλά. Προσοχή τα γυρνάμε καθημερινά.

Τοποθετούμε τα σύκα σε ένα ταψί. Ανάβουμε το φούρνο στους 100 βαθμούς και βάζουμε το ταψί με τα σύκα και φουρνίζουμε για 15 λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν ελαφρώς – αυτό τα προφυλάσσει από το σκουλήκι και τα κάνει και νοστιμότερα.

Όταν κρυώσουν, όχι εντελώς, παίρνουμε ένα μπολ και βάζουμε μέσα λαδόκολλα. Τοποθετούμε τα σύκα και κάθε δυο σειρές τα πατάμε ελαφρά ώστε να κολλήσουν. Προσθέτουμε και τα φύλλα δάφνης.

Όταν γεμίσουμε το μπολ κλείνουμε καλά τη λαδόκολλα.
Βάζουμε το μπολ σε μια πάνινη τσάντα ή ακόμα και σε μπολ που να κλείνει καλά. Έτσι τα διατηρούμε μαλακά και μακριά από τις πεταλούδες που κάνουν το σκουλήκι.

Μικρά μυστικά:

♦ Μόλις ετοιμαστούν τα σύκα στον ήλιο, εάν θέλουμε, και σας συμβουλεύουμε να το κάνετε, φτιάχνουμε ένα μείγμα από καρύδια, σουσάμι και ζάχαρη – την ποσότητα την κανονίζουμε ανάλογα με τα σύκα που έχουμε. Με ένα μικρό κουτάλι τα ανοίγουμε με προσοχή και τα γεμίζουμε. Τα τοποθετούμε στο ταψί όρθια για να μη χυθεί η γέμιση.

♦ Αν θελήσουμε να επαναφέρουμε τα σύκα στη φυσική τους κατάσταση για να τα χρησιμοποιήσουμε σε συνταγές, τα τοποθετούμε σε ένα δοχείο και τα σκεπάζουμε με βραστό νερό. Τα αφήνουμε να μουλιάσουν αρκετή ώρα, μέχρι να ενυδατωθούν και να γίνουν τρυφερά. Δίνουν ωραιότατη γεύση σε δροσιστικά ποτά, ψωμιά, πίτες, πουτίγκες, φρουτοσαλάτες, χτυπημένο γάλα και μαγειρεμένα δημητριακά. Το νερό που θα περισσέψει από το μούλιασμα των φρούτων, εκτός του ότι περιέχει πολύτιμα συστατικά των καρπών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υλικό της συνταγής, για να δώσει περισσότερη γεύση και άρωμα.

Θρεπτικές ιδιότητες:

1. Τα αποξηραμένα σύκα είναι ένα υγιεινό σνακ. Έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπη και χοληστερόλη και είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και μέταλλα.

2. Έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε νάτριο και έχουν αρκετά καλές ποσότητες καλίου. Αυτό βοηθά να διατηρηθεί η πίεση του αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα και μειώνει την κατακράτηση του νερού. Το κάλιο είναι επίσης σημαντικό για τους μυς και τα νεύρα .

3. Καλή πηγή ασβεστίου. Βοηθούν στην ανάπτυξη και ενίσχυση των οστών, καθώς και στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης οστεοπόρωσης.

4. Καλή πηγή μαγνησίου. Βοηθά στην ανακούφιση της κόπωσης, τη χαλάρωση των μυών, των νεύρων και των αιμοφόρων αγγείων, ημικρανίες, ένταση και πόνος στους μυς, κλπ.

5. Καλή πηγή χαλκού, η οποία μειώνει τον κίνδυνο φλεγμονωδών νόσων όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ενισχύει τη δραστηριότητα των ενζύμων που απαιτούνται για τη διατήρηση της ελαστικότητας των αιμοφόρων αγγείων, των συνδέσμων και των αρθρώσεων.

6. Καλή πηγή μαγγανίου, το οποίο αποτελεί βασικό συμπαράγοντα σε πολλές ενζυμικές αντιδράσεις στο σώμα, ειδικά στον τομέα της παραγωγής ενέργειας και της αντιοξειδωτικης άμυνας.

7. Μέτρια πηγή σιδήρου, η οποία βοηθά στην αναπνοή σε κυτταρικό επίπεδο, με την σύνθεση της αιμοσφαιρίνης που βοηθά να μεταφέρει οξυγόνο στα κύτταρα.

8. Πολύ καλή πηγή διαλυτών φυτικών ινών. Προσθέτει και παράγει κορεσμό, προάγει την υγεία του παχέος εντέρου, και επίσης βοηθά στην ανακούφιση της δυσκοιλιότητας, των αιμορροΐδων, των εκκολπωματικών διαταραχών, κ.λπ

9. Οι φυτικές ίνες δημιουργούν μια αίσθηση πληρότητας στο στομάχι, και έτσι βοηθούν στην απώλεια βάρους.
 
 
Read more »

Η «ΣΥΓΝΩΜΗ» ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΟΙ ΗΠΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΓΟΙ





Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Πολλούς εξέπληξε η αιφνίδια κίνηση του Ερντογάν να στείλει επιστολή στον Ρώσο πρόεδρο ζητώντας συγγνώμη για την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους και παράλληλα ο Τούρκος πρωθυπουργός, Μπιναλί Γιλντιρίμ, να δηλώσει ότι η Τουρκία είναι πρόθυμη να αποζημιώσει την οικογένεια του Ρώσου πιλότου που βρήκε τον θάνατο δηλαδή και οι δυο όροι που είχε θέσει η Ρωσία για εξομάλυνση των σχέσεων.

Για όσους όμως παρακολουθούν τις εξελίξεις στην Τουρκία, αυτό δεν έγινε εν αιθρία αλλά υπήρξε μια προεργασία και κυρίως κάποιες εξελίξεις που ανάγκασαν τον Ερντογάν να αλλάξει στάση, διακινδυνεύοντας το ίδιο του το γόητρο στο εσωτερικό της χώρας αν και αυτό επλήγει περισσότερο με την επαναπροσέγγιση με το Ισραήλ. 

Η ανοιχτή στήριξη των Αμερικανών στους Κούρδους της Συρίας μέχρι του σημείου να τους χορηγούν οπλικά συστήματα, αλλά και η ανάμειξη των Γαλλογερμανών στον εμφύλιο της Συρίας υπέρ των Κούρδων και παράλληλα τον επικείμενο ναυάγιο της χορήγησης βίζας στην Τουρκία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ήταν οι πρώτοι λόγοι της στροφής του Ερντογάν. Από την άλλη η τεράστια οικονομική ζημιά από το ρωσικό εμπάργκο στα τουρκικά προϊόντα, αλλά και η καθίζηση του τουρισμού ένας από τους βασικούς παράγοντες της τουρκικής οικονομίας, έκαναν τον Τούρκο πρόεδρο να καταλάβει ότι δεν σηκώνει άλλο τα νταηλίκια του, γιατί θα το πληρώσει πολύ ακριβά.

Ο δεύτερος όμως και για πολλούς Τούρκους κυριότερος λόγος για τον οποίο και η Ρωσία «επιζητούσε» την συγγνώμη του Ερντογάν, πέραν των μεγάλων έργων που έχουν αναλάβει ρωσικές εταιρείες, είναι ο αγωγός φυσικού αερίου που θα συνδέει την Ρωσία μέσω Τουρκίας με την Ευρώπη. Ο αγωγός αυτό δίνει στην Ρωσία ένα μεγάλο ατού καθώς μπαίνει ξανά δυναμικά στο ενεργειακό παιχνίδι και κυρίως ο αγωγός είναι εκτός αμερικανικών σχεδίων.

Σίγουρα η διπλή κίνηση τους Ερντογάν προς το Ισραήλ και προς την Ρωσία είναι μέσα στο μεγάλο παιχνίδι των ενεργειακών αγωγών. Η προώθηση των ενεργειακών κοιτασμάτων του Ισραήλ μέσω Τουρκίας προς την Ευρώπη, και από την άλλη ο αγωγός South Stream, ανεβάζει σημαντικά την γεωπολιτική αξία της Τουρκίας.

Εκείνο όμως που δεν γνωρίζουμε ακόμα πως θα επηρεάσει αυτή η διπλή κίνηση είναι το κουρδικό και εδώ υπάρχουν πολλά ερωτήματα. Από την άλλη το προεκλογικό κλίμα στις ΗΠΑ διαμορφώνουν μια αντιτουρκική ατμόσφαιρα και ήδη έχουν εκδοθεί δυο ταξιδιωτικές οδηγίες προς τους Αμερικανούς να αποφεύγουν την Τουρκιά, εξέλιξη που οδηγεί στην περαιτέρω επιδείνωση των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας κάτι που διευκόλυνε τις κινήσεις του Ερντογάν.

Η μεγάλη απουσία σε όλα αυτά είναι κατά πρώτο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά κυρίως της χώρας μας που για άλλη ια φορά σέρνεται από τις εξελίξεις δεμένη στο μνημονιακό της άρμα, είναι για άλλη μια φορά χαρακτηριστική της αδυναμίας να αρθρώσουν λόγο εξωτερικής πολιτικής

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Read more »

H εμφάνιση της Παναγίας στον πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ στη μονή Σαιντανάγιας στη Συρία

Αποτέλεσμα εικόνας για ΑΣΑΝΤ και ΠαναγίαΉταν βράδυ στη μονή της Παναγίας της Σαιντανάγιας στο όρος Καλαμούν στην περιφέρεια Δαμασκού.Το μοναστήρι είχε κλείσει.Ένας απρόσμενος επισκέπτης χτυπάει επίμονα την πόρτα. Η καλόγρια που είναι υπεύθυνη για την είσοδο στη πύλη ανοίγει αφού πρώτα βεβαιωθεί για το ποιος είναι .Ναι ήταν ο πρόεδρος της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας ο Bashar al Assad. Εμβρόντητες μένουν οι μοναχές καθώς αιφνιδιάστηκαν από την αιφνιδιαστική όσο και απροσδόκητη επιβλητική του παρουσία. Τις χαιρέτησε με σεβασμό και τους δήλωσε ότι ήρθε για προσκύνημα τους ζήτησε μόνο να διασφαλίσουν ότι θα είναι μόνος του στο ναό γιατί θα ήθελε να προσευχηθεί στην Παναγία απερίσπαστος και να μην είναι κανείς άλλος στην εκκλησία. Οι μοναχές ένιωσαν ένα ρίγος να διαπερνά ως τα μοίχια την ύπαρξή τους . Τον διαβεβαίωσαν ότι θα φροντίσουν να πραγματοποιηθεί το αίτημά του.

Ο πρόεδρος εισέρχεται μ΄ευλάβεια στο ναό….. Η πόρτα κλείνει ερμητικά πίσω του. Εκεί στο ημίφως προσεύχεται στην Παναγία…… Αφού μεσολαβεί κάποιο διάστημα της ώρας ο πρόεδρος εξέρχεται. Οι μοναχές τον ρωτούν αν έμεινε ικανοποιημένος. Ο πρόεδρος Bashar al Assad εκφράζει στις μοναχές την απόλυτη ικανοποίηση του αλλά τους λέει ότι δεν τήρησαν την υπόσχεσή τους. »Είχα ζητήσει να είμαι μόνος στο ναό ποιά ήταν αυτή γυναίκα με το μωρό που ήταν μαζί μου στο ναό; δεν είπαμε να μην επιτρέψετε σε κανένα να μπει όσο θα βρίσκομαι μέσα; »
Οι μοναχές του απάντησαν ότι καμιά γυναίκα δεν μπήκε στο ναό ότι τήρησαν την δέσμευσή τους και ότι αυτή που είδε ήταν η Κυρία της Μονής η Παναγίας. Η συγκίνηση ήταν και είναι μεγάλη………Το περιστατικό έλαβε χώρα κατά το διάστημα του πολύνεκρου πολέμου στη Συρία. 
 
