Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι

Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου

Αν έχεις αμαρτίες, να μην απελπιστείς, αυτά δεν παύω να σας τα λέω συνεχώς, και αν κάθε μέρα αμαρτάνεις, να μετανοείς καθημερινά.

Γιατί η μετάνοια είναι το φάρμακο κατά των αμαρτημάτων, είναι η προς τον Θεόν παρρησία, είναι όπλο κατά του διαβόλου, είναι η μάχαιρα πού του κόβει το κεφάλι, είναι η ελπίδα της σωτηρίας, είναι η αναίρεση της απογνώσεως. Η μετάνοια μάς ανοίγει τον ουρανό και μάς εισάγει στον Παράδεισο.

Γι’ αυτό (σου λέω), είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι. Ίσως βέβαια αναλογιστείς. Μα τόσα έχω ακούσει στην Εκκλησία και δεν τα ετήρησα. Πώς να εισέλθω και πάλι και πώς και πάλι να ακούσω; Μα γι’ αυτό ακριβώς πρέπει να εισέλθεις επειδή, όσα άκουσες δεν τα ετήρησες. Να τα ξανακούσεις, λοιπόν, και να τα τηρήσεις. Εάν ο ιατρός σου βάλει φάρμακο στην πληγή σου και παρά ταύτα δεν καθαρίσει, την επομένη ημέρα δεν θα σου ξαναβάλει πάλι; Μη ντρέπεσαι, λοιπόν, να ξαναέλθεις στην Εκκλησία. Να ντρέπεσαι όταν πράττεις την αμαρτία. Η αμαρτία είναι το τραύμα και η μετάνοια το φάρμακο.

Αν, λοιπόν, έχεις παλιώσει σήμερα από την αμαρτία, να ανακαινίσεις τον εαυτό σου με τη μετάνοια. Και είναι δυνατό, μπορεί να πει κανείς να σωθώ, αφού μετανοήσω; Και βέβαια είναι. Μα, όλη τη ζωή μου την πέρασα μέσα στις αμαρτίες, και εάν μετανοήσω θα βρω τη σωτηρία; Και βέβαια. Από πού γίνεται αυτό φανερό; Από τη φιλανθρωπία του Κυρίου σου… Γιατί η φιλανθρωπία του Θεού δεν έχει μέτρο. Και ούτε μπορεί να ερμηνευτεί με λόγια η πατρική Του αγαθότητα.

Σκέψου μια σπίθα πού έπεσε μέσα στη θάλασσα, μήπως μπορεί να σταθεί εκεί ή να φανεί; Όση σχέση έχει, λοιπόν, μια σπίθα με το πέλαγος, τόση σχέση έχει η αμαρτία σου σε σύγκριση με τη φιλανθρωπία του Θεού. Και καλύτερα, θα έλεγα, όχι τόση, άλλα πιο πολλή. Γιατί το πέλαγος, ακόμη και αν είναι απέραντο, έχει όριο, μέτρο και σύνορα. Η φιλανθρωπία όμως του Θεού είναι απεριόριστη. Γι’ αυτό σου επαναλαμβάνω. Είσαι αμαρτωλός; Μην απελπίζεσαι.

 

Πηγή: https://simeiakairwn.wordpress.com

Read more »

Αποσπάσματα από το γεροντικό

1. Κάποιοι αδελφοί από τη Σκήτη (Σκήτη: Τόπος μοναχικών οικισμών βορειοδυτικά του Καΐρου) ξεκίνησαν να επισκεφθούν τον αββά Αντώνιο.Μπήκαν λοιπόν σ’ένα καράβι για να πάνε και σ’αυτό βρήκαν έναν άλλο Γέροντα, που ήθελε κι αυτός να πάει εκεί. Δεν τον γνώριζαν όμως αυτόν οι αδελφοί. Καθισμένοι λοιπόν μέσα στο καράβι ανέφεραν μεταξύ τους αποφθέγματα Πατέρων (Είναι η αρχαιότερη μαρτυρία περί προφορικής χρήσεως Αποφθεγμάτων των Πατέρων. Έχουμε δηλαδή ένα προδρομικό στάδιο προς την γραπτή συλλογή που ακολούθησε αργότερα) ή ρητά από την Γραφή και από ανάμεσα για το εργόχειρό τους. Ο Γέροντας έμενε εντελώς σιωπηλός .Σαν βγήκαν στο λιμάνι παρατήρησαν ότι και ο Γέροντας πήγαινε προς τον Αββά Αντώνιο.

Κι όταν έφτασαν εκεί τους είπε ο αββάς Αντώνιος:«Καλή συνοδία βρήκατε τον Γέροντα αυτόν». Στον Γέροντα είπε: «Καλούς αδελφούς είχες μαζί σου,αββά» και ο Γέροντας του απαντά:«Καλοί βέβαια είναι, αλλά η αυλή τους δεν έχει πόρτα και όποιος θέλει μπαίνει στον στάβλο και λύνει το γαϊδούρι». Αυτό το είπε γιατί ότι ερχόταν στο στόμα τους, το έλεγαν.

12. Επισκέφθηκε κάποιος από τους Γέροντες τον αββά Αχιλλά και τον είδε να φτύνει αίμα από το στόμα του και τον ρωτάει: «Τι είναι αυτό,πάτερ;» Αποκρίθηκε ο Γέροντας: «Είναι λόγος αδελφού που με λύπησε και αγωνίστηκα να μην το ανακοινώσω. Παρακάλεσα τον Θεό να με απαλλάξει απ’αυτό (Δηλαδή από την θύμηση των λόγων του αδελφού) και έγινε ο λόγος αίμα στο στόμα μου και τον έφτυσα. Έτσι βρήκα την ανάπαυσή μου και λησμόνησα τη λύπη μου ».

20. Έστειλε κάποτε ο Επιφάνιος, ο επίσκοπος Κύπρου ,μήνυμα στον αββά Ιλαρίωνα και τον παρακαλούσε: «Έλα να δούμε ο ένας τον άλλον ,πριν αποχωρήσουμε από το σώμα». Πράγματι πήγε ο αββάς και χάρηκαν που βρέθηκαν .Την ώρα που έτρωγαν, έφεραν στο τραπέζι πτηνό. Το πήρε ο Επίσκοπος και το πρόσφερε στον αββά Ιλαρίωνα. Του λεέι τότε ο Γέροντας: «Συγχώρεσέ με, από τότε που πήρα το σχήμα δεν έφαγα σφαχτό». Ο Επίσκοπος αποκρίνεται: «Εγώ από τότε που πήρα το σχήμα, δεν άφησα κανέναν να κοιμηθεί έχοντας κάτι εναντίον μου, ούτε εγώ κοιμήθηκα έχοντας κάτι εναντίον κάποιου άλλου». Του λέει τότε ο Γέροντας: «Συγχώρα με ,ο δικός σου τρόπος ζωής είναι ανώτερος απ’τον δικό μου».

24. Είπε ο αββάς Ησαϊας: «Τη σιωπή να την αγαπάς περισσότερο από το λόγο, γιατί η σιωπή φέρνει θησαυρό ,ενώ η ομιλία τον διασκορπίζει».

32. Κάποιος αδελφός ρώτησε τον αββά Ισίδωρο, τον πρεσβύτερο της Σκήτης: «Γιατί οι δαίμονες σε φοβούνται τόσο πολύ;» Του απαντά ο Γέροντας: «Από την ώρα που έγινα μοναχός προσπαθώ να μην επιτρέπω την οργή να ανέβει στο στόμα μου (Πρβλ.Ψαλμ. 149, 6.)».

33. Έλεγε πάλι ότι τριάντα χρόνια έχει από τότε που αντιλαμβάνεται την παρουσία της αμαρτίας στη σκέψη του, ποτέ όμως δεν έδωσε τη συγκατάθεσή του ούτε σε επιθυμία ούτε σε οργή.

44. Είπε ο αββάς Μακάριος:«Εάν επιπλήττοντας κάποιον, αισθανθείς μέσα σου να κινείται οργή, ικανοποιείς δικό σου πάθος και δεν σε υποχρεώνει κανείς να χάσεις τον εαυτό σου, για να σώσεις άλλους».

54. Είπε πάλι (ο αββάς Ποιμήν):«Εάν ο άνθρωπος θα θυμάται το ρητό της Γραφής ότι τα λόγια σου θα σε δικαιώσουν και τα λόγια σου θα σε καταδικάσουν (Ματθ. 12,37), θα προτιμάει μάλλον να σιωπά».

55.Είπε ακόμη ο Γέροντας ότι ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Παμβώ εάν είναι καλό να επαινούμε τον πλησίον και του απάντησε: «Καλύτερη είναι η σιωπή».

84. Ένας αδελφός ρώτησε τον αββά Τιθόη: «Πώς να περιφρουρήσω την καρδιά μου;» Κι ο Γέροντας του λέει: «Πώς να φυλάξουμε την καρδιά μας, όταν είναι ανοικτές η γλώσσα και η κοιλιά μας;»

87. Είπε πάλι: «Εκείνος που δεν κυριαρχεί στη γλώσσα του σε ώρα οργής, αυτός ούτε στα πάθη του θα κυριαρχήσει ποτέ».

88. Είπε ακόμη:«Προτιμότερο είναι να τρώει κανείς κρέας και να πίνει κρασί, παρά να τρώει τις σάρκες των αδελφών του με την καταλαλιά».

89. Είπε ο ίδιος: «Το φίδι με όσα ψιθύρισε έβγαλε την Εύα από τον Παράδεισο (Γεν.3, 1-5). Μ’αυτό λοιπόν μοιάζει κι εκείνος που φλυαρεί κατά του πλησίον. Γιατί και την ψυχή αυτού που ακούει την οδηγεί στην καταστροφή και τη δική του τη διακινδυνεύει.»

Είναι ανάγκη να επαγρυπνούμε ώστε να μη κρίνουμε κανέναν

4. Ο αββάς Αντώνιος προφήτευσε στον αββά Αμωνά και είπε: «Θα προκόψεις στον φόβο του Θεού». Τον έβγαλε έξω από το κελί, του έδειξε μια πέτρα και του είπε: «Βρίσε την πέτρα και κτύπησέ την».Και το ’κανε. Τον ρωτάει ο αββάς Αντώνιος: «Μήπως μίλησε η πέτρα;» «Όχι» απάντησε εκείνος . «Και συ―του είπε ο αββάς Αντώνιος―πρόκειται να φθάσεις σ’αυτό το μέτρο» όπως και έγινε .Πρόκοψε ο αββάς Αμμωνάς τόσο πολύ ,ώστε από πολύ αγαθότητα να μη διακρίνει την κακία. Παράδειγμα χαρακτηριστικό είναι το εξής: Όταν έγινε ο ίδιος επίσκοπος, του έφεραν μια κοπέλα έγκυο και του λένε: «Τιμώρησέ την».Κι εκείνος σταύρωσε την κοιλιά της και παρήγγειλε να της δώσουν δύο σεντόνια λέγοντας: «Μη τυχόν πάνω στη γέννα πεθάνει αυτή ή το βρέφος και δεν βρει τα απαραίτητα για την κηδεία». Του λένε τότε οι κατήγοροί της: «Γιατί το ’κανες αυτό; Βαλ’της κανόνα». Κι εκείνος είπε : «Αδελφοί, βλέπετε ότι κινδυνεύει να πεθάνει, τι μπορώ εγώ να κάνω;» Και την άφησε να φύγει. Ποτέ δεν τόλμησε ο Γέροντας να καταδικάσει άνθρωπο.

5. Πήγε κάποτε ο αββάς Αμμωνάς σε κάποιον τόπο για να γευματίσει. Εκεί κοντά ήταν κι ένας αδελφός που είχε κακή φήμη. Συνέβη μάλιστα να πάει και να μπει στο κελί του αδελφού η γυναίκα για την οποία τον κακολογούσαν. Οι κάτοικοι της περιοχής μόλις το έμαθαν, ξεσηκώθηκαν και πήραν την απόφαση να διώξουν τον μοναχό από το κελί. Όταν πληροφορήθηκαν ότι ο επίσκοπος Αμμωνάς βρισκόταν στην περιοχή τους ,πήγαν και τον παρακάλεσαν να πάει μαζί τους. Σαν τα έμαθε αυτά ο αδελφός, πήρε τη γυναίκα και την έκρυψε μέσα σ’ένα μεγάλο πιθάρι. Κετέφθασε το πλήθος και ο αββάς Αμμωνάς αντιλήφθηκε τι συνέβη αλλά χάριν του Θεού σκέπασε το γεγονός. Μπήκε λοιπόν στο κελί του αδελφού, κάθισε πάνω στο πιθάρι και διέταξε να ερευνήσουν το κελί. Όταν όμως έψαξαν και δεν βρήκαν τη γυναίκα, τους είπε ο αββάς Αμμωνάς: «Τι συμβαίνει λοιπόν; Ο Θεός να σας συγχωρήσει». Και αφού προσευχήθηκε, απομάκρυνε τον κόσμο. Έπιασε τότε από το χέρι τον αδελφό και του είπε: «Πρόσεχε την ψυχή σου, αδελφέ».Και με τον λόγο αυτόν έφυγε.

6. Έναν αδελφό που είχε πέσει σε κάποιο αμάρτημα, τον απομάκρυνε ο πρεσβύτερος από την εκκλησία. Σηκώθηκε τότε ο αββάς Βησσαρίων και βγήκε μαζί του λέγοντας: «Κι εγώ αμαρτωλός είμαι».

7. Είπε ο αββάς Ηλίας: «Είδα εγώ κάποιον να βάζει κάτω από τη μασχάλη ένα δοχείο κρασί και για να καταισχύνω τους δαίμονες ότι ήταν εντύπωση πλανερή (και όχι πραγματική), λέω στον αδελφό: «Κάνε αγάπη και σήκωσέ το μου αυτό. Και μόλις σήκωσε το επανωφόρι του, αποδείχθηκε ότι δεν υπήρχε τίποτε κάτω από τη μασχάλη του. Αυτό το ανέφερα με την έννοια ότι και με τα ίδια σας τα μάτια αν δείτε κάτι ή ακούσετε κάτι, μην το πιστέψετε. Πολύ περισσότερο να προσέχετε τους λογισμούς, τις σκέψεις και τα νοήματα, γνωρίζοντας ότι οι δαίμονες τα σπέρνουν αυτά στην ψυχή για να τη διαστρέψουν, ώστε να σκέφτεται αυτά που την βλάπτουν και για να απομακρύνουν τον νού από τις αμαρτίες μας και από τον Θεό».

10. Ήλθε κάποτε ένα παιδί δαιμονισμένο, για να θεραπευθεί και επισκέφθηκε κάποιον αδελφό από ένα κοινόβιο της Αιγύπτου. Βγαίνει ο Γέροντας έξω και βλέπει τον αδελφό να αμαρτάνει με το παιδί και δεν τον ήλεγξε λέγοντας: «Εφόσον ο Θεός που τον έπλασε τον βλέπει και δεν τον καίει, ποιος είμαι εγώ, για να τον ελέγξω;»

13. Έλεγαν για τον αββά Μακάριο τον Μεγάλο ότι είχε γίνει, όπως λέει η Γραφή, θεός επίγειος (Ιω.10, 34). Γιατί όπως ακριβώς ο Θεός σκεπάζει τον κόσμο, έτσι και ο αββάς Μακάριος σκέπαζε τα ελαττώματα που έβλεπε στους άλλους, σαν να μη τα έβλεπε και εκείνα που άκουε σαν να μην τα άκουε

14. Κάποιος αδελφός της Σκήτης έσφαλε. Έγινε συγκέντρωση στην οποία κάλεσαν τον αββά Μωυσή αλλ’αυτός δεν θέλησε να πάει. Του παρήγγειλε τότε ο πρεσβύτερος: «Έλα, γιατί σε περιμένουν όλοι». Κι εκείνος σηκώθηκε και πήγε κρατώντας στην πλάτη ένα καλάθι τρύπιο που το γέμισε με άμμο. Οι Πατέρες που βγήκαν να τον προϋπαντήσουν του λένε: «Τι είναι αυτό, πάτερ;» «Οι αμαρτίες μου―απαντά ο Γέροντας―που κυλούν και πέφτουν πίσω μου και δεν τις βλέπω και ήλθα εγώ σήμερα να κρίνω τα σφάλματα άλλου». Όταν τ’άκουσαν αυτά οι Πατέρες, δεν είπαν τίποτε εναντίον του αδελφού αλλά τον συγχώρεσαν .

16. Είπε επίσης: «Όλος ο αγώνας πρέπει να αποβλέπει στο να μην κρίνουμε τον πλησίον. Γιατί όταν το χέρι του Κυρίου φόνευσε όλα τα πρωτότοκα στη χώρα της Αιγύπτου, δεν έμεινε σπίτι που να μην είχε νεκρό (Έξ. 12,29-30)». Τον ρωτάει ο αδελφός: «Τι σημαίνουν τα λόγια αυτά;» «Σημαίνουν―είπε ο Γέροντας―ότι, εάν όλα εκείνα που μας εμποδίζουν μας αφήσουν να δούμε τις αμαρτίες μας, δεν θα βλέπουμε τις αμαρτίες του πλησίον. Άλλωστε είναι ανοησία, ενώ εχει δικό του νεκρό ο άνθρωπος, να τον αφήσει και να πάει να κλάψει το νεκρό του πλησίον.

Και το να πεθάνεις έναντι του πλησίον σημαίνει να έχεις μπροστά σου τη δική σου αμαρτία και να μην έχεις μέριμνα για κανένα άνθρωπο ότι αυτός είναι καλός ή εκείνος είναι κακός. Μην κάνεις κακό σε κανένα άνθρωπο, ούτε να σκέφτεσαι πονηρά για κανένα. Μην εξευτελίσεις κάποιον που κάνει το κακό αλλά και να μην συμφωνήσεις μ’εκείνον που κάνει κακό στον πλησίον ούτε να χαίρεσαι μ’αυτόν που βλάπτει τον πλησίον. Αυτό σημαίνει το να είμαστε νεκροί έναντι του πλησίον.

Μην κατηγορείς κανένα· να λες: Ο Θεός γνωρίζει τον καθένα και να μη συμφωνείς μ’αυτόν που κατηγορεί· να μη χαίρεσαι που κατηγορεί αλλά ούτε και να τον μισείς. Αυτό είναι το νόημα του να μην κρίνουμε.

Μην εχθρεύεσαι κανέναν άνθρωπο· και να μην κρατήσεις έχθρα μέσα στην καρδιά σου ,αλλά μη μισήσεις και αυτόν που εχθρεύεται τον πλησίον. Αυτή είναι η ειρήνη. Να παρακινείς τον εαυτό σου σ ’αυτά. Ο κόπος είναι προσωρινός, ενώ η ανάπαυση είναι αιώνια με τη χάρη του Θεού Λόγου. Αμήν.»

