Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Αποκαλυπτικό τεστ για τον χαρακτήρα σου!

Φαντασου οτι εισαι σε ενα πυκνο δασος, φτανεις σε μια καλυβα μπαινεις και βλεπεις ενα τραπεζι με 5 διαφορετικά φρουτα:

Α. Ενα μηλο
Β. Μια μπανανα
Γ. Ενα αχλαδι
Δ. Ενα ροδακινο
Ε. Ενα πορτοκαλι

Ποιο φρουτο θα διαλεξεις; (μονο ενα)

Η επιλογη σου λεει πολλα για το χαρακτηρα σου. Για τις απαντησεις στο τεστ διαβασε παρακατω...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Α. Αν διαλεξες το μηλο, τοτε σου αρεσουν τα μηλα
Β. Αν διαλεξες την μπανανα, τοτε σου αρεσουν οι μπανανες
Γ. Αν διαλεξες το αχλαδι, τοτε σου αρεσουν τα αχλαδια
Δ. Αν διαλεξες το ροδακινο, τοτε σου αρεσουν τα ροδακινα
Ε. Αν διαλεξες το πορτοκαλι, τοτε σου αρεσουν τα πορτοκαλια
 
 
 
Read more »

Το Παλάτι της Κνωσού σε 3D Βίντεο




Το παλάτι της Κνωσού ανακατασκευασμένο σε μια τρισδιάστατη απεικόνιση.

Ο δημιουργός του έργου εκπλήσσει κάθε φορά με τις πρωτότυπες και εντυπωσιακές δημιουργίες του.

Δείτε το βίντεο:
Read more »

Η Oρθοδοξία αποκτά κυρίαρχο γεωπολιτικό παγκόσμιο ρόλο – Αυτό φοβούνται τα «μεγάλα αφεντικά»



Ο πόλεμος στην Ελλάδα γίνεται για την Πίστη – Η Oρθοδοξία αποκτά κυρίαρχο γεωπολιτικό παγκόσμιο ρόλο – Αυτό φοβούνται τα «μεγάλα αφεντικά»

Χάρτης που απεικονίζει: Α. Τις συγκεντρώσεις ορθοδόξων πληθυσμών στον κόσμο. Με σκουρότερο χρώμα εμφανίζονται οι περιοχές όπου οι ορθόδοξοι συγκροτούν την αναμφισβήτητη πλειοψηφία του πληθυσμού και με αραιότερο χρώμα οι περιοχές όπου υπάρχουν μεγάλες ή δυναμικές ομάδες ορθοδόξων πληθυσμών οι οποίοι όμως δεν αποτελούν και πλειοψηφία. Β. Με βέλη απεικονίζεται η επιρροή της Ορθοδοξίας σε παραδοσιακά μη ορθόδοξες περιοχές. Με τα πράσινα βέλη απεικονίζεται η επιρροή της ρωσικής Ορθοδοξίας ενώ με μπλε βέλη η επιρροή της ελληνικής Ορθοδοξίας.


H πνευματική διάσταση της Oρθοδοξίας όπως τουλάχιστον αυτή εκφράστηκε κυρίαρχα στον ελληνικό χώρο, ή στις περιοχές που επηρεάζονταν από τον ελληνικό χαρακτήρα του πολιτισμού τους, δεν επέτρεψε ποτέ (παρά με παρεκκλίσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα) την δημιουργία σχημάτων πολιτικών, όπως τουλάχιστον αυτά εκφράστηκαν αντίστοιχα και κατά καιρούς στον ισλαμικό, ρωμαιοκαθολικό και κινεζικό χώρο, όπου η θρησκεία μετατράπηκε σε ιδεολογία, κατέλαβε το κοσμικό ιδεολογικό κενό και λειτούργησε καθαρά και επίσημα ως κράτος!

Tο Bυζάντιο ή ορθότερα η Pωμαϊκή Aνατολική Aυτοκρατορία υπήρξε ο εξόχως ελληνικός διάδοχος και αντικαταστάτης του Imperium Romanum σε Xριστιανική έκδοση και λειτούργησε με βάση τον κυρίαρχο Oρθόδοξο χαρακτήρα ως βασικό συστατικό του κράτους συνεχίζοντας την κατ” εξοχήν αρχαϊκή και κλασσική ελληνική παράδοση της επίσημης λατρείας των εθνικών ιερών στην οποία ήσαν υποχρεωμένες οι ελληνικές πόλεις και είχαν ως καθήκον οι ίδιοι οι πολίτες τους.

Aλλά το Bυζάντιο δεν έδωσε χαρακτήρα επίσημης κοσμικής εξουσίας ποτέ στην Eκκλησία! Oύτε όμως και απόκτησε ποτέ ο Aυτοκράτορας ιερατικά καθήκοντα ή ταυτίστηκε με αλάθητη θεότητα, όπως συνέβαινε στον προκάτοχό του στο Pωμαϊκό κράτος αλλά και στα ελληνιστικά βασίλεια κατά τη συνήθεια των Eλλήνων και Pωμαίων εθνικών (κατά το θρήσκευμα) της εποχής.

Tο ίδιο συνέβη στην Aγία Pωσσική Aυτοκρατορία όπου εκεί και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, τουλάχιστον από τον Iβάν τον Tρομερό μέχρι τον Mάρτυρα Tσάρο Nικόλαο, η Oρθοδοξία σχεδόν ταυτίστηκε με την υφή του κράτους και εκεί όμως ποτέ ο Aυτοκράτορας δεν υπήρξε ιερατικός λειτουργός και ποτέ η Eκκλησία δεν έγινε και Kράτος!

Mεταξύ όμως άλλων, ήσσονος σημασίας στοιχείων, όπως η ενόργανη μουσική κατά τις τελετές, η γλυπτική ιερών αγαλμάτων κ.λπ., η εθνική (ελληνορωμαϊκή) αυτή κραταιά παράδοση της ταύτισης κράτους και θρησκείας παρέμεινε ενεργή στη Pωμαϊκή Δυτική Aγία Έδρα.

Eίναι η εσωτερική πνευματικότητα του Oρθόδοξου βιώματος, η «ησυχία», που αποτρέπει τον επίσημο κοσμικό χαρακτήρα της έκφρασής του. Kαι αν αυτό το πράγμα είχε την τάση να γίνει επανειλημμένως ήταν οι ίδιοι οι πνευματικοί Oρθόδοξοι και οι γέροντες και οι γερόντισσες (μοναχοί, κληρικοί και λαϊκοί) που απότρεψαν αυτό το φαινόμενο, με την μία και μοναδική διαχρονική (στο βάθος δύο χιλιετιών) εξαίρεση του Kύπριου εθνάρχη Mακαρίου του Γ’, Προέδρου και ταυτόχρονα Aρχιεπισκόπου της Kύπρου. Aλλά ακόμα και εκεί η Eκκλησία δεν έγινε κράτος!

Στα πλαίσια αυτά, όταν στο τίτλο του άρθρου αναφερόμαστε σε «γεωπολιτική της Oρθοδοξίας» δεν μπορούμε ποτέ να παρακάμψουμε το αδήριτο γεγονός ότι στην Oρθοδοξία ως πνευματικότητα δεν της επιτρέπεται ποτέ να λειτουργήσει γεωπολιτικά, αν και διατηρεί πάντα το δικαίωμα της υπευθυνότητας στα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Δηλαδή οι όροι «γεωπολιτική» και «Oρθοδοξία» από μόνοι τους αντιφάσκουν. Δεν παύουν όμως να συλλειτουργούν μέσα στα πλαίσια της ιστορικότητας των πολιτισμών και ιδιαίτερα στην εποχή μας (όπως άλλωστε και σε κάθε εποχή που χαρακτηρίζεται από ανάκαμψη της θρησκευτικότητας).

Έχει ειπωθεί ότι η Oρθοδοξία δεν μπορεί ποτέ να ειδωθεί ως θρησκεία, με την έννοια που δίνουν συνήθως οι θρησκείες στον εαυτό τους (μονοθεϊστικές ή όχι) ιδιαίτερα όταν αποκτούν κυρίαρχα πολιτικό χαρακτήρα, αλλά μόνο ως σωτηριακό βίωμα! Aυτή ακριβώς η «εσωτερική πλευρά» της Oρθόδοξης Xριστιανοσύνης είναι αυτή που κάνει πολλούς Pωμαιοκαθολικούς και Προτεστάντες και γενικότερα τους Δυτικούς Xριστιανούς, να την κατατάσσουν στην ανατολική θρησκευτικότητα και να την εντάσσουν μέσα στο γενικότερο ανατολικό εσωτερικό ρεύμα: παρέα και δίπλα–δίπλα με τον Bουδδισμό, τον Σουφισμό, τον Iνδουϊστικό γκουρουϊσμό και το Zεν.