 
Read more »

Τρίτη 28 Ιουνίου 2016

ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΡΩΣΙΚΗ ΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΣΕΡΒΙΑ, ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ Ο ΠΟΥΤΙΝ !


«ΑΡΡΩΣΤΗΣΑΝ» ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ! ΟΛΟΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΡΩΣΙΚΗ ΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΣΕΡΒΙΑ, ΣΥΜΦΩΝΗΣΕ Ο ΠΟΥΤΙΝ !

ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ ΡΩΣΙΚΗ ‘ΣΦΑΛΙΑΡΑ’ ΣΤΟΝ …ΣΒΕΡΚΟ ΤΩΝ ΗΠΑ! ΚΑΘΑΡΩΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ Κίνηση ‘μάτ’ από το Κρεμλίνο, για να εξασφαλίσει την παρουσία του στα Βαλκάνια και οργή των ΗΠΑ!

«ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ» Η ΜΟΣΧΑ, ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ,
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟ ΤΟΥ ΑΙΜΟΥ, ΩΣ
ΛΙΑΝ Ι Σ Χ Υ Ρ Ο Σ ΠΑΙΚΤΗΣ, ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΣΚΑΚΙΕΡΑ…

Όπως μεταδίδουν σερβικές στρατιωτικές ιστοσελίδες, Ρωσία και Σερβία έφτασαν σε συμφωνία, για την παραχώρηση στις ρωσικές ειδικές δυνάμεις αλεξιπτωτιστών,του στρατιωτικού αεροδρομίου της «Έτσκα», κοντά στο Zrenjanin της Βοϊβοντίνας, μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο.

Οι Ρώσοι που θα δρούν υπό το κάλυμα «ανθρωπιστικής οργανώσεως», για την πρόληψη φυσικών καταστροφών, θα έχουν τον πλήρη έλεγχο της περιοχής και την δυνατότητα μεταστάθμευσης 2.500 αλεξιπτωτιστών, μαχητικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων!!!

Την είδηση επιβεβαιώνει ο διοικητής του πρώτου ρωσοσερβικού κέντρου στην Νις, Bojan Glamočlija. Οι Αμερικανοί θεωρούν την ρωσική βάση στην Νις, ως ένα από τα μεγαλύτερα ρωσικά κέντρα κατασκόπων και εφαλτήριο ειδικών αποστολών της Ρωσίας παγκοσμίως!

Η είδηση για την δημιουργία και δευτέρας ρωσικής βάσεως, έπεσε σαν βόμβα στους νατοϊκούς κύκλους και η Αμερική κάνει ότι μπορεί, για να την αποτρέψει…

Με αυτήν την κίνηση η Ρωσία, πατάει γερά τα πόδια της στα Βαλκάνια και θα έχει την δυνατότητα προβολής ισχύος, όπου χρειαστεί στην ευρύτερη περιοχή, με ότι αυτό σημαίνει για την ανάσχεση ΚΑΙ του άκρως «αρρωστημένου» αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού…

[ΑΥΤΗ Η ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΩΣ «ΠΡΟΩΘΗΜΕΝΗ» ΚΙΝΗΣΗ, ΣΤΟ ΣΕΡΒΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ, ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΕΩΣ ΕΝΑΝ ΒΑΘΜΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ. ΑΝΤΙ ΛΟΙΠΟΝ Η ΕΙΔΗΣΗ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙ στην χώρα μας, ΟΠΩΣ ΘΑ ΤΑΙΡΙΑΖΕ, ΤΗΝ … «Ε Ξ Α Ϋ Λ Ω Σ Α Ν»!.. 
 
Read more »

Πάπας για Πανορθόδοξη: Έγινε ένα βήμα προς την Πανθρησκεία

Ο εγκάθετος της Νέας Τάξης και «μποστάρης» στον δρόμο για την Πανθρησκεία του Αντίχριστου, Πάπας Φραγκίσκος, έμεινε ικανοποιημένος από τις την Πανορθόδοξη της Λευκής Αδελφότητας, η οποία ήταν γεμάτη από «οικολογικές» ανησυχίες αλά Ατζέντα 21.

Ο ποντίφικας ύμνησε τα αποτελέσματα της Συνόδους, χαρακτηρίζοντάς την «ένα βήμα μπροστά».

Μπροστά προς την πανθρησκεία φυσικά, η οποία θα ακυρώσει τα Λόγια του Χριστού και θα βάλει όλες τις θρησκείες στο μίξερ, αφού πρώτα ενωθούν οι χριστιανοί υπό το Βατικανό.

«Ένα βήμα έγινε προς τα εμπρός. . . Νομίζω ότι το αποτέλεσμα ήταν θετικό», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Πάπας.
 
 
Read more »

Η Ατζέντα 21 σε πέντε λεπτά


 
Δείτε το βίντεο για την σατανική Ατζέντα 21 που στόχο έχει να οδηγήσει τον πλανήτη σε παγκόσμια «οικολογική δικτατορία.
Read more »

Ο Κάμερον βάζει τέλος στις προσδοκίες των απελπισμένων Ευρωπαίων - Οριστική η έξοδος


Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα, σύμφωνα με τον Βρετανό πρωθυπουργό.

Την ώρα που σε όλη τη χώρα μαζεύονται υπογραφές προκειμένου να διεξαχθεί νέο δημοψήφισμα, ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον έρχεται να βάλει τέλος σε σενάρια νέου δημοψηφίσματος και παραμονής της τελευταίας στιγμής για τη Μ.Βρετανία.

Το θέμα με τις υπογραφές μάλιστα έχει πάρει πολύ μεγάλες διαστάσεις στο νησί, καθώς δημοσιεύματα εφημερίδων και κυβερνητικές πηγές κάνουν λόγο για αμφιβόλου ποιότητας και γνησιότητας υπογραφές, που έχουν συλλεχθεί τις τελευταίες μέρες από τους υποστηριχτές του Bremain. Μάλιστα δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που χρησιμοποιήθηκαν και υπογραφές ανηλίκων, προκειμένου να ανεβεί σημαντικά ο αριθμός των υπογραφών. Πλέον οι ισχυρισμοί των φιλοευρωπαϊστών ότι κατέχουν τουλάχιστον 3.000.000 έγκυρες υπογραφές τίθενται σε μεγάλη αμφισβήτηση, όπως εξάλλου και η ίδια η πορεία της χώρας που μπαίνει σε μία άκρως αβέβαιη και ασταθής εποχής. 
 
Πηγή: http://www.el.gr
Read more »

Πεκίνο και Μόσχα απηύδησαν με την Ουάσιγκτον, ώρα για μια πιο Νέα Τάξη!


Αυτό μπορεί να ξαφνιάσει τους περισσότερους Αμερικανούς, με δεδομένα τα τρισεκατομμύρια δολάρια σε χρέος που προστίθεται στον ισολογισμό της χώρας και τις θυσίες από τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του ριζοσπαστικού Ισλάμ, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, αλλά σύμφωνα με την εφημερίδα Global Times, που έχει έδρα το Πεκίνο και η οποία εκφράζει συχνά τις απόψεις του κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (CCP), οι ΗΠΑ είναι η μεγαλύτερη πηγή στρατηγικών κινδύνων παγκοσμίως.

Ενώ συζητάμε την επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, στο Πεκίνο, το Σάββατο, η Global Times, δήλωσε ότι η Κίνα και η Ρωσία υποσχέθηκαν να ενισχύσουν την παγκόσμια στρατηγική σταθερότητα.

«Το να ενισχύσουμε την παγκόσμια στρατηγική σταθερότητα είναι ένας νέος τρόπος του λέγειν να υπενθυμίσουμε στους ανθρώπους των ΗΠΑ, ότι είναι η μεγαλύτερη πηγή των παγκόσμιων στρατηγικών κινδύνων," επισημαίνει το άρθρο. «Οι κοινές [Κίνας-Ρωσίας] ανακοινώσεις έχουν προκαλέσει επικρίσεις κατά των ΗΠΑ, που δείχνουν ότι τόσο το Πεκίνο, όσο και τη Μόσχα έχουν απηυδήσει με την επιδίωξη ηγεμονίας της Ουάσιγκτον."

Μια συμμαχία Κίνας-Ρωσίας θα επιφέρει αλλαγή στο παιχνίδι για την παγκόσμια τάξη, πρόσθεσε το άρθρο, ενώ «οι προσπάθειες των ΗΠΑ να εισβάλουν στον στρατηγικό χώρο της Κίνας και της Ρωσίας έχει επιφέρει μια αλληλεξάρτηση Πεκίνου-Μόσχας σε ορισμένα θέματα βασικού ενδιαφέροντος."

«Οι ΗΠΑ ποτέ δεν έχουν παραιτηθεί από τις φιλοδοξίες τους να γίνουν μια παγκόσμια αυτοκρατορία.Το Παγκόσμιο Σύστημα στόχευσης (PGS) που αναπτύσουν είναι μια άμεση απειλή για την εθνική ασφάλεια κάθε χώρας. Το Πεκίνο και η Μόσχα αναγκάζονται να ασχοληθούν διαδοχικά με τις ΗΠΑ μετά τις αδιάκοπες προσπάθειες των ΗΠΑ να στραγγαλίσουν το στρατηγικό χώρο της Κίνας και της Ρωσίας».
 
Πηγή: http://www.el.gr
Read more »

Γραφείο επί των Αιρέσεων Ι.Μ.Π.: Πρώτες θλιβερές διαπιστώσεις από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο


 
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ 

Εν Πειραιεί τη 27η Ιουνίου 2016. 

ΠΡΩΤΕΣ ΘΛΙΒΕΡΕΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ 

Με πολύ θλίψη και οδύνη ψυχής παρακολουθήσαμε από τα ΜΜΕ την έναρξη της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου αρχής γενομένης από την Θεία Λειτουργία της Κυριακής της Πεντηκοστής και καταθέτουμε με πολλή συντομία στις γραμμές που ακολουθούν στον πιστό λαό του Θεού τις πρώτες διαπιστώσεις μας.

Πρώτη θλιβερή διαπίστωση, η παρουσία και συμπροσευχή κατά τον Όρθρο και την Θεία Λειτουργία της μεγάλης αυτής Δεσποτικής εορτής στον Ιερό Ναό του Αγίου Μηνά Ηρακλείου, των αιρετικών Παπικών, Προτεσταντών και Μονοφυσιτών, κάτι το οποίον, όπως είναι γνωστό σε όλους, απαγορεύεται από τους Ιερούς Κανόνες. Οι Ορθόδοξοι προκαθήμενοι και οι άλλοι συμμετάσχοντες ιεράρχες καταπάτησαν Ιερούς Κανόνες, Αποστολικούς και Συνοδικούς, θέλοντας έτσι εκ προοιμίου να στείλουν ένα μήνυμα σ’ όλο τον κόσμο, πόσο σέβονται τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων και κατ’ επέκτασιν τον Συνοδικό Θεσμό, για τον οποίο κόπτονται και ομιλούν με μεγαλόστομες διακηρύξεις. 