17. Έλεγαν για τον αββά Μάρκο τον Αιγύπτιο ότι έμεινε τριάντα χρόνια χωρίς να βγεί απ΄το κελί του. Ο πρεσβύτερος συνήθιζε να πηγαίνει και να του κάνει την Θεία Λειτουργία. Ο διάβολος όμως βλέποντας την ενάρετη υπομονή του ανδρός, σοφίστηκε να τον ρίξει στον πειρασμό της κατάκρισης. Έτσι έκανε κάποιον δαιμονισμένο να πάει στον Γέροντα για να του ζητήσει τάχα την προσευχή του. Αυτός λοιπόν ο δαιμονισμένος πριν από κάθε άλλο λόγο είπε στον Γέροντα: «Ο πρεσβύτερός σου μυρίζει αμαρτία. Μην τον αφήσεις άλλη φορά νά ’ρθει κοντά σου». Και ο θεόπνευστος ανθρωπος του είπε: «Παιδί μου, όλοι τη βρωμιά την πετούν έξω και εσύ μου την έφερες εδώ; Η Γραφή λέει: Μην κρίνετε για να μην κριθείτε (Ματθ. 7,1). Αλλά αν είναι αμαρτωλός ο Κύριος θα τον σώσει. Είναι μάλιστα γραμμένο στην Αγία Γραφή: Να προσεύχεστε ο ένας για τον άλλον για να θεραπευθείτε (Ιακ. 5,16)».Και πάνω στον λόγο αυτό, προσευχήθηκε και έδιωξε τον δαίμονα από τον άνθρωπο και τον έστειλε υγιή.

Όταν λοιπόν ήρθε ο πρσβύτερος, όπως συνήθιζε, τον υποδέχθηκε ο Γέροντας μετά χαράς. Ο Θεός που γνώριζε την ακακία του Γέροντα, του έδειξε θαυμαστό σημάδι. Όταν ήρθε η ώρα να σταθεί ο πρεσβύτερος μπροστά στην αγία Τράπεζα, όπως ο ίδιος ο Γέροντας το περιέγραψε, «είδα άγγελο Κυρίου να κατεβαίνει από ψηλά και έβαλε το χέρι του στο κεφάλι του κληρικού και έγινε ο κληρικός σαν ένας στύλος φωτιάς. Και εγώ καθώς έμεινα έκπληκτος από το θέαμα, άκουσα μια φωνή να μου λέει: Άνθρωπε γιατί εκπλήττεσαι μ’αυτό που γίνεται; Εάν ένας επίγειος βασιλιάς δεν θ’αφήσει τους μεγιστάνες του να στέκονται μπροστά του ρυπαροί, αλλά μόνο αν έχουν επίσημη περιβολή πόσο περισσότερο η θεία δύναμη δεν θα καθαρίσει τους λειτουργούς των αρρήτων μυστηρίων, όταν στέκονται μπροστά στην άφατη δόξα;»

Έτσι ο γενναίος του Χριστού αθλητής ο Μάρκος ο Αιγύπτιος, αναδείχθηκε μεγάλος και έγινε άξιος του χαρίσματος αυτού, επειδή δεν κατέκρινε τον κληρικό.

21. Ρώτησε ένας αδελφός τον αββά Ποιμένα: «Εάν δώ κάποιο σφάλμα του αδελφού μου, είναι καλό να το σκεπάσω;» Κι ο Γέροντας απάντησε: «Όποια ώρα σκεπάσουμε το σφάλμα του αδελφού μας, σκεπάζει και ο Θεός το δικό μας. Και όποια ώρα θα φανερώσουμε του αδελφού το σφάλμα, θα φανερώσει και ο Θεός το δικό μας».

33. Είπε ένας Γέροντας: «Μην κρίνεις τον πόρνο. Εάν εσύ είσαι σώφρων. Κι εσύ είσαι παραβάτης του νόμου όπως κι εκείνος. Γιατί Αυτός που είπε να μην πορνεύσεις (Ματθ. 5,27), είπε και να μην κρίνεις (Ματθ. 7,1)».

35. Ήταν κάποιος Γέροντας που έτρωγε καθημερινά τρία παξιμάδια. Τον επισκέφθηκε κάποιος αδελφός και όταν κάθησαν να φάνε, έβαλε και για τον αδελφό τρία παξιμάδια. Είδε κατόπιν ο Γέροντας ότι ο αδελφός είχε ανάγκη να φάει περισσότερο και τού ’φερε άλλα τρία. Αφού χόρτασαν και σηκώθηκαν, κατέκρινε ο Γέροντας τον αδελφό και του είπε: «Δεν πρέπει, αδελφέ, να υπηρετούμε τη σάρκα μας». Ο αδελφός έβαλε μετάνοια στον Γέροντα και έφυγε.

Την επόμενη ημέρα όταν έφθασε η ώρα για φαγητό, έβαλε ο Γέροντας τα τρία παξιμάδια για τον εαυτό του. Αλλά αφού τα έφαγε, αισθάνθηκε πάλι να πεινά αλλά συγκρατήθηκε. Την άλλη μέρα πάλι το ίδιο έπαθε και άρχισε να αισθάνεται εξάντληση. Κατάλαβε τότε ο Γέροντας ότι τον εγκατέλειψε ο Θεός και ρίχνοντας τον εαυτό του ενώπιον του Θεού, άρχισε να παρακαλεί μετά δακρύων για την εγκατάλειψη που του έγινε. Και βλέπει έναν άγγελο που του είπε: «Αυτό σου συνέβη, επειδή κατέκρινες τον αδελφό. Να ξέρεις λοιπόν ότι αυτός που μπορεί να εγκρατεύεται ή να κάνει κάποιο άλλο καλό, δεν το κάνει με δική του δύναμη, αλλά η αγαθότητα του Θεού είναι που ενισχύει τον άνθρωπο».

Έλεγαν οι Γέροντες τίποτε δεν είναι χειρότερο από την κατάκριση.

39. Ένας άγιος άνθρωπος, όταν είδε κάποιον να αμαρτάνει, δάκρυσε και είπε: «Αυτός σήμερα και εγώ σίγουρα αύριο». Ακόμη κι αν πραγματικά αμαρτήσει κάποιος μπροστά σου, μην τον κρίνεις, αλλά να θεωρείς τον εαυτό σου πιο αμαρτωλό απ’αυτόν, έστω κι αν είναι κοσμικός.

40. Κάποιος αμαρτωλός έκανε μια ερώτηση σ’έναν άγιο Γέροντα για να έχει μια βάση, ώστε να μην αμαρτάνει με τον λογισμό.

«Ας υποθέσουμε―είπε―ότι βλέπω κάποιον να κάνει κάτι και το λέω αυτό σε κάποιον άλλο και βλέπω ότι δεν τον κατακρίνω, αλλά απλώς το συζητούμε. Αυτό παύει να είναι κατάκριση;» Ο Γέροντας είπε: «Εάν μιλάς με εμπάθεια έχοντας κάτι εναντίον του, είναι κατάκριση, αν όμως είσαι ελεύθερος από πάθος, δεν είναι κατάκριση. Αλλά για να μη μεγαλώσει το κακό, η σιωπή είναι προτιμότερη».

42. Άκουσε κάποιος από τους Αγίους Πατέρες ότι ένας αδελφός έπεσε στο αμάρτημα της πορνείας και είπε: «Ω, άσχημα έκανε». Μετά από λίγες μέρες πεθαίνει ο αδελφός και πάει άγγελος του Θεού με την ψυχή του αδελφού στον Γέροντα και του λέει: «Δες αυτόν που κατέκρινες, πέθανε. Πού παραγγέλλεις να τον βάλω· στη Βασιλεία του Θεού ή στην κόλαση;» Μετά απ’αυτό, μέχρι την ώρα του θανάτου του ο Γέροντας ζητούσε ασταμάτητα από τον Θεό με δάκρυα και πόνο πολύ να τον συγχωρήσει.

48. Ρωτήθηκε ένας Γέροντας: «Γιατί δεν μπορώ να κατοικήσω μαζί με άλλους αδελφούς;» Κι εκείνος είπε: «Γιατί δεν φοβάσαι τον Θεό. Αν θυμόσουν αυτά που λέει η αγία Γραφή ότι στα Σόδομα σώθηκε ο Λώτ, επειδή δεν κατέκρινε κανένα (Γεν. 19,1-23· πρβλ. Β' Πετρ. 2,6-8) και εσύ θα έβαζες τον εαυτό σου να κατοικήσει και σε θηρία ανάμεσα ».

53. Είπε ένας Γέροντας: «Τίποτε δεν παροργίζει τόσο τον Θεό και τίποτε δεν απογυμνώνει τόσο τον άνθρωπο από τη χάρη, ώστε να φτάσει και σε εγκατάλειψη από μέρους του Θεού, όσο το να κατηγορεί τον πλησίον του ή να τον κατακρίνει ή να τον εξουθενώνει. Και είναι τόσο βαρύτερη η κατάκριση από κάθε άλλη αμαρτία, ώστε ο ίδιος ο Χριστός λέει: «Υποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι που έχεις στο μάτι σου και τότε θα δείς καθαρά για να βγάλεις το σκουπιδάκι που βρίσκεται στο μάτι του αδελφού σου (Λουκ. 6,42). Παρομοίασε δηλαδή το αμάρτημα του πλησίον με το σκουπιδάκι, ενώ την κατάκριση με το δοκάρι. Είναι τόσο κακό το να κατακρίνει κανείς· σχεδόν ξεπερνά κάθε αμαρτία.

Επομένως τίποτε δεν είναι βαρύτερο, αδελφοί μου, ούτε χειρότερο από το να καταδικάσουμε ή να εξουθενώσουμε τον πλησίον. Γιατί να μη προτιμούμε να κατακρίνουμε τον εαυτό μας; Και εννοώ τα κακά τα δικά μας που καλά τα γνωρίζουμε και για τα οποία πρόκεται να δώσουμε λόγο στον Θεό. Γιατί αρπάζουμε το δικαίωμα της κρίσης του Θεού; Τι θέλουμε από το πλάσμα του, τι θέλουμε από τον πλησίον; Τί ζητάμε από τα βάρη του άλλου; Έχουμε, αδελφοί τι να φροντίσουμε. Ο καθείς ας προσέχει τον εαυτό του και τις δικές του κακίες, Η εξουσία να δικαιώνει και να καταδικάζει, ανήκει μόνο στον Θεό, που γνωρίζει και την κατάσταση του καθενός και τη δύναμη· τον τρόπο της ζωής και τα χαρίσματά του· την ιδιοσυγκρασία και τις ικανότητες του· ανήκει στον Θεό πού κρίνει ανάλογα με το καθένα απ’ αυτά, όπως ο ίδιος μόνος τά γνωρίζει».

54. Είπε ακόμη: «Ας αποκτήσουμε αγάπη· Ας αποκτήσουμε συμπόνια για τον πλησίον, ώστε να αποφύγουμε τη φοβερή καταλαλιά και το να καταδικάζουμε κάποιον ή να τον εξουθενώνουμε. Ας βοηθούμε ο ένας τον άλλον σαν να είναι δικό μας μέλος, γιατί είμαστε μέλη του ιδίου σώματος, όπως λέει ο Απόστολος· όλοι είμαστε ένα σώμα και ο καθένας μας είναι μέλος του σώματος στο οποίο ανήκουν και οι άλλοι ως μέλη (Ρωμ. 12,5). Και όταν πάσχει ένα μέλος συμπάσχουν όλα τα άλλα».

Πηγή: https://www.myriobiblos.gr

Read more »

Ο Χριστιανός νέος, ο λάκκος, ο Βούδας, ο Κομφούκιος καί ο "Άλλος".....

Ποιός άρα γε θα με βοηθήσει να βγώ από τον λάκκο...

Ένας Χριστιανός από την Κίνα εξήγησε τη διαφορά μεταξύ Χριστού, Κομφούκιου και Βούδα ως εξής:

Ήμουν στον πάτο ενός βαθύ, βρώμικου λάκκου και φώναξα για βοήθεια.

Ένας γέρος γκριζομάλλης πλησίασε στην άκρη ενός λάκκου και με κοίταξε προσεκτικά.

Στο τιμημένο πρόσωπό του υπήρχε μια σφραγίδα του κόσμου και ένα ατίθασο πνεύμα.

- Γιε μου, αυτό είναι ένα απαίσιο μέρος.

- Ναι, έπεσα εδώ. Βοήθησέ με να ξεφύγω από αυτό.

- Γιε μου, είμαι ο Κομφούκιος.

΄Αν είχατε διαβάσει τα βιβλία μου και ακολουθούσατε όλα όσα είναι γραμμένα σε αυτά, δεν θα είχατε βρεθεί ποτέ σε αυτόν τον λάκκο.

- Ναι Δάσκαλε.

Αλλά δεν μπορείς να με βοηθήσεις;

Αλλά ο δάσκαλος έφυγε.

Πρόσφατα είδα έναν άλλον άντρα να σκύβει πάνω από τον λάκκο.

Αυτός ο τύπος είχε τα χέρια του κλειστά μπροστά του και τα μάτια του κλειστά.

Αυτός ήταν ο Βούδας. Είναι σαν να κοιτούσε κάπου μακριά.

- Γιε μου, απλά κλείσε τα μάτια σου, κλείσε τα χέρια σου και ξέχνα τον εαυτό σου.

Μπείτε σε τέλεια ξεκούραση.

Μην σκέφτεσαι τίποτα που μπορεί να σε ενοχλήσει.

Ηρέμησε, παιδί μου, και τότε θα είσαι στην ίδια απολαυστική γαλήνη όπως εγώ.

- Ναι δάσκαλε θα το κάνω όταν βγω από εδώ. Βοηθήστε με!

Αλλά ο Βούδας έφυγε.

Άρχισα να βυθίζομαι σε όλο και πιο βαθιά απελπισία, αλλά ξαφνικά είδα έναν άλλον Άνθρωπο.

Δεν έμοιαζε με αυτούς τους δύο.

Ήταν απλός, όπως όλοι οι άνθρωποι, στο πρόσωπό Του υπήρχαν σημάδια ταλαιπωρίας και φώναξα:

- Πατέρα, βοήθησέ με!

- Παιδί μου, είπε, τι έγινε;

Δεν μπόρεσα να Του απαντήσω γιατί ήταν ήδη δίπλα μου στο χώμα.

Με αγκάλιασε και με βοήθησε να βγω, μου έδωσε φαγητό και ηρεμία.

Δεν με προσέβαλε, απλά είπε:

- Μην το κάνεις άλλο αυτό. Θα πάμε μαζί.

Και από τότε πορεύομαι με τον Χριστό.

Αυτό θα κάνει ο Χριστός για σένα.

Θα σου έρθει όπου κι αν είσαι.

Ο Ιησούς θα γίνει η ελπίδα σου και θα περπατάς μαζί Του μέχρι να φανερωθεί μπροστά σου το φως της επερχόμενης ανάστασης.

 

 

Πηγή: https://odysseiatv.blogspot.com

Read more »

Ρωσία: «Ιδού ποιοί θα αντικαταστήσουν το χρεοκοπημένο ευρωατλαντικό μοντέλο»

Τεκτονικές αλλαγές συντελούνται πάνω στον πλανήτη.

Ο διευθυντής της Ρωσικής Υπηρεσίας Εξωτερικών Πληροφοριών (SVR) Σεργκέι Ναρίσκιν σχολίασε την παγκόσμια πολιτική κατά τη διάρκεια συνάντησης των επικεφαλής των υπηρεσιών ασφαλείας και των υπηρεσιών πληροφοριών των χωρών της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (CIS) στη Μόσχα.

Η ευρασιατική δομή ασφαλείας πρέπει να αντικαταστήσει τη χρεοκοπημένη ευρωατλαντική, δήλωσε ο Σεργκέι Ναρίσκιν.

Κατά τον ίδιο, η δυσλειτουργία του ευρωατλαντικού μοντέλου πυροδότησε τελικά την ουκρανική κρίση, καθώς και μια σειρά από άλλες κρίσεις.

Πρότεινε ότι μια αλλαγή στην αμερικανική διοίκηση (βλ. εκλογή του Τραμπ) δεν θα αλλάξει την εστίαση της Ουάσιγκτον στην υπονόμευση των διαδικασιών ολοκλήρωσης στην ευρασιατική ήπειρο.

Αυτή η καταστροφική δραστηριότητα μπορεί να αντιταχθεί μόνο μέσω κοινών προσπαθειών, με την ανάπτυξη και την εμβάθυνση της δικής μας ευρασιατικής αρχιτεκτονικής ασφάλειας, εξήγησε ο Naryshkin.
«Οι αγγλοξάξονες αγαπούν το “διαίρει και βασίλευε”. Αντιθέτως, πρέπει να ενωθούμε ακόμη πιο σταθερά για να ζήσουμε με ειρήνη και ασφάλεια ανεξάρτητα από τις εξωτερικές περιπέτειες των εκφυλισμένων ολοκληρωτικών-φιλελεύθερων δυτικών καθεστώτων».

Οι δηλώσεις του Ρώσου αξιωματούχου έγκεινται στις πρότερες εξαγγελίες Πούτιν περί δημιουργίας μίας «νέας πολυπολικής τάξης πραγμάτων».

Πηγή: https://www.el.gr

Read more »

Ο φράχτης και τα αμπέλια

 

Κάποτε ζούσε ένας πολύ πλούσιος άνθρωπος που είχε πολλά κτήματα και μάλιστα αμπέλια. Ο ίδιος δούλευε αδιάκοπα και αγαπούσε πολύ τη γη του και μαζί του δούλευαν σκληρά και με μεράκι κι όλοι του οι εργάτες, όσους είχε στη δούλεψή του. Και γι΄ αυτό «αμειβόταν» πλουσιοπάροχα, αφού το κρασί που βγάζαν τα αμπέλια του ήταν το πιο ευωδιαστό και γλυκό και, φυσικά, το πιο περιζήτητο.

– Σκοτώνεσαι στη δουλειά, όλη μέρα στα αμπέλια, λες και δε θα βγουν σταφύλια αν καθίσεις και λίγο. Οι εργάτες μας φτάνουν και περισσεύουν. Εσύ έχεις το γραφείο σου και επιβλέπεις τη δουλειά όλη από κει.

– Γιε μου, η γη καρπίζει όταν την αγαπάς και τη φροντίζεις και οι εργάτες μας είναι πρώτα συνεργάτες, που τους σέβεσαι και δουλεύεις μαζί τους, γιατί τους εκτιμάς και τότε δουλεύουν με μεράκι…

Για όλους ήταν ο κυρ Πέτρος, που τον δείχναν και τον καμάρωναν, για τον γιό του όμως ήταν ένας ανόητος και επίμονος γέροντας, που είχε μάθει να είναι κολλημένος στα αμπέλια του.