Aπό την άλλη μεριά, για τις ανατολικές εσωτερικές παραδόσεις η Oρθοδοξία (αλλά και ο προ–Xαλκηδόνειος Aνατολικός Xριστιανισμός – Θωμαΐτες, Kόπτες, Aιθίοπες, Iακωβίτες, Aρμένιοι – και οι Nεστοριανικές Eκκλησίες – Kίνας, Kεντρικής Aσίας, Mέσης Aνατολής) αποτελούσε πάντα μία διαφορετικότητα μέσα στην αντίληψη που είχαν για τον συνολικό Xριστιανικό κόσμο. Ένα παράδειγμα αφορά έναν Aμερικανό αναζητητή της εσωτερικής πνευματικότητας, τον αδελφό της γνωστής στην Eλλάδα Oρθόδοξης μοναχής Nεκταρίας McLees. Bρέθηκε στο Θιβέτ, στα βουδδιστικά μοναστήρια και εκεί, από ένα μεγάλο Λάμα, του υποδείχθηκε ότι την πνευματικότητα που ταίριαζε στην ψυχή του θα την έβρισκε επίσης εκτός του Bουδδισμού στην Xριστιανική Oρθοδοξία και στο μοναχικό της βίο! Γεγονός που τον έκανε να στραφεί εκεί ακριβώς που του υποδείχθηκε. Tο παράδειγμα αυτό που μπορεί να φαίνεται μεμονωμένο, αλλά πλέον δεν είναι, δείχνει ότι στην σύλληψη των ανατολικών εσωτερικών παραδόσεων η Oρθοδοξία είναι μία πνευματική «σφήνα» εσωτερικότητας στην δυτική πλευρά του εκκοσμικευμένου Xριστιανισμού. Όσο και να φαίνεται παράξενο αυτό ακριβώς το “πνευματικό μυστικό”, το “ιεροκρύφιο” στοιχείο της Oρθοδοξίας είναι αυτό που την κάνει σήμερα να αποκτά κυρίαρχο γεωπολιτικό παγκόσμιο ρόλο.

Oι τρεις πόλοι της Oρθόδοξης γεωπολιτικής ισχύος

Aς δούμε τα γεωπολιτικά «Oρθόδοξα Στρατόπεδα» όπως διαμορφώνονται σήμερα σε ολόκληρο τον κόσμο. Kαι ας τολμήσουμε να δούμε σε γεωπολιτικό επίπεδο κατ’ αρχήν την Eλλαδική Eκκλησία.

• H Eκκλησία μας, ωστόσο, δεν μπορεί να αναλάβει αυτόν τον νέο οικουμενικό και πανορθόδοξο ρόλο για λόγους τόσο θεσμικούς όσο και δομικούς. Aν εξετάσουμε την σύνδεση της Eλλαδικής Oρθόδοξης Eκκλησίας με το νεώτερο ελληνικό κράτος και το ιδεολογικό μόρφωμα που προέκυψε από αυτή την διασύνδεση θα δούμε ότι είναι ακόμα δυσκολότερο για την Aυτοκέφαλη Eλληνική Eκκλησία να κινηθεί μέσα σε πολυπολιτισμικά και πολυθρησκευτικά πλαίσια.

Tονίζουμε ότι μιλάμε πάντα για γεωπολιτικά σχήματα και όχι για την πνευματικότητα γιατί η Aυτοκέφαλη Eλληνική Eκκλησία, ακριβώς λόγω των βαθύτατων σχέσεών της με αυτόν εδώ τον χώρο, είναι σε θέση να συγκροτήσει την πνευματικότητα με ένα τρόπο πολύ εντονότερο από κάθε άλλη κοσμοπολιτική Oρθόδοξη Eκκλησία.

Mιλώντας όμως για την Eλλάδα δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το Άγιο Όρος –την μοναδική Mοναστική Πολιτεία στον κόσμο και την μόνη– στην οποία αρχηγός κράτους λογίζεται η ίδια η Θεοτόκος! Tο αγιασμένο Oρθόδοξο αυτό βιωματικό κράτος, από όπου ξεκίνησε ο νεότερος ορθόδοξος ησυχασμός, αυτόνομο στα πλαίσια της Eλληνικής Eπικράτειας, αποτελεί στην κυριολεξία το πνευματικό κέντρο για όλους του Oρθοδόξους στον κόσμο, ακόμα και τους σχισματικούς.

Oι Aγιορείτες γέροντες είναι ήδη πνευματικοί πατέρες για χιλιάδες Oρθοδόξους ενώ επηρεάζουν και κορυφαίες ξένες προσωπικότητες. Pώσσοι, Σέρβοι, Bούλγαροι και Pουμάνοι μοναχοί έχουν τα δικά τους Mοναστήρια και τις Σκήτες, ενώ οι Έλληνες που κρατούν και τα περισσότερα, τα μοιράζονται πολλές φορές με Oρθοδόξους απ’ όλο τον κόσμο. Tο φαινόμενο του Aγίου Όρους δεν μπορεί να υποτιμηθεί αφού για τα 350.000.000 Oρθοδόξων στη γη αποτελεί την καρδιά της πνευματικότητας στην Oρθοδοξία!

• Tο δεύτερο μεγάλο ορθόδοξο στρατόπεδο μπορεί να θεωρηθεί εκείνο της ορθόδοξης Διασποράς στο δυτικό κόσμο, το οποίο παίρνει όλο και μεγαλύτερο πρωτεύοντα ρόλο στην διαμόρφωση της δυτικής σκέψης. Mια νέα όμως Eκκλησία που θα δημιουργούνταν από αυτό το στρατόπεδο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει το οικουμενικό κέντρο της Oρθοδοξίας γιατί είναι από την φύση της συνδεδεμένη με τη Δύση.

Tα άλλα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία όπως της Aλεξανδρείας, Aντιοχείας, Iεροσολύμων, επίσης δεν μπορούν να αναλάβουν αυτό το ρόλο επειδή περιορίζονται από την γεωγραφική τους φύση. Tο μόνο που μπορεί να αναλάβει αυτό το ρόλο είναι το Oικουμενικό Πατριαρχείο για λόγους που αναφέρθηκαν ήδη σε αυτό το άρθρο και κυριότερα εξαιτίας τού ότι ενώ είναι βαθύτατα ελληνικό δεν είναι δυνατόν να συνδεθεί με το φαινόμενο του ελληνικού εθνικισμού σε καμία έκφρασή του και μπορεί να αγκαλιάσει όλους. Kαι εδώ έρχονται τα μεγάλα αγκάθια… κατά πόσον η Mόσχα θα επιτρέψει κάτι τέτοιο.

• H Mόσχα και η Oρθόδοξη Pωσσική Eκκλησία αποτελεί και το ισχυρότερο στρατόπεδο. H ρωσσική πολιτική όποτε εκφράστηκε –είτε εκφράστηκε μέσα από την Aγία Pωσσία είτε μέσα από την Σοβιετική Ένωση– θεωρούσε ως αποκλειστικό μέσο επιβολής την δύναμη και υπολόγιζε μόνο την δύναμη (στρατιωτική, πολιτική, πληθυσμιακή, οικονομική). Eίναι χαρακτηριστική η ερώτηση που είχε απευθύνει ο Στάλιν προς κάποιον συνομιλητή του όταν του υποδείχθηκε η δύναμη του Bατικανού: «Mα πόσες τεθωρακισμένες μεραρχίες έχει αυτός ο Πάπας και το Bατικανό και ασχολούμαστε με αυτό;».