Δεύτερη θλιβερή διαπίστωση, η παρουσία κατά την έναρξη των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ως επισήμων προσκεκλημένων των αντιπροσωπειών, που έστειλαν οι αιρετικές κοινότητες των Παπικών, Προτεσταντών, και Μονοφυσιτών, κάτι που είναι μια πρωτοφανής καινοτομία, ξένη προς την Συνοδική μας Παράδοση. Μάλιστα οι εν λόγω αντιπρόσωποι προσφωνήθηκαν ως «εκπρόσωποι αδελφών Εκκλησιών» από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, προτού ακόμη η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος αποφανθεί περί της εκκλησιαστικότητος, η μη των εν λόγω αιρετικών κοινοτήτων. Έτσι ο κ. Βαρθολομαίος δημιουργώντας ένα τετελεσμένο γεγονός, έστειλε ένα δεύτερο μήνυμα, στα μέλη της Συνόδου αυτή τη φορά, ότι δεν έχει καμιά διάθεση να ονομάσει τους ετεροδόξους αιρετικούς, αλλά αδελφές Εκκλησίες. Ποτέ στην ιστορία των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων της βυζαντινής περιόδου δεν υπήρξε το φαινόμενο των «παρατηρητών». Το να παρίστανται δηλαδή ως τιμώμενα πρόσωπα αιρετικοί, των οποίων οι αιρετικές διδασκαλίες έχουν καταδικασθεί από προηγούμενες Οικουμενικές Συνόδους. Οι αιρετικοί προσκαλούντο μεν, αλλ’ ως υπόδικοι, προκειμένου να απολογηθούν και όχι ως τιμώμενα πρόσωπα. Μόνο στην Α΄ και Β΄ Βατικανή Σύνοδο εμφανίστηκε το καθεστώς των «παρατηρητών». Είναι φανερό ότι η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος αντιγράφει παπικά πρότυπα. 

Άλλη θλιβερή διαπίστωση, αυτή καθ’ εαυτήν η έναρξη της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Το γεγονός δηλαδή ότι η Σύνοδος αυτή ξεκίνησε τις εργασίες της κατά παράβασιν του Κανονισμού Οργανώσεως και Λειτουργίας, που υπογράφηκε κατά την Σύναξη των Προκαθημένων τον Ιανουάριο του 2016. Ο εν λόγω Κανονισμός μεταξύ άλλων προβλέπει ότι η Σύνοδος «συγκαλείται υπό της Α. Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου, συμφρονούντων και των Μακαριωτάτων Προκαθημένων πασών των υπό πάντων ανεγνωρισμένων κατά τόπους Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών» (αρθ.1). Ώστε λοιπόν τώρα που τέσσαρες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, (Ρωσίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας και Αντιοχείας), διαφωνούν αιτιολογημένα ως προς την σύγκληση της Συνόδου και ζητούν στην παρούσα φάση την αναβολή της, δεν πληρούται ο όρος: «συμφρονούντων και των Μακαριωτάτων Προκαθημένων». Επομένως δεν δικαιούνται, βάσει του ως άνω Κανονισμού, ούτε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ούτε όλες μαζί οι υπόλοιπες τοπικές Εκκλησίες να συγκροτήσουν Σύνοδο, αν θέλουν βέβαια να είναι συνεπείς με τον Κανονισμό, τον οποίον υπέγραψαν. Κατά τα άλλα καυχώνται οι Προκαθήμενοι και τα μέλη της Συνόδου ότι τηρούν επακριβώς Κανονισμό. 

Άλλη θλιβερή διαπίστωση το γεγονός ότι η Σύνοδος ξεκίνησε το έργο της χωρίς προηγουμένως να επικυρώσει τους Συνοδικούς Όρους και τους Συνοδικούς Ιερούς Κανόνες όλων των προγενεστέρων Οικουμενικών Συνόδων, έτσι ώστε να είναι όντως και η παρούσα Αγία και Μεγάλη Σύνοδος οργανική συνέχεια όλων των προγενεστέρων. Σημειωτέον ότι η αναφορά αυτή στις προγενέστερες Οικουμενικές Συνόδους ήταν μια πάγια τακτική που τηρείτο από τους αγίους Πατέρες των εν λόγω Συνόδων. Με την τακτική αυτή οι άγιοι Πατέρες ήθελαν να διακηρύξουν ότι αποδέχονται όσα οι προηγούμενες Οικουμενικές Σύνοδοι δογμάτισαν και προτίθενται να συνεχίσουν το έργο εκείνων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η αναγνώριση της Συνόδου του 787 μ. Χ. ως Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου υπό της Η΄ Οικουμενικής Συνόδου του αγίου Φωτίου το 879-880 μ. Χ. 

Άλλη θλιβερή διαπίστωση το γεγονός ότι η Σύνοδος ξεκίνησε το έργο της επί τη βάσει ενός Κανονισμού Οργανώσεως και Λειτουργίας ο οποίος δεν έγινε ομοφώνως αποδεκτός από όλους τους προκαθημένους κατά την Σύναξη αυτών του Ιανουαρίου 2016, αφού η Εκκλησία της Αντιοχείας δεν τον υπέγραψε. Η αρχή όμως της ομοφωνίας είναι απαραίτητος όρος και απαραίτητη προϋπόθεση για να συγκληθεί η Σύνοδος, η οποία προβλέπεται στον ως άνω Κανονισμό. 

Επίσης ξεκίνησε το έργο της με βάση τα ομοφώνως αποδεκτά εξ κείμενα της Ε΄ Προσυνοδικής Διασκέψεως. Η βάση όμως αυτή δεν αποδείχθηκε ασφαλής, στέρεη και αμετακίνητη, όπως φάνηκε εκ των υστέρων. Και τούτο διότι τα έξι προσυνοδικά κείμενα έγιναν μεν αποδεκτά ομοφώνως από τους εκπροσώπους της Ε΄ Προσυνοδικής και από την Σύναξη των Προκαθημένων, (του Ιανουαρίου 2016), αλλά όχι και από όλες τις Ιεραρχίες των κατά τόπους Αυτοκεφάλων Εκκλησιών. Οι Εκκλησίες αυτές όταν παρέλαβαν από τους Προκαθημένους τα εξ προσυνοδικά κείμενα, όπως αυτά διαμορφώθηκαν στην Ε΄ Προσυνοδική, στη συνέχεια τα μελέτησαν συνοδικώς. Πολλές από αυτές, όπως η Εκκλησία της Βουλγαρίας, της Ελλάδος, της Γεωργίας κλπ.) κατά την συνοδική μελέτη των κειμένων διαπίστωσαν κενά, ασάφειες, κακόδοξες διατυπώσεις κλπ., οπότε επέβαλαν τροποποιήσεις και διορθώσεις. Για τις Εκκλησίες λοιπόν αυτές που επέβαλαν τις εν λόγω διορθώσεις και τροποποιήσεις μετά από συνοδική μελέτη, είναι αυτονόητο ότι δεν ισχύουν πλέον τα προσυνοδικά κείμενα στην μορφή που αυτά είχαν κατά την Ε Προσυνοδική, αλλά στη νέα μορφή που πήραν μετά τις διορθώσεις. Το γεγονός ότι οι προκαθήμενοι υπέγραψαν τα εξ κείμενα της Ε΄ προσυνοδικής ομοφώνως, (όπως και τον κανονισμό λειτουργίας της Συνόδου), αυτό δεν σημαίνει ότι οι Ιεραρχίες των κατά τόπους εκκλησιών δεσμεύονται από τις υπογραφές των προκαθημένων, για να δεχθούν τα κείμενα αυτά όπως έχουν. Η προσωπική γνώμη ενός Προκαθημένου σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να δεσμεύσει και να υποχρεώσει τη Σύνοδο της Ιεραρχίας, στην οποία αυτός ανήκει σε συμμόρφωση και αποδοχή της γνώμης του. Διότι τότε καταργείται ο Συνοδικός Θεσμός και ο κάθε προκαθήμενος μεταβάλλεται σε Πάπα, ο οποίος αποφασίζει και επιβάλλεται κυριαρχικά. Το ανώτατο όργανο διοικήσεως των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση, δεν είναι ο Προκαθήμενος αλλά η Σύνοδος της Ιεραρχίας. 

Μετά από όσα αναφέραμε προηγουμένως γίνεται πλέον κατανοητό, ότι είναι πέρα για πέρα εσφαλμένος ο ισχυρισμός του Οικ. Πατριάρχου στην εισαγωγική του ομιλία: «Χωρούμεν, συνεπώς, επί το έργον ημών επί τη βάσει ομοφώνως εγκεκριμένων υπό των Εκκλησιών ημών Κειμένων, άτινα εκάστη Εκκλησία έχει ήδη αποδεχθή». Εδώ ο Οικουμενικός ως «ομοφώνως εγκεκριμένα κείμενα» εννοεί προφανώς τα κείμενα της Ε΄ Προσυνοδικής, που υπεγράφησαν από την Σύναξη των Προκαθημένων, (Ιανουάριος 2016), τα οποία όμως δεν ισχύουν για ορισμένες Εκκλησίες, μετά τις διορθώσεις και αλλαγές, που αυτές επέβαλαν συνοδικώς. Φυσικά θα πρέπει να λεχθεί επίσης, ότι δεν ισχύει και η ομοφωνία, για την οποία ομιλεί ο Οικουμενικός, αφού ορισμένες εκκλησίες διαφοροποιούνται. Περιττό να λεχθεί επίσης ότι ο παρά πάνω εσφαλμένος ισχυρισμός του Οικ. Πατριάρχου, δεν ήταν ο μόνος στην εισαγωγική ομιλία του. Υπάρχουν και άλλα σημεία στην εν λόγω ομιλία του, τα οποία χρήζουν κριτικής, και τα οποία ασφαλώς θα επισημάνουν άλλοι εν Χριστώ αδελφοί. 

Άλλη θλιβερή διαπίστωση το γεγονός ότι οι τέσσερις Εκκλησίες που δεν συμμετείχαν στη Σύνοδο, διασύρθηκαν διεθνώς. Η απουσία τους παρουσιάσθηκε τόσον από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, όσο και από άλλους προκαθημένους, στις εισαγωγικές των ομιλίες, ως τελείως αδικαιολόγητη και κατακριτέα. Και ούτε λίγο ούτε πολύ οι Εκκλησίες αυτές εμφανίσθηκαν με την απουσία τους ως ένοχες και υπόλογοι για δημιουργία σχισμάτων και διαιρέσεων. Ωστόσο, οι εν λόγω Εκκλησίες τελικά δεν συμμετείχαν, όχι διότι έτσι τους «κάπνισε», αλλά διότι, όπως εξηγήσαμε παρά πάνω, διαπίστωσαν μετά από συνοδικό έλεγχο ότι τα προσυνοδικά κείμενα πάσχουν. Και όπως ήταν πολύ φυσικό, ζήτησαν την αναβολή της Συνόδου, προκειμένου να μελετηθούν αυτά βαθύτερα, να γίνουν οι αναγκαίες διορθώσεις, και να παραχθούν έτσι νέα κείμενα, τα οποία θα γίνουν ομοφώνως αποδεκτά από όλες τις κατά τόπους Εκκλησίες. Επειδή όμως δεν έγινε δεκτή η πρότασή τους περί αναβολής της Συνόδου, επόμενο ήταν οι Εκκλησίες αυτές να μην συμμετάσχουν. 