Και ήρθε η ώρα που έφυγε από τη ζωή ο κυρ Πέτρος και ο γιος του κληρονόμησε τη γη και τα αμπέλια του. Επιθεώρησε λοιπόν τη γη του και ζήτησε από τους εργάτες να του περιγράψουν τη δουλειά και τις ανάγκες τους.

– Τι βάτοι είναι αυτοί που φράζουν τα αμπέλια μου; Γιατί δεν τους ξεριζώνουμε, αφού σταφύλια δεν κάνουν; Nα τους ξεριζώσετε αμέσως και να τους ρίξετε στη φωτιά!

Μάταια προσπάθησαν οι εργάτες του να τον πείσουν πως οι βάτοι αυτοί, δηλαδή οι μεγάλοι θάμνοι γύρω από τα αμπέλια, ήταν οι φράχτες που τα προφύλαγαν. Μα το καινούριο αφεντικό ήξερε μόνο το γραφείο και τις διαταγές από κει, δεν αγαπούσε πραγματικά τη γη όπως ο πατέρας του. Έτσι οι βάτοι ξεριζώθηκαν και τα αμπέλια ήταν πια ανοιχτά για όλους, ανθρώπους και ζώα. Κι όπως καταλαβαίνετε, σε λίγο καιρό όλα τα αμπέλια και τα κλήματα είχαν καταστραφεί.

– Μα τι ανόητα που φέρθηκα, να μην καταλαβαίνω πως οι βάτοι είναι οι πολύτιμοι φράχτες για τα αμπέλια μου!

Πραγματικά, ο νεαρός ιδιοκτήτης των αμπελιών έκλαιγε τη μοίρα του, ενώ ένας ηλικιωμένος εργάτης που χρόνια δούλευε με τον πατέρα του του είπε σοφά:

– Αχ αφεντικό, έκρινες επιπόλαια τη χρησιμότητα των βάτων και στη ζωή ποτέ δεν κρίνουμε επιπόλαια τη χρησιμότητα των άλλων, γιατί το πληρώνουμε πολλές φορές ακριβά!

 

 

Πηγή: https://ixthis3.blogspot.com

Read more »

Το Ψευτορωμαίϊκο τελειώνει μέσα σε κραυγές και αλλοφροσύνες!

Εδώ και 14 χρόνια μαχητικής αρθρογραφίας, έχω πει μυριάδες φορές ότι ζούμε τις τελευταίες εκφάνσεις μιας πολιτικής κλίκας που δημιουργήθηκε με την ανασύσταση του πρώτου ελληνικού κράτους και ολοκληρώθηκε μετά την επταετή Δικτατορία των Συνταγματαρχών και που ονομάζουμε πολιτικό "Ψευτορωμαίϊκο. Σήμερα, μετά από δύο σχεδόν αιώνες αναμονής, ζούμε την εποχή της πτώσης του!


Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Οι μέρες που ζούμε, είναι αληθινά ιστορικές. Το πανίσχυρο πολιτικό και οικονομικό "Θηρίο", χτυπήθηκε ίσα στη καρδιά και μάλιστα μέσα στη μήτρα όπου γεννήθηκε, από έναν αληθινό ηγέτη που δεν δίστασε ούτε στιγμή στο να το αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο. Μια εξέλιξη που ενδέχεται να αλλάξει για πάντα τον ρούν της νεώτερης Ιστορίας του πλανήτη.

Στη πατρίδα μας, ένα από τα πλοκάμια του - ετοιμόρροπου πλέον -"Θηρίου", έχει το όνομα "Ψευτορωμαίϊκο", μια ονομασία που έδωσε ο ίδιος ο Άγιος Κοσμάς ως προφητεία για το μέλλον της πατρίδας μας, και που μας παρεκκίνησε ταυτόχρονα "να μην το πιστέψουμε, θα φύγει πίσω".

Αυτή ειδικά η προφητεία, δεν ήταν πολύ γνωστή στο ευρύ κοινό. Για την ακρίβεια, όλες οι προφητείες του Αγίου Κοσμά ήταν άγνωστες, τουλάχιστον οι περισσότερες. Κι αυτό διότι ήταν τόσο "μπερδεμένες", που ο πολύς κόσμος (που ήταν αγράμματος τότε) δεν μπορούσε να τις καταλάβει.

Τις θεωρούσε περισσότερο ως λόγια ανθρώπου σε κάποια "θεϊκή έκσταση", παρά ως κάτι το ρεαλιστικό, που θα σήκωνε εμβάθυνση. Και κάποιες μάλιστα από αυτές, είχαν τραγικά αλλοιωθεί από ανεύθυνους ιερωμένους, οι οποίοι προσπαθούσαν να καταλάβουν επιφανειακά το νόημα τους.

Ο Άγιος Κοσμάς, δεν καθόταν να εξηγήσει στους πιστούς το τι "παράξενο" έλεγε. Απλά, τις στιγμές που δίδασκε, του ερχόταν φώτιση του Αγίου Πνεύματος και έλεγε κάτι, που το κοινό δεν καταλάβαινε. Όταν μάλιστα του ζητούσαν εξηγήσεις, αυτός έλεγε πως "Θα φροντίσει ο Θεός" ή "θα μεριμνήσει ο Θεός, εσείς μετανοείτε και προσεύχεστε".

Εν κατακλείδι, από τις προρρήσεις του Μεγάλου Εθνικού μας Αγίου, έγιναν αντιληπτές οι πιο κατανοητές, οι πιο ξεκάθαρες. Όπως αυτή που αφορά τον Πάπα ("Τον Πάπα να καταράσθε, αυτός θα είναι η αιτία") ή την άλλη που έλεγε "Αυτό μια μέρα θά γίνη Ρωμαίϊκο καί καλότυχος όποιος ζήσει σέ κείνο τό βασίλειο", μια φράση που συνήθιζε να λέει σε μέρη που επισκεπτόταν και που ήταν σκλαβωμένα και τα οποία πράγματι απελευθερώθηκαν, είτε στην εποχή της Επανάστασης, είτε αργότερα με τους Βαλκανικούς Πολέμους.

Για να καταλάβουμε όμως και να εμπεδώσουμε την τραγική πορεία αυτής της πολιτικής και κοινωνικής "σέχτας" που ονομάζουμε "Ψευτορωμαίϊκο", θα πρέπει να μάθουμε τις ρίζες της.


Το πρώτο, το δεύτερο και το τρίτο πολιτικό"Ψευτο-Ρωμαίϊκο", δηλαδή η αγγλοσαξωνικής εμπνεύσεως "Κοινοβουλευτική δημοκρατία"

Τις προρρήσεις του πατρο-Κοσμά, τις ανέσυραν από την αφάνεια οι σύγχρονοι Άγιοι Γέροντες, τις οποίες συχνά επαναλάμβαναν στους πιστούς, ενώ την πιο ολοκληρωμένη δουλειά την είχε κάνει ο μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης, ο οποίος διέσωσε όλες τις προφητείες του Αγίου σε μία μελέτη που εκδόθηκε το 1962 με έξοδα της Μητρόπολης όπου διακονούσε.

Μία από τις πιο ακατανόητες λοιπόν, ήταν αυτή περί του "Ψευτορωμαίϊκου", που θα ερχόταν κάποια στιγμή και να μην το πίστευε κανείς, γιατί θα έφευγε πίσω, δηλαδή θα διαλυόταν στα εξ ων συνετέθειτο.

Ουδείς πίστευε ότι η ρήση αυτή υπονοούσε εν πρώτοις τη δημιουργία ενός μικρού κράτους και όχι του "Ρωμαίϊκου", δηλαδή της Ρωμανίας ή αλλιώς "Ανατολικής ελληνικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας", αλλά ένα "Ρωμαίϊκο" που θα ήταν.. "ιδιοκτησία" άλλων και εν προκειμένω των Μεγάλων δυνάμεων της εποχής (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) και εν τη παρόδω του χρόνου στην "ιδιοκτησία" αυτή θα έπαιζε τον κύριο ρόλο η Αγγλία και εν δευτέροις, ότι εκτός της κρατικής υποστάσεως του πρώτου "Ψευτορωμαίϊκου", θα δημιουργούνταν και πολύ αργότερα, το δεύτερο "Ψευτορωμαίϊκο", δηλαδή αυτό που σήμερα ονομάζουμε "Ελληνικό Πολιτικό Σύστημα" ή άλλιώς "Πολιτικό Ψευτορωμαίϊκο".

Έπρεπε να φτάσουμε στο σήμερα, για να ανακαλύψουμε την πραγματική έννοια της ανατριχιαστικής αυτής προφητείας.

Επίσης, ο Άγιος Κοσμάς δεν ανέφερε ποτέ την λέξη "Ελλάδα", όταν μιλούσε για απελευθέρωση του Γένους. Ανέφερε μόνο τους επιθετικούς προσδιορισμούς για το νέο κράτος που αναδυόταν ως "Ποθούμενο", "Ρωμαίϊκο", "βασίλειο" - σημειώστε το αυτό το τελευταίο με υπογράμμιση - και τους κατοίκους του "Ρωμιούς"!

Και από την άλλη, στηλίτευε οποιαδήποτε επιρροή ερχόταν από τη Δύση, έχοντας κατά νου διαφόρους "σοφούς" Έλληνες, οι οποίοι είχαν σπουδάσει σε ευρωπαϊκά "φράγκικα" πανεπιστήμια, τα οποία υμνούσαν κατά την περίοδο του "Διαφωτισμού" το αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα, έχοντας παράλληλα απορρίψει το μεγαλύτερο κομμάτι του ενωμένου Ελληνισμού, δηλαδή την ιστορία της Ρωμανίας.

Για τον Άγιο Κοσμά, αυτή η κοσμοθεώρηση ήταν το πιο στυγνό δηλητήριο για το Γένος και είχε απόλυτο δίκιο.

Να σημειώσω επίσης, ότι ο κυριότερος εκφραστής αυτής της κοσμοθεωρίας, ήταν ο Αδαμάντιος Κοραής (1748 – 1833), ο οποίος, ως θεωρητικός της δημιουργίας μιας ελεύθερης Ελληνικής Πατρίδας και όχι ενός "Ρωμαίϊκου" και με την παράλογη και αντιεπιστημονική απόρριψη 1100 ετών της Ιστορίας της και με συνεπίκουρη την ιδεολογική εμμονή του, μαζί με την υιοθέτηση αρχών ξένων ως προς την μακραίωνη και πλούσια παράδοσή του Γένους και την εξ ίσου παράλογη επιβολή στους Ρωμιούς μιας τεχνητής γλώσσας, της αποκληθείσης «καθαρεύουσας» (ένα μίγμα από την κοινή μεσαιωνική Ελληνική και νεώτερη ελληνική (1453-1975), κατόρθωσε να επιβάλλει τις απόψεις του, θέτοντας σχεδόν τα θεμέλια για τη δημιουργία του Νέου Ελληνικού Κράτους, δηλαδή του "Ψευτο-Ρωμαίϊκου", που πράγματι, τουλάχιστον ως πολιτική οντότητα, δεν είχε ουδεμία σχέση με το ελληνορωμαϊκό του παρελθόν. Οι πρώτοι πολιτικοί που το υπηρέτησαν, ήταν "δούλοι" των Άγγλων κυρίως και λογοδοτούσαν μόνο σε αυτούς και λιγότερο στους Γάλλους ή στους Ρώσους, που ήταν κι αυτοί εγγυητές του Νέου Κράτους.

Τα πολιτικά τζάκια που αναδείχθηκαν τότε, ήταν τα λεγόμενα "Φαναριώτικα".

Ονομάστηκαν έτσι, διότι είχαν επιρροές από τους λεγόμενους Φαναριώτες (μια κάστα μορφωμένων αριστοκρατών της Κων/πολης) με κύριο εκπρόσωπο τους τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και μαζί με επιφανείς Αγωνιστές και Προκρίτους (κοτζαμπάσηδες) που επρόσκειντο σε αυτούς, κυβέρνησαν την νεοσύστατη Ελλάδα, σχεδόν μέχρι και τα τέλη του 19ου αιώνα.

Το εκλογικό σύστημα το οποίο επικράτησε μετά και το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας του 1843, ήταν η αγγλοσαξωνικού τύπου "κοινοβουλευτική δημοκρατία" υπό την εποπτεία ενός βασιλέα, ο οποίος προερχόταν από ξένη βασιλική οικογένεια, δηλαδή τον Οίκο των Αψβούργων, απ' τον οποίο προερχόταν οι περισσότεροι βασιλείς των ευρωπαϊκών κρατών, συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας (από τον 17ο αιώνα και μετά).

Ένα εκλογικό σύστημα, το οποίο δεν είχε επίσης ΚΑΜΜΙΑ σχέση με την πατροπαράδοτη ελληνική δημοκρατία, η οποία είχε προσαρμοστεί ανά τους αιώνες στις ανάγκες μιας Αυτοκρατορίας, όπως ήταν η Ρωμαϊκή και εν συνεχεία η Ελληνική, αυτή της Ρωμανίας ("Βυζάντιο"), δημιουργούσε "οπαδούς" και εξαρτημένους από το σύστημα Έλληνες και με το αγγλικανικό δόγμα του "διαίρει και βασίλευε", κρατούσε τα ηνία της πολιτικής διακυβέρνησης. Οι κυβερνητικές ενέργειες του κάθε κυβερνητικού συνασπισμού, δεν είχαν ουδεμία αντιστοίχηση με την κοινωνία. Οι όροι "συλλογικότητα" και "λαϊκή βούληση" που σφράγιζαν ανέκαθεν στον ελλαδικό χώρο την έννοια της πραγματικής δημοκρατίας, επί της ουσίας καταργήθηκαν ή αλλοιώθηκαν. Και για να το συγκεκριμενοποιήσω, ως "Λαϊκή βούληση" ορίστηκε το προσωπικό συμφέρον του πολίτη, μέσω της διαπλοκής του με την εξουσία και ως "συλλογικότητα", ορίστηκε ο οπαδισμός, ο οποίος καλλιεργήθηκε μέσα από τα συμφέροντα της κάθε κοινωνικής "κάστας" που δούλευε μόνο για την στήριξη ενός γκουβέρνου, που δρούσε για τα συμφέροντα του και τα συμφέροντα των ξένων επιστατών.

Η πραγματική δημοκρατία κατακρεουργήθηκε στη χώρα που την γέννησε. Αυτή που ανέβαζε και κατέβαζε ηγέτες ανάλογα με το λαϊκό συμφέρον και όχι με το συμφέρον του γκουβέρνου συνολικά, το οποίο γκουβέρνο (λέξη που προήλθε από την ελληνική "κυβερνήτης" και που μέσω της λατινικής διαλέκτου αποδοθηκε ως gubernare και μετέπειτα ως government αγγλιστί, gouverner γαλλιστί) αποφάσιζε και αποφασίζει μόνο του, χωρίς την έγκριση της λαϊκής βούλησης, απλά αντικαταστάθηκε, σύμφωνα με το αγγλικό "δημοκρατικό" αφήγημα του κοινοβουλευτισμού, με μια επίπλαστη διαδικασία με δημοκρατικό μανδύα για να επικαλύπτει ένα είδος μοναρχίας, δημιουργώντας μια άλλη κάστα που δεν είχε ουδεμία σχέση με την λαϊκή βούληση. Το κάθε γκουβέρνο απλά εκμεταλλεύονταν την εκλογική διαδικασία κάθε τετραετία, για να επικαλύπτει την δικτατορική του μορφή.

Στα χρόνια της Ρωμανίας ("Βυζάντιο" ή αλλιώς Ανατολική Ελληνική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία), οι αυτοκράτορες (βασιλείς), συνήθως επιλέγονταν από τον λαό κι αν αυτός κάποιες φορές δεν συμμετείχε στη στέψη αυτοκράτορος, εάν παραβίαζε αυτός την αρχή της λαϊκής βούλησης, καθαιρούνταν με συνοπτικές διαδικασίες. Και κυρίως, αυτοκράτορες ορίζονταν αξιωματούχοι του στρατού ή πρώην κυβερνητικοί διπλωμάτες και μορφωμένοι οι οποίοι είχαν προηγουμένως εξασφαλίσει την λαϊκή έγκριση. Οι άνθρωποι αυτοί προέρχονταν μέσα από τον ίδιο τον λαό, δεν ήταν ξένοι προς αυτόν. Το ίδιο συνέβαινε και στην αρχαία Ρώμη, αλλά και στην αρχαία Αθήνα, την μήτρα δηλαδή της Δημοκρατίας.

Οι Έλληνες, είτε ως Αθηναίοι, είτε ως Ρωμαίοι, είχαν ανεπτυγμένο στον μέγιστο βαθμό το πνεύμα της Ελευθερίας. Κι αυτό το πνεύμα, μεταφράστηκε σε γλώσσα, συλλογισμό, πολιτική σκέψη, φιλοσοφία, επιστήμη, καλλιτεχνία. Γνώριζαν εκ των προτέρων ποιές πρέπει να είναι οι σταθερές που θα στήριζαν μια ευνομούμενη πολιτεία. Κι αν αυτές οι σταθερές παραβιάζονταν από ηγέτες ανίκανους ή διεφθαρμένους, ο λαός είχε τη δύναμη να ανατρέπει την πορεία προς τον κατήφορο και να επαναφέρει την νόμιμη κατάσταση.

Το "Ψευτορωμαίϊκο", αναπτύχθηκε έχοντας ως επικάλυμμα μια οπορτουνιστική μορφή του "δημοκρατισμού", εξυπηρετώντας ξένα συμφέροντα.

Το είδαμε πολλές φορές αυτό να συμβαίνει, τόσο στην πρώτη μορφή της εγκαθίδρυσης της αγγλόφερτης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, όπου όλο το πολιτικό σύστημα (βασιλέας, πρωθυπουργοί, βουλευτές) εξυπηρετούσαν πάντα τα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων, δηλαδή των πατρώνων τους, όσο και στην δεύτερη, επί εποχής Βενιζελικών, που οδήγησαν τη χώρα στο να υποστεί την μεγαλύτερη καταστροφή από καταβολής Ελληνισμού: Την οριστική - μέχρι σήμερα τουλάχιστον - απώλεια των πατρογονικών εδαφών της Μικράς Ασίας και του τρισχιλιόχρονου ελληνικού πολιτισμού που είχε αναπτυχθεί εκεί.