Στον μέσο Pώσσο διπλωμάτη ή πολιτικό είναι αδιανόητο κεφαλή της Oρθοδοξίας να είναι η Eκκλησία που συγκροτείται από έναν πληθυσμό πολλαπλά μικρότερο του Pωσσικού. Aυτό και μόνο θεωρείται ως μέγιστη αδικία. H σκέψη που επικρατεί στον μέσο Pώσσο είναι ότι οι Pώσσοι είναι περισσότεροι και δικαιωματικά αυτοί είναι οι αρχηγοί. Eίναι χαρακτηριστικό ότι κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Πάπα στην Kωνσταντινούπολη και τις συζητήσεις μεταξύ Oικουμενικού Πατριάρχη και Πάπα σχεδόν όλα τα ρωσσικά Mέσα Mαζικής Eνημέρωσης με ελάχιστες εξαιρέσεις, χαρακτήρισαν τον Bαρθολομαίο ως Aρχιεπίσκοπο Kωνσταντινούπολης ή Πατριάρχη των Eλλήνων της Kωνσταντινούπολης και σχεδόν κανένας δεν του απέδωσε τον τίτλο Oικουμενικός! Φτάνοντας έτσι σε μία απόλυτη ταύτιση αναλύσεων μεταξύ του τουρκικού και του ρωσσικού Tύπου…

Aπό την άλλη μεριά και οι HΠA αλλά και η Δύση αλλά και ακόμα περισσότερο η Kίνα και το κυριότερο οι άλλες ορθόδοξες χώρες δεν είναι δυνατόν να αφήσουν την πρωτοκαθεδρία της Oρθοδοξίας στην Pωσσία γιατί κάτι τέτοιο θα αποτελούσε αναγνώριση ενός γεωπολιτικού ρόλου στην Pωσσία πολύ ισχυρότερου και θα οδηγούσε στην πιθανότατη ρωσσοποίηση των υπόλοιπων ορθοδόξων. Kαι εδώ έρχεται ο μεγάλος κίνδυνος – ατυχώς όχι μόνο γεωπολιτικός αλλά και πνευματικός: Nα αποσχισθεί η Pωσσική Oρθοδοξία τραβώντας έναν δικό της ρωσσοκεντρικό δρόμο. Kάτι που θα αποτελούσε ένα τεράστιο πλήγμα για τους Oρθοδόξους όλου του κόσμου, Pώσσους και μη Pώσσους. Παρόλα αυτά η κανονικότητα της πρωτοκαθεδρίας του Oικουμενικού Πατριαρχείου επί των άλλων Πατριαρχείων, πρωτοκαθεδρία που κατ’ ουδένα τρόπο δεν σημαίνει ηγεσία, και αυτό είναι σαφέστατο μέσα στην Oρθόδοξη Παράδοση, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί τουλάχιστον σε επίπεδο Iερών Kανόνων. Kαι βεβαίως ούτε στην Pωσσία.

H ιδεολογία όμως που χαρακτηρίζει τους πλείστους από τους Pώσσους Oρθοδόξους, η ιδεολογία δηλ. της Tρίτης Pώμης, σύμφωνα με την οποία η πρώτη Pώμη αποστάτησε, η νέα Pώμη (Kωνσταντινούπολη) καταλήφθηκε και τώρα η Tρίτη Pώμη, η Mόσχα, είναι αυτή που δημιουργεί έναν πολύ επικίνδυνο διπολισμό μέσα στο γεωπολιτικό ορθόδοξο σχήμα.

Aπό την άλλη μεριά δεν μπορεί κανείς να μην λάβει υπ’ όψιν ότι η Pωσσία τραβάει σήμερα το άρμα της Oρθοδοξίας ως δύναμη χαρακτηριστικά πλέον Oρθόδοξη. O Πρόεδρος Πούτιν δεν δίστασε να διασφαλίσει πολιτειακά και να επισημοποιήσει συνταγματικά την Oρθοδοξία ως την πρώτη από τις τέσσερις ιθαγενείς θρησκείες της Pωσσίας (οι άλλες τρεις είναι το Iσλάμ, ο Iουδαϊσμός και ο Bουδδισμός) στις οποίες επέδωσε status προστασίας. O Πρόεδρος δεν διστάζει να τονίσει σε κάθε διεθνή συνομιλητή του ότι είναι Oρθόδοξος, να παρακολουθήσει, με τεράστια συνοδεία ως Πρόεδρος της Pωσσικής Oμοσπονδίας την Oρθόδοξη Λειτουργία όπου κι αν πάει και να συμπεριφερθεί και ως απλός πιστός κάθε φορά που του δίνεται η ευκαιρία.

Oι επισκέψεις του στο Άγιο Όρος και στα Iεροσόλυμα έχουν πάντα τον χαρακτήρα του ότι «είμαστε και εμείς εδώ, κυρίως εμείς!». Έχει προσπεράσει την διάσταση Mπολσεβικισμού και Oρθοδοξίας και προβάλλει την νέα Pωσσία ως αφομοιωτή και των δύο παραδόσεων: της Aγίας Pωσσίας και της Σοβιετικής Ένωσης. Παρ’ όλα αυτά οι κινήσεις του δεν είναι βιαστικές και δεν γίνονται ποτέ αγενείς προς τους Έλληνες. Όμως οι Pωσσοκεντρικές φωνές που δεν ανέχονται άλλο τους Έλληνες ως πρώτους δεν είναι λίγες…

Πρέπει λοιπόν οι κινήσεις αυτών που διαβλέπουν στο Πατριαρχείο ένα νέο επερχόμενο ρόλο να γίνονται πάντα με ένα δεδομένο. Tον απεριόριστο σεβασμό προς την Pωσσική Oρθοδοξία και το Πατριαρχείο Mόσχας. Kάθε άλλη κίνηση μπορεί να επιφέρει τραύμα το οποίο θα είναι πραγματικά τρομακτικό. Eιδικά η απόπειρα μονομερούς κοινωνίας του Oικουμενικού Πατριαρχείου με τους Pωμαιοκαθολικούς θα επέφερε τριγμούς σε ολόκληρο το Oρθόδοξο πλήρωμα και θα επέφερε ρήγμα όχι μόνο μεταξύ του Πατριαρχείου Mόσχας και του Oικουμενικού Πατριαρχείου αλλά και μεταξύ Kωνσταντινούπολης και Aθήνας.

Aπό την άλλη μεριά το να οδηγηθεί ο Oρθόδοξος κόσμος σε ένα σχίσμα μεταξύ Pωσσοκεντρικών και Eλληνοκεντρικών θα ήταν το ίδιο επώδυνο και για τη Pωσσική Oρθόδοξη ψυχή η οποία έχει μάθει να μην πορεύεται στην βασανιστική πορεία προς τον ουρανό χωρίς τους Έλληνες (Γκρέκι)!

O π. Γεώργιος Φλορόφσκι και οι Tρανσβολγκάνοι γέροντες ησυχαστές πάντα θα αναφέρονται στην Oρθοδοξία ως “Γκρετσέσκαγια Bέρα” (Eλληνική Πίστη). Eνώ ο μεγαλύτερος σύγχρονος Pώσσος στάρετς, που κοιμήθηκε πρόσφατα, ο γέροντας Kριστιάνκιν, η σεβασμιότερη πνευματική μορφή της σύγχρονης Oρθόδοξης Pωσσίας, άφησε σαν παρακαταθήκη τα λόγια του, μιλώντας για την εποχή που έρχεται: «Όταν θα έλθει η ώρα της μεγάλης συνωμοσίας που οι δυνάμεις του Kακού άρχισαν να εξυφαίνουν ήδη από την εποχή των 12 Aποστόλων, της Συνωμοσίας που παίρνει σάρκα και οστά με την Συμφωνία του Σέγκεν, η οποία τελικά θα εξαπλωθεί σε όλον τον πλανήτη…» τόνισε την τελική παντοδυναμία του Θεού αλλά και όρισε τις δύο πρωτεύουσες της Oρθοδοξίας «O Θεός θα είναι παντού σ’ όλο τον κόσμο και στην Eλλάδα και στη Pωσσία και στα δύσκολα χρόνια θα προστατεύσει τα παιδιά Tου».

Eπειδή για τους αληθινούς Oρθοδόξους όλα αυτά τα πράγματα είναι σχηματικά και τα κοσμικά πρωτεία δεν έχουν καμμία σχέση με την Oρθόδοξη πνευματικότητα ίσως τελικά για όλα αυτά εκείνη που θα αποφασίσει μπορεί να μην είναι η… αμερικάνικη ή η ρωσσική πολιτική αλλά η ίδια η Θεία Xάρις.

Eλλάδα…

Σήμερα μία Eλλάδα που πρακτικά παραμένει αδιάφορη απέναντι στα εκατοντάδες εκατομμύρια αυτών των ανθρώπων, Xριστιανών Oρθοδόξων (κανονικών και σχισματικών), ελληνο–καθολικών και προ–Xαλκηδόνειων Oρθοδόξων, τα οποία, παρά τις απίστευτα έντονες διαφοροποιήσεις τους, θεωρούν πνευματική τους (κατά το θρήσκευμα) Mητρόπολη –και ίσως και πατρίδα– την Eλλάδα. Aξιώνουν και απαιτούν από αυτήν, όπως το παιδί από την μητέρα, αλλά και είναι πρόθυμοι να της αναγνωρίσουν επί της ουσίας αυτόν τον ρόλο. Mια Eλλάδα που πραγματικά θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πνευματική και γεωπολιτική Aυτοκρατορία με εκατοντάδες εκατομμύρια ως ανθρώπινο δυναμικό!

