Γράφει ο "Άγιος Νικηταράς"
Ένας Άγιος επικεφαλής των υπερασπιστών της Θεσσαλονίκης. Στα τέλη του 6ου αι. πολυάριθμοι Άβαροι έχουν περικυκλώσει...
τη Θεσσαλονίκη και για έξι ολόκληρες μέρες προσπαθούν με όλα τα μέσα να την καταλάβουν. Οι ολιγάριθμοι υπερασπιστές της (πριν από λίγο καιρό είχε πέσει χολέρα στην πόλη και την είχε αποδεκατίσει) καταφεύγουν στον ακαταμάχητο προστάτη τους, τον άγιο Δημήτριο. Τον παρακαλούν με ολόθερμες προσευχές, να πρεσβεύσει στο Χριστό να λυτρώσει την πόλη από τους εχθρούς. Ο Θεός πραγματικά εισακούει τις προσευχές τους και όλες οι επιθέσεις των Αβάρων αποτυγχάνουν. Τελικά, φτάνει η εβδόμη ημέρα της πολιορκίας, η Κυριακή. Οι εχθροί σκέφτονται να κάνουν την τελική επίθεση, την επομένη μέρα, με όλη τη δύναμη του στρατού τους. Ξαφνικά όμως, τις απογευματινές ώρες κυριεύονται από πανικό και εγκαταλείπουν με τρομαγμένες κραυγές το στρατόπεδό τους, λησμονώντας μάλιστα μερικοί και τα όπλα τους. Κατέφυγαν στα γύρω βουνά και έτσι η νύχτα εκείνη της Κυριακής πέρασε ήσυχα για τους πολιορκημένους.
Το άλλο πρωί οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης είδαν αρκετούς από τους εχθρούς, έξω από τις πύλες, να έχουν αποσχιστεί από τον κύριο όγκο των επιδρομέων και να θέλουν να μπουν στην πόλη, όχι όμως πια σαν εχθροί. Ύστερα από αρκετές ώρες –επειδή είχαν το φόβο μήπως έπεφταν σε παγίδα- οι στρατιώτες τους άνοιξαν τις πύλες και τους ρωτούσαν με περιέργεια για το λόγο, που τους έκαμε να υποχωρήσουν.
Τότε αυτοί τους εξιστόρησαν ο,τι γνώριζαν και είδαν: «Ο αρχηγός μας, ξέροντας ότι είσαστε λίγοι εξαιτίας της χολέρας, μας έστειλε εναντίον σας, λέγοντάς μας ότι θα παίρναμε την πόλη μέσα σε μία μέρα. Εμείς όμως βλέπαμε στα τείχη στράτευμα πολυάριθμο και απελπιστήκαμε πως δεν θα νικούσαμε. Νομίσαμε λοιπόν ότι όλο αυτό το στρατό τον είχατε κρυμμένο μέσα στην πόλη και τον παρατάξατε ολόκληρο στα τείχη χθες, λίγη ώρα πριν μας δείτε να φεύγουμε πανικόβλητοι». Ύστερα από αυτά κατάλαβαν οι κάτοικοι της πόλης ότι αγγελική στρατιά τους είχε βοηθήσει στις δύσκολες εκείνες ώρες. Σε ερώτησή τους, τέλος, ποιός ήταν ο αρχηγός των υπερασπιστών αυτών της Θεσσαλονίκης, οι Άβαροι είπαν: ‘Ένας άνδρας ξανθοκόκκινος και ωραίος, καθισμένος πάνω σε λευκό άλογο, φορώντας άσπρη χλαμύδα». Οι πολιορκημένοι ευχαρίστησαν τότε το Θεό, που έστειλε τον άγιο Δημήτριο να υπερασπιστεί την πόλη του.
Ένας Άγιος επικεφαλής των υπερασπιστών της Θεσσαλονίκης. Στα τέλη του 6ου αι. πολυάριθμοι Άβαροι έχουν περικυκλώσει...
τη Θεσσαλονίκη και για έξι ολόκληρες μέρες προσπαθούν με όλα τα μέσα να την καταλάβουν. Οι ολιγάριθμοι υπερασπιστές της (πριν από λίγο καιρό είχε πέσει χολέρα στην πόλη και την είχε αποδεκατίσει) καταφεύγουν στον ακαταμάχητο προστάτη τους, τον άγιο Δημήτριο. Τον παρακαλούν με ολόθερμες προσευχές, να πρεσβεύσει στο Χριστό να λυτρώσει την πόλη από τους εχθρούς. Ο Θεός πραγματικά εισακούει τις προσευχές τους και όλες οι επιθέσεις των Αβάρων αποτυγχάνουν. Τελικά, φτάνει η εβδόμη ημέρα της πολιορκίας, η Κυριακή. Οι εχθροί σκέφτονται να κάνουν την τελική επίθεση, την επομένη μέρα, με όλη τη δύναμη του στρατού τους. Ξαφνικά όμως, τις απογευματινές ώρες κυριεύονται από πανικό και εγκαταλείπουν με τρομαγμένες κραυγές το στρατόπεδό τους, λησμονώντας μάλιστα μερικοί και τα όπλα τους. Κατέφυγαν στα γύρω βουνά και έτσι η νύχτα εκείνη της Κυριακής πέρασε ήσυχα για τους πολιορκημένους.
Το άλλο πρωί οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης είδαν αρκετούς από τους εχθρούς, έξω από τις πύλες, να έχουν αποσχιστεί από τον κύριο όγκο των επιδρομέων και να θέλουν να μπουν στην πόλη, όχι όμως πια σαν εχθροί. Ύστερα από αρκετές ώρες –επειδή είχαν το φόβο μήπως έπεφταν σε παγίδα- οι στρατιώτες τους άνοιξαν τις πύλες και τους ρωτούσαν με περιέργεια για το λόγο, που τους έκαμε να υποχωρήσουν.
Τότε αυτοί τους εξιστόρησαν ο,τι γνώριζαν και είδαν: «Ο αρχηγός μας, ξέροντας ότι είσαστε λίγοι εξαιτίας της χολέρας, μας έστειλε εναντίον σας, λέγοντάς μας ότι θα παίρναμε την πόλη μέσα σε μία μέρα. Εμείς όμως βλέπαμε στα τείχη στράτευμα πολυάριθμο και απελπιστήκαμε πως δεν θα νικούσαμε. Νομίσαμε λοιπόν ότι όλο αυτό το στρατό τον είχατε κρυμμένο μέσα στην πόλη και τον παρατάξατε ολόκληρο στα τείχη χθες, λίγη ώρα πριν μας δείτε να φεύγουμε πανικόβλητοι». Ύστερα από αυτά κατάλαβαν οι κάτοικοι της πόλης ότι αγγελική στρατιά τους είχε βοηθήσει στις δύσκολες εκείνες ώρες. Σε ερώτησή τους, τέλος, ποιός ήταν ο αρχηγός των υπερασπιστών αυτών της Θεσσαλονίκης, οι Άβαροι είπαν: ‘Ένας άνδρας ξανθοκόκκινος και ωραίος, καθισμένος πάνω σε λευκό άλογο, φορώντας άσπρη χλαμύδα». Οι πολιορκημένοι ευχαρίστησαν τότε το Θεό, που έστειλε τον άγιο Δημήτριο να υπερασπιστεί την πόλη του.
Πηγή: www.metsovitis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.