Άλλη θλιβερή διαπίστωση, ίσως η πιο θλιβερή από όλες τις προηγούμενες, η μέσω μιας σκοτεινής και γριφώδους νέας διατυπώσεως στο κείμενο: «Σχέσεις Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», ουσιαστική αναγνώριση εκκλησιαστικότητος στους ετεροδόξους αιρετικούς. Ιδού ποια διατύπωση έγινε ομοφώνως αποδεκτή από την Σύνοδο: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία αποδέχεται την ιστορικήν ονομασίαν άλλων ετεροδόξων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών», αντί της διατυπώσεως: «Η Ορθόδοξος Εκκλησία αναγνωρίζει την ιστορικήν ύπαρξιν άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών». Δηλαδή η λέξις «ύπαρξις» αντικαθίσταται με την λέξη «ονομασία» και στη φράση «Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών» προστίθεται ο προσδιορισμός «ετεροδόξων». Την εν λόγω αλλαγή στη διατύπωση πρότεινε ο Μακ. Αρχ. Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, μετά από πολύωρες συζητήσεις και διαβουλεύσεις κατά τις οποίες εκφράσθηκαν πολλές αντικρουόμενες απόψεις. Με την νέα διατύπωση ισχυρίζεται ο Μακ. Αρχ. Αθηνών ότι «πετυχαίνουμε μία συνοδική απόφαση που για πρώτη φορά στην ιστορία περιορίζει το ιστορικό πλαίσιο των σχέσεων προς τους ετεροδόξους όχι στην ύπαρξη, αλλά ΜΟΝΟ στην ιστορική ονομασία αυτών ως ετεροδόξων χριστιανικών Εκκλησιών η Ομολογιών». Εδώ αναφύεται το εύλογο ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν να ονομάσει κανείς οτιδήποτε, ενώ παράλληλα απορρίπτει την ύπαρξή αυτού, το οποίον ονομάζει; Αντιφατική και απαράδεκτη επίσης από δογματικής απόψεως είναι και αποδοχή του όρου «ετεροδόξων χριστιανικών Εκκλησιών ή Ομολογιών». Οι ετερόδοξες ομολογίες, δεν μπορούν να ονομασθούν «Εκκλησίες» επειδή ακριβώς αποδέχονται έτερα, αιρετικά δόγματα και ως αιρετικές δεν μπορούν να αποτελούν «Εκκλησίες». Πολύ λυπηρό επίσης είναι το γεγονός, ότι η αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν παρέμεινε πιστή και αμετακίνητη στις αποφάσεις της Συνόδου της Ιεραρχίας της 24ης και 25ης Μαΐου ε. ε. όπως όφειλε να πράξει, σχετικά με το εν λόγω θέμα. Η Σύνοδος της εν λόγω Ιεραρχίας είχε αποφασίσει την αντικατάσταση της φράσεως «ιστορικήν ύπαρξιν άλλων Χριστιανικών Εκκλησιών και Οµολογιων» με την φράση «ιστορικήν ύπαρξιν άλλων Χριστιανικών Οµολογιών και Κοινοτήτων». 

Τέλος μια άλλη θλιβερή διαπίστωση, τα όσα διεκήρυξε, με ιδιαιτέρα μάλιστα καύχηση ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος κατά την λήξη των εργασιών. Μεταξύ άλλων διεκήρυξε ότι «το Οικουμενικόν Πατριαρχείον υπήρξε πρωτοπόρον στον χώρο της Οικουμενικής Κινήσεως». Αναφέρθηκε επίσης στην παναιρετική Εγκύκλιο του 1920 «η οποία από πολλούς χαρακτηρίζεται ως ο Καταστατικός χάρτης του αργότερον ιδρυθέντος Π.Σ.Ε.» και ότι το «Οικουμενικόν Πατριαρχείον υπήρξεν εκ των ιδρυτικών μελών του Π.Σ.Ε. εις το Άμστερνταμ…». 

Περιοριστήκαμε προς το παρόν μόνο στα παρά πάνω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εδώ τελειώνει ο κατάλογος των θλιβερών διαπιστώσεων. Εύλογα, μετά από όσα αναφέραμε παρά πάνω, γεννάται το ερώτημα: Από μια Σύνοδο που ξεκίνησε και προχώρησε με τέτοιο τρόπο, τι μπορεί κανείς να περιμένει; Όπως επισημαίνει ο Κύριος: «Ου γαρ εστι δένδρον καλόν ποιούν καρπόν σαπρόν, ουδέ δένδρον σαπρόν ποιούν καρπόν καλόν• έκαστον γαρ δένδρον εκ του ιδίου καρπού γινώσκεται» (Λουκ.6,43-44). Ο κάθε αναγνώστης ας βγάλει μόνος του τα συμπεράσματά του.
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και Παραθρησκειών 
 
 
Read more »

Το παρασκήνιο για την αποκατάσταση των σχέσεων Ισραήλ- Τουρκίας


Σε ασκήσεις λεπτών ισορροπιών επιδίδονται από σήμερα Άγκυρα και Τέλ Αβίβ, καθώς όπως όλα δείχνουν οι δυο χώρες ετοιμάζονται για την οριστικοποίηση της συμφωνίας αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων τους που μένουν παγωμένες την τελευταία εξαετία με αφορμή το γνωστό επεισόδιο στο πλοίο Μαβή Μαρμαρά.

Σύμφωνα με πληροφορίες η συμφωνία που οριστικοποιείται σήμερα στην Ρώμη θα υπογραφεί τον Ιούλιο μεταξύ του Τούρκου υπηρεσιακού υφυπουργού Εξωτερικών Φ. Σινιρλιόγλου και του ισραηλινού γενικού γραμματέα του ΥΠΕΞ Ντορ Γκόλντ . Στην Ρώμη που διεξάγονταν ο τελικός κύκλος των διαπραγματεύσεων βρίσκεται και ο πρωθυπουργός Μ. Νετανιάχου για να συναντηθεί με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ Τζον Κέρυ ,ο οποίος αναμένεται να πιέσει τον ισραηλινά πρωθυπουργό για το θέμα των εποικισμών αλλά και για την ανάγκη δρομολόγησης της επανάληψης των συνομιλιών.

Σε ότι αφορά την αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας- Ισραήλ η Ουάσιγκτον πιέζει συστηματικά για το κλείσιμο αυτού του χάσματος «ασφαλείας» που έχει υπάρξει στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ δυο κορυφαίων σύμμαχων των ΗΠΑ στην περιοχή και είχε υπάρξει μεσολάβηση και από τον ίδιο τον Μ. Ομπάμα προσωπικά. ΟΙ πληροφορίες που ήταν έντονες από τουρκικής πλευράς έκαναν λόγο για την πραγματοποίηση του τελευταίου γύρου διαπραγματεύσεων σήμερα στην Ρώμη, όπου θα έμπαιναν οι τελευταίες πινελιές στην Συμφωνία αυτή και αφορούν κυρίως την Γάζα αλλά και τον ρόλο της Χαμάς. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ταγίπ Ερντογάν σε μια επίδειξη δύναμης και έναντι του Ισραήλ αλλά και τονώνοντας το διεθνές προφίλ του τουλάχιστον στο πλαίσιο του μουσουλμανικού κόσμου ,κάλεσε στην Κωνσταντινούπολη τον εγκατεστημένο στην Ντόχα ηγέτη της Χαμάς Χαλέντ Μεσάαλ για να τον ενημερώσει για τις λεπτομέρειες της συμφωνίας με το Ισραήλ.

Οι δυο από τους τρεις όρους που είχε θέσει η Τουρκία και αφορούσαν την καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα του επεισοδίου, και την δημόσια συγγνώμη του Ισραήλ έχουν εν πολλοίς εκπληρωθεί και η εκκρεμότητα που απέμενε ηταν η άρση του αποδόσιμου της Γάζας, θέμα για το όποιο η ισραηλινή κυβέρνηση δέχεται ισχυρές πιέσεις και από άλλες ξένες κυβερνήσεις αλλά και από ένα σημαντικό μέρος της ισραηλινής κοινής γνώμης. Σύμφωνα με παλαιστινιακές πηγές η Τουρκία εξασφάλισε την συναίνεση του Ισραήλ για την δημιουργία νέου σταθμού παραγωγής ενεργείας άλλα και επένδυσης σε υποδομές ώστε να αντιμετωπίσουν οι μεγάλες διακοπές στην ηλεκτροδότηση και υδροδότηση της Γάζας, η κατασκευή νοσοκομείου και η μεταφορά βοήθειας από την Τουρκία μέσω όμως του ισραηλινού λιμανιού Άσντοντ. Η Τουρκία ανέλαβε εκτός των άλλων να μεσολαβήσει ώστε να απελευθερωθούν δυο ισραηλινοί στρατιώτες που κρατούνται αιχμάλωτοι από την Χαμάς. Η αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας και Ισραήλ θα έχει σοβαρές επιπτώσεις αν και όχι απαραίτητα άμεσες στις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.

Στα θέματα της Ενεργείας ,είναι προφανές ότι θα ενισχυθούν οι φωνές που ζητούν την μεταφορά του φυσικού αερίου του Ισραήλ προς την Τουρκία κάτι που θα συμπαρασύρει και τις επιλογές που θα πρέπει να κάνουν για την εξαγωγή του φυσικού αερίου τους η Αίγυπτος και η Κύπρος. Στην Συρία όπου το Ισραήλ έχει συστημικά αποφύγει την οπουδήποτε εμπλοκή πέραν των χειρουργικών κτυπημάτων εναντίον αποθηκών όπλων του καθεστώτος Άσαντ στα οποία αποκτούσαν πρόσβαση οι άνδρες της Χεζμπολάχ, η σχέση μεταξύ Άγκυρας και Τελ Αβίβ θα είναι αρκετά περιπλοκή ,καθώς ο Νετανιάχου έχει βρει modus vivendi με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν το όποιο δεν έχει κανένα συμφέρον να διαταράξει προκειμένου να εξυπηρετήσει τις επιδιώξεις της Τουρκίας.

Η «υπόγεια» σχέση του Ισραήλ και των μυστικών υπηρεσιών του με τους Κούρδους είναι γνωστή και θα αποτελεί ένα μόνιμο σημείο τριβής μεταξύ των κυβερνήσεων. Η Άγκυρα έχοντας ανοικτά μέτωπα παντού ,προς βορρά με την Ρωσία, με την καχυποψία να επιστρέφει στις σχέσεις της με το Ιράν , τις σχέσεις με το Ιράκ να είναι όλο και πιο εχθρικές, με την Συρία να έχει να αντιμετωπίσει την «κουρδική απειλή» αλλά και την επιβίωση ενός εχθρικού καθεστώτος στην Δαμασκό, και με τα παρακλάδια του ISIS να αποδεικνύουν ότι μπορούν να μετοχοποιήσουν ακόμη και το κέντρο της Κωνσταντινούπολης, ο Ταγιπ Ερντογαν περισσότερο από ποτέ δείχνει να έχει ανάγκη την έστω και ψυχρή σχέση με το Ισραήλ και τον Νετανιάχου.

Σε επίπεδο ανταλλαγής πληροφοριών αλλά και προμήθειας αμυντικού υλικού που έχει σχέση κυρίως με το ισραηλινό αντιπυραυλικό σύστημα Iron Dome, αλλά και την προμήθεια εξελιγμένων UAV ,η συνεργασία με το Ισραήλ εφόσον όλα εξελιχτούν ομαλά, μπορεί να προσφέρει απαντήσεις σε κάποια από τα πολλά προβλήματα ασφαλείας που αντιμετωπίζει η Τουρκία. Τον περασμένο μήνα σε αμυντικό επίπεδο η Άγκυρα έκανε μια χειρονομία καλής θέλησης και ήρε το βέτο στο ΝΑΤΟ για την λειτουργιά γραφείου συνδέσμου της Συμμαχίας με το Ισραήλ..