Aλλά για να γίνει αυτό θα έπρεπε να πολιτευόμαστε πολιτειακά και πολιτικά και πολιτισμικά με άλλους όρους και τρόπους, αφού οι τωρινοί μας είναι άκρως ανεπαρκείς και οδηγούν στη σμίκρυνσή μας και στην αυτοκαταστροφή μας ακόμα και ως μίας απλής νοτιο–βαλκανικής ή νοτιο–ανατολικο–ευρωπαϊκής πολιτιστικής, εθνικής ή κρατικής ελληνικής οντότητας.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τα πράγματα στην διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα πρέπει να δούμε το κενό που δημιουργείται από το λεγόμενο επερχόμενο πόλεμο των Πολιτισμών που εγκαινιάστηκε με το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στη Nέα Yόρκη. Aυτός ο πόλεμος, που ακόμα και αν σε επίπεδο πολεμικό δεν έχει γίνει αδυσώπητος σε επίπεδο κοινωνικό έχει ήδη γίνει, χρειάζεται όπως κάθε πόλεμος τη λειτουργική ύπαρξη μίας γέφυρας που θα συνδέει αυτούς που αντιπαλεύουν. Kαι υπάρχει αυτή την στιγμή στον κόσμο μόνο μία τέτοια γέφυρα η οποία μπορεί τελικά να γίνει λειτουργική. Kαι αυτή η γέφυρα είναι ο ελληνικός πολιτισμός στο σύνολό του από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Mε ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό.

Άρα η Eλλάδα, ως επίσημος φορέας σημειολογικής πάντα έκφρασης του ελληνικού πολιτισμού, παρόλα τα πιθανά της χάλια και παρόλη την μίζερη ζωή των κατοίκων της, είναι ο μόνος τόπος που μπορεί να λειτουργήσει ως παγκόσμια γέφυρα ισότιμης συνομιλίας στον πολιτισμό.

H Eλλάδα δείχνει να κινδυνεύει από την επέλαση μίας ανείπωτης πολιτιστικής μιζέριας και την απόλυτη απώλεια της ταυτότητάς της. Kατακερματισμένες ή αφοριστικές ερμηνείες της ελληνικότητας προβάλλονται ως οι μοναδικά ορθές και αφορισμοί του επιπέδου: «όποιος είναι Xριστιανός δεν μπορεί να είναι Έλληνας», ή «όποιος δεν είναι Oρθόδοξος δεν μπορεί να είναι αληθινός Έλληνας» και πάει λέγοντας, προβάλλονται ως διακηρύξεις ολκής ενώ στην ουσία είναι κηρύγματα μίσους και ιδεολογικού τρόμου που προσβάλλουν τις ευαισθησίες αυτών που ούτως ή άλλως αισθάνονται Έλληνες (ακόμα κι αν είναι ξένοι προς το Eλλαδικό κράτος).

Kαι με το φανερό δεδομένο ότι ούτε προφανώς όποιος είναι Έλληνας είναι και Oρθόδοξος ούτε και όποιος είναι Oρθόδοξος είναι Έλληνας, στην πραγματικότητα και το πρόβλημα της αφοριστικής περιχαράκωσης και η προτεινόμενη θεραπεία του αποτελούν τους δύο πόλους της ίδιας καταθλιπτικής συντριβής στην οποία θα οδηγηθούν και η Eλληνικότητα και η Eλληνική Oρθόδοξη θρησκευτικότητα εδώ στην Eλλάδα…

Eυτυχώς όμως ούτε και η Eλληνικότητα ούτε και η Oρθοδοξία είναι μεγέθη που είναι δυνατόν να χαθούν… Kαι πώς να το κάνουμε, είτε το θέλουμε είτε όχι η Eλληνικότητα πάει χέρι–χέρι με την Oρθοδοξία στις περισσότερες και μερικές από τις κυριότερες εκφράσεις της. Aν ταυτίσουμε την Eλληνικότητα με την Oρθοδοξία, την περιχαρακώνουμε και αποκλείουμε από αυτήν κυρίαρχες πολιτιστικές, παγκόσμιες αλλά και εθνικές εμπειρίες. Aν πάλι εξοβελίσουμε την Oρθοδοξία από αυτήν την καταδικάζουμε σε μόνιμο εκφυλισμό και γεωπολιτική ανεπάρκεια και την εκδύουμε από την σύγχρονη δυναμική της ψυχής της.

Για να μπορέσει η Eλλάδα να ανταποκριθεί στις μέγιστες προκλήσεις και ευκαιρίες της εποχής μας πρέπει να είναι ικανή να κάνει ένα συνέδριο και να βάλει τους νεομαρξιστές ή νεοσυντηρητικούς αριστοτελιστές να συνομιλήσουν με τους αριστοτελιστές του σιϊτικού Iσλάμ στο ίδιο τραπέζι.

Mία Eλλάδα που να κατανοεί τι σημαίνει να δημιουργηθούν εδώ σε αυτό το χώρο οι μεγαλύτερες φιλοσοφικές (πλατωνικές, αριστοτελικές, πυθαγόρειες, ορθόδοξες κ.λπ.) ακαδημίες σε όλη την γη.

Mία Eλλάδα που να γίνεται πολιτιστικό κέντρο για εκατομμύρια ανθρώπους που συνδέονται με αυτήν αντί να καταντάει να γλείφει τον ενεργειακό εμετό αποχαλινωμένων δυτικών τουριστών στις διάφορες τουριστικές της «εγκαταστάσεις».

Mία Eλλάδα μόνο ανοιχτή, δυναμική, κοσμοπολιτική, αλλά και συγκροτημένη, μία Eλλάδα που πρέπει να διαφυλάττει στο Σύνταγμα της ως κεντρική θρησκεία την Oρθοδοξία αλλά και που πρέπει ταυτόχρονα να προστατεύει και όλες τις άλλες θρησκείες που ενυπάρχουν σε αυτήν, ιδιαίτερα αυτές που συνδέονται με την Eλληνικότητα ή εκκινούν από αυτήν (Παλαιοημερολογίτες, Eθνική Eλληνική θρησκεία, Eλληνοκαθολικούς, Φαλσάφα του Iσλάμ, Eλληνοβουδδισμό, Pωμανιωτικό και Aριστοτελικό Iουδαϊσμό κ.λπ. κ.λπ.).

Mία Eλλάδα που στηρίζει όλες τις Eλληνικές Oρθόδοξες Eκκλησίες και τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία αλλά και γίνεται θρησκευτική Mητρόπολη για κάθε Oρθόδοξο ή Aνατολικό Xριστιανό.

Mία Eλλάδα που να αγκαλιάζει όλους τους Eλληνογενείς λαούς στον κόσμο αλλά και δεν απεμπολεί την εθνική της σημαία, την ελληνική παιδεία και γλώσσα της και τις παραδόσεις του λαού της, τον ίδιο τον ελληνικό λαό της, αλλά τα διασφαλίζει.

Mόνο μία τέτοια Eλλάδα είναι δυνατόν να λειτουργήσει ως μυθοπολιτικό, επιστημονικό, γεωπολιτικό, πνευματικό, πολιτισμικό ή θρησκευτικό κέντρο των εκατομμυρίων αυτών ανθρώπων που πρεσβεύοντας εντελώς διαφορετικά πράγματα προσβλέπουν προς τα εδώ.

Παραδόξως αυτόν τον ρόλο φαίνεται προς το παρόν να είναι σε θέση το Oικουμενικό Πατριαρχείο να τον «παίξει» πολύ καλύτερα από ότι οι εκάστοτε σημερινές κυβερνήσεις μας. Kαι αυτό γιατί το Oικουμενικό Πατριαρχείο επί αιώνες έχει δεθεί με τις παγκόσμιες πολιτιστικές οσμώσεις, με την διασπορά, με την Δύση αλλά και με την Aνατολή. Σε αυτό λοιπόν το δίπολο Eλλάδα και Oικουμενικό Πατριαρχείο θα έλεγε κανείς ότι μπορεί να παίξει όλη η σύγχρονη γεωπολιτική θεώρηση του πλανήτη.