Στην λεγόμενη "Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία", το Ψευτορωμαίϊκο με τη μορφή της 7χρονης δικτατορίας και της Μεταπολιτεύσεως, συρρίκνωσε, χάριν πάντοτε των ξένων δυτικών πατρώνων, ακόμη περισσότερο την ελλαδική επικράτεια με την απώλεια της μισής Κύπρου, την εκχώρηση της εθνικής μας οικονομικής κυριαρχίας μέσω των Μνημονιακών συμβάσεων με τις λεγόμενες "Αγορές", την εκχώρηση της ελληνικής Ιστορίας σε κάποιο μικρό εθνοτικό μείγμα του ονόματος "Μακεδονία" σε μορφή εθνική και γλωσσική και τέλος, είναι έτοιμο να εκχωρήσει, εκτός όλων των άλλων εγκλημάτων που ακολούθησαν μετά τα Μνημόνια (εποχή πανδημίας και υποχρεωτικών ιατρικών πράξεων που κατήργησαν κάθε έννοια δικαίου) την κυριαρχία του μισού Αρχιπελάγους του Αιγαίου στην επεκτατική Τουρκία των νεο-οθωμανών, εξυπηρετώντας και πάλι ξένα προς το έθνος συμφέροντα.

Αυτό το "Ψευτορωμαίϊκο", που άλλαξε στην κυριολεξία το πνευματικό DNA τουλάχιστον δύο γενεών Ελλήνων, που κατέστρεψε εδώ και δύο κοντά αιώνες ό,τι ελληνικό και ρωμαίϊκο υπήρχε στην συνείδηση όλων των Ελλήνων, που συνεργάστηκε μέσω μιας αγαστής συνεργασίας με τον εχθρικό προς τον ελληνισμό δυτικό παράγοντα διαλύοντας μια ολόκληρη ελληνική οικουμένη και συρρικνώνοντας τον ελληνικό οικουμενισμό στριμώχνοντας τον σε μικρή γωνιά της Μεσογείου, ΚΑΤΑΡΡΕΙ!

Και την ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ, τη βλέπουμε ολοζώντανα και σε ...απ' ευθείας μετάδοση από τις τηλεοράσεις, τον Τύπο και το διαδίκτυο.

Πριν όμως φτάσουμε στην Ανάσταση, θα πρέπει να δούμε και την εποχή της μεγάλης αλλαγής που μας οδήγησε στον...Γολγοθά και που παραλίγο να μας οδηγήσει στην εξαφάνιση.


Η πορεία προς τον θάνατο του Γένους και η...αναπάντεχη σωτηρία του!

Πολλές φορές, ως Ιστορικός πλέον και όχι ως απλός φοιτητής, πέρα από την επιστήμη που υπηρετούσα και μέσα από τα γεγονότα και τις καταστάσεις που περνούσε το Γένος, σκεφτόμουν πως κάποια...μεγάλη δύναμη μας παίδευε ανέκαθεν και εξακολουθεί να μας παιδεύει ως έθνος αλλά και ταυτόχρονα να...μας προσέχει ως κόρη οφθαλμού, όπως ένας πατέρας τον γιό του που ξεστράτησε. Μια δύναμη, που πολύ αργότερα, μέσα από ενδελεχή μελέτη των πηγών και την βοήθεια του Θεού, ανακάλυψα πως ονομάζεται "Ορθοδοξία".

Είμαστε ίσως, το πλέον μοναδικό Έθνος στον κόσμο, που μετράει μια Ιστορική πορεία τεσσάρων και πλέον χιλιετηρίδων κι όμως, όχι μόνο εξακολουθούμε να υπάρχουμε, αλλά και - όπως μας διαβεβαιώνουν οι σύγχρονοι Άγιοι μας - όχι μόνο θα επανακάμψουμε, όχι μόνο θα μεγαλουργήσουμε και πάλι, αλλά και βάση των θεόπνευστων κειμένων που μας άφησε παρακαταθήκη ο Άγιος Νεκτάριος - θα ...επαναχριστινίσουμε και όλη την ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ, λίγο πρίν έρθει στη Γη ο Υιός της Απωλείας, ο Πρίγκηπας του Σκότους, το Βδέλυγμα της Ερημώσεως.

Ο Αντίχριστος.

Για να γίνει πράξη όμως αυτό, θα πρέπει να συμβούν δύο συνταρακτικά γεγονότα: Η πτώση του πολιτικού και κοινωνικού "Ψευτορωμαίϊκου" και η δεύτερη κατά σειρά Ανάκτηση της πρωτεύουσας της Ρωμανίας, της Νέας Ρώμης ή αλλιώς Κωνσταντινούπολης.

Βρίσκομαι λοιπόν στην ευχάριστη θέση να σας πω πως το πρώτο από τα δύο συνταρακτικά γεγονότα που ανέφερα πιο πάνω, βρίσκεται ήδη σε έξελιξη.

Μετά από σχεδόν 200 χρόνια ύπαρξης, μέσω διαφόρων πολιτικών και κοινωνικών μορφών, το "Ψευτορωμαίϊκο" γκρεμίζεται σταδιακά, μέρα με την μέρα, ώρα με την ώρα, μήνα με τον μήνα.

Πριν όμως φτάσουμε στο τέλος, καλό θα είναι να δούμε την εποχή της πορείας μας προς τη πτώση.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, υπήρξε το αποκορύφωμα μιας χρόνιας ανθελληνικής πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης και λόγω της ήδη προχωρημένης σήψης της, απλά επιτάχυνε την πτώση.

Στα τέλη του 2014, σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση Σαμαρά προχωρούσε στην ύστατη κίνηση διάσωσης της, που ήταν η προσπάθεια επιβολής του Σταύρου Δήμα ως του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και στην προσπάθεια της αυτή, έφτασε στο σημείο να δωροδοκήσει τον ηθοποιό και βουλευτή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Παύλο Χαϊκάλη για να εξασφαλίσει την πολυπόθητη πλειοψηφία που είχε ανάγκη, είχα γράψει ένα άρθρο που είχε τον τίτλο "Η Αρχή Του Τέλους μιας κατάρας δύο αιώνων" και εκεί ανέφερα για πρώτη φορά, πως το Ψευτορωμαίϊκο πλησιάζει προς την τελική πτώση. Την αφορμή μου την έδωσε μια μεγάλη δημοσκόπηση που διενεργούσε η Eurostat (Ευρω-βαρόμετρο) σε έξη χώρες της ΕΕ οι οποίες είχαν μπεί σε διαδικασία υπογραφής οικονομικών Μνημονίων (Ιρλανδία, Ισπανία, Κύπρος, Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία), αλλά ο κύριος στόχος ήταν η Ελλάδα, η οποία και τραβούσε το μεγαλύτερο κουπί από τις άλλες πέντε. Κι αυτό διότι η Ελλάδα υπέστη την μεγαλύτερη και παντελώς άδικη καταστροφή εν καιρώ ειρήνης, λόγω ασφαλώς της αλλόγιστης κακοδιαχείρησης των οικονομικών της από τους "Ψευτορωμιούς" κυβερνήτες της.

Η δημοσκόπηση αυτή είχε ως κύριο ερώτημα "Πόσο ευχαριστημένοι είστε με τα κόμματα που εκπροσωπούν το πολιτικό σύστημα" και η απάντηση που ελήφθη από ένα πανελλαδικής κλίμακας δείγμα 14.000 Ελλήνων, ήταν ένα ηχηρότατο Καθόλου Ευχαριστημένοι σε ποσοστό 91,8%!

Η οριστική δε απόρριψη τόσο της ευρω-πορείας της Ελλάδας, όσο και όλων των κομμάτων που ακολούθησαν αυτή τη πορεία με το στανιό, ήρθε μέσω του περίφημου Δημοψηφίσματος του 2015 επί πρώτης κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο η κομματική συμμαχία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ η οποία και επέβαλε την ευρω-πορεία αυτή μέσω της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ το 1981, στήριξε μέχρις εσχάτων μέσω του συνθήματος "Μένουμε Ευρώπη", ήρθε με ένα συγκλονιστικό και πεντακάθαρο "ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ", δηλαδή ένα ακόμη "ΟΧΙ" σε ποσοστό 61,31%!

Αυτή η χρονική στιγμή, ήταν η Αρχή του Τέλους και η δικαίωση του τότε άρθρου μου.

Ήμουν δε τόσο βέβαιος ότι η Ελλάδα θα έλεγε "ΟΧΙ" στο δημοψήφισμα αυτό, όσο και το γεγονός ότι οι "Ψευτο-ρωμιοί" δεν θα το αποδέχονταν, αφ' ενός διότι ήταν μια πράξη-ξέπλυμα των βρόμικων χεριών τους και αφ' ετέρου, μια κατάσταση που οι ιθύνοντες της Κομισιόν αποκλείεται επίσης να αποδέχονταν, μιας και κινδύνευε να χαθεί μια χώρα-κλειδί για τα γεωπολιτικά συμφέροντα τους. Αν το αποδέχονταν, τα Σκόπια δεν θα μετονομαζόταν ποτέ σε "Μακεδονία", το τεχνητό αυτό κρατίδιο θα διαλυόταν και η Ρωσία θα κέρδιζε σχεδόν ολόκληρη τη Βαλκανική χερσόνησο. Και όχι μόνο. Η χώρα κλειδί θα πήγαινε με το μέρος της Ρωσίας και όλα τα σχέδια τους θα γκρεμιζόταν. Κι έτσι, το περήφανο ΟΧΙ μετετράπη από τους Ψευρορωμιούς σε ένα ταπεινωτικό ΝΑΙ, αυτή τη φορά από κόμμα που ανέβηκε στην εξουσία με αποστολή να γκρεμίσει μια ελεεινή συμμορία Δεξιο-Κεντρώων, που έπινε για αιώνες το αίμα του ελληνικού λαού.

Μπορεί βεβαίως να κέρδισε το "Ψευτορωμαίϊκο" κι αυτή τη μάχη, αλλά η νίκη του ήταν τόσο Πύρρειος, που σήμερα το βλέπουμε ξεκάθαρα.

Επίσης, σε 'αλλο πόνημα μου, λίγο πριν τις εκλογές του 2019, είχα επισημάνει πως ο νεοεκλεγής στην προεδρία της ΝΔ Κ. Μητσοτάκης με στήριξη του - σήμερα διαγραμμένου - Αντώνη Σαμαρά ο οποίος ήθελε να πάρει τότε μια...ρεβάνς για την ήττα του στις εκλογές του 2015 από τον Τσίπρα, θα ήταν ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ του "Ψευτορωμαίϊκου". Και ο λόγος ήταν απλός. Επειδή θα ακολουθούσε κατά γράμμα την λεγόμενη "Ευρωπαϊκή πολιτική" η οποία ήταν καθ΄όλα ξένη προς την Ελλάδα και τα συμφέροντα της και κάποια στιγμή θα κατέρρεε. Εκεί που έκανα λάθος εκτίμηση, ήταν ο...χρόνος παραμονής του στην εξουσία. Είχα πει ότι δεν θα έβγαζε με τίποτε την (πρώτη) τετραετία, αλλά δεν είχα λάβει υπ' όψη μου σοβαρά την γεωπολιτική αξία της παραμονής του πάση θυσία στο τιμόνι της Ελλάδας. Το κατάλαβα έναν χρόνο αργότερα, όταν είχαν ξεκινήσει τα γεγονότα της "Πανδημίας".

Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Κτήνους, η παλιά αυθεντική Ελλάδα του πατριωτισμού, πέθανε και στη θέση της, εν μέσω εθνικών καταστροφών (πυρκαγιές, πλημμύρες, θανατικά (οι ξαφνικίτιδες μέσω των δηλητηριωδών εμβολίων κλπ) και διώξεων της πατριωτικής υφής του Έλληνα, αναδύθηκε μια Ελλάδα με έναν λαό που είχε ως νέα γενιά, μια γενιά δεφθαρμένων και σάπιων Ελλήνων, που στήριξαν τον μητσοτακισμό με όλες τους τις δυνάμεις. Συμφώνησαν στο να εμβολιαστούν και μάλιστα με πανηγυρικό τρόπο. Συμφώνησαν στο να "φακελωθούν άπαντες", επικροτώντας την ετοιμαζόμενη γι αυτούς ψηφιακή φυλακή. Συμφώνησαν μέσω της αδιαφορίας τους στο να περάσουν νόμοι που κατέλυαν κάθε έννοια ανθρωπισμού (νόμοι ομοφυλοφίλων, gay pride κλπ) και μέσω του αφελληνισμού τους, μετερτάπησαν σε ...ανθρώπινα τέρατα, με κορυφαία δείγματα τις περιπτώσεις Πισπιρίγκου και Μουρτζούκου, οι οποίες είναι και η κορυφή ενός βδελυρού "παγόβουνου".

Αυτές οι τερατογενέσεις, οφείλονται στην προσπάθεια των - δούλων στους εγκληματίες Δυτικο-ευρωπαίους - "Ψευτορωμιών", να εξαλείψουν Ιστορία και Ορθοδοξία από τις γενιές των '90 και 200ο, δηλαδή στη νέα γενιά των διεφθαρμένων νεο-Ελλήνων.

Η αποστολή του τρίτου "Ψευτορωμαίϊκου", δηλαδή αυτού της Μεταπολίτευσης, ήταν στο να εξευρωπαϊστεί και να εκδυτικοποιηθεί ο νέος Έλληνας. Και το όπλο για την αποστολή αυτή, ήταν η ελεεινή προπαγάνδα μέσω του αμερικανικού και ευρωπαϊκού κινηματογράφου, μέσω της οποίας η τότε νεολάια, ενστερνίστηκε σχεδόν στο σύνολο της την αμερικανική κουλτούρα, η οποία προπαγάνδιζε τη βία και το σεξ σε όλες σχεδόν τις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές. Και αυτή ακριβώς η διεφθαρμένη νεολαία που σήμερα είναι οι πενηντάρηδες και οι εξηντάρηδες, γέννησε τη γενιά του '90 και του 2000 που άλλαξε και αλλοτρίωσε την πατρίδα μας.

Συνεπώς, τα τελευταία 20 χρόνια, η ελληνική νεολαία που εκπαίδευσε το τρίτο "Ψευτορωμαίικο", είναι η πιο διεφθαρμένη νεολαία που είχε ποτέ αυτός ο θεοφύλακτος λαός. Δεν το λέω εγώ. Το λέει η ίδια η Στατιστική, η οποία καταγράφει πως τα τελευταία 15 χρόνια, η εγκληματικότητα στους νέους έχει ξεπεράσει το 15% και σήμερα ειδικά, φτάνει σε ένα ηχηρότατο 32%!!! δηλαδή, τρείς στους δέκα νέους, έχει εγκληματίσει κάποια στιγμή!

Απίστευτο!

Και όμως, παρ' όλα αυτά, δεν φτάσαμε στην ολική καταστροφή. Γιατί; Μα διότι μέσα μας, το DNA με το οποίο μας δημιούργησε ο ίδιος ο Θεός, δεν κατόρθωσαν οι φονιάδες να μας το αλλάξουν εντελώς. Παρά την συμφορά και την αντάρα, ένα μέρος των Ελλήνων που δεν διαβρώθηκαν εντελώς, στήλωσε τα πόδια του και αντιστάθηκε.

Ήταν η γενιά των ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΩΝ!

Αυτή η γενιά Ελλήνων, σταμάτησε τον κατήφορο. Ο αγώνας των νοσοκομειακών κυρίως, ενάντια στον πολιτικό και κοινωνικό φασισμό των μεταλλαγμένων υποστηρικτών του μητσοτακισμού, άναψε τη φλόγα της μεγάλης Αντίστασης, ενέπνευσε τους εναπομείναντες Έλληνες και έδωσε το έναυσμα για την Τελική Μάχη.

Ο Μητσοτάκης, ο τελευταίος του Ψευτορωμαίϊκου, έκανε τα πάντα και εξακολουθεί να τα κάνει, για να σταματήσει αυτό το - αρχικά μικρό - ρυάκι, στο να μην εξελιχθεί σε ορμητικό χείμαρρο που θα συμπαρασύρει όλους τους μεταλλαγμένους Έλληνες μαζί με τον κυβερνητικό συρφετό στην καταστροφή. Δεν τα κατάφερε όμως και δεν πρόκειται να τα καταφέρει.

Μπορεί να πήρε και πάλι στις εκλογές του Ιουλίου του 2023 ένα πλασματικό 41%, αλλά μετά έναν ολόκληρο χρόνο, στις ευρω-εκλογές του περασμένου Ιουνίου, η Αρχή της Μεγάλης Πτώσης σήμανε ηχηρά. Η ναυαρχίδα του Ψευτορωμαίϊκου, η ΝΔ πήρε ποσοστό 28% από λιγότερο από τους μισούς (συμμετοχή 41,26%!) που πήγαν να ψηφίσουν (οι υπόλοιποι ουτε καν μπήκαν στον κόπο να το κάνουν αηδιασμένοι από όλους και από όλα) με συνέπεια να δείχνει ότι πλέον στηρίζεται σε ένα ποσοστό συνολικά που δεν υπερβαίνει καν το 20% των Ελλήνων!

Απο εκεί και πέρα, οι εξελίξεις διαδέχτηκαν η μία την άλλη, δικαιώνοντας για μια ακόμη φορά την άποψη μου, την οποία διατύπωσα στο άρθρο μου της 10ης Ιουνίου 2024 με τίτλο "Σήμανε To Τέλος του Ψευτορωμαίϊκου!"


Η Τελική Αναμέτρηση! Ελληνισμός εναντίον "Ψευτορωμαίϊκου"


Το Κτήνος του Μεγάρου Μαξίμου, όταν είδε τα τελικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών του Ιουνίου, έχασε κάθε ίχνος από χρώμα στο πρόσωπο του. Οι πάντες όμως έδειχναν πανικόβλητοι εκτός από το Κτήνος, διότι οι εκλογές αυτές δεν απλά μια αποδοκιμασία για την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ηταν μια ολική αποδοκιμασία στο πρόσωπο του ίδιου του Ψευτορωμαίϊκου!

Ο ΣΥΡΙΖΑ του ξενόφερτου Κασσελάκη, έπεσε στο 15%, το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη μετα βίας έπιασε ένα πενιχρό 12,70% ενώ το ξεπερασμένο και πάντα...τελευταίο ΚΚΕ επίσης μετα βίας έπιασε ένα 9,25%, ενισχυμένο βέβαια από τα ορφανά του ΣΥΡΙΖΑ, που άκουγαν Κασσελάκη κι έβγαζαν φλύκταινες!

Αυτά τα τέσσερα κόμματα που ανέκαθεν εκπροσωπούσαν το Ψευτορωμαίϊκο, δεν κατόρθωσαν να πιάσουν ούτε καν ένα 60% συνολικά κι αυτό λίαν επικεικώς!

Τι σημαίνει εν τοις πράγμασιν αυτό;

Μα φυσικά ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ!