Η εξαετία που πέρασε έδωσε την ευκαιρία στο Ισραήλ όμως να αναπτύξει και να εμβαθύνει τις συνεργασίες με την Κύπρο, την Ελλάδα, ακόμη και την Αίγυπτο. Οι σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ που έχουν στηριχθεί σε πρώτη φάση στην αμυντική συνεργασία ,έχουν αποκτήσει βάθος το οποίο δεν διαταράσσεται από την προσέγγιση με την Τουρκία, ενώ και με την Κύπρο οι σχέσεις είναι ισχυρές και αφορούν εκτός όλων των άλλων τομέων και την ασφάλεια των εγκαταστάσεων εξόρυξης φυσικού αερίου στην Κυπριακή ΑΟΖ (την οποία η Τουρκία αμφισβητεί). Το στρατηγικό βάθος που προσέφερε η Κύπρος και η Ελλάδα στο Ισραήλ ,ώστε να μπορεί να εκπαιδεύεται με ασφάλεια η Ισραηλινή αεροπορία ,αποτελεί ένα πολύ γερό θεμέλιο των σχέσεων του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο Βεβαίως η διαδικασία αυτή κάθε άλλο παρά είναι εύκολη και είναι προφανές ότι παραμένει ευάλωτη σε κάθε νέο αντιισραηλιτικό ξέσπασμα του Ταγίπ Ερντογάν και σε κάθε επίθεση που εξαπολύουν οι δεκάδες ανεξέλεγκτες ισλαμικές ομάδες από την Γάζα εναντίον του Ισραήλ.

Το γεγονός ότι η Χαμάς διατηρεί γραφείο στην Τουρκία, αν και η Άγκυρα εγγυάται ότι δεν θα υπάρξει επιθετική ενέργεια από το έδαφος της εναντίον του Ισραήλ ενώ και ο ίδιος ο Ερντογάν αρνείται να αποδεχθεί τον χαρακτηρισμό της Χαμας ως τρομοκρατικής οργάνωσης ,καθώς και η συχνά επαναλαμβανόμενη από τον ίδιο τον Ερντογάν «ιδέα» ότι θα πρέπει ο Σιωνισμός να κυρωθεί «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» δημιουργούν ένα μόνιμο υπόβαθρο αστάθειας στις σχέσεις των δυο χωρών. Η αποκατάσταση των σχέσεων Ισραήλ –Τουρκίας θα πρόκειται για μια υποχρεωτική συμβίωση ενός ζευγαριού που συναισθηματικά και πρακτικά είναι χωρισμένο. Οι σχέσεις αυτές δεν θα είναι ποτέ ίδιες όπως στην προ του 2009 περίοδο. Και τίποτα δεν θα το αλλάξει αυτό ,όσο ο Τούρκος ηγέτης Ταγίπ Ερντογάν , συμπεριφέρεται με την αλαζονεία και τον αυταρχισμό ενός πολιτικού που φαντάζεται τον εαυτό του ως ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου, που είναι στραμμένος εναντίον του Ισραήλ. 
 
 
Read more »

«Στον αέρα» το Brexit, έρχεται νέο δημοψήφισμα – Σφοδρή επίθεση Β.Πούτιν: «Ο Κάμερον έχει χαμηλό επίπεδο πολιτικής κουλτούρας»


Ανοιχτό φαίνεται να είναι το ενδεχόμενο ενός δεύτερου δημοψηφίσματος με το Brexit να βρίσκεται «στον αέρα». Αυτό δείχνει η νέου τύπου προεκλογική εκστρατεία του Κάμερον ο οποίος ρίχνει τα βάρη της ήττας και του Brexit στη Ρωσία λέγοντας ότι ο «Πούτιν θα είναι χαρούμενος» με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.

Προβληματισμός επικρατεί σχετικά με την χρονική στιγμή και τα αίτια της διένεξης Ρωσίας-Βρετανίας. Πιθανότατα ο Ν.Κάμερον να θέλει να συσπειρώσει τον λαό του εν όψει νέου δημοψηφίσματος με την Σκωτία να πιέζει και αυτή με τη σειρά της για ανεξαρτησία…

Η απάντηση ήταν άμεση από τον Β.Πούτιν ο οποίος απάντησε λέγοντας ότι «Ο Ν.Κάμερον έχει χαμηλό επίπεδο πολιτικής κουλτούρας».

«Πιστεύω ότι αυτή ήταν μια απαράδεκτη προσπάθεια να επηρεάσει την κοινή γνώμη στη χώρα του. Ειδικά μετά την ψηφοφορία, κατά την γνώμη μου κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μιλήσει για το ρόλο της Ρωσίας. Αυτό είναι ένα μανιφέστο χαμηλού επιπέδου πολιτικής κουλτούρας».

«Κατά τη γνώμη μου έχουμε συμπεριφερθεί καταλλήλως και παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα αλλά δεν έχουμε επηρεάσει την διαδικασία με οποιοδήποτε τρόπο και δεν έχουμε προσπαθήσει καν».

«Είναι αβάσιμες οι κατηγορίες του Ν.Κάμερον. Είναι μια απόπειρα του ίδιου να επηρεάσει την κοινή γνώμη της χώρας του».

«Η Μόσχα δεν ενδιαφέρεται για το Brexit. Όσοι το υποστηρίζουν δείχνουν χαμηλό επίπεδο πολιτικής κουλτούρας».

«Όσο για την πολιτική των κυρώσεων, δεν πιστεύω ότι το Brexit θα επηρεάσει τις σχέσεις μας με την ΕΕ σε αυτό το θέμα. Δεν είμαστε εμείς που ξεκινήσαμε τις κυρώσεις, απλά απαντήσαμε σε αυτές τις πράξεις εναντίον της χώρας μας».

«Θέλω να τονίσω ότι αν οι συνεργάτες μας αποφασίσουν να ξεκινήσουν εποικοδομητικό διάλογο στο θέμα των κυρώσεων, είμαστε έτοιμοι γι αυτό, το θέλουμε και θα απαντήσουμε θετικά σε μια θετική απόφαση».

«Το Βrexit θα έχει συνέπειες και για την ΕΕ και για τη Ρωσία» είπε ο Β.Πούτιν.

«Οι Βρετανοί ήθελαν να φύγουν γιατί «βαρέθηκαν να «τρέφουν» και να χρηματοδοτούν αδύναμες οικονομίες. Κανείς δεν θέλει να υποστηρίζει άλλα κράτη και ολόκληρα έθνη, αυτή είναι μια πραγματικότητα».

«Περισσότερο δείχνει ότι οι Βρετανοί είναι δυσαρεστημένοι με τις αποφάσεις στα αμυντικά θέματα και στην μεταναστευτική πολιτική».

«Δεν περιμένω καμία παγκόσμια καταστροφή στις αγορές μετά το Brexit. Θα υπάρχει κάμψη αλλά θα επανορθώσουν».

«Θα παρακολουθούμε από κοντά, θα αναλύουμε και θα ελαχιστοποιούμε οποιαδήποτε αρνητικά αποτελέσματα που τυχόν επηρεάζουν τη χώρα μας» πρόσθεσε ο πρόεδρος της Ρωσίας.
 
Read more »

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Ρωσική ανάλυση: Η Σύνοδο των ορθοδόξων εκκλησιών στην Κρήτη δεν είναι «οικουμενική », αλλά «φαναριώτικη»


Σύμφωνα με το γνωστό κανάλι του Ρώσου φιλόσοφου και γεωπολιτικού αναλυτή Αλεξάνδρου Ντούγκιν, τις τελευταίες εβδομάδες ακούγεται μέχρι τα θεοφύλακτα τείχη της Κωνσταντινούπολης από τα μεγάφωνα , η μακρόσυρτη εκνευριστική φωνή του μουεζίνη που διαβάζει το κοράνι μέσα από την Αγία Σοφία .

Ο ίδιος καλεί τα εκατομμύρια των Τούρκων πιστών στην παραδοσιακή προσευχή της Παρασκευής. Στην προκειμένη περίπτωση η ανάγνωση του Κορανίου μεταδίδεται τηλεοπτικά σε όλη την τουρκική επικράτεια, με τις αρχές να χρησιμοποιούν νέες τεχνικές καινοτομίες για την μετακύλιση της Τουρκίας σε ένα κράτος που θα μοιάζει σε λίγα χρόνια με το σημερινό θεοκρατικό Ιράν.

«Αλλά αυτό δεν είναι το κύριο θέμα. Φυσικά, οι μουσουλμάνοι έχουν κάθε δικαίωμα να συγκεντρώνονται την Παρασκευή και όχι μόνο για τις προσευχές της Παρασκευής. Η «ιερή πόλη» , το παρατσούκλι των μουσουλμάνων για την Κωνσταντινούπολη, έκανε ξανά την εμφάνιση του ανάμεσα στους φανατικούς ισλαμιστές μουφτήδες . Το ερώτημα δεν είναι καν το ζήτημα της επιστροφής στην χριστιανοσύνη ενός ναού (της εκκλησίας της Αγίας Σοφίας), που αποτελεί ένα από τα κύρια σύμβολα της Ορθοδοξίας , αλλά η μετατροπή της με το «έτσι θέλω» σε τζαμί από τους ακραίους ισλαμιστές της Άγκυρας . Ο Ιερός Ναός της Αγίας Σοφίας για πάρα πολλά χρόνια είχε μετατραπεί σε μουσείο και ανήκε στην παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO.

Το ερώτημα, σύμφωνα με τον Ρώσο αρθρογράφο Michael Tyurenkov είναι «αν οι σημερινοί κληρονόμοι των τελευταίων χριστιανικών πατριαρχών και ιερέων της Αγίας Σοφίας (αναφέρει «Ορθόδοξοι», τονίζοντας ότι το 1453 η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης ήταν μια ενωτική ελληνορθόδοξη εκκλησία με ιερείς που είχαν διαφορετική εθνική καταγωγή ) θα ανταποκριθούν σε αυτήν την πρόκληση;».

«Αυτές τις μέρες στην Κρήτη, 10 από τις Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες (που αντιπροσωπεύουν μόνο το 15% του παγκόσμιου ορθόδοξου ποιμνίου τονίζει ο Ρώσος δημοσιογράφος ) συγκεντρώθηκαν στον Καθεδρικό Ναό, αποκαλώντας την «σύναξη τους» Αγία και Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο».

«Οι ίδιοι όμως, πρώτα από όλα ζήτησαν επιτακτικά από τις τουρκικές αρχές να σταματήσουν οι προκλήσεις (σε σχέση με την αρχή της εκπλήρωσης των θρησκευτικών τελετών), στον πανίερο ναό του χριστιανικού κόσμου, την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, απαιτώντας παράλληλα την επαναλειτουργία της περίφημης σχολής της Χάλκης η οποία παραμένει κλειστή, παρά τις πολλές αιτήσεις για να ανοίξει εκ νέου;», ρωτάει ο Michael Tyurenkov.

Το δεύτερο σκέλος της ερώτησης προς τον οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως σχετίζεται σαφώς με το γεγονός του κλεισίματος το 1971 με παράνομο τρόπο από τις τουρκικές αρχές της διάσημης Σχολής της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε και ο ίδιος ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος το 1961 .