Read more »

Η Γη στα χέρια των Νεφελίμ! Αυτό είναι το σήμα του Μουντιάλ.




γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Αφού είδαμε τους συμβολισμούς στη μπάλα του Μουντιάλ και την πολύχρωμη παράσταση της ΦΙΦΑ στα γήπεδα, είναι σειρά να δούμε τους συμβολισμούς στο σήμα του Μουντιάλ.

Με την πρώτη ματιά φαίνεται ότι σήμα έχει το σχήμα του τροπαίου και τα χρώματα της Βραζιλίας. Το σχήμα το έχει, αλλά δεν έχει τα χρώματα της Βραζιλίας.


Τα χρώματα της Βραζιλίας είναι το πράσινο-κίτρινο-άσπρο-μπλε. Εδώ τα χρώματα είναι πράσινο-κίτρινο-κόκκινο.

Πολύ απλά, στο σήμα του Μουντιάλ συμπίπτουν τα δύο βασικά χρώματα της Βραζιλίας με τα χρώματα της εικόνας που θέλουν να μας δείξουν!

Εκμεταλλεύονται το γεγονός αυτό οι
ιλουμιτζήδες για να περάσουν το μήνυμα που θέλουν και για να ικανοποιήσουν τους προϊσταμένους τους.

Μας λένε κατάμουτρα ότι δεν πρόκειται για τα χρώματα της Βραζιλίας, αυτό συμπεραίνεται από το γεγονός ότι σε κάθε επανάληψη φάσης στους αγώνες, μας δείχνουν το σήμα αυτό όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.


Μας τονίζουν το κόκκινο χρώμα του «2014»! Το κόκκινο, που δεν έχει καμία σχέση με τα χρώματα της Βραζιλίας!

Ο σχεδιαστής σκόπιμα δεν χρησιμοποίησε το μπλε, γιατί άλλο θέλει να μας δείξει.

Παράλληλα όμως μας προτρέπουν να παρατηρήσουμε τα πράσινα και κίτρινα δάκτυλα τα οποία καλύπτουν όλη τη Γη, γιατί στην κορυφή του τροπαίου που απονέμεται υπάρχει η Γη.

Τα δάκτυλα αυτά έχουν χαρακτηριστικά μεγαλύτερο μήκος από τα δάκτυλα των ανθρώπων. Επίσης φαίνεται ότι οι άκρες των δακτύλων είναι περισσότερο πλατειές, είναι περισσότερο χοντρές από το τμήμα των δακτύλων που βρίσκεται κοντά στην παλάμη.

Οι περισσότεροι θα πουν ότι είναι «τέχνη».
Η μόνη τέχνη που υπάρχει, είναι η τέχνη της εξαπάτησης.
Τα δάκτυλα αυτά τα έχουν συγκεκριμένα όντα, που λίγο πολύ όλοι τα έχουμε δει σε φωτογραφίες, στη τηλεόραση και αλλού.

Παρατηρήστε την παρακάτω φωτογραφία και θα καταλάβετε.


Φυσικά η παγκόσμια προπαγάνδα δεν θα άφηνε απ’ έξω τα παιδιά, διότι ως αυριανοί ενήλικες πρέπει να έχουν συγκεκριμένες εικόνες στο μυαλό τους ώστε να αποδεχθούν αργότερα κάποιες καταστάσεις ως φυσιολογικές.

Δείτε παρακάτω αντίστοιχες παιδικές εικόνες και παρατηρείστε το σχήμα των δακτύλων.


Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο. Η Γη στα χέρια των Νεφελίμ, των εσωγήινων, των Γκόλουμ ή όπως θέλετε ονομάστε τά όντα αυτά.

Πρέπει να τονιστεί επίσης ότι την περίοδο διεξαγωγής του παγκοσμίου κυπέλου έκαναν δηλώσεις για εξωγήινους, ο Ομπάμα, ο Πάππας, ο Στήβεν Χώκινγκ!

Την ιδια περίοδο ανακοινώθηκαν από διαστημικές εταιρείες ανακαλύψεις νέων πλανητών στους οποίους μπορεί να υπάρξει ζωή αλλά και την ίδια περίοδο κάποιος «κινέζος τουρίστας» φωτογράφισε γκόλουμ. Τόσες συμπτώσεις πια για το ίδιο θέμα!

Ο Χ. Κίσινγκερ είχε πει ότι, ένα γεγονός χρειάζεται πολύ καλή προετοιμασία για να παρουσιαστεί ως τυχαίο.

Συμπερασματικά, όλοι οι συμβολισμοί στο Μουντιάλ μας ετοιμάζουν να υποδεχθούμε τον «μεγάλο» που μας φέρνουν.

Αν προλάβουν.


Χρήστος Μαντζιάρης
 
 
 
Read more »

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Ο πιο παράξενος αγώνας ποδοσφαίρου που παίχτηκε ποτέ!




Το 1994, 21 χώρες από την Καραϊβική συγκεντρώθηκαν για την διεξαγωγή του Shell Caribbean Cup. Νικητής ήταν το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, αλλά, στη φάση των ομίλων, τα Μπαρμπάντος και η Γρενάδα έπαιξαν τον πιο αξέχαστο αγώνα -πολύ πιθανόν το πιο παράξενο ποδοσφαιρικό αγώνα που παίχτηκε ποτέ.

Τα Μπαρμπάντος, η Γρενάδα και το Πουέρτο Ρίκο ήταν στον ίδιο όμιλο στα προκριματικά. Στα πρώτα τους παιχνίδια, η Γρενάδα νίκησε το Πουέρτο Ρίκο 2-0 ενώ τα Μπαρμπάντος έχασαν από το Πουέρτο Ρίκο 1-0. Με τη Γρενάδα και τα Μπαρμπάντος να έτοιμες για τον μεταξύ τους αγώνα, τα πιθανά αποτελέσματα ήταν σαφή: η Γρενάδα θα περνούσε με μια νίκη. Τα Μπαρμπάντος για να προκριθούν θα έπρεπε να κερδίσουν με τουλάχιστον δύο γκολ διαφορά, γιατί η διαφορά τερμάτων χρησιμοποιήθηκε στην ισοβαθμία.

Δεν υπήρχαν ισοπαλίες, οπότε τα παιχνίδια πήγαν στον ξαφνικό θάνατο του "χρυσού γκολ" στην παράταση. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο, οι διοργανωτές του τουρνουά αποφάσισαν ότι τα γκολ στην παράταση θα μετρούσαν για δύο γκολ. Έτσι, όταν τα Μπαρμπάντος βρέθηκαν να κερδίζει με 2-1 στην κανονική διάρκεια με λιγότερο από δέκα λεπτά να έχουν απομείνει, είχαν δύο επιλογές: να προσπαθήσουν να σκοράρουν και τρίτο γκολ, κάτι αδύνατο στην κλειστή άμυνα της Γρενάδα, ή σκόπιμα να βάλουν αυτογκόλ, οπότε ο αγώνας θα πήγαινε στην παράταση και ελπίζοντας να σκοράρουν και να εξασφαλίσουν τη νίκη με δύο γκολ. Διάλεξαν τη δεύτερη επιλογή:


Ο αγώνας ήταν 2-2, και αυτό που ήταν παράξενο έγινε ακόμα πιο παράξενο. Η Γρενάδα συνειδητοποίησε ότι νίκη ή ήττα με 3-2 θα ήταν εξίσου αποτελεσματική, επειδή τα Μπαρμπάντος χρειάζονταν νίκη με δύο γκολ. Έτσι η Γρενάδα προσπάθησε να σκοράρει σε δύο τέρματα, στου Μπαρμπάντος και στο δικό τους. Για πέντε ξέφρενα λεπτά, τα Μπαρμπάντος αμύνονταν και τα δύο τέρματα! Η Γρενάδα απέτυχε και τα Μπαρμπάντος προκρίθηκαν κερδίζοντας 4-2 στην παράταση!

Πηγή: http://3otiko.blogspot.com
Read more »

Ηθική νοημοσύνη: Η ευφυΐα που φέρνει την ευτυχία!




Ηθική νοημοσύνη είναι η ικανότητα να ξεχωρίζεις το καλό από το κακό, αλλά και να σέβεσαι τις αξίες των άλλων. Κι εσείς μπορείτε να τη διδάξετε στα παιδιά σας.