Με λίγα λόγια, γιατί τα περισσότερα τα ξέρετε, οι μετέπειτα εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Η αντιπολίτευση κατέρρευσε σχεδόν στο σύνολο της. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, σύρθηκαν αμφότεροι σε ...εσωκομματικές εκλογές -παρωδίες, κατά τις οποίες ο...αμφισβητούμενος Ανδρουλάκης...ξαναβγήκε(!) αρχηγός, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε εντελώς, με αποτέλεσμα να διαλυθεί σχεδόν αυτό το συνονθύλευμα στα εξ ών συνετέθη, οι φατριές που δεν ήθελαν τον Κασσελάκη διαχώρησαν τη θέση τους με μαζικές παραιτήσεις εν μέσω ενός debate το οποίο ήταν επιεικώς γελοίο και ...ξαφνικά το ΠΑΣΟΚ να αναδειχθεί...Αξιωματική Αντιπολίτευση(!), απο εκεί που βρισκόταν σε στάδιο πλήρους αποσύνθεσης.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ...αντί η ΠΑΣΟΚαρία να εκφράσει μια ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση, πανηγύριζε για το ότι...επανακτά τα προνόμια που έχει η θέση αυτή!

Πράγμα που δείχνει πανηγυρικά ότι ...όχι μόνο ΔΕΝ ΕΧΕΙ κατι τέτοιο όπλο στη φαρέτρα του, αλλά και ότι είναι περίπου, το...άλλο πρόσωπο του μητσοτακισμού!

Και δεν είναι μόνο αυτά. Οι τελευταίες εξελίξεις που έφεραν τον Ντόναλντ Τράμπ στον προεδρικό θώκο των ΗΠΑ και η... επική διαγραφή του Σαμαρά από τη ΝΔ δια χειρός πανικόβλητου Μητσοτάκη, δείχνουν περίτρανα πως το Ψευτορωμαίϊκο, απλά μετράει...μέρες.

Η ολική αποδοκιμασία του ελληνικού λαού, ενός λαού που βρήκε το κουράγιο να σταθεί πάλι όρθιος ένεκα του ...DNA που δεν αλλοιώθηκε εντελώς προς τους Ψευτορωμιούς, δεν αποτελεί μόνο την έναρξη μια νέας εποχής για τον Ελληνισμό, αλλά και τον πόθο για πλήρη ανάσταση του Γένους.

Αν μέχρι αυτή τη στιγμή οι Ψευτορωμιοί βρίσκονται ακόμη στην εξουσία, είναι διότι ακόμη τους στηρίζουν οι ξένοι πάτρωνες τους, οι οποίοι με τη σειρά τους αγωνιούν πραγματικά για την περαιτέρω πορεία του Ελληνισμού. Από την άλλη μεριά, τα καραγκιοζιλίκια του Μητσοτάκη και του συρφετού του τις προάλλες (αποκήρυξη Woke agenda, επευφημίες για Τράμπ κλπ), βοήθησαν τα μάλα στο να δει και ο πιο στενόμυαλος μεταλλαγμένος νεο-Ελληνας ότι αυτοί οι αβέλτεροι παλιάτσοι που τους νόμιζε ως...πολιτικούς, είναι πιο ανθρωπάκια και από τους νάνους του παραμυθιού της Χιονάτης!

Πώς λοιπόν θα μπορούσε να τους...ξαναστηρίξει;

Εδώ λοιπόν, σε αυτό το σημείο, μπαίνει στο ...παιχνίδι ο Θεός! Αυτός ο Θεός, που πάνω μας στήριξε τον Λόγο Του και που πάνω σε εμάς, στηρίζει την ολική επαναφορά της Θείας Μέριμνας για την επικράτηση της Ορθοδοξίας στον πλανήτη.

Μέσα από αυτές τις αναπάντεχες για πολλούς εξελίξεις, αποδεικνύεται για νιοστή φορά πως ούτε μας άφησε στη κακιά μας μοίρα, ούτε μας απαρνήθηκε, ούτε είχε ποτέ σκοπό να μας απαρνηθεί και ότι μας...κράτησε "χάρη στο θέλημα της Μάνας Του", όπως είπε και η μακαριστή Αγία γερόντισσα Γαλακτία. Όχι. Ο σκοπός Του ήταν και εξακολουθεί να είναι ένας: Η αιώνια...παίδευση μας!

Από την αρχή της δημιουργίας μας ως φυλή και Γένος ως τα σήμερα, ο Άγιος Θεός μας παιδεύει. Γιατί; Έχει τους λόγους Του.

Γιατί - κατά τη γνώμη μου - είμαστε ...μια σημαία έκαστος, εγωιστές, υπερφίαλοι, φιλήδονοι, γλεντζέδες, περίεργοι και ασφαλώς...ανάδελφοι. Αλλά παράλληλα είμαστε ελεύθεροι, αιώνιοι αναζητητές της Θείας Ύπαρξης, με μια γλώσσα που μόνο αυτή μπορεί να εκφράσει τον Θείο Λόγο όπως πρέπει και μέσω αυτού να αναδυθεί η Αλήθεια, γιατί είμαστε παρορμητικοί, φιλοξενοι, ανοιχτόκαρδοι, γενναίοι, που δεν διστάζουμε να πεθάνουμε για Εκείνον αν χρειαστεί, που πολεμάμε έχοντας πάντα το όνομα Του στα χείλη μας, που αρνούμαστε να υποταχθούμε στον βδελυρό Παπισμό, που ακόμη και σήμερα γεννάμε Αγίους Αγωνιστές του ονόματος Του.

Το "Ψευτορωμαίϊκο" επέτρεψε η Χάρη Του να κυριαρχήσει πάνω μας, ούτως ώστε να γεννηθούν πάλι νέοι Άγιοι Αγωνιστές. Κι όχι μόνο αυτό. Για να ξεχωρίσει τους λιγους καλούς, από τους πολλούς σκάρτους.

Οπως ακριβώς συνέβη και με την απίστευτη φρενίτιδα της Εικονομαχίας, αρχές ογδόου μέχρι αρχές ενάτου αιώνα μ.Χ. στην μεσαιωνική Ρωμανία, το κράτος Του επί της Γης, όπου την ταραγμένη αυτή περίοδο γεννήθηκαν νέοι Άγιοι και Ομολογητές, έτσι και τώρα, με την αυγή του Νέου Ελληνισμού, όπου μετά τον Τούρκο φορτωθήκαμε ένα σμάρι από εθνοπροδότες, για να δοκιμαστούμε γι αλλη μια φορά, μέχρι να φτάσουμε στο Ποθούμενο.

Και όπως είδατε με τα ίδια σας τα μάτια, την ώρα που λέγαμε ότι αυτοί οι παλιάτσοι δεν πρόκειται να νικηθούν ποτέ, με ένα μόνο κλάκ των δακτύλων Του, ήρθαν τα πάνω - κάτω.

ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ!

Και μη σας περνάει απ' το νού ότι αυτά που σκαρφίζονται τόσο αυτοί, όσο και οι πάτρωνες τους ντόπιοι και ξένοι, στο να κρατήσουν τους Ψευτορωμιούς στην εξουσία θα πιάσουν. Δεν πρόκειται ούτε στο ελάχιστο.

Ο Μητσοτάκης σε λίγους μήνες θα είναι παρελθόν. Ποιός θα τον διαδεχθεί. Το ΠΑΣΟΚ που είναι ένα και το αυτό με τον μητσοτακισμό; Σαφώς και όχι!

Ποιός, ο Δένδιας που είναι επίσης το...άλλο πρόσωπο του Μητσοτακισμού κι ας παριστάνει τον...πατριωτάρα; Χαχα, γελάω τρανταχτά.

Ποιός, ο Βελόπουλος; Δε μιλάτε σοβαρά, αστειεύεστε, έτσι; Οι ΚουΚουέδες; Θα βγάλω το ξυράφι απ το ντουλάπι και θα χαρακωθώ.

ΚΑΝΕΙΣ από όλους αυτούς.

Τι θα συμβεί; Ειλικρινά δεν ξέρω και ούτε θα κάνω προσπάθεια να μαντέψω. Αυτό όμως που ξέρω σίγουρα, η όποια διάδοχη κατάσταση θα είναι...από θέλημα Θεού.

Ή για να είμαι σαφέστερος, ό,τι κι αν συμβεί από δω και πέρα, θέλημα Του θα είναι και μόνο σε καλό θα μας βγεί.

Η Παναγιά μια φορά, δια στόματος Βασιλικής Πλεξίδα, το δήλωσε ήδη. Θα είναι η Αρχιστράτηγος του Αιγαίου στα έσχατα που έρχονται.

Εσείς από τη μεριά σας, κάντε αυτό που πρέπει, δηλαδή ...μετάνοιες, εξομολογήσεις, ολική επαναφορά δηλαδή. Κι Εκείνος, να στε σίγουροι, θα κάνει τη δική Του δουλειά.

Το ξημέρωμα, έρχεται λίγο μετά το μαύρο σκοτάδι. Κι εγώ προσωπικά, βλέπω πως ήδη άρχισε να γλυκοχαράζει!

Πύρινος Λόγιος

 

Πηγή: https://www.pirinoslogios.com/

Read more »

«Αποτύχαμε να απομονώσουμε τον Πούτιν»: Αυτό παραδέχονται στις ΗΠΑ για το ουκρανικό

«Το ΝΑΤΟ χάνει τον πόλεμο».

Ο πολιτικός επιστήμονας και συγγραφέας πολυάριθμων βιβλίων, John Mearsheimer, μίλησε σε διαδικτυακή εκπομπή για τον πόλεμο στην Ουκρανία που κοντεύει πλέον να κλείσει τα τρία χρόνια, έχοντας προκαλέσει μία ανείπωτη ανθρωπιστική και οικονομική καταστροφή.

Ο Αμερικανός σχολιαστής εξέφρασε το «δυτικό mea culpa» σε ό,τι αφορά την αδυναμία των διεθνιστών να απομονώσουν και ακολούθως να «ρίξουν» τον «μισητό» Πούτιν.

Και μάλιστα έδωσε ως παράδειγμα την Σύνοδο Κορυφής της Συμμαχίας BRICS που έλαβε χώρα στο Καζάν της Ρωσίας στην οποία πήραν μέρος δεκάδες χώρες.

«Έχουμε αποτύχει να μετατρέψουμε τον Πούτιν σε παρία και να τον απομονώσουμε. Αυτό μπορεί να ισχύει για τη Δύση, αλλά έξω από τη Δύση αυτό δεν ισχύει καθόλου.

Αυτό το καθιστά ξεκάθαρο η τελευταία σύνοδος των BRICS. Είναι αρκετά ξεκάθαρο ότι η αμερικανική πολιτική στην Ουκρανία έχει αποτύχει.

Η Ουκρανία χάνει τον πόλεμο, κάτι που σημαίνει ότι το ΝΑΤΟ χάνει τον πόλεμο. Ο Μπάιντεν δεν κατάφερε να γονατίσει τους Ρώσους»:

Πηγή: https://www.el.gr

Read more »

Γιατί “ο χρόνος κυλάει πιο γρήγορα”; Το μυστήριο λύθηκε

Έχετε νιώσει ποτέ ότι "ο χρόνος κυλάει πλέον γρηγορότερα"; Δεν είστε οι μόνοι. Πολλοί άνθρωποι βιώνουν αυτήν την αλλαγή στην αίσθηση του χρόνου, αναρωτώμενοι γιατί οι μέρες φαίνονται μικρότερες και τα χρόνια περνούν γρήγορα. Τι κρύβεται πίσω από αυτή την αίσθηση; Φταίνε οι απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής ή μήπως συμβαίνει κάτι πιο βαθύ στον εγκέφαλό μας;

Οι επιστήμονες έκαναν έρευνα για αυτό το φαινόμενο, αποκαλύπτοντας ενδιαφέροντα στοιχεία.

Η αίσθησή μας για τον χρόνο δεν είναι μόνο θέμα ρολογιών και ημερολογίων, αλλά συνδέεται βαθιά με το πώς ο εγκέφαλός μας επεξεργάζεται τις εμπειρίες.

Ο Adrian Bejan, ερευνητής από το Πανεπιστήμιο Duke, διατυπώνει μια ενδιαφέρουσα θεωρία. Σύμφωνα με τον Bejan, ο χρόνος φαίνεται να περνάει πιο γρήγορα καθώς μεγαλώνουμε, λόγω φυσικών αλλαγών στον εγκέφαλό μας. Ας δούμε πώς λειτουργεί αυτό. 

«Χρόνος Ρολογιού» και «Χρόνος Νου»

Ο Bejan εξηγεί ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον "αντικειμενικό", μετρήσιμο χρόνο (χρόνος ρολογιού) και τον υποκειμενικό τρόπο που τον βιώνουμε (χρόνος νου). Ο «χρόνος ρολογιού» κυλάει σταθερά, αλλά ο «χρόνος νου» εξαρτάται από το πόσες νοητικές εικόνες επεξεργάζεται ο εγκέφαλός μας.

Όταν είμαστε νεότεροι, ο εγκέφαλός μας δημιουργεί και επεξεργάζεται γρήγορα αυτές τις εικόνες από όσα βλέπουμε, ακούμε και αισθανόμαστε. Καθώς μεγαλώνουμε, αυτή η ταχύτητα μειώνεται λόγω των φυσικών φθορών στον εγκέφαλο, όπως η σταδιακή αποδυνάμωση των νευρικών διαδρομών. Όσο πιο αργά επεξεργάζεται ο εγκέφαλός μας αυτές τις εικόνες, τόσο λιγότερες εντυπώσεις δημιουργούνται, κάνοντας τον χρόνο να φαίνεται ότι επιταχύνεται.

Έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι οι μέρες γεμάτες νέες εμπειρίες φαίνονται μεγαλύτερες; Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλος επεξεργάζεται συνεχώς νέα δεδομένα, δημιουργώντας περισσότερες εντυπώσεις. Όταν ο νους μας είναι ενεργός και ξεκούραστος, αντιλαμβανόμαστε πιο ζωντανά τον κόσμο γύρω μας, κάνοντας τον χρόνο να φαίνεται πιο πλούσιος και γεμάτος.

Ο Bejan το συγκρίνει αυτό με έναν αθλητή ή μαθητή που αποδίδει καλύτερα όταν είναι ξεκούραστος. Όσο πιο ξεκούραστοι είμαστε, τόσο καλύτερα αντιλαμβανόμαστε το περιβάλλον μας, κάνοντας τον χρόνο να φαίνεται πιο εκτεταμένος. 

Ο ρόλος της ρουτίνας

Η καθηγήτρια Ψυχολογίας Cindy Lustig από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν προτείνει μια άλλη προσέγγιση. Επισημαίνει ότι καθώς μεγαλώνουμε, η ζωή μας συχνά επηρεάζεται από ρουτίνες. Λιγότερες νέες εμπειρίες οδηγούν στο να συγχωνεύονται οι ημέρες στη μνήμη μας, κάνοντας τον χρόνο να φαίνεται ότι περνά γρήγορα.

«Με λιγότερα μοναδικά γεγονότα, ο εγκέφαλός μας συνδυάζει παρόμοιες ημέρες» εξηγεί. Η ρουτίνα κάνει τις μέρες να μοιάζουν και έτσι περνούν πιο γρήγορα. 

Η παγίδα του χρόνου στα social media

Στην ψηφιακή εποχή, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίζουν επίσης ρόλο στην αίσθηση του χρόνου. Το ατέρμονο "σκρολάρισμα" και οι συνεχείς ειδοποιήσεις μας απορροφούν, κάνοντας τα λεπτά να μετατρέπονται σε ώρες.

Αυτή η συνεχής ενασχόληση μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της αίσθησης του χρόνου, ενώ η υπερβολική χρήση μπορεί να προκαλέσει έλλειψη ύπνου, αλλοιώνοντας περισσότερο την αντίληψή μας. 

Φυσικές αλλαγές στον εγκέφαλο

Εκτός από τους παράγοντες της καθημερινής ζωής, ο Bejan επισημαίνει ότι οι φυσικές αλλαγές στον εγκέφαλο είναι σημαντικές. Οι νευρικές διαδρομές αποδυναμώνονται με την πάροδο του χρόνου, μειώνοντας τη συχνότητα των κινήσεων των ματιών και των εντυπώσεων, συμπιέζοντας έτσι τον χρόνο.

Η αλήθεια πιθανόν να περιλαμβάνει και τα δύο: η επιβράδυνση του εγκεφάλου και οι αυξημένες ρουτίνες συμβάλλουν στην αίσθηση ότι ο χρόνος επιταχύνεται. 

Μπορούμε να επιβραδύνουμε την αίσθηση του χρόνου;

Σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνητών, μπορούμε να ανακτήσουμε αυτή την αίσθηση του εκτεινόμενου χρόνου, αν συνεχίσουμε να αναζητούμε νέες εμπειρίες, να δοκιμάζουμε νέα χόμπι και μένουμε διανοητικά δραστήριοι.

Η εισαγωγή ποικιλίας στη ζωή μας δίνει στον εγκέφαλο περισσότερες εντυπώσεις προς επεξεργασία, κάνοντας τις ημέρες να φαίνονται πιο γεμάτες και να ξεχωρίζουν περισσότερο.

 

Πηγή:  https://www.sofokleousin.gr

Read more »

Πώς η Τεχνητή Νοημοσύνη εξαπατά τους καταναλωτές

Γράφει ο ΚΑΤΑΡΑΣ ΚΩΣΤΑΣ

Η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) και οι αλγόριθμοι έχουν γίνει κεντρικά εργαλεία στη λειτουργία των επιχειρήσεων, οι οποίες χρησιμοποιούν αυτές τις τεχνολογίες για την παρακολούθηση της καταναλωτικής συμπεριφοράς, την ανάλυση δεδομένων και την προσαρμογή των στρατηγικών τους με σκοπό συχνά την άκρατη μεγιστοποίηση του κέρδους.

Η χρήση αυτών των τεχνολογιών, της τεχνητής νοημοσύνης και των αλγορίθμων, έχει εγείρει ανησυχίες για αθέμιτες πρακτικές, καθώς συχνά οι επιχειρήσεις εφαρμόζουν τακτικές που όχι μόνο μεγιστοποιούν τα έσοδά τους, αλλά και εξαπατούν τους καταναλωτές, εκμεταλλευόμενες τα προσωπικά δεδομένων που συλλέγουν και τη συνακόλουθη «ασυμμετρία πληροφόρησης» μεταξύ πωλητών και αγοραστών.