«Φαίνεται, ότι η φωνή των προκαθημένων της πανορθοδόξου συνόδου στην Κρήτη, που εξακολουθεί να προσπαθεί να αναζητά τις προϋποθέσεις για να παρουσιαστεί ως καθεστώς «Πανορθοδόξου», θα ακουστεί όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και σε ολόκληρη την οικουμένη. Και ίσως, ακόμα και στους «δυτικούς εταίρους μας». Η ουσία όμως είναι ότι την σύνοδο αυτήν την «εποπτεύει» έμμεσα η σημερινή ( ισλαμική) τουρκική πολιτική ελίτ», συνεχίζει ο Tyurenkov.

Η απάντηση σύμφωνα με τον ίδιο, ενός εκ των συμμετεχόντων και ομιλητών της πανορθοδόξου συνόδου , του αρχιδιάκονου Ιωάννη Χρυσαυγή πιστοποιεί την πραγματικότητα αυτή αναφέροντας :

«Στην πραγματικότητα, δεν γνωρίζω την απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Η πανορθόδοξη σύνοδο δεν έχει τελειώσει ακόμα. Και ως εκ τούτου τέτοια δήλωση μπορεί να γίνει ( σχετικά με την Χάλκη και την Αγία Σοφία) . Δεν γνωρίζω αν αυτό το θέμα είναι στην ημερήσια διάταξη. Δεν ξέρω ποια είναι η ημερήσια διάταξη και ποια τα επιμέρους θέματα για κάθε συγκεκριμένη Τοπική εκκλησία , σε αντίθεση με τα πιο γενικευμένα θέματα.

Γνωρίζω ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης έκανε κάποιες δηλώσεις για το θέμα αυτό από την Κωνσταντινούπολη, συναντήθηκε με τους ιθύνοντες, και νομίζω ότι ευρίσκεται σε συνομιλίες με Τούρκους αξιωματούχους και επισκόπους άλλων εκκλησιών , για αυτό το θέμα, ίσως να πάρει θέση ο Πατριάεχης Βαρθολομαίος μετά την ολοκλήρωση της Πανορθοδόξου Συνόδου», δήλωσε ο Αρχιδιάκονος Χρυσαυγής.

Ο Michael Tyurenkov τονίζει όμως ότι όλα αυτά στην γλώσσα της Εκκλησίας μεταφράζονται ως εξής: «! Μας χτυπήσατε στο ευαίσθητο σημείο, διότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν είναι διατεθειμένος να διακινδυνεύσει την θέση του στην Κωνσταντινούπολη . Διότι είναι προκαθήμενος μιας εκ των μικρότερων Ορθοδόξων Εκκλησιών, του οποίου η κατοικία είναι στο απόλυτο έλεος των τουρκικών αρχών, σε μία από τις γειτονιές της Κωνσταντινούπολης (Φανάρι)».

Το ερώτημα που μένει στο τέλος είναι ότι «Ίσως θα πρέπει να συγκληθεί μετά την Πανορθόδοξη Σύνοδο στην Κρήτη, μια νέα ορθόδοξη Σύνοδο με πλειοψηφία αυτήν την φορά για να αποφασίσει για τα πραγματικά σημαντικά και επείγοντα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το σύνολο της χριστιανικής οικουμένης;»

Υπενθυμίζεται ότι ο θεωρητικός όλου αυτού του σχεδίου της «Τρίτης Ρώμης» (Μόσχα ) είναι ο γνωστός Αλέξανδρος Ντούγκιν, Ρώσος γεωπολιτικός φιλόσοφος, είναι ένθερμος υποστηρικτής ενός πολυπολικού κόσμου, όπου μια ισχυρή Ευρασία είναι η μεγάλη δύναμη που ελέγχει τις μονοπολικές φιλοδοξίες της ατλαντικής Δύσης.

Ο Ρώσος φιλόσοφος επιθυμεί «ρωσικά» Βαλκάνια υπό την επιρροή μιας συντηρητικής ρωσικού τύπου Ορθοδοξίας, αλλά με ακόμα μεγαλύτερες γεωγραφικές αναλογίες, που να διαθέτει την στρατιωτική ισχύ της Σοβιετικής Ένωσης στο αποκορύφωμά της.

Άλλωστε ο ίδιος ο πολιτικός μέντορας του Βλαντίμιρ Πούτιν, Αλεξάντρ Ντούγκιν προ ημερών , εκτόξευσε σοβαρότατες κατηγορίες εναντίον του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για παπισμό, οικουμενισμό (πανθρησκεία) αλλά και κατασκοπεία υπέρ των ΗΠΑ (Νέα Τάξη).

 
Read more »

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΗΣΤΡΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ


Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 
 
Αν και το περιμέναμε να γίνει αυτό, εν τούτοις και μονό η επιβεβαίωση των ανησυχιών φέρεται ως το μεγαλύτερο σκάνδαλο αυτής της παρασυνόδου της Κρήτης και το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της Ορθοδοξίας.
«Η Ορθόδοξη Εκκλησία δέχεται τη ιστορική ονομασία άλλων ετεροδόξων χριστιανικών Εκκλησιών ή Ομολογιών». Με την φράση αυτή στο κείμενο για τις σχέσεις με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο επιτυγχάνεται η Μεγάλη Προδοσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας!
Είχε προηγηθεί ένα ολονύκτιο «παζάρι» μεταξύ των Μητροπολιτών των Ορθοδόξων Εκκλησιών και εντάσεις ανάμεσα στους Προκαθημένους με κορυφαία στιγμή την αντιπαράθεση των Αρχιεπισκόπων Κύπρου κ. Χρυσοστόμου και Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, σύμφωνα με πληροφορίες του Βήματος. Ενώ ο Κύπρου στην εναρκτήρια ομιλία του είχε υποστηρίξει ότι μία είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, στη συνέχεια φαίνεται άλλαξε γνώμη.

Η Εκκλησία της Ελλάδος επέμεινε να μην αποδέχεται μέχρι και την τελευταία στιγμή τον όρο «ετερόδοξες Εκκλησίες», καθώς παρέμεινε σταθερή στη θέση της ότι η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος σε έκτακτη συνεδρίασή της αποφάσισε ότι όπου υπάρχει ο όρος «Εκκλησία» στα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου πρέπει ν αντικατασταθούν με την φράση «Χριστιανικές κοινότητες ή ομολογίες».
Οι συνεδριάσεις συνεχίζονται και αναμένονται να ολοκληρωθούν με το μήνυμα που θα απευθυνθεί από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο στους Ορθόδοξους πιστούς.
 
Πηγή :Πενταπόσταγμα
 
Η μεγάλη αυτή θρησκευτική αποστασία που μας πάει σε άλλες προδοτικές εποχές, όπως στην συνοδό της Φεράρας που καταδικάστηκε από το ποίμνιο, έρχεται σε μια τις πιο δύσκολες εποχές για το ποίμνιο.
Δεν γνωρίζουμε αν θα οδηγήσει σε σχίσμα μέσα στην ανατολική εκκλησία, αλλά σίγουρα θα αποτελέσει το μεγάλο έναυσμα για να γίνει αυτό που πάντα αναμέναμε, όπως το είχε άλλωστε προφητέψει ο μεγάλος Άγιος Παππούλης : «να χωριστεί η ήρα από το σιτάρι»!


Κανένας ιεράρχης δεν θα μπορεί πλέον να κρύβεται πίσω από τα ράσα του.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
 
 
Read more »

Το μήνυμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου


 

Στη δημοσιότητα δόθηκε το μήνυμα της Αγίας και Μεγάλης Σύνοδου, όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται στις σχέσεις με τα άλλα δόγματα.

«Οι διάλογοι που διεξάγει η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν σημαίνουν ποτέ συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως», αναφέρει χαρακτηριστικά το μήνυμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου.

Διαβάστε αναλυτικά το μήνυμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:

Υμνούμε και δοξολογούμε τον Θεό των «οικτιρμών και πάσης παρακλήσεως», διότι μας αξίωσε να συνέλθουμε την εβδομάδα της Πεντηκοστής (18-26 Ιουνίου 2016) στην Κρήτη, όπου ο Απόστολος Παύλος και ο μαθητής του Τίτος κήρυξαν το Ευαγγέλιο στα πρώτα χρόνια της ζωής της Εκκλησίας. Ευχαριστούμε τον εν Τριάδι Θεό, διότι ευδόκησε να περατώσουμε με ομοψυχία τις εργασίες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας, την οποία συγκάλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, με την ομόφρονη γνώμη των Προκαθημένων των κατά τόπους Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών.

Ακολουθώντας πιστά το παράδειγμα των Αποστόλων και των θεοφόρων Πατέρων μελετήσαμε και πάλιν το Ευαγγέλιο της ελευθερίας «η Χριστός ημάς ηλευθέρωσε» (Γαλ. 5:1). Θεμέλιο των θεολογικών μας αναζητήσεων υπήρξε η βεβαιότητα ότι η Εκκλησία δεν ζεί για τον εαυτό της. Μεταδίδει τη μαρτυρία του Ευαγγελίου της χάριτος και της αληθείας και προσφέρει σε όλη την οικουμένη τα δώρα του Θεού: την αγάπη, την ειρήνη, την δικαιοσύνη, την καταλλαγή, την δύναμη του Σταυρού και της Αναστάσεως και την προσδοκία της αιωνιότητος.

1) Βασική προτεραιότητα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου υπήρξε η διακήρυξη της ενότητος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Στηριγμένη στη θεία Ευχαριστία και την Αποστολική Διαδοχή των Επισκόπων, η υφισταμένη ενότητα είναι ανάγκη να ενισχύεται και να φέρνει νέους καρπούς. Η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία είναι Θεανθρώπινη κοινωνία, πρόγευση και βίωση των Εσχάτων εντός της Θείας Ευχαριστίας. Ως μία διαρκής Πεντηκοστή είναι ασίγαστη προφητική φωνή, παρουσία και μαρτυρία της Βασιλείας του Θεού της αγάπης. Πιστή στην ομόφωνη Αποστολική Παράδοση και μυστηριακή εμπειρία η Ορθόδοξος Εκκλησία αποτελεί την αυθεντική συνέχεια της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, όπως ομολογείται στο Σύμβολο της Πίστεως και επιβεβαιώνεται από τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας. Η Εκκλησία μας βιώνει το μυστήριο της θείας Οικονομίας στη μυστηριακή της ζωή με επίκεντρο τη θεία Ευχαριστία.

Η Ορθόδοξος Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και καθολικότητά της εν Συνόδω. Η συνοδικότητα διαπνέει την οργάνωση, τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις και καθορίζεται η πορεία της. Οι Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν αποτελούν συνομοσπονδία Εκκλησιών αλλά την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Κάθε τοπική Εκκλησία, προσφέρουσα την θεία Ευχαριστία, είναι η εν τόπω παρουσία και φανέρωση της Μιάς, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Ως προς την Ορθόδοξο Διασπορά στις διάφορες χώρες της υφηλίου, απεφασίσθη να συνεχισθεί η λειτουργία Επισκοπικών Συνελεύσεων μέχρι την εφαρμογή της κανονικής ακριβείας. Αυτές απαρτίζονται από τους κανονικούς επισκόπους, που ορίζονται από την κάθε Αυτοκέφαλο Εκκλησία, οι οποίοι εξακολουθούν να υπάγονται σ’ αυτήν. Η συνεπής λειτουργία των Επισκοπικών Συνελεύσεων εγγυάται τον σεβασμό της Ορθοδόξου αρχής της συνοδικότητος.

Κατά τις εργασίες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ετονίσθη η σημασία των Συνάξεων των Προκαθημένων που έχουν πραγματοποιηθεί και διατυπώθηκε η πρόταση η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος να καταστεί επαναλαμβανόμενος Θεσμός.