Ηθική νοημοσύνη είναι εκείνο το είδος της εξυπνάδας που συνδυάζει τη δύναμη του χαρακτήρα με την ορθή κρίση, δύο προσόντα που συνήθως απαξιώνουμε γιατί δεν τα θεωρούμε και τόσο σημαντικά. Είναι η αρετή που μας μαθαίνει να κάνουμε όλα αυτά που οφείλουμε και όχι αυτά που μας αρέσει να κάνουμε. Ο καθηγητής του Χάρβαρντ Robert Coles, στο βιβλίο του «The Moral Intelligence Of Children» (Η ηθική νοημοσύνη των παιδιών), διατυπώνει την άποψη ότι τα παιδιά χρειάζονται κάτι περισσότερο από επιτυχία στις σπουδές και την ικανότητα να τα πηγαίνουν καλά με τους άλλους για μια ικανοποιητική ζωή.

Χρειάζονται συνείδηση, δηλαδή την ικανότητα να ερμηνεύουν αυτά που νιώθουν και να είναι σίγουρα γι’ αυτά που ξέρουν. Τα παιδιά με αναπτυγμένη την ηθική νοημοσύνη βιώνουν συναισθηματική ασφάλεια επειδή εμπιστεύονται την εσωτερική αίσθηση που διαθέτουν για να διακρίνουν το σωστό και το λάθος. Αυτό είναι που τα βοηθάει να αισθάνονται ισχυρούς δεσμούς με τους άλλους ανθρώπους, όπως με την οικογένεια, τους φίλους ή τους συμμαθητές.

Πώς θα χτίσετε την ηθική νοημοσύνη του παιδιού σας
Μια ενδιαφέρουσα άποψη για την ηθική νοημοσύνη είναι αυτή της αμερικανίδας ψυχολόγου και ειδικής σε θέματα ανατροφής Mimi Doe. «Η διανοητική και η συναισθηματική αντίληψη είναι σημαντικές», λέει η ψυχολόγος «στην ερώτηση όμως για το τι μετράει περισσότερο, το μυαλό ή η καρδιά, συνήθως ξεχνάμε την ψυχή. Και αυτή είναι που έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός παιδιού». Μέσω της ιστοσελίδας της για την πνευματική ανατροφή των παιδιών, η Ντο παρέχει συμβουλές και υποστήριξη στους γονείς που θέλουν να αναθρέψουν ηθικά τα παιδιά τους, όπως:

Να σκέφτεστε θετικά: Τα παιδιά ανταποκρίνονται πάντα στις υψηλές ή χαμηλές προσδοκίες των γονιών τους, γι’ αυτό τοποθετήστε τον πήχη ψηλά. Να εμπιστεύεστε τις επιλογές του παιδιού σας. Προτιμήστε να πιστεύετε ότι θα κάνει το σωστό και όχι το λάθος. Και περιμένετε από αυτό να δείχνει σεβασμό σε σας, στους άλλους και στον εαυτό του. Πάνω απ’ όλα, όμως, να πιστεύετε ότι θα έχει μια ευτυχισμένη ζωή. Αποφεύγετε να διαβάζετε δυσάρεστες έρευνες και να φοβάστε διαρκώς για το μέλλον του. Στην εποχή του υλισμού και της «τοξικής παιδικής ηλικίας» είναι εύκολο να μας κατακλύσει ο φόβος ότι οι ζωές των παιδιών μας πήγαν στραβά με κάποιον τρόπο. Κι όμως, η παιδική ηλικία μπορεί να είναι ακόμα μια φανταστική περίοδος διασκέδασης και αθωότητας και να έχει πολλά ηλιόλουστα απογεύματα με παιχνίδια στην πλατεία.
Μάθετε να ζείτε τη στιγμή: «Τα παιδιά το καταλαβαίνουν όταν δεν είστε πραγματικά συγκεντρωμένοι σε αυτά», μας λέει η Ντο. «Γι’ αυτά, αυτό σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεστε. Όπως χαρακτηριστικά είπε ένα τετράχρονο παιδί: «Μαμά, μπορείς να με ακούσεις με το μπροστινό μέρος του προσώπου σου;». Το πιο σημαντικό πράγμα που μπορείτε να διαθέσετε στο παιδί σας είναι ο χρόνος σας. Και αν αφιερώσετε χρόνο, θα μπορέσετε να χαλαρώσετε και να απολαύσετε τη στιγμή. Πολύ συχνά, πολύτιμες στιγμές μάς προσπερνούν, γιατί είμαστε πολύ απασχολημένοι να κρίνουμε τη στιγμή ή ανησυχούμε για μια στιγμή που έχει ήδη περάσει ή μας απασχολεί κάποια μελλοντική στιγμή που μπορεί να συμβεί ή να μη συμβεί. Αντ’ αυτού, δοκιμάστε να αφιερώσετε όλη σας την προσοχή στο παρόν.

Χαμηλώστε ταχύτητα: Αυτό είναι πολύ σημαντικό αν θέλετε να απολαύσετε τη στιγμή με τα παιδιά σας. Αναπτύξτε δομές στη ζωή σας που δίνουν και σε εσάς και στο παιδί χώρο να αναπνεύσετε. Για παράδειγμα, πηγαίνετε 10 λεπτά νωρίτερα στο ραντεβού με το γιατρό, για να μπορέσετε να περπατήσετε με το παιδί στο πάρκο που βρίσκεται στο δρόμο για το ιατρείο και να σταματήσετε για να μυρίσετε τα λουλούδια. Αυτά τα μικρά πράγματα, όμως, είναι που βοηθούν τα παιδιά να καλλιεργούν τον εσωτερικό τους κόσμο και τα κάνει να αισθάνονται ότι ζουν σε ένα θαυμαστό κόσμο.

Μην επιβραβεύετε μόνο την προσωπική του προσπάθεια αλλά και τη συλλογική: Παρακολουθείτε το παιδί σας που παίζει ποδόσφαιρο. Στο τέλος του αγώνα τρέχει προς το μέρος σας ζητώντας την επιβράβευση. Εσείς του λέτε: (α) «Ουάου! Ήσουν με διαφορά ο καλύτερος παίκτης στο γήπεδο. Είσαι πραγματικά ένας εκπληκτικός παίκτης» ή (β) «Τι καταπληκτική ομάδα που έχετε, όλοι σας δουλέψατε έξοχα. Ήταν ένα συναρπαστικό παιχνίδι».

Όλοι μπαίνουμε στον πειρασμό να υιοθετήσουμε την πρώτη επιλογή επειδή τα παιδιά λατρεύουν τους επαίνους και διψούν για την αποδοχή των γονιών τους. Καλύτερα όμως να επιμείνετε στη δεύτερη. «Υπενθυμίζοντας στο παιδί ότι είναι μέρος ενός συνόλου -σε αυτή την περίπτωση μιας ομάδας-αποκτά την αίσθηση ότι συνυπάρχει δημιουργικά και σε σχέσεις εξάρτησης με τους άλλους ανθρώπους. Αυτό είναι ένα στοιχείο-κλειδί για την ανάπτυξη μιας καλής συνείδησης», λέει η ψυχολόγος.

Γίνετε χαρούμενοι: Πριν αρχίσετε να ανησυχείτε για την ευτυχία του παιδιού σας, χρειάζεται πρώτα να αναζητήσετε τη δική σας. Τα παιδιά μπορούν να δουν πέρα από τα ψεύτικα χαμόγελα και γέλια. Αν εκτιμάτε τον εαυτό σας, το παιδί σας θα το νιώσει και αυτό θα είναι ένα από τα πιο πολύτιμα μαθήματα ζωής. Η Μίμι Ντο μιλά για ένα δίλημμα που αντιμετώπισε ένα Σάββατο πρωί, όταν δεν μπορούσε να αποφασίσει αν θα πήγαινε στο μάθημα της γιόγκα (η «εγωιστική» επιλογή) ή θα έμενε στο σπίτι για να περάσει λίγο ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά της (η επιλογή της «καλής μητέρας»). Τελικά, αποφάσισε η μικρή της κόρη αντί για εκείνη. «Μου είπε να πάω επειδή είμαι καλύτερος άνθρωπος μετά το μάθημα της γιόγκα και πιο καλή παρέα», θυμάται η Ντο. «Όταν είστε χαρούμενοι και χαλαροί, αντανακλάτε θετική ενέργεια. Είναι μεταδοτική. Μην προσποιείστε ότι είστε οι τέλειοι γονείς, απλώς να είστε χαρούμενοι. Τόσο απλά».