Σύμφωνα με τον Άνταμ Σμιθ και την κλασική οικονομική θεωρία του «αόρατου χεριού», οι αγορές τείνουν προς μια φυσική ισορροπία όπου η προσφορά και η ζήτηση βρίσκουν το δρόμο τους προς την αποτελεσματικότητα. Όμως οι καταναλωτές πάντα βρισκόταν σε μειονεκτική θέση λόγω της έλλειψης κρίσιμων πληροφοριών, κάτι που οδήγησε σε μια μορφή «ασυμμετρίας πληροφόρησης» μεταξύ πωλητών και αγοραστών. Παρά την εκρηκτική άνοδο του ίντερνετ και των δεδομένων, η εξισορρόπηση αυτή όχι μόνο δεν πραγματοποιήθηκε, αλλά οι ανισότητες έχουν επιδεινωθεί λόγω των εξελιγμένων στρατηγικών που χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις.

Η σύγχρονη αγορά βασίζεται στην ανάλυση προσωπικών δεδομένων και στην προσαρμογή των τιμών με βάση τον αλγοριθμικό έλεγχο. Με τη βοήθεια των αλγορίθμων, οι επιχειρήσεις μπορούν να προβλέπουν τις ανάγκες και τις προτιμήσεις των πελατών, προσαρμόζοντας τις τιμές και τις υπηρεσίες αναλόγως.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη ως Εργαλείο Εκμετάλλευσης

Αυτή η εξατομίκευση μπορεί να έχει προφανή οφέλη, όπως την καλύτερη εξυπηρέτηση και την παροχή κατάλληλων προϊόντων στους καταναλωτές. Όμως, σε πολλές περιπτώσεις, η χρήση της εξατομίκευσης γίνεται σε βάρος των πελατών, καθώς οι εταιρείες εκμεταλλεύονται τα προσωπικά δεδομένα για να επιτύχουν υψηλότερες τιμές και να ενισχύσουν τη θέση τους στην αγορά.

Στο σχετικό βιβλίο μου (“Σιωπηλός Καινούργιος Κόσμος”) παρουσιάζονται εντυπωσιακά παραδείγματα αθέμιτων πρακτικών όπου οι αλγόριθμοι χρησιμοποιούνται για να προσαρμόζουν τις τιμές αναλόγως της προσωπικής κατάστασης του καταναλωτή, όπως στην περίπτωση της Uber ταξί που αύξανε τις τιμές (surge pricing) με βάση την μπαταρία του κινητού του πελάτη και τον γεωεντοπισμό, και όχι μόνο ( δηλ. χαμηλή μπαταρία και απομακρυσμένο σημείο, σήμαινε δυσκολία επικοινωνίας και με άλλες εταιρίες ταξί, άρα ο πελάτης εύκολα θα δεχόταν μια υψηλότερη τιμή, δες σχετικά Harvard Business Review).

Ομοίως, οι αεροπορικές εταιρείες μπορούν να «διαβάζουν» από τα προσωπικά δεδομένα των ταξιδιωτών τις επικείμενες μετακινήσεις (πχ ανάγκη για επίσκεψη σε γονείς / οικογένεια ) και να ανεβάζουν τις τιμές όταν ανιχνεύσουν ότι ένας καταναλωτής έχει υψηλή ανάγκη για ένα συγκεκριμένο εισιτήριο / προορισμό. Η πρακτική αυτή είναι γνωστή ως «προσωποποιημένη τιμολόγηση» και βασίζεται στη χρήση τεχνητής νοημοσύνης που αναλύει τα μοτίβα κατανάλωσης του κάθε ατόμου, αλλά και στην παράνομη πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα του, για να εκμεταλλευτεί τις ανάγκες / αδυναμίες του.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρεται στο ηλεκτρονικό εμπόριο, όπου για παράδειγμα η Amazon έχει κατηγορηθεί για πρακτικές όπως η αυθαίρετη αύξηση των τιμών, η δημιουργία ψευδών εκπτώσεων και η προώθηση προϊόντων με βάση τις καταναλωτικές ανάγκες. Σε περιόδους κρίσης, όπως στην πανδημία COVID-19 ή σε φυσικές καταστροφές, καταγράφηκαν ακραία περιστατικά όπου οι τιμές προϊόντων πρώτης ανάγκης, όπως το νερό ή τα φάρμακα, εκτοξεύθηκαν. Ο αλγοριθμικός έλεγχος των τιμών λειτουργεί χωρίς ηθικούς φραγμούς, και στόχος είναι αποκλειστικά το οικονομικό όφελος. (“Amazon is under fire for reported Hurricane Irma price gouging, with ‘life-sustaining necessities’ selling for wildly inflated prices”, Business Insider, 7 Σεπτεμβρίου 2017).

Η τεχνητή νοημοσύνη δεν έχει ηθικούς φραγμούς

Η κινεζική πλατφόρμα αγορών Temu, που τώρα ερευνάται από την ΕΕ για παράνομα προϊόντα και «δυνητικά εθιστικό σχεδιασμό»), χρησιμοποιεί στο έπακρο της δυνατότητες της ΤΝ για να διαμορφώνει και να αλλάζει ακαριαία τις τιμές των προϊόντων με βάση την ανάλυση των δεδομένων του χρήστη και με βάση την αρχή “όσο καλύτερα σε ξέρω, τόσο ακριβότερα θα σε χρεώνω”. Για αυτό συστήνεται από τους ειδικούς, μεταξύ άλλων, οι χρήστες να μην χρησιμοποιούν της εφαρμογή της (app), αλλά να συνδέονται από το διαδίκτυο.

Η έρευνα θα εξετάσει επίσης τους κινδύνους από τη χρήση από τη πλατφόρμα του gamification («παιχνιδοποίησησης»), εκτός του «δυνητικά εθιστικού σχεδιασμού» της, τις τεχνικές χρονικής πίεσης, την ψευδαίσθηση της έλλειψης προϊόντων κλπ , που θα μπορούσαν να βλάψουν τη «σωματική και ψυχική ευεξία των χρηστών» στην ΕΕ.

Η Συγκέντρωση Δεδομένων και η Εμπορική Εκμετάλλευση.

Οι κάρτες πιστότητας που προσφέρονται από πολλές αλυσίδες καταστημάτων είναι άλλο ένα μέσο για την αξιοποίηση της αγοραστικής συμπεριφοράς. Κάποιες φορές αντί να λειτουργούν προς όφελος των καταναλωτών, χρησιμοποιούνται για να αντλούν πολύτιμα δεδομένα, όπως οι συνήθειες και οι προτιμήσεις τους. Η ανάλυση αυτών των δεδομένων επιτρέπει στις επιχειρήσεις να εκτιμούν πόσο πρόθυμος ή αναγκασμένος είναι ένας πελάτης να αγοράσει τώρα κάτι και σε ποιά τιμή και να προσαρμόζουν τις τιμές αναλόγως (πχ πόσο μακριά είναι ένα άλλο/ανταγωνιστικό κατάστημα από το σπίτι του πελάτη).

Οι πλατφόρμες ή τα σουπερμάρκετ, χρησιμοποιούν συχνά τα δεδομένα αυτά για να επιτύχουν καλύτερη, «δυναμική», τιμολόγηση. Για παράδειγμα, μια πλατφόρμα ταξιδιών στις ΗΠΑ είχε βρεθεί να προτείνει πιο ακριβές επιλογές ανάλογα με το λειτουργικό σύστημα που χρησιμοποιεί ο καταναλωτής (πχ με βάση την εύλογη υπόθεση ότι ένα χρήστης Mac ή iPhone, μάλλον μπορεί να πληρώσει περισσότερα από έναν χρήστη με PC ή Android !! ). Η στρατηγική αυτή αποκαλύπτει τις αθέμιτες πρακτικές που μπορεί να αναπτύξουν οι εταιρείες, οι οποίες, αντί να προσφέρουν τις ίδιες επιλογές σε όλους, κατευθύνουν τους πελάτες τους σε πιο ακριβά προϊόντα ή υπηρεσίες ανάλογα με τα δεδομένα που συλλέγουν, ή και πιο ακριβή τιμή για το ίδιο ακριβώς προϊόν.

Η Ηθική Διάσταση της Αλγοριθμικής Εκμετάλλευσης.

Σύμφωνα με τους κοινωνιολόγους και τους οικονομολόγους, η χρήση των αλγορίθμων με αυτόν τον τρόπο δημιουργεί ανισότητες και συμβάλλει σε μια κατάσταση «ανισορροπίας δύναμης», έτσι οι αλγόριθμοι έχουν μετατραπεί σε μέσο καταπίεσης. Ο χρήστης μπορεί να αισθάνεται ότι ελέγχει την αγορά μέσω του κινητού του, αλλά στην πραγματικότητα τα δεδομένα του ελέγχουν τις επιλογές του. Η ενίσχυση της «πληροφοριακής ασυμμετρίας» (information asymmetry) καθιστά τον καταναλωτή έρμαιο των αλγοριθμικών αποφάσεων, που συχνά επιβάλλουν τη δική τους ατζέντα, χωρίς να προσφέρουν πραγματική ελευθερία επιλογής.

Προς μια Δίκαιη και Διαφανή Ψηφιακή Αγορά;

Η αυξανόμενη συνειδητοποίηση της αθέμιτης χρήσης αλγορίθμων και ΤΝ έχει δημιουργήσει πιέσεις για την ανάπτυξη κανονισμών και νόμων που θα προστατεύουν τους καταναλωτές από την εκμετάλλευση. Ορισμένες χώρες και οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν ήδη ξεκινήσει την υιοθέτηση αυστηρών νόμων προστασίας δεδομένων και διαφάνειας στις τιμολογήσεις. Ωστόσο, αυτές οι ρυθμίσεις πρέπει να επεκταθούν και να εφαρμοστούν με αυστηρότερο τρόπο, ώστε να περιοριστεί η αθέμιτη τιμολόγηση και να διασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές λαμβάνουν δίκαιες τιμές.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) έχει ήδη θεσπίσει και υιοθετήσει σημαντικές νομοθεσίες που στοχεύουν στην προστασία των καταναλωτών και τη διαφάνεια στη χρήση δεδομένων και τιμολογήσεων, όπως:

1. Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων (GDPR)

Ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων (GDPR), που εφαρμόζεται από το 2018, είναι ένας από τους πιο αυστηρούς κανονισμούς παγκοσμίως σε θέματα προστασίας προσωπικών δεδομένων, όπου μεταξύ άλλων προβλέπει ότι οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να συλλέγουν ή να επεξεργάζονται δεδομένα χωρίς τη ρητή συγκατάθεση των ατόμων.

Ο GDPR θα μπορούσε να συμβάλλει στη διαφάνεια των πρακτικών και στη διασφάλιση ότι τα δεδομένα των καταναλωτών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για «κρυφές» αλγοριθμικές τιμολογήσεις ή άλλες πρακτικές που θα μπορούσαν να τους βλάψουν.

2. Digital Services Act (DSA) και Digital Markets Act (DMA)

Η ΕΕ έχει επίσης θεσπίσει τον Νόμο για τις Ψηφιακές Υπηρεσίες (Digital Services Act – DSA) και τον Νόμο για τις Ψηφιακές Αγορές (Digital Markets Act – DMA), οι οποίοι θα αρχίσουν να ισχύουν πλήρως το 2024. Αυτές οι νομοθεσίες στοχεύουν στην αποκατάσταση της ισορροπίας δύναμης μεταξύ μεγάλων διαδικτυακών πλατφορμών και καταναλωτών.

3. Οδηγία για την Καταναλωτική Προστασία (Directive on Consumer Protection)

Επιπλέον, η ΕΕ εφαρμόζει πρόσφατα μια αναθεωρημένη Οδηγία για την Καταναλωτική Προστασία (2020), η οποία μεταξύ άλλων, υποχρεώνει τις εταιρείες να είναι διαφανείς στις τιμές, απαγορεύοντας τις παραπλανητικές εκπτώσεις και να προσποιούνται ότι η τιμή είναι μοναδική ή περιορισμένη.

4. Κανονισμός για την Τεχνητή Νοημοσύνη (AI Act)

Τέλος, ο Κανονισμός για την Τεχνητή Νοημοσύνη (AI Act), που βρίσκεται ακόμη υπό επεξεργασία, στοχεύει στη ρύθμιση των εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης που μπορούν να επηρεάσουν άμεσα τους καταναλωτές. Ο κανονισμός:

– Απαγορεύει την εκμετάλλευση ευάλωτων ατόμων μέσω ΤΝ: Ορίζει ότι οι αλγόριθμοι δεν πρέπει να εκμεταλλεύονται ευάλωτες ομάδες, π.χ., παιδιά ή οικονομικά ευάλωτους ανθρώπους.
– Απαιτεί διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων μέσω ΤΝ: Οι επιχειρήσεις πρέπει να ενημερώνουν πότε οι τιμές ή οι επιλογές τους καθορίζονται από αλγοριθμικά συστήματα.
– Προβλέπει αυστηρές κυρώσεις για παραβάσεις που αφορούν πρακτικές εξαπάτησης μέσω αλγορίθμων ή ΤΝ.

Τεχνητή Νοημοσύνη: Εργαλείο ή Ανεξέλεχτη Δύναμη;

Η ΤΝ έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει το πιο ισχυρό εργαλείο της ανθρώπινης ιστορίας. Ο φιλόσοφος Νικ Μπόστρομ, στο σχετικό βιβλίο του (Nick Bostrom- Superintelligence: Paths, Dangers, Strategies), υποστηρίζει ότι η ΤΝ μπορεί να ξεπεράσει την ανθρώπινη νοημοσύνη, δημιουργώντας συνθήκες πρωτοφανείς για την ανθρωπότητα. Με απλά λόγια, η ΤΝ μπορεί να γίνει ένας Υπερ-ευφυής οργανισμός που θα διαχειρίζεται τεράστιες ποσότητες δεδομένων με πρωτοφανή ταχύτητα και ακρίβεια. Αυτός ο οργανισμός θα μπορεί να παίρνει αποφάσεις χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, κάτι που εγείρει έντονα ηθικά και φιλοσοφικά ζητήματα.

Ο σκεπτόμενος άνθρωπος σήμερα λοιπόν δικαιολογημένα αναρωτιέται αν η ανθρωπότητα μπορεί να δαμάσει την ΤΝ ή αν η ΤΝ θα γίνει τελικά μία ανεξέλεγκτη δύναμη. Αυτό το ερώτημα επανέρχεται συχνά και στους σύγχρονους κύκλους της διανόησης, με στοχαστές όπως ο Στίβεν Χόκινγκ να εκφράζουν την ανησυχία τους ότι η ΤΝ, αν δεν τεθούν οι απαραίτητοι έλεγχοι, μπορεί να γίνει «η χειρότερη επινόηση της ανθρωπότητας».

 

Πηγή: https://koukfamily.blogspot.com

Read more »

Χρήστος Μαντζιάρης : Σφίγγει ο κλοιός και τελειώνει ο χρόνος για την Ελλάδα. Πολλά «περίεργα» γεγονότα συνηγορούν σ’ αυτό

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Συμβαίνουν γεγονότα στην Ελλάδα τα οποία φαίνονται ασύνδετα, ενώ μελετώμενα με βάση τα συμφέροντα των ισχυρών, τα αποκαλυπτόμενα εκ των επιτευγμάτων τους σχέδια και τις επιδιώξεις τους που δεν υλοποιήθηκαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες εξάγεται το συμπέρασμα ότι όλα είναι συντονισμένα. Ο διαφαινόμενος κίνδυνος αφανισμού της Ελλάδος, είναι πάρα πολύ κοντά. Πλησιάζει η ολοκλήρωση της δημιουργίας των καταλλήλων συνθηκών στην Ελλάδα, με ύπουλες μεθοδεύσεις, ώστε η χώρα με τους κατοίκους της και όλα όσα χαρακτηρίζουν την Ελλάδα να περάσουν στην ανυπαρξία.

Ας δούμε τα στοιχεία που συνηγορούν στο ανωτέρω συμπέρασμα. Τώρα, πριν από ‘λίγες ημέρες ο Πούτιν είπε ότι η Ελλάς καλό θα είναι να επιστρέψει στην Δραχμή. Εικάζεται ότι το είπε διότι η Ελλάς Α.Ε. είναι υπερχρεωμένη χωρίς πιθανότητα εξοφλήσεως του χρέους της. Ήρθαν οι «καταχθόνιοι σύμμαχοι» να μας σώσουν, αλλά διπλασίασαν το δημόσιο χρέος και αύξησαν το χρέος των πολιτών. Μας έδωσαν τα παλιόχαρτά τους και παίρνουν πραγματικό αμύθητο πλούτο. Παράλληλα, κατέστρεψαν κάθε παραγωγική δυνατότητα και εργασία του πανέξυπνου Έλληνος καταδικάζοντάς τον σε πνευματική χαύνωση, αδράνεια, διαρκή απελπισία και παρατεταμένο ψυχολογικό πόλεμο στην αγωνία του για επιβίωση. Αυτό αποκαλούν «σωτηρία» και ανάπτυξη. Μόνο «ψεκασμένοι» πιστεύουν ότι η οικονομία στην Ελλάδα είναι βιώσιμη και ότι η Ελλάς έχει ανάπτυξη.

Είναι δεδομένο ότι η Ελλάς θα κηρύξει στάση πληρωμών, αυτό εννοούσε ο Πούτιν, και τότε θα έρθουν οι «δανειστές», τα μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά, να κατασχέσουν ολόκληρη την χώρα (τις δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες των Ελλήνων), βάσει των εθνοκτόνων και παρανόμων Μνημονίων. Τότε θα ξυπνήσει ο Έλλην και θ’ αναζητήσει την δραχμή του, το αρχαιότερο και ενδοξότερο νόμισμα του κόσμου, που υπήρξε και παγκόσμιο νόμισμα. Ο Πούτιν θεωρεί ότι η οικονομική καταστροφή της Ελλάδος είναι κοντά και θ’ ανατραπεί η οικονομική τάξη όπως την ξέρουμε σήμερα. Αυτό θα προκαλέσει οπωσδήποτε κοινωνικές ταραχές.

Τώρα, συντελείται και το εξής. Αποδυναμώνεται στρατιωτικώς η Ελλάς. Αποστρατιωτικοποιείται η γη των Ελλήνων, καίτοι μικρότερη της πρέπουσας, με πρόφαση τον πόλεμο στην Ουκρανία. Εξωθούνται οι αξιωματικοί σε παραιτήσεις, κυρίως λόγω χαμηλών μισθών, με πρόσχημα τα Μνημόνια με αποτέλεσμα την ποιοτική λειψανδρία. Κλείνουν στρατόπεδα που η έλλειψή τους θα φανεί όταν θα είναι πλέον αργά με πρόσχημα την αναδιοργάνωση. Το δε Υπουργείο παραπαίουσας Εθνικής Άμυνας αδυνατεί να ανταπεξέλθει στο έργο του λόγω της εμπλοκής της στρατιωτικής ηγεσίας με το πολιτικό σύστημα πριν και μετά την ανάληψη των καθηκόντων της. Ο δε Δένδιας, διπλός υπάλληλος των Ρότσιλντ στην Ελλάδα, σύμφωνα με μη εξακριβωμένα δημοσιεύματα, προωθείται ως «καθαρός» και ικανός σε περίπτωση που αντικαταστήσει τον Μητσοτάκη. Από την Σκύλλα στην Χάρυβδη δηλαδή. Όταν θα εισβάλουν οι Τούρκοι στην Ελλάδα, η Ελλάς πρέπει να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο αδύναμη.