2) Μετέχοντες στη Θεία Ευχαριστία και δεόμενοι υπέρ της οικουμένης οφείλουμε να συνεχίσουμε τη λειτουργία μετά τη Θεία Λειτουργία και να δίδουμε τη μαρτυρία της πίστεως προς τους εγγύς και τους μακράν, συμφώνως προς τη σαφή εντολή του Κυρίου προ της Αναλήψεώς Του: «και έσεσθέ μοι μάρτυρες εν τε Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης» (Πραξ. 1:8). Ο επανευαγγελισμός του λαού του Θεού στις σύγχρονες εκκοσμικευμένες κοινωνίες και ο ευαγγελισμός εκείνων που ακόμη δεν έχουν γνωρίσει τον Χριστό αποτελούν αδιάλειπτο χρέος της Εκκλησίας.

3) Η Εκκλησία μας ανταποκρινομένη στο χρέος να μαρτυρεί την αλήθεια και την αποστολική της πίστη, αποδίδει μεγάλη σημασία στον διάλογο κυρίως με τους ετεροδόξους Χριστιανούς. Με τον τρόπο αυτό και ο λοιπός χριστιανικός κόσμος γνωρίζει ακριβέστερα τη γνησιότητα της Ορθοδόξου Παραδόσεως, την αξία της πατερικής διδασκαλίας, τη λειτουργική εμπειρία και την πίστη των Ορθοδόξων. Οι διάλογοι που διεξάγει η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν σημαίνουν ποτέ συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως.

4) Οι εκρήξεις φονταμενταλισμού που παρατηρούνται στους κόλπους διαφόρων θρησκειών αποτελούν έκφραση νοσηρής θρησκευτικότητος. Ο νηφάλιος διαθρησκειακός διάλογος συμβάλλει σημαντικά στην προώθηση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης, της ειρήνης και της καταλλαγής. Το λάδι του θρησκευτικού βιώματος πρέπει να χρησιμοποιείται για να επουλώνει πληγές και όχι για να αναζωπυρώνει τη φωτιά των πολεμικών συρράξεων. Η Ορθόδοξος Εκκλησία καταδικάζει απεριφράστως την επέκταση της πολεμικής βίας, τους διωγμούς, την εκδίωξη και δολοφονία μελών θρησκευτικών κοινοτήτων, τον εξαναγκασμό για την αλλαγή της θρησκευτικής πίστεως, την εμπορία προσφύγων, τις απαγωγές, τα βασανιστήρια, τις ειδεχθείς εκτελέσεις. Καταγγέλλει την καταστροφή ναών, θρησκευτικών συμβόλων και μνημείων πολιτισμού. Όλως ιδιαιτέρως εκφράζει την αγωνία της για την κατάσταση των Χριστιανών και όλων των διωκομένων μειονοτήτων στη Μέση Ανατολή και αλλαχού. Απευθύνει έκκληση προς την παγκόσμια κοινότητα για την προστασία των γηγενών Ορθοδόξων και των άλλων Χριστιανών, καθώς και όλων των πληθυσμών της περιοχής, που έχουν απαράβατο δικαίωμα να παραμείνουν στην πατρίδα τους ως ισότιμοι πολίτες. Η Σύνοδός μας καλεί όλους τους εμπλεκομένους να καταβάλουν χωρίς καθυστέρηση συστηματικές προσπάθειες για την κατάπαυση των πολεμικών συρράξεων στη Μέση Ανατολή και όπου εξακολουθούν οι πολεμικές συγκρούσεις, και τον επαναπατρισμό των εκδιωχθέντων.

Όλως ιδιαιτέρως απευθύνουμε έκκληση στους ισχυρούς της γης για την επικράτηση της ειρήνης και της δικαιοσύνης στις χώρες προελεύσεως των προσφύγων. Προτρέπουμε τις πολιτικές αρχές, τους πολίτες και τους Ορθοδόξους Χριστιανούς στις χώρες που καταφεύγουν οι εξουθενωμένοι πρόσφυγες, να συνεχίσουν να προσφέρουν από το περίσσευμα και από το υστέρημα των δυνατοτήτων τους.

5) Η σύγχρονη εκκοσμίκευση επιδιώκει την αυτονόμηση του ανθρώπου από τον Χριστό και την πνευματική επιρροή της Εκκλησίας, την οποία ταυτίζει αυθαιρέτως με τον συντηρητισμό. Ο Δυτικός όμως πολιτισμός φέρει ανεξίτηλη τη σφραγίδα της διαχρονικής συμβολής του Χριστιανισμού. Επιπλέον, η Εκκλησία αναδεικνύει τη σωτηριώδη σημασία του Θεανθρώπου και του Σώματός Του, ως τόπο και τρόπο της ζωής εν ελευθερία.

6) Στη σύγχρονη προσέγγιση του γάμου, η Ορθόδοξος Εκκλησία θεωρεί την ακατάλυτη αγαπητική σχέση ανδρός και γυναικός «μυστήριον μέγα … εις Χριστόν και εις την εκκλησίαν». Ομοίως αποκαλεί «εκκλησίαν μικράν» την οικογένεια, η οποία προκύπτει από τον γάμο και αποτελεί τη μόνη εγγύηση για την ανατροφή των παιδιών.

Η Εκκλησία διαρκώς τονίζει την αξία της εγκρατείας. Η χριστιανική άσκηση διαφέρει ριζικά από οιονδήποτε δυαρχικό ασκητισμό, ο οποίος αποκόπτει τον άνθρωπο από τη ζωή και τον συνάνθρωπο. Αντιθέτως, τον συνδέει με τη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Η εγκράτεια δεν αφορά μόνο στον μοναχικό βίο. Το ασκητικό ήθος είναι χαρακτηριστικό της χριστιανικής ζωής σε όλες τις εκφάνσεις της.

**

Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος εκτός των συγκεκριμένων θεμάτων για τα οποία αποφάσισε, επισημαίνει επιγραμματικά και τα εξής οντολογικά και καίρια σύγχρονα ζητήματα:

7) Ως προς το θέμα των σχέσεων της χριστιανικής πίστεως και των θετικών επιστημών, η Ορθόδοξος Εκκλησία αποφεύγει την κηδεμονία της επιστημονικής αναζητήσεως και δεν λαμβάνει θέση πάνω σε κάθε επιστημονικό ερώτημα. Ευχαριστεί τον Θεό που δωρίζει στους επιστήμονες το χάρισμα να αποκαλύπτουν άγνωστες πτυχές της θείας Δημιουργίας. Η σύγχρονη ανάπτυξη των θετικών επιστημών και της τεχνολογίας επιφέρει ριζικές αλλαγές στη ζωή μας. Προσφέρει σημαντικές ευεργεσίες όπως είναι η διευκόλυνση του καθημερινού βίου, η αντιμετώπιση σοβαρών ασθενειών, η ευχερέστερη επικοινωνία των ανθρώπων, η έρευνα του διαστήματος κ.λπ. Παρ΄όλα αυτά, έχει και ποικίλες αρνητικές επιπτώσεις, όπως είναι η χειραγώγηση της ελευθερίας, η σταδιακή απώλεια πολυτίμων παραδόσεων, η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, η αμφισβήτηση των ηθικών αξιών. Η επιστημονική γνώση, όσο κι αν εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς, δεν κινητοποιεί την βούληση του ανθρώπου, ούτε δίνει απάντηση στα σοβαρά ηθικά και υπαρξιακά προβλήματα, στην αναζήτηση για το νόημα της ζωής και του κόσμου. Αυτά απαιτούν πνευματική προσέγγιση, την οποία η Ορθόδοξος Εκκλησία επιχειρεί με την Βιοηθική που βασίζεται στην χριστιανική ηθική και στην πατερική διδασκαλία. Ταυτόχρονα με τον σεβασμό της ελευθερίας της επιστημονικής έρευνας η Ορθόδοξος Εκκλησία επισημαίνει τους κινδύνους, οι οποίοι υποκρύπτονται σε ορισμένα επιστημονικά επιτεύγματα και τονίζει την αξιοπρέπεια του ανθρώπου και τον θείο του προορισμό.

8) Η σημερινή οικολογική κρίση είναι προφανές ότι οφείλεται σε πνευματικά και ηθικά αίτια. Οι ρίζες της συνδέονται με την πλεονεξία, την απληστία και τον εγωισμό, που οδηγούν στην αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων, την επιβάρυνση της ατμόσφαιρας με ζημιογόνους ρύπους και την κλιματική αλλαγή. Η χριστιανική αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί μετάνοια για τις καταχρήσεις, εγκράτεια και ασκητικό ήθος, που αποτελούν αντίδοτο στην υπερκατανάλωση, συγχρόνως δε, καλλιέργεια στον άνθρωπο της συνειδήσεως ότι είναι «οικονόμος», και όχι κάτοχος της δημιουργίας. Δεν παύει να τονίζει ότι και οι μελλοντικές γενεές έχουν δικαίωμα πάνω στα φυσικά αγαθά, που μας εμπιστεύθηκε ο Δημιουργός. Για αυτό το λόγο και η Ορθόδοξος Εκκλησία συμμετέχει ενεργώς στις διάφορες διεθνείς οικολογικές προσπάθειες. Όρισε δε την 1η Σεπτεμβρίου ως ημέρα προσευχής για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.

9) Απέναντι στην ισοπεδωτική και απρόσωπη ομογενοποίηση, η οποία προωθείται με ποικίλους τρόπους, η Ορθοδοξία διακηρύττει τον σεβασμό στην ιδιοπροσωπία ανθρώπων και λαών. Αντιτίθεται στην αυτονόμηση της οικονομίας από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου και στην μετατροπή της σε αυτοσκοπό. Η πρόοδος του ανθρωπίνου γένους δεν συνδέεται μόνο με την ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου ή με την πρόοδο της οικονομίας εις βάρος των πνευματικών αξιών.

10) Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν αναμειγνύεται στην πολιτική. Ο λόγος της παραμένει διακριτός αλλά και προφητικός, ως οφειλετική παρέμβαση υπέρ του ανθρώπου. Τα ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται σήμερα στο κέντρο της πολιτικής ως απάντηση στις σύγχρονες κοινωνικές και πολιτικές κρίσεις και ανατροπές, αποβλέποντας στην προστασία του πολίτη από την αυθαιρεσία του κράτους. Η Εκκλησία μας προσθέτει επίσης τις υποχρεώσεις και ευθύνες των πολιτών και την ανάγκη συνεχούς αυτοκριτικής πολιτικών και πολιτών προς ουσιαστική βελτίωση της κοινωνίας. Και κυρίως τονίζει, ότι το ορθόδοξο δέον περί ανθρώπου υπερβαίνει τον ορίζοντα των καθιερωμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ότι «μείζων πάντων» είναι η αγάπη, όπως την αποκάλυψε ο Χριστός και την βίωσαν όσοι πιστά Τον ακολούθησαν. Επιμένει ακόμη ότι θεμελιώδες δικαίωμα είναι και η προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας, δηλαδή της ελευθερίας της συνειδήσεως, της πίστεως, της λατρείας και όλων των ατομικών και συλλογικών εκφράσεων αυτής, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος κάθε πιστού και κάθε θρησκευτικής κοινότητας να τελούν ελεύθερα από κάθε κρατική παρέμβαση τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, ως και το δικαίωμα της δημόσιας διδασκαλίας της θρησκείας.