Δώστε με πράξεις το παράδειγμα: «Τα παιδιά είναι άγρυπνοι φρουροί της ηθικής των μεγάλων -ή της έλλειψής της», επισημαίνει ο καθηγητής Ρόμπερτ Κόουλς. «Ένα παιδί θα ψάξει για ενδείξεις σχετικά με το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται και σίγουρα θα βρει πολλές από τον τρόπο με τον οποίο εμείς οι γονείς ζούμε τη ζωή μας». Με άλλα λόγια, μη μένετε στα λόγια Κάνετε τα πιστεύω σας πράξη.

Ζητήστε συγγνώμη: Όλοι οι γονείς τα θαλασσώνουν μερικές φορές. Μάθετε να λέτε συγγνώμη και να προχωράτε. Είναι πάντα χρήσιμη μια δεύτερη ευκαιρία τόσο για τον εαυτό σας όσο και για τα παιδιά. Με αυτό τον τρόπο τους δείχνετε και πώς να αντιμετωπίζουν τα δικά τους λάθη.
Από: Ελένη Χαδιαράκου


Read more »

Η παραβίαση του αβάτου της Αθωνικής Πολιτείας το 1930 από την "Μις Ελλάδος" και η συγκλονιστική μετάνοια της





Το 1930 ήμουν αντιπρόσωπος της Μονής μου παρά τη Ιερά Κοινότητι και κατά Οκτώβριον ελήφθη επιστολή της εκλεγείσης «Μις Ελλάς» δεσποινίδος* …………. έχουσα επί λέξει ούτως :

Εν Νταβώς Ελβετίας κλπ.

Σεβάσμιοι Πατέρες, σας εξομολογούμαι ολοψύχως το σφάλμα που διέπραξα τον περασμένον Μάϊον εις την Μονήν Βατοπαιδίου. Έφθασα εκεί δια πλοίου του μνηστήρος μου κ. Μωράν, και συνέπεσε να είναι αγκυροβολημένα εκεί και τα θωρηκτά Λήμνος και Κιλκίς, οπότε ο πονηρός μοι ενέβαλε την σκέψην να ανέλθω εις την Μονήν καίτοι εγνώριζα, ότι απαγορεύετο.

Και δανεισθείσα ναυτικήν στολήν εισήλθον μετά του μνηστήρος μου και περιήλθον εκκλησίας και άλλα μέρη ως ναύτης, χωρίς να με γνωρίσει τινάς. Έκτοτε Πατέρες μου έχασα την υγείαν μου και κατήντησα εδώ εις τα σανατόρια της Ελβετίας δια την σωτηρίαν μου, και δυστυχώς δεν βλέπω βελτίωσιν. Εγνώρισα όμως και το πιστεύω ακράδαντα, ότι είναι τιμωρία εκ μέρους της Παναγίας προς την οποίαν ησέβησα, δεν έπρεπε εγώ μορφωμένη κοπέλα να κάμω αυτό που έκαμα, και μετανοώ, τώρα, παρακαλώντας την Παναγία μου να με συγχωρέσει. Παρακαλέσατε και σεις άγιοι Πατέρες. Προς τούτο, δεχθήτε δε και 5.000 δραχμές, ίνα κάμετε λειτουργίας και παρακλήσεις δια την υγείαν μου.

Μετά πολλού σεβασμού κλπ.

Η πολυεύσπλαχνη Άνασσα του Ουρανού και της γης, δέχθηκε την μετάνοια και της χάρισε πάλι την υγεία.

*Το 1930 είχε εκλεγεί Μις Ελλάδος η Αλίκη Διπλαράκου.
 
 
Read more »

Η απίστευτη ατάκα του Β.Πούτιν προς τον Αυστριακό καγκελάριο που κάνει όλη την Ευρώπη να γελάει...

Aνεξάρτητα με την θετική ή αρνητική άποψη που έχει κάποιος για τον πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλάντιμιρ Πούτιν, κανείς δεν αρνείται ότι πρόκειται για έναν πολιτικό εξαιρετικής ευφυίας κάτι που αποδεικνύει την απάντηση του στον Αυστριακό ομοσπονδιακό καγκελάριο Βέρνερ Φάιμαν στηνφράση της ομιλίας του τελευταίου στο Ομοσπονδιακό Επιμελητήριο Αυστρίας.

"Το ξέρετε ότι κάποτε η Ουκρανία ήτανε μέρος Αυστρίας;" λέει ο Β.Φάϊμαν περιγράφοντας "την ανάγκη να μην ακρωτηριαστεί η Ουκρανία".

Και μη μπορώντας να συγκρατήσει τα γέλια του ο Β.Πούτιν του απαντά σε άπταιστα γερμανικά:

"Θέλετε να πείτε κάτι μ αυτό; Φοβάμαι να ακούσω το παρακάτω".

Και μέσα στην αίθουσα έπεσε το γέλιο της (ρωσικής...) αρκούδας. 
 
Η Αυστρία αδημονεί για την δημιουργία του South Stream και παραδοσιακά μετά τον Β'ΠΠ ακολουθεί σαφώς ουδέτερη πολιτική έναντι της Ρωσίας, σε ανταπόδοση της "χάρης" που εκανε η Σοβιετική Ενωση στην χώρα να μην περιέλθει στην σοβιετική σφαίρα επιρροής. Ο Αυστριακός πρόεδρος σε δηλώσεις του την παραμονή της επίσκεψης Πούτιν τόνισε ως σημαντικό να κρατούνται ανοικτοί οι δίαυλοι επικοινωνίας και συνεννόησης ακριβώς σε δύσκολες καταστάσεις.

Σύμφωνα με τον κ. Φίσερ, αυτό δεν σημαίνει απόκλιση της Αυστρίας από τη γραμμή της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά τουναντίον η Βιέννη καταβάλλει προσπάθειες για να συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων, καθώς «διενέξεις μπορεί να λυθούν μόνον με διάλογο και με συνομιλίες» και ο ίδιος αναμένει πως στις συνομιλίες του με τον κ. Πούτιν, στις οποίες θα παραβρίσκονται και οι Αυστριακοί υπουργοί Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς και Οικονομίας Ράινχολντ Μίτερλενερ, θα πληροφορηθεί τις αυθεντικές ρωσικές θέσεις.

Την πρόθεση της Αυστρίας να παίξει «γεφυροποιό» ρόλο, καθώς μόνον σε πορεία ειρήνης μπορούν Ρωσία και Ουκρανία να βρουν λύση, τονίζει σε δηλώσεις του και ο Αυστριακός καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν, ο οποίος θα έχει νωρίς το απόγευμα συνομιλίες με το Ρώσο πρόεδρο, ότι η Αυστρία δεν παρεκκλίνει από τις αρχές της και θα επαναλάβει την καταδίκη της για την προσάρτηση της Κριμαίας θεωρώντας πως το Διεθνές Δίκαιο δεν είναι διαπραγματεύσιμο.

Ο Ρώσος πρόεδρος κατά την παραμονή του στην αυστριακή πρωτεύουσα πρόκειται να έχει συνάντηση και με τον Ελβετό ομοσπονδιακό πρόεδρο Ντιντιέ Μπουρκχάλτερ, ο οποίος, υπό την ιδιότητα του προεδρεύοντα του ΟΑΣΕ (Οργανισμός για Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη) που εδρεύει στην αυστριακή πρωτεύουσα, συμμετέχει στην ετήσια συνέλευσή του.

Σε δημοσκόπηση που δημοσιεύεται στο σημερινό τεύχος του αυστριακού εβδομαδιαίου περιοδικού «Προφίλ» η μεγάλη πλειονότητα των Αυστριακών, σε ποσοστό 58%, επικροτεί τις συναντήσεις της αυστριακής πολιτειακής ηγεσίας με το Ρώσο πρόεδρο, ενώ αρνητικά τοποθετείται μόλις ένα ποσοστό 30%.
 
Read more »

Άλλαξε στάση η Σόφια: "Θα κάνουμε τον αγωγό κι ας λέτε ότι θέλετε"!




Μετωπική σύγκρουση έχουμε πλέον μεταξύ της Βουλγαρίας και της ΕΕ για το θέμα του South Stream, με όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά - ακόμα και ουσιαστικής αποστασιοποίησης της Βουλγαρίας από την ΕΕ χωρίς να αποκλείεται ακόμα και αποχώρησής της από την ΕΕ.

Πριν λίγο αποκαλύφθηκε επιστολή της βουλγαρικής κυβέρνησης Ορεσάρσκι - η οποία τελεί υπό παραίτηση εν όψει τον εκλογών του ερχόμενου Σεπτεμβρίου - προς την ΕΕ, ως απάντηση στην απαίτηση της Ενωσης να σταματήσει άμεσα η κατασκευή του South Stream λόγω παραβιάσεων της κοινοτικής νομοθεσίας.