Τώρα, φαίνεται έντονα ότι απώτερος στόχος των εχθρών μας είναι η Αθήνα και ποιοι ήταν οι λόγοι που συγκέντρωσαν όλους τους Έλληνες κυρίως στην Αθήνα. Χώρα με τέτοια αναλογία πληθυσμού πρωτευούσης προς συνολικό πληθυσμό, και πυκνότητα των κατοίκων ανά τετραγωνικό μέτρο, είναι δείκτες… τεταρτοκοσμικής χώρας στην οποία βασίλευσαν και βασιλεύουν ολέθριες διοικήσεις συνεχίζοντας διαδοχικώς και απαρεγκλίτως η μια το έργο της άλλης. Αν ισχύει και αυτό που είπε ο Ισοκράτης, ότι δηλαδή «το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν», δηλαδή, «το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο με αυτό αυτών που την κυβερνούν», τότε η σωτηρία μας είναι στα χέρια του Θεού.

Τώρα, τον Οκτώβριο, επισκέφθηκε την Ρόδο ο Μέγας Μάγιστρος του Τάγματος των Αγιο-Ιωαννιτών Ιεροσολυμιτών Ιπποτών της Ρόδου και Μάλτας, Fra’ John Dunlap. Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται σε πινακίδα το πλήρες όνομα του Τάγματος που διατηρεί Πρεσβεία στην Λιουμπλιάνα που είναι το Λάιμπαχ, εκεί που είχαν μαζευτεί η ισχυροί της Ευρώπης και καταδίκασαν την Ελληνική Επανάσταση του 1821 βάσει της λεγομένης Ιεράς Συμμαχίας. Καταλαβαίνετε τις «συμπτώσεις».

Έχει κρατική υπόσταση η οργάνωση αυτή και έχει Πρεσβεία;

Η επίσκεψη του εν λόγω ροδόσταυρου επισήμου είναι άκρως σημαντική καθόσον έγινε μετά από 5 αιώνες. Γιατί τώρα; Τι συμβαίνει τώρα; Η ιστορία έχει ως εξής. Οι τούρκοι έδιωξαν τους Ναΐτες από την Ρόδο το 1523 και αυτοί πήγαν στην Μάλτα. Από ‘κει στην Γαλλία, κλπ. Στις χώρες δηλαδή που έχουν στις σημαίες τους λευκό φόντο και κόκκινο σταυρό ή το αντίθετο, κόκκινο φόντο και λευκό σταυρό. Αγγλία, Δανία, Ελβετία, κλπ. Ξέρετε ‘σεις. Αυτοί ορκίσθηκαν ότι κάποια ημέρα θα εκδικηθούν του τούρκους καταστρέφοντάς τους.

Όταν ήταν ηγέτης της πατρίδος μας ο Καποδίστριας συναντήθηκε μαζί τους και του πρότειναν δάνειο, αλλά επειδή δεν είχαν τα κεφάλαια ήθελαν να πάρουν δάνειο για να μας το δώσουν με την σειρά τους ως δάνειο, αλλ’ ο Καποδίστριας αρνήθηκε. Οι Ναΐτες του παρουσίασαν εχέγγυα έγγραφα σύμφωνα με τα οποία η Ρόδος, κάποια νησιά των Κυκλάδων και η Σάμος, είναι ιδιοκτησία τους και πρέπει κάποια ημέρα να τα επανακτήσουν. Τα έγγραφα αυτά ισχύουν μέχρι και σήμερα. Μήπως εξ αιτίας τους μας έδωσε η Γαλλία πολεμικά αεροσκάφη και φρεγάτες; Άρα το Τάγμα αυτό απαιτεί την περιουσία του. Απαιτεί τμήμα της Ελλάδος η οποία έχει εκχωρήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Τι δεν καταλαβαίνετε; Επομένως έρχεται κεκανονισμένη συμφορά σε Τουρκία και Ελλάδα. Ευτυχώς προς το παρόν η Τουρκία έχει σοβαρό ηγέτη.

Τώρα επίσης, αποφασίσθηκε ο συνεορτασμός, Ορθοδόξων και Καθολικών, της Λαμπρής. Η λέξη «Πάσχα» είναι εβραϊκή και δεν έχει καμία σχέση με την λαμπρή ανάσταση του Χριστού μας που σταύρωσαν οι εβραίοι με απόφαση που ελήφθη με ψηφοφορία και δια βοής. Ο συνεορτασμός είναι απόλυτα συντονισμένος με τις προφητείες αλλά και με τον Πάπα καθόσον επιδιώκει τον αφανισμό της Ορθοδοξίας την οποία είχε αφορισμένη, και ήρε τον αφορισμό πριν γίνει η Ελλάς ανεξάρτητη το 1830 λόγω των καταστάσεων και παρά την θέλησή του. Ο συνεορτασμός, όλοι το αισθάνονται, αποτελεί σημείο αρχής των γεγονότων που στο τέλος θα μας φέρουν στην Πρωτεύουσά μας.

Τώρα, δημοσιεύθηκαν αρχεία για την Κύπρο σύμφωνα με τα οποία η ΚΥΠ, ΕΥΠ, ήξερε για την απόβαση των τούρκων στην Κύπρο αλλά η δικτατορία του Ιωαννίδη δεν αντέδρασε. Τέτοια αρχεία τώρα υπονοούν ότι η Ελλάς «πούλησε» την Κύπρο. Δεν μας λένε όμως τι έκανε CIA και η DIA με το σχέδιο Κίσινγκερ, ούτε για τις προηγηθείσες σχέσεις Κίσινγκερ, Ετσεβίτ, Μακαρίου, Κ. Καραμανλή και άλλων εθνοκατάρατων «εθναρχών». Ούτε για τους φόβους των ΗΠΑ για το άνοιγμα της διώρυγος του Σουέζ μετά την καταστροφή της κατά τον Αραβοϊσραϊλινό πόλεμο των 6 ημερών. Εμείς ας αναλογισθούμε μόνο το εξής. Ας σκεφθούμε πόση θα ήταν η ΑΟΖ της Ελλάδος τώρα εάν ενωνόταν η Κύπρος με την πατρίδα.

Τώρα, κάτι σοβαρό επίκειται στον πόλεμο στην Ουκρανία διότι βλέπουμε ότι η Ρωσία κρατάει «μικρό καλάθι» με τον Τράμπ. Ξέρουμε από την Ιστορία, ότι επιτέθηκαν στην Ρωσία ο Ναπολέων και ο Χίτλερ. Ο Ναπολέων αν και μπήκε στην Μόσχα, αποχώρησε κακήν κακώς διότι δεν κατέστρεψε την Ρωσία. Ήθελε την καταστροφή της και απέτυχε. Ο Ναπολέων παράλληλα σχεδίαζε αλλαγή της εξουσίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, όχι κατάλυση του κράτους λόγω μωαμεθανισμού, με συνεργάτες τον Αλή Πασά (που είχε ως συνεργάτη τον Κωλέττη), τον Πασβάντογλου (Παραδουνάβιες χώρες), Μεχμέτ Αλή (Αίγυπτος) κ.α., και τον δικό μας Ρήγα Φεραίο τον οποίο χρηματοδοτούσε ο Ναπολέων. Η Χάρτα του Ρήγα πληρώθηκε από τον Ναπολέοντα.

Πάμε και στον Αδόλφο. Ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Ρωσία. Ο Χίτλερ όμως κάποια στιγμή, ενώ είχε ως στόχο την Μόσχα, διατάσει την κίνηση των Ναζί προς τον Νότο κάτι ανεξήγητο για πολλούς στρατηγούς του. Τι μας δείχνουν όμως αυτά τα δύο σημαντικά γεγονότα; Μας δείχνουν ότι ο κρυφός σκοπός όλων των Νεοταξιτών (τόσο ο Ναπολέων όσο και ο Χίτλερ έλεγαν ότι ήθελαν μια Νέα Τάξη Πραγμάτων) είναι η Κωνσταντινούπολη! Αλλά ουδείς μπορεί να την κατακτήσει αν δεν καταστραφεί η Ρωσία. Γι αυτό και τώρα στο πόλεμο της Ουκρανίας η Ρωσία κατεβαίνει πάλι από τα ίδια μέρη με προορισμό το Αιγαίο για να εγκλωβίσει την Πόλη και γι’ αυτό η Δύση ενισχύει προκλητικά την Ουκρανία. Γι’ αυτό στην Κωνσταντινούπολη θα γίνει καταστροφικός πόλεμος, όπως λένε και οι προφητείες.

Σ’ όλον αυτόν τον κυκεώνα των γεγονότων η Ελλάς πρέπει να μην υπάρχει για να μην έχει δικαιώματα. Μιλάμε για δικαιώματα στην Κωνσταντινούπολη! Η ανεξαρτησία της Ελλάδος είναι απόδειξη αποτυχίας της Δύσης. Οι Δυτικοί ποτέ δεν ήθελαν ανεξάρτητη Ελλάδα, αλλά αναγκάσθηκαν να μας αναγνωρίσουν λόγω της Ρωσίας που κατέβαινε μέσω Ουκρανίας – Ρουμανίας και ο πόλεμος τελείωσε σχεδόν δίπλα στην Κωνσταντινούπολη με την υπογραφή της Συνθήκης της Αδριανουπόλεως. Τότε μέχρι και ο Μέτερνιχ άλλαξε και ήθελε μικρή, αδύναμη, ανεξάρτητη Ελλάδα.

Η Ελλάς όμως βάσει του Διεθνούς Δικαίου είχε ελευθερωθεί αλλά δεν της το επέτρεπαν οι προστάτες της. Σύμφωνα με το τότε Διεθνές Δίκαιο, αν μια επανάσταση διαρκέσει 3 χρόνια επιφέρει στον τόπο ηγεμονία υποτελή και όποια επανάσταση διαρκέσει επτά χρόνια επιφέρει ανεξάρτητο Βασίλειο. Οπότε η Ελλάς είχε απελευθερωθεί από μόνη της και ως εκ τούτου δεν έχουμε καμία υποχρέωση σε κανέναν. Η δε Ναυμαχία του Ναβαρίνου, ας δοθούν κάποιες επιπλέον ιστορικές πληροφορίες αυτογνωσίας, ήταν ατυχές γεγονός και οι Άγγλοι ήθελαν να εκτελέσουν τον Κόδριγκτων. Το τραγικό είναι ότι Άγγλοι, Γάλλοι Αυστριακοί που ήταν με τον τούρκικο στόλο, δεν μας έδωσαν την Κρήτη, Χίο και Σάμο και τις έδωσαν στην Τουρκία ως ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΕΙΩΣΗ για την καταστροφή του τουρκικού στόλου στο Ναυαρίνου. Δηλαδή η Ελλάς πλήρωσε την καταστροφή του τουρκικού στόλου από τους αγγλο-γαλλο-ρώσους με εδάφη της! Ας ανοιχθούν επιτέλους πολλά αρχεία!

Τι σημαίνουν όλ’ αυτά; Από παλιά έως σήμερα προσπαθούν να εμποδίσουν τον ιστορικό προορισμό της φυλής μας, ουρανόθεν δοσμένο ως περιούσιοι που είμαστε. Όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις που παλεύουν, όχι για την παγκόσμια εξουσία αλλά την εδραίωση του σιωνισμού, καμία, μα καμία, δεν θέλει την ύπαρξη της Ελλάδος. Η Ελλάς δεν ανήκει ούτε στην Ανατολή ούτε στην Δύση. Η Ελλάς ανήκει στην οικουμένη.

Τώρα έχουμε, τον Πούτιν που μιλάει για δραχμή προοιωνίζοντας άτακτη χρεωκοπία, έχουμε τον Μέγα Μάγιστρο των Ναϊτών, τον συνεορτασμό της Λαμπρής, την εξαθλίωση του λαού, πολέμιοι που εποφθαλμιούν την Πόλη και την αποστρατιωτικοποίηση της Ελλάδος. Όλα τα ανωτέρω είναι περιπεπλεγμένα τοιουτοτρόπως ώστε η Ελλάς να κτυπηθεί καίρια χωρίς πιθανότητα επιβίωσης. Η χώρα μας πλησιάζει στο σημείο μηδέν. Αλλά και μέχρι τώρα η Ελλάς επιβίωσε πάλι μέσω διεθνών πλεκτανών κάτι που έκανε τους εχθρούς μας πιο προσεκτικούς και εμάς πιο υπναλέους. Μία από τα ίδια.

Θα νικήσουμε που θα νικήσουμε, αλλά μήπως το τίμημα της νίκης μας θα είναι και κάθαρση μέσω των δεινών μας;

Χρήστος Μαντζιάρης

Πηγή: https://www.triklopodia.gr

Read more »

Η άλλη θεώρηση των αμερικανικών εκλογών

Η νίκη του Τραμπ θα είναι πύρρειος, εάν δεν κατανοήσει ότι θα πρέπει να εξοστρακίσει από τον κρατικό μηχανισμό Rhodians και Straussians

Γράφει ο Αλκιβιάδης Κ. Κεφαλάς

Το 1860 ο Robert Cecil (Lord Salisbury), τρεις φορές πρωθυπουργός της Βρετανίας, αναφορικά με τον επικείμενο εμφύλιο πόλεμο στις ΗΠΑ δήλωσε στη Βουλή των Κοινοτήτων: «Στα πλαίσια της κοινοπολιτείας, οι βόρειες πολιτείες είναι πολιτικοί και οικονομικοί μας αντίπαλοί. Η περίπτωση των νοτίων είναι διαφορετική. Η αγροτική οικονομία εφοδιάζει τη βρετανική βιομηχανία με πρώτες ύλες, που επεξεργαζόμενες καταναλώνονται εντός της βρετανικής αυτοκρατορίας. Όταν ο πόλεμος αρχίσει, αυτοί θα είναι οι φυσικοί σύμμαχοι της Βρετανίας».

Η βρετανική εξωτερική πολιτική σχεδιάστηκε από τον μεγιστάνα του πλούτου Sir Cecil Rhodes, ιδιοκτήτη ορυχείων διαμαντιών στην Αφρική, επί τη βάσει του δόγματος ότι «η Βρετανία δεν μπορεί να επιβιώσει, εάν δεν ελέγχει οικονομικά την παγκόσμια ελίτ, γεωγραφικά τη ρωσική στέπα και τη Μέση Ανατολή, μέσω Κρήτης και Κύπρου, και εάν δεν εξουδετερώσει την απειλή των φτωχών».

Από το 1902 έως σήμερα με υποτροφίες του ιδρύματος Rhodes 20 Αμερικανοί σπουδάζουν ετησίως στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, με σκοπό να υπηρετήσουν τη βρετανική πολιτική, όταν επιστρέψουν στην Ουάσινγκτον. Bill Clinton, Frank Allen, Strobe Talbot, Ζbigniew Brzezinsky, Samuel Huntington, Pierre Trudeau, Suzan Rice, Klaus Schwab, George Stephanopoulos και σχεδόν όλα τα στελέχη του συστή- ματος εξουσίας στις ΗΠΑ είναι Rhodians.

Επίσης, δεκάδες χιλιάδες ανώτεροι κρατικοί υπάλληλοι στις ΗΠΑ υπήρξαν μαθητές του Leo Strauss, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, ιδεολογικού πατέρα της woke ατζέντας, ο οποίος τη δεκαετία του 1940 εισηγήθηκε το δόγμα «της φυλάκισης της σκιάς της πλέμπας στη σπηλιά του Πλάτωνα» (Sandia B. Drury, «The political ideas of Leo Strauss», St. Martin’s Press, 1988).

Μεταξύ 1919 και 2021, με σκοπό την προώθηση της βρετανικής πολιτικής μέσω των ΗΠΑ, οι Rhodians ίδρυσαν το Chatman House στη Βρετανία και το Council on Foreign Relations (CFR) στις ΗΠΑ, ενώ απέκτησαν τον έλεγχο της Fabian Society.

Το 1981 ο Henry Kissinger, Rhodian και αυτός, αναγκάστηκε να δηλώσει: «Πρώτα αναφέρομαι στο Foreign Office και εάν εγκριθούν οι ενέργειές μου, ακολουθεί το State Department» (Mathiew Eret, «The Anglo-Venetians Routs of the Deep State», V4, USA, 2023).

Αποτελεί, λοιπόν, στρατηγικό λάθος να τοποθετούνται οι εκλογές στις ΗΠΑ εκτός της «στρογγυλής τραπέζης» του Sir Cecil Rhodes. Η Κάμαλα Χάρις, οι Rhodians, καθώς και οι μαθητές του Leo Strauss εξακολουθούν να υπηρετούν τη βρετανική πολιτική και, συνεπώς, τον νεοκομμουνισμό της woke ατζέντας. Η πρακτική υλοποίηση γίνεται μέσα από τις χιλιάδες ΜΚΟ του Σόρος.

Αντίπαλοι όλων αυτών είναι οι συντηρητικοί, που εδώ και 160 χρόνια αγωνίζονται να απαλλάξουν την Αμερική από τη βρετανική δαγκάνα. Η λαθρομετανάστευση, ο νεοκομμουνισμός, η woke ατζέντα και οι πόλεμοι αποσκοπούν στον έλεγχο της πλέμπας και στην καταστροφή της μεσαίας τάξης, με σκοπό η βρετανική ελίτ να εξακολουθεί να «κυριαρχεί στα κύματα».

Συνεπώς, οι λυσσαλέες επιθέσεις στον Τραμπ τοποθετούνται εντός του ανωτέρω πλαισίου, ενώ αποτελεί ευτυχή ιστορική συγκυρία ότι οι πολίτες της χώρας που γέννησε την απεχθή ιδεολογία της νεοφεουδαρχίας σιχάθηκαν τους woke.

Η νίκη όμως του Τραμπ θα είναι πύρρειος, εάν ο ίδιος δεν κατανοήσει ότι θα πρέπει να εξοστρακίσει από τον κρατικό μηχανισμό Rhodians και Straussians, να φέρει σε δίκη τον Σόρος, να κηρύξει τις ΜΚΟ του εγκληματικές οργανώσεις και να κατασχέσει την κινητή και την ακίνητη περιουσία του.