11) Η Ορθόδοξος Εκκλησία απευθύνεται στους νέους, οι οποίοι αναζητούν πληρότητα ζωής γεμάτη ελευθερία, δικαιοσύνη, δημιουργία αλλά και αγάπη. Τους καλεί να συνδεθούν συνειδητά με την Εκκλησία Εκείνου που είναι η Αλήθεια και η Ζωή. Να προσέλθουν προσφέροντας στο εκκλησιαστικό σώμα τη ζωτικότητα, τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς και τις προσδοκίες τους. Οι νέοι δεν αποτελούν απλώς το μέλλον της Εκκλησίας αλλά το δυναμικό και δημιουργικό παρόν επί τοπικού και οικουμενικού επιπέδου.

12) Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος άνοιξε τον ορίζοντά μας στη σύγχρονη πολύμορφη οικουμένη. Τόνισε την ευθύνη μας μέσα στον χώρο και τον χρόνο, πάντοτε με προοπτική την αιωνιότητα. Η Ορθόδοξος Εκκλησία, διατηρώντας αλώβητο τον Μυστηριακό και Σωτηριολογικό της χαρακτήρα, είναι ευαίσθητη στον πόνο, στις αγωνίες και στην κραυγή για δικαιοσύνη και ειρήνη των λαών. Ευαγγελίζεται «ημέραν εξ ημέρας το σωτήριον αυτού· αναγγέλουσα εν τοις έθνεσι την δόξαν αυτού, εν πάσι τοις λαοίς τα θαυμάσια αυτού» (Ψαλμ. 95).

Ας δεηθούμε «ο Θεός πάσης χάριτος, ο καλέσας υμάς εις την αιώνιον αυτού δόξαν εν Χριστώ ᾿Ιησού ολίγον παθόντας, αυτός καταρτίσει υμάς, στηρίξει, σθενώσει, θεμελιώσει· αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν» (Α΄ Πετρ. 5:10,11).

† ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, Πρόεδρος

† ο Αλεξανδρείας Θεόδωρος

† ο Ιεροσολύμων Θεόφιλος

† ο Σερβίας Ειρηναίος

† ο Ρουμανίας Δανιήλ

† ο Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου Χρυσόστομος

† ο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος

† ο Βαρσοβίας και πάσης Πολωνίας Σάββας

† ο Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστάσιος

† ο Πρέσοβ και πάσης Τσεχίας και Σλοβακίας Ραστισλάβ

Αντιπροσωπεία Οικουμενικού Πατριαρχείου

† ο Καρελίας και πάσης Φιλλανδίας Λέων

† ο Ταλλίνης και πάσης Εσθονίας Στέφανος

† ο Γέρων Περγάμου Ιωάννης

† ο Γέρων Αμερικής Δημήτριος

† ο Γερμανίας Αυγουστίνος

† ο Κρήτης Ειρηναίος

† ο Ντένβερ Ησαίας

† ο Ατλάντας Αλέξιος

† ο Πριγκηποννήσων Ιάκωβος

† ο Προικοννήσου Ιωσήφ

† ο Φιλαδελφείας Μελίτων

† ο Γαλλίας Εμμανουήλ

† ο Δαρδανελλίων Νικήτας

† ο Ντητρόιτ Νικόλαος

† ο Αγίου Φραγκίσκου Γεράσιμος

† ο Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος

† ο Κορέας Αμβρόσιος

† ο Σηλυβρίας Μάξιμος

† ο Αδριανουπόλεως Αμφιλόχιος

† ο Διοκλείας Κάλλιστος

† ο Ιεραπόλεως Αντώνιος, επί κεφαλής των Ουκρανών Ορθοδόξων εν ΗΠΑ

† ο Τελμησσού Ιώβ

† ο Χαριουπόλεως Ιωάννης, επί κεφαλής της Πατριαρχικής Εξαρχίας των εν τη Δυτική Ευρώπη Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως

† ο Νύσσης Γρηγόριος, επί κεφαλής των Καρπαθορρώσσων Ορθοδόξων εν ΗΠΑ

Αντιπροσωπεία Πατριαρχείου Αλεξανδρείας

† ο Γέρων Λεοντοπόλεως Γαβριήλ

† ο Ναιρόμπι Μακάριος

† ο Καμπάλας Ιωνάς

† ο Ζιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ

† ο Νιγηρίας Αλέξανδρος

† ο Τριπόλεως Θεοφύλακτος

† ο Καλής Ελπίδος Σέργιος

† ο Κυρήνης Αθανάσιος

† ο Καρθαγένης Αλέξιος

† ο Μουάνζας Ιερώνυμος

† ο Γουινέας Γεώργιος

† ο Ερμουπόλεως Νικόλαος

† ο Ειρηνουπόλεως Δημήτριος

† ο Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας Δαμασκηνός

† ο Άκκρας Νάρκισσος

† ο Πτολεμαίδος Εμμανουήλ

† ο Καμερούν Γρηγόριος

† ο Μέμφιδος Νικόδημος

† ο Κατάγκας Μελέτιος

† ο Μπραζαβίλ και Γκαμπόν Παντελεήμων

† ο Μπουρούντι και Ρουάντας Ιννοκέντιος

† ο Μοζαμβίκης Χρυσόστομος

† ο Νιέρι και Όρους Κένυας Νεόφυτος

Αντιπροσωπεία Πατριαρχείου Ιεροσολύμων

† ο Φιλαδελφείας Βενέδικτος

† ο Κωνσταντίνης Αρίσταρχος

† ο Ιορδάνου Θεοφύλακτος

† ο Ανθηδώνος Νεκτάριος

† ο Πέλλης Φιλούμενος

Αντιπροσωπεία Εκκλησίας Σερβίας

† ο Αχρίδος και Σκοπίων Ιωάννης

† ο Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας Αμφιλόχιος

† ο Ζάγκρεμπ και Λιουμπλιάνας Πορφύριος

† ο Σιρμίου Βασίλειος

† ο Βουδιμίου Λουκιανóς

† ο Νέας Γκρατσάνιτσας Λογγίνος

† ο Μπάτσκας Ειρηναίος

† ο Σβορνικίου και Τούζλας Χρυσόστομος

† ο Ζίτσης Ιουστίνος

† ο Βρανίων Παχώμιος

† ο Σουμαδίας Ιωάννης

† ο Μπρανιτσέβου Ιγνάτιος

† ο Δαλματίας Φώτιος

† ο Μπίχατς και Πέτροβατς Αθανάσιος

† ο Νίκσιτς και Βουδίμλιε Ιωαννίκιος

† ο Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης Γρηγόριος

† ο Βαλιέβου Μιλούτιν

† ο εν Δυτική Αμερική Μάξιμος

† ο εν Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία Ειρηναίος

† ο Κρούσεβατς Δαυίδ

† ο Σλαυονίας Ιωάννης

† ο εν Αυστρία και Ελβετία Ανδρέας

† ο Φραγκφούρτης και εν Γερμανία Σέργιος

† ο Τιμοκίου Ιλαρίων

Αντιπροσωπεία Εκκλησίας Ρουμανίας

† ο Ιασίου και Μολδαβίας και Μπουκοβίνης Θεοφάνης

† ο Σιμπίου και Τρανσυλβανίας Λαυρέντιος

† ο Βαντ, Φελεάκ και Κλούζ και Κλούζ, Άλμπας, Κρισάνας και Μαραμούρες Ανδρέας

† ο Κραιόβας και Ολτενίας Ειρηναίος

† ο Τιμισοάρας και Βανάτου Ιωάννης

† ο εν Δυτική και Νοτίω Ευρώπη Ιωσήφ

† ο εν Γερμανία και Κεντρική Ευρώπη Σεραφείμ

† ο Τιργοβιστίου Νήφων

† ο Άλμπα Ιούλια Ειρηναίος

† ο Ρώμαν και Μπακάου Ιωακείμ

† ο Κάτω Δουνάβεως Κασσιανός

† ο Αράντ Τιμόθεος

† ο εν Αμερική Νικόλαος

† ο Οράντεα Σωφρόνιος

† ο Στρεχαίας και Σεβερίνου Νικόδημος

† ο Τουλσέας Βησσαρίων

† ο Σαλάζης Πετρώνιος

† ο εν Ουγγαρία Σιλουανός

† ο εν Ιταλία Σιλουανός

† ο εν Ισπανία και Πορτογαλία Τιμόθεος

† ο εν Βορείω Ευρώπη Μακάριος

† ο Πλοεστίου Βαρλαάμ, Βοηθός παρά τω Πατριάρχη

† ο Λοβιστέου Αιμιλιανός, Βοηθός παρά τω Αρχιεπισκόπω Ριμνικίου

† ο Βικίνης Ιωάννης Κασσιανός, Βοηθός παρά τω Αρχιεπισκόπω εν Αμερική

Αντιπροσωπεία Εκκλησίας Κύπρου

† ο Πάφου Γεώργιος

† ο Κιτίου Χρυσόστομος

† ο Κυρηνείας Χρυσόστομος

† ο Λεμεσού Αθανάσιος

† ο Μόρφου Νεόφυτος

† ο Κωνσταντίας – Αμμοχώστου Βασίλειος

† ο Κύκκου και Τηλλυρίας Νικηφόρος

† ο Ταμασού και Ορεινής Ησαίας

† ο Τριμυθούντος και Λευκάρων Βαρνάβας

† ο Καρπασίας Χριστοφόρος

† ο Αρσινόης Νεκτάριος

† ο Αμαθούντος Νικόλαος

† ο Λήδρας Επιφάνιος

† ο Χύτρων Λεόντιος

† ο Νεαπόλεως Πορφύριος

† ο Μεσαορίας Γρηγόριος

Αντιπροσωπεία Εκκλησίας Ελλάδος

† ο Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου Προκόπιος

† ο Περιστερίου Χρυσόστομος

† ο Ηλείας Γερμανός

† ο Μαντινείας και Κυνουρίας Αλέξανδρος

† ο Άρτης Ιγνάτιος

† ο Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου Δαμασκηνός

† ο Νικαίας Αλέξιος

† ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος

† ο Σάμου και Ικαρίας Ευσέβιος

† ο Καστορίας Σεραφείμ

† ο Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος

† ο Κασσανδρείας Νικόδημος

† ο Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης Εφραίμ

† ο Σερρών και Νιγρίτης Θεολόγος

† ο Σιδηροκάστρου Μακάριος

† ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος

† ο Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβας

† ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος

† ο Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Αθηναγόρας

† ο Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννης

† ο Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας Γαβριήλ

† ο Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομος

† ο Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου Θεόκλητος

Αντιπροσωπεία Εκκλησίας Πολωνίας

† ο Λούτζ και Πόζναν Σίμων

† ο Λούμπλιν και Χελμ Άβελ

† ο Μπιαλύστοκ και Γκντάνσκ Ιάκωβος

† ο Σιεμιατίτσε Γεώργιος

† ο Γκορλίτσε Παίσιος

Αντιπροσωπεία Εκκλησίας Αλβανίας

† ο Κορυτσάς Ιωάννης

† ο Αργυροκάστρου Δημήτριος

† ο Απολλωνίας και Φίερ Νικόλαος

† ο Ελμπασάν Αντώνιος

† ο Αμαντίας Ναθαναήλ

† ο Βύλιδος Άστιος

Αντιπροσωπεία Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας

† ο Πράγας Μιχαήλ

† ο Σούμπερκ Ησαίας

† ο Ελβετίας Ιερεμίας, επί κεφαλής της Πανορθοδόξου Γραμματείας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου

Φωτογραφία: Χρήστος Μπόνης
 
Πηγή:  http://www.dogma.gr
Read more »