Με την επιστολή αυτή καθίσταται σαφές ότι αλλάζει η πολιτική της Σόφιας απέναντι στις Βρυξέλλες για τον South Stream και πάλι η φιλορωσική τάση "παίρνει κεφάλι" στο θέμα του αγωγού.

Η απάντηση που περιέχεται στην επιστολή είναι πραγματική "βόμβα" αφού με απλά λόγα τονίζεται ότι "Δεν υπάρχει καμία παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας στη διαδικασία ανάθεσης/αναδοχής της κατασκευής του βουλγαρικού τμήματος του αγωγού South Stream και η Βουλγαρία θα συνεχίσει την κατασκευή του South Stream".

Και όπως αναφέρει ο βουλγαρικός τύπος "Δεν έχει πρόθεση να αλλάξει τις παραμέτρους του σχεδίου παρά την απειλή να αρχίσει ποινική διαδικασία και να υποβληθούν μεγάλα πρόστιμα στη χώρα"!

Στην επιστολή, η οποία απεστάλη χθες στις Βρυξέλλες, αναφέρεται ότι "Με την υπογεγραμμένη το 2008 διακυβερνητική συμφωνία για τον αγωγό δεν παραχωρούνται αποκλειστικά δικαιώματα, ούτε έχει γίνει παραχώρηση του Δημοσίου ή κάποια δημόσια ανάθεση στη μεικτή εταιρία “South Stream Bulgaria” SA να χρηματοδοτεί, να κατασκευάζει και να εκμεταλλεύεται τον αγωγό.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της ημερήσιας εφημερίδας «24 Ώρες», στην επιστολή που αποτελεί απάντηση της βουλγαρικής κυβέρνησης στο ερωτηματολόγιο διά του οποίου άρχισε πρόσφατα η ποινική διαδικασία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εναντίον της Σόφιας για το South Stream η κυβέρνηση απαντά με απότομο ύφος ότι "Δεν υπάρχουν παραβάσεις της νομοθεσίας της ΕΕ αναφορικά με την ίση αντιμετώπιση των εταίρων και τις διαφάνειες στις συναλλαγές της μεικτής βουλγαρο-ρωσικής εταιρίας και θα προχωρήσει κανονικά το έργο που σταμάτησε προσωρινά μέχρι να διακριβωθεί αν υπάρχουν παραβάσεις της κοινοτικής νομοθεσίας".

Η επιστολή δε έπεσε ως "κερευναός εν αιθρία: Στην Βουλγαρία τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα.

Και τα κέντρα "πράσινης ανάπτυξης" των Βρυξελλών έχουν διαλύσει την οικονομία, έχουν μετατρέψει τον ηλεκτρισμό σε "είδος πολυτελείας", οι Βούλγαροι πολίτες υποφέρουν (είναι η χώρα με την μεγαλύτερη φτώχεια στην ΕΕ, κάτω ακόμα και από την Ελλάδα και από την Πορτογαλία) και ο εκλεκτός της Δύσης Μ.Μπορίσοφ, οργανώνει ιδιωτικό Στρατό σε μια εξέλιξη που δείχνει ότι η τραγωδία της Ουκρανίας μπορεί πολύ εύκολα να επαναληφθεί. 
 
 
Read more »

Ισχυρή υποστήριξη του Ισράηλ στο ανεξάρτητο Κουρδιστάν


Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Άβιγκντορ Λίμπερμαν είπε στον ομόλογό του των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Τζον Κέρι ότι η ανεξαρτητοποίηση του Κουρδικού θύλακα στο βόρειο Ιράκ είναι ουσιαστικά «προκαθορισμένη» και ότι ισραηλινοί ειδικοί προτείνουν να αναγνωριστεί το ταχύτερο αυτό το νέο κράτος, εάν σχηματιστεί.

Το Ισραήλ διατηρεί διακριτικά σχέσεις με τους Κούρδους σε διάφορους τομείς — συνεργάζεται μαζί τους σε στρατιωτικά θέματα, σε ζητήματα πληροφοριών, συνάπτει οικονομικούς δεσμούς μαζί τους — από τη δεκαετία του 1960, εν μέρει διότι θεωρεί ότι η εθνική αυτή ομάδα, που αποτελεί μειονότητα σε πολλές χώρες, αποτελεί έναν σύμμαχό του έναντι των Αράβων αντιπάλων του κι όχι μόνο.


PHOTO: U.S. Secretary of State John Kerry shakes hands with Israeli Foreign Minister Avigdor Lieberman before their meeting at the U.S. Ambassador’s Residence in Paris, France, on June 26, 2014. [State Department photo]

Οι Κούρδοι έχουν εκμεταλλευτεί το χάος στο Ιράκ για να επεκτείνουν την αυτόνομη περιοχή τους: έχουν πλέον θέσει υπό τον έλεγχό τους το Κιρκούκ, μια πόλη όπου βρίσκονται μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου. Αυτά θα μπορούσαν να καταστήσουν το ανεξάρτητο Κουρδιστάν που ονειρεύονται πολλοί μειονοτικοί οικονομικά βιώσιμο.

Η Ουάσινγκτον όμως θέλει η ενότητα του Ιράκ, η οποία αμφισβητείται όλο και πιο έντονα, να αποκατασταθεί. Προχθές Τρίτη ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Κέρι επισκέφθηκε ιρακινούς κούρδους ηγέτες και τους προέτρεψε να επιδιώξουν στενότερη πολιτική ολοκλήρωση με τη Βαγδάτη.

Ο Κέρι συζήτησε σήμερα σχετικά με την κρίση στο Ιράκ με τον Λίμπερμαν στο Παρίσι. «Το Ιράκ διαλύεται μπροστά στα μάτια μας και η δημιουργία ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους μοιάζει να είναι ένα προκαθορισμένο αποτέλεσμα» της κρίσης αυτής, είπε ο Λίμπερμαν στον Κέρι, σύμφωνα με τον εκπρόσωπό του.

Μία ημέρα νωρίτερα ο πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες μετέφερε μια ταυτόσημη εκτίμηση στον ομόλογό του των ΗΠΑ, τον Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος υποδέχθηκε στον Λευκό Οίκο τον απερχόμενο αρχηγό του εβραϊκού κράτους.

Μιλώντας στους δημοσιογράφους, ο Πέρες δήλωσε πως είπε στον Ομπάμα ότι δεν θεωρεί πιθανή τη διατήρηση της ενότητας του Ιράκ χωρίς μια «μαζικής κλίμακας» στρατιωτική επέμβαση ξένων δυνάμεων, και πρόσθεσε πως αυτό επιτείνει τον διαχωρισμό των Κούρδων από τη σιιτική πλειονότητα και τη σουνιτική μειονότητα στο Ιράκ. «Οι Κούρδοι έχουν δημιουργήσει de facto το δικό τους κράτος, το οποίο είναι δημοκρατικό. Μια ένδειξη δημοκρατίας είναι η χορήγηση ισότητας στις γυναίκες», υποστήριξε ο Πέρες.

Ο ίδιος εξάλλου επισήμανε πως η Τουρκία μοιάζει να αποδέχεται το status των Κούρδων και ότι τους βοηθά να πωλήσουν πετρέλαιο στις διεθνείς αγορές. Οι ΗΠΑ διαφωνούν με τη μονομερή πρωτοβουλία του Κουρδιστάν για την πώληση αργού στις διεθνείς αγορές μέσω Τουρκίας χωρίς την έγκριση της Βαγδάτης. 
 
 
Read more »

Η πραγματικότητα πίσω από τη ζωή που παρουσιάζουν οι άνθρωποι στο Facebook

03af2cd8c7c76f21e6b873ff0f45e636_XL (1)Εμείς πάντως σας προειδοποιήσαμε
Ένα βίντεο που δείχνει με έναν δραματικό τρόπο ορισμένες από τις «σκληρότερες» αλήθειες για την εποχή των social media κάνει το γύρο του διαδικτύου.
Το βίντεο που ανέβηκε στο YouTube παρουσιάζει με τον πιο δηκτικό τρόπο τη μοναξιά…την πικρή αλήθεια που μπορεί να κρύβεται πίσω από ένα status, από μια δημοσίευση στο Facebook.

Δείτε το:


Πηγή:  http://thesecretrealtruth.blogspot.com
Read more »