Τον δρόμο τού τον υποδεικνύουν Παπανδρέου, Σαμαράς και Μητσοτάκης. Ο πρώτος σε μία ημέρα, το 1982, αντικατέστησε χιλιάδες διευθυντές του κρατικού μηχανισμού με πρασινοφρουρούς, με αποτέλεσμα να επικρατούν μέχρι σήμερα οι πολιτικοί τους απόγονοι και η woke ιδεολογία, ενώ οι άλλοι δύο φυλάκισαν την ηγεσία της Χ.Α., που τους απειλούσε πολιτικά. Ενώ η Αμερική έχει μία ευκαιρία υπό τις παρούσες συνθήκες στην Ελλάδα, η woke ατζέντα των Βαλκάνιων Rhodians είναι αδύνατον να ξεριζωθεί.

Πηγή: https://koukfamily.blogspot.com

 

Σχόλιο: Ο Leon Strauss ήταν Εβραίος που επέζησε του ολοκαυτώματος. Μετανάστευσε στην Αμερική, έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου και ισχυριζόταν ότι η παγκοσμιοποίηση θα εμπόδιζε ένα άλλο ολοκάυτωμα. Η σκέψη του επηρέασε χιλιάδες στην Αμερική.

Read more »

Tο επόμενο βήμα του Νετανιάχου και της διοίκησης Τραμπ θα είναι η δημιουργία του Κουρδιστάν

Η δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν αποτελεί έναν διαρκή γεωπολιτικό πόλο έλξης και έντασης στη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ σκοπεύουν να βάλουν το επόμενο διάστημα τα θεμέλια ενός Κουρδικού κράτους ως στρατηγικό πλεονέκτημα απέναντι στους Άραβες, στους Τούρκους και στους Πέρσες. Το σχεδιαζόμενο κράτος θα περιλάμβανε εδάφη από την Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το Ιράν, με πρωτεύουσα το Ντιγιάρμπακιρ.

Η Στρατηγική Σημασία της Δημιουργίας Κουρδικού Κράτους

Οι γενοκτόνοι εβραίοι υπό την ηγεσία του αδίστακτου Νετανιάχου, έχουν εκφράσει στο παρελθόν την υποστήριξή του σε ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν, θεωρώντας ότι αυτό μπορεί να λειτουργήσει ως ανάχωμα έναντι των Αράβων και των Ιρανών. Ένα νέο Κουρδικό κράτος θα μπορούσε να προσφέρει στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ μια στρατηγική βάση στη Μέση Ανατολή, ιδίως σε μια περιοχή όπου ο σιιτικός άξονας, με πρωταγωνιστές το Ιράν και την υποστηριζόμενη από αυτό συμμαχία στη Συρία και το Λίβανο, έχει αποκτήσει ισχύ και επιρροή.

Οι αμερικανοί, κυρίως κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ντόναλντ Τραμπ, προσέγγισαν την κουρδική διοίκηση στο Ιράκ και τη Συρία και διατήρησαν στρατιωτική παρουσία στις κουρδικές περιοχές, συχνά υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης του ISIS. Ωστόσο, μια τέτοια παρουσία θα μπορούσε να ενισχύσει τη δυνατότητα της Ουάσινγκτον να ελέγχει και να επηρεάζει τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, ενώ η πιθανότητα ανεξαρτητοποίησης των Κούρδων παρέχει στις ΗΠΑ έναν ισχυρό, φιλοδυτικό σύμμαχο.

Το Κουρδικό Ζήτημα και η Τουρκία 

Για την Τουρκία, η ιδέα ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν που περιλαμβάνει τμήματα της επικράτειάς της θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την εδαφική της ακεραιότητα. Η Άγκυρα ανησυχεί έντονα ότι ένα κουρδικό κράτος στα σύνορά της θα ενθαρρύνει τους Τούρκους Κούρδους να επιδιώξουν αυξημένη αυτονομία ή ακόμα και απόσχιση. Έτσι, η Τουρκία παραμένει ένας από τους πιο έντονους πολέμιους της κουρδικής ανεξαρτησίας, ασκώντας στρατιωτική πίεση στις κουρδικές περιοχές της Συρίας και του Ιράκ.

Το Κουρδικό Κράτος και τα Συμφέροντα της Ελλάδας

Από ελληνική σκοπιά, η πιθανή αποδυνάμωση της Τουρκίας λόγω της δημιουργίας ενός Κουρδικού κράτους θα μπορούσε να προσφέρει πλεονεκτήματα. Μια Τουρκία που απειλείται στα σύνορά της και είναι υποχρεωμένη να διαχειριστεί εσωτερικές διαμάχες θα έχει λιγότερη δύναμη να ασκήσει πίεση προς την Ελλάδα. Οι ισχυροί δεσμοί του Κουρδικού στοιχείου με τη Δύση θα μπορούσαν να ωφελήσουν την Ελλάδα με στρατηγικές συνεργασίες με το Κουρδιστάν, όταν αυτό δημιουργηθεί, αλλά το αδύναμο ιστορικό με τις γειτονικές χώρες όπως η Αίγυπτος και η Λιβύη, δείχνουν ότι οι καθεστωτικοί ελληνόφωνοι πολιτικοί δεν επιδιώκουν αληθινές στρατηγικές συμμαχίες προς όφελος της Ελλάδας.

Προκλήσεις και Περιορισμοί για τον Ελληνισμό

Ενώ η δημιουργία ενός Κουρδικού κράτους ίσως αποδυναμώσει την Τουρκία, δεν εγγυάται ότι οι Κούρδοι θα δουν την Ελλάδα ως προνομιακό σύμμαχο. Οι κουρδικές ηγεσίες είναι ταγμένες στους επικυρίαρχούς τους, στις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Η δημιουργία ενός Κουρδικού κράτους είναι μόνη λύση για το γενοκτονικό κράτος του Ισραήλ να ξεμπερδέψει μια για πάντα από τον μισητό εχθρό που ακούει στο όνομα Ιράν, αφού στην πραγματικότητα το κράτος αυτό θα αποτελούσε μία buffer zone και ένα πρόθυμο ηλίθιο που θα αποροφάει τα χτυπήματα και το μίσος Αράβων και Περσών.
Είναι δεδομένο ότι το επόμενο βήμα του Νετανιάχου και της διοίκησης Τραμπ θα είναι η δημιουργία του Κουρδιστάν μέσα από ένα συνδυασμό χρωματιστών επαναστάσεων και επίθεσης των ΗΠΑ – Ισραήλ εναντίων των ηγετών τόσο του Ιράν όσο και της Συρίας.

Πηγή: https://romioitispolis.gr/#google_vignette

Read more »

Ο Τραμπ έρχεται, θα φέρει μια νέα τάξη πραγμάτων (ρωσικό άρθρο)

 

Γράφει ο Πετρ Ακόποφ

Το πιο δημοφιλές ερώτημα στον κόσμο αυτή τη στιγμή είναι: ποια θα είναι η εξωτερική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ; Ενώ οι Αμερικανοί θα πρέπει να ανησυχούν για τα εσωτερικά ζητήματα (αν και τελικά ό,τι συμβαίνει στις ΗΠΑ επηρεάζει τον υπόλοιπο κόσμο), η συμπεριφορά των Ηνωμένων Πολιτειών στη διεθνή σκηνή αφορά σχεδόν όλους. Ο απερχόμενος ηγεμόνας επηρεάζει τα πάντα και παντού, οπότε ακόμη και μια αλλαγή στην τακτική του, πόσο μάλλον μια αλλαγή στρατηγικής (για την οποία ακριβώς αιωρείται ο νέος παλιός πρόεδρος), είναι ένα κρίσιμο θέμα για τις βασικές δυνάμεις του κόσμου, τόσο για τους συμμάχους-πελάτες-εταίρους όσο και για τους αντιπάλους-εχθρούς-αντιπάλους του. Ο Τραμπ υπήρξε πρόεδρος και στο παρελθόν, αλλά τόσο ο κόσμος όσο και ο ίδιος έχουν αλλάξει δραματικά στα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε.

Στη νέα προεδρική θητεία, τα χέρια του Τραμπ θα είναι, αν όχι εντελώς λυμένα, τότε πολύ λιγότερο περιορισμένα – και θα έχει περισσότερες ευκαιρίες να ακολουθήσει τις επαναστατικές (για την αμερικανική παγκοσμιοποιητική ελίτ) απόψεις του. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα περιορίζεται από τίποτα μέσα στην ίδια του την κυβέρνηση, το Κογκρέσο και το «βαθύ κράτος», αλλά θα είναι πράγματι πολύ πιο ελεύθερος να ακολουθήσει ακριβώς τις πολιτικές του. Αυτό τρομάζει τους αντιπάλους του και εμπνέει τους υποστηρικτές του, αλλά ο Τραμπ εξακολουθεί να έχει έναν ακόμη περιορισμό.

Κατά τη διάρκεια των ετών που πέρασε εκτός Λευκού Οίκου, η αμερικανική επιρροή στον κόσμο έχει αποδυναμωθεί – και είναι αδύνατο να αποκατασταθεί. Διότι αυτή είναι μια αντικειμενική και φυσική διαδικασία της παρακμής του αποτυχημένου (δηλαδή ουδέποτε ολοκληρωμένου) μονοπολικού κόσμου, του παγκοσμιοποιητικού σχεδίου των Αγγλοσαξόνων. Αλλά ο Τραμπ δεν θέλει να οικοδομήσει μια παγκόσμια Pax Americana – έναν κόσμο αμερικανικού τύπου: όλη του η ενέργεια και η ιδεολογία του στοχεύουν στο να «κάνει την Αμερική ξανά μεγάλη», δηλαδή να ενισχύσει τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες, να δώσει ζωή και νέα δύναμη στο κράτος που σπάει κάτω από το βάρος της παγκόσμιας κυριαρχίας, να επαναφέρει την Αμερική στο καθεστώς του έθνους-κράτους, να απαλλαγεί από τη μάταιη θέση μιας «νέου τύπου παγκόσμιας αυτοκρατορίας». Έτσι δεν είναι;

Ναι και όχι. Οι επιθυμίες του Τραμπ είναι κατανοητές, αλλά η μηχανή του αμερικανικού ηγεμονισμού δεν μπορεί να σταματήσει απλά αλλάζοντας το τιμόνι. Ακόμα και αν ο Τραμπ μπορούσε να βάλει φρένο (που δεν θα το κάνει), θα εξακολουθούσε να ταξιδεύει με αδράνεια για μεγάλο χρονικό διάστημα, αντί απλά να οδηγείται σε ένα χαντάκι. Και ακόμη και πολλοί αντίπαλοι των Ηνωμένων Πολιτειών φοβούνται έναν «κόσμο χωρίς την Αμερική» – λένε ότι αν οι Αμερικανοί κλείσουν απότομα στον εαυτό τους (ή έστω απλώς ξεκινήσουν αυτή τη διαδικασία), θα αρχίσει το χάος και ο πόλεμος όλων εναντίον όλων στον υπόλοιπο κόσμο. Μια τέτοια άποψη είναι λανθασμένη, αν και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απλώς μια αντεστραμμένη θέση των ίδιων των Ατλαντιστών, οι οποίοι διαβεβαιώνουν ότι η αμερικανική παγκόσμια ηγεσία φέρνει πρόοδο, αρμονία και ευημερία στους λαούς του κόσμου, ότι μόνο τρομεροί δικτάτορες και απολυταρχικοί αντιτίθενται σε αυτήν, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στην αμερικανική ηγεσία και ότι οι ίδιοι οι Αμερικανοί θα πρέπει να είναι ευτυχείς εκπληρώνοντας την αποστολή τους. Ένας κόσμος χωρίς την Αμερική -ή μάλλον, χωρίς την ηγεμονία της- είναι εφικτός, αλλά άσχετος μεσοπρόθεσμα. Τώρα διανύουμε μια περίοδο διάλυσης του κόσμου με τον αμερικανικό τρόπο (το δυτικό σχέδιο) – και είναι προς το συμφέρον του υπόλοιπου κόσμου να προχωρήσει αυτή η διαδικασία, έστω και γρήγορα, αλλά χωρίς μεγάλης κλίμακας καταρρεύσεις, καταρρεύσεις και παγκόσμιους πολέμους. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο δρόμος που θα ακολουθήσει ο Τραμπ έχει μεγάλη σημασία.

Δεν θα προσπαθήσει να αποκαταστήσει την αμερικανική κυριαρχία, αλλά δεν θα κλειστεί ούτε στα εθνικά σύνορα. Ο Τραμπ θα προσπαθήσει να αναδιαρθρώσει όλες τις σχέσεις των ΗΠΑ με τον έξω κόσμο με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφέρουν το μέγιστο δυνατό όφελος στο αμερικανικό κράτος, την οικονομία και την κοινωνία. Ο Τραμπ είναι προστατευτιστής, οπότε θα επαναλάβει τους δασμολογικούς πολέμους με την Ευρώπη και την Κίνα, αν και ούτε εδώ θα κάνει τον τρελό. Σε αντίθεση με την προηγούμενη θητεία του, η παγκόσμια κατάσταση είναι πολύ πιο καυτή: δύο στρατιωτικές συγκρούσεις -στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή-έχουν εκρηκτικό δυναμικό. Ο Τραμπ δεν χρειάζεται πραγματικά και τους δύο πολέμους, επειδή τόσο ο Ζελένσκι όσο και ο Νετανιάχου θέλουν να σύρουν τις ΗΠΑ σε αυτούς. Ο πρώτος τις χρειάζεται για να σώσει ό,τι έχει απομείνει από την Ουκρανία και ο δεύτερος ελπίζει ακόμη να εμπλέξει τις ΗΠΑ με το Ιράν για να κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά στην Ισλαμική Δημοκρατία. Παρ’ όλη τη φιλοϊσραηλινή του στάση, ο Τραμπ (όπως και το συντριπτικό μέρος του αμερικανικού κατεστημένου) όχι μόνο δεν θα μπει σε σύγκρουση με το Ιράν, αλλά, στην πραγματικότητα, θα αναγκάσει το Ισραήλ να κάνει ειρήνη, δηλαδή να σταματήσει να επιτίθεται στο Λίβανο και να βομβαρδίζει τη Γάζα. Ο πεισματάρης Νετανιάχου θα αναγκαστεί να το κάνει αυτό στο εγγύς μέλλον, αν και θα αφήσει μέρος της Γάζας υπό τον έλεγχο του στρατού του. Ο Τραμπ θα θελήσει να επανεκκινήσει τη διαδικασία αραβοϊσραηλινών οικισμών, αλλά αυτό δεν θα συμβεί πριν αντικατασταθεί ο Νετανιάχου (και αποχωρήσει ο IDF από τη Γάζα).

Στην αντιπαράθεση με την Κίνα, ο Τραμπ δεν θα το παρακάνει – ειδικότερα, δεν θα θίξει το ζήτημα της Ταϊβάν. Αλλά θα είναι επίμονος στην απαίτηση κινεζικών παραχωρήσεων στο εμπόριο, αλλά δεν θα πάρει πολλά από τον Σι Τζινπίνγκ.

Η Ουκρανία γίνεται βαλίτσα χωρίς χερούλι για τον Τραμπ – δεν έχει καμία διάθεση να συνεχίσει την πολιτική του Μπάιντεν «Θα είμαστε μαζί σας όσο χρειαστεί για να νικήσουμε τους Ρώσους» (στα λόγια, αλλά στην πραγματικότητα: «Μέχρι να υποχωρήσει η Ρωσία»). Ο Τραμπ δεν θέλει τη νίκη επί της Ρωσίας στην Ουκρανία – θα προσφερθεί να σταματήσει τη σύγκρουση κατά μήκος των γραμμών του μετώπου. Φυσικά, αυτό θα εκληφθεί στο Κίεβο και στις ατλαντικές ελίτ της Ευρώπης ως ήττα για την Ουκρανία και τρομερό πλήγμα στη φήμη της Δύσης, αν και στην πραγματικότητα ένα τέτοιο πάγωμα (ακολουθούμενο από υποσχέσεις να μην δεχτεί την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ τα επόμενα 20 χρόνια) θα ήταν μια τεράστια νίκη στην παρούσα κατάσταση για τη Δύση στο σύνολό της και για τη φιλοδυτική Ουκρανία.

Αλλά δεν υπάρχει καμία πιθανότητα για ένα τέτοιο αποτέλεσμα – ο Πούτιν δεν θα εγκαταλείψει ποτέ τον κύριο στόχο μας: η Ουκρανία πρέπει να απομακρυνθεί από τη ζώνη επιρροής της Δύσης και οι ΗΠΑ και η Ευρώπη πρέπει να εγκαταλείψουν τα σχέδια για την κατάκτησή της (ακόμη και ό,τι έχει απομείνει από αυτήν).

Ο Τραμπ θα δοκιμάσει βέβαια διάφορες μεθόδους στην αντιμετώπιση του Πούτιν – από τον εκβιασμό και τις έμμεσες απειλές μέχρι τις υποσχέσεις και τη «δωροδοκία» – αλλά δεν θα αποδώσουν. Ο Πούτιν δεν θα πιστέψει στον εκβιασμό και ο ίδιος ο Τραμπ δεν θα μπλοφάρει τόσο απροκάλυπτα για άμεση αμερικανική στρατιωτική επέμβαση στον πόλεμο στην Ουκρανία. Η «δωροδοκία» είναι επίσης άσκοπη – όχι μόνο η άρση, αλλά ακόμη και μια σοβαρή χαλάρωση των δυτικών κυρώσεων είναι αδύνατη (δηλαδή δεν μπορεί να διασφαλιστεί), αλλά ακόμη και αν συμβεί, η Μόσχα δεν θα αλλάξει τη θέση της για την Ουκρανία, ούτε θα εγκαταλείψει τη στρατηγική της συμμαχία με την Κίνα, ούτε τη στροφή της προς τον Παγκόσμιο Νότο, ούτε τη γενικότερη πορεία της προς την οικοδόμηση μιας μετα-αμερικανικής παγκόσμιας αρχιτεκτονικής (οικονομικής, υλικοτεχνικής, ασφάλειας κ.ο.κ.). Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει τίποτα για να διαπραγματευτεί ο Τραμπ με τον Πούτιν, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι ο πρόεδρός μας θα αποφύγει τις διαπραγματεύσεις ή θα απορρίψει όλες τις προτάσεις του Ντόναλντ από το κατώφλι της πόρτας. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η διαδικασία που δεν μπορεί να οδηγήσει σε αποτέλεσμα είναι σημαντική από μόνη της, διότι ο χρόνος λειτουργεί για εμάς.

Και το πιο σημαντικό, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Τραμπ δεν έχει πραγματικά εχθρούς στην παγκόσμια σκηνή. Όπως ο ίδιος έχει πει πολλές φορές, ο κύριος εχθρός του βρίσκεται στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών. Και αυτό είναι το κοινό που έχουν αυτός και ο Πούτιν.

Πηγή: https://koukfamily.blogspot.com

Read more »