Ὁμοιοπαθητική: Σύστημα σωτηρίας καί αὐτοεξέλιξης τοῦ ἀνθρώπου, τό ὁποῖο ἀκυρώνει τό εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ

ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ:
ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Η ομοιοπαθητική δημιουργήθηκε και θεμελιώθηκε από το γερμανό γιατρό Emmanuel Hahnemann (1755-1843) και βασίζεται στον «αιώνιο, αλάθητο, φυσικό νό­μο».
Σύμφωνα μ' αυτό το νόμο, υπάρχει μόνο μία πραγματι­κότητα (μονισμός), η ενέργεια, η οποία ταυτίζεται με την συμπαντική ουσία. Η πρωταρχική μορφή ενεργείας (α­πλή ουσία, θεός) εκφράζεται με ποικίλες μορφές που α­πορρέουν απ' αυτήν και συνιστούν συνεχή εισροή της «απλής ουσίας».

Έτσι δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στην ουσία και στην ενέργεια, στο Θεό και στον κόσμο.
Αυτό που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος, είναι να γνωρί­σει την αληθινή του φύση (αυτογνωσία). Έτσι θα δει μέ­σα του όλα τα πράγματα που περιλαμβάνει ο φυσικός κό­σμος και ταυτόχρονα την απόλυτη αλήθεια.
Ο Hahnemann μπήκε «στο ρεύμα της θείας πρόνοιας» και έτσι μπόρεσε να διατυπώσει τον απόλυτο νόμο, δηλα­δή το δόγμα αυτής της κίνησης.
Σύμφωνα μ' αυτό το δόγμα, τα πάντα αποτελούν μία μο­ναδική και ενιαία πραγματικότητα και γι’ αυτό το λόγο τα όμοια επηρεάζονται μόνο από τα όμοια.

Κάθε τι που συμφωνεί μ' αυτή την φιλοσοφία, η οποία ας σημειωθεί ότι ακυρώνει την χριστιανική θεολογία, κο­σμολογία, ανθρωπολογία και σωτηριολογία, λογίζεται σωστό και αληθινό. Αντίθετα ό,τι δεν συμφωνεί, αποτε­λεί πλάνη. Με το ίδιο κριτήριο προσδιορίζεται φυσικά και η έννοια του καλού και του κακού. Συνεπώς η μη ανα­γνώριση της ομοιοπαθητικής συνιστά τουλάχιστον πνευ­ματική ανωριμότητα της ανθρωπότητας.
Με βάση τα ανωτέρω, υπάρχει μόνο η ενέργεια σε διά­φορες συμπυκνώσεις. Η ψυχή του ανθρώπου είναι επί­σης είδους ενεργείας, η οποία πρέπει να «αφυπνιστεί», ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει να εξελιχθεί μ' αυτή την ενέργεια μέσα του, με διαδικασίες «αυτοθεραπείας».
Σύμφωνα μ' αυτή την περί ανθρώπου αντίληψη, αιτία των ασθενειών είναι η διαταραχή ή η αλλοίωση της πνευματοειδούς ζωτικής δύναμης ενός «άυλου όντος», που ζωοποιεί τον υλικό μηχανισμό. Αυτή η διαταραχή ταυτί­ζεται κατά ένα τρόπο με την επέμβαση «εχθρικής δυνά­μεως», όπως είναι η αρνητική σκέψη, η φαντασία, η αυ­θυποβολή.
Κάθε αρνητική σκέψη ή επιθυμία, αποτελεί την πρώτη «ευαισθησία» που στο υλικό επίπεδο εκδηλώνεται ως α­σθένεια. Για να αντιμετωπιστεί, πρέπει να αποκατασταθεί και πάλι η αρμονική ροή της καθαρής ενέργειας.
Έτσι θα προκληθεί όμοια δράση με την άυλη αιτία της ασθενείας, όμως σε υψηλότερο βαθμό από εκείνον της α­πλής ουσίας στον άνθρωπο. Άρα, το δυναμοποιημένο φάρμακο θα εξουσιάσει και θα εξαφανίσει την αναισθη­σία του ανθρώπου και δεν θα την αφήσει να εισρεύσει στο εσώτατο είναι του.
Η εισροή αυτής της ενέργειας στον άνθρωπο, ανοίγει τα ανώτερα πνευματικά του κέντρα και από εκεί εισρέει σ' αυτόν η πνευματική και ουράνια ενέργεια και η ανθρω­πότητα οδηγείται σε μία νέα εποχή.
Σύμφωνα με την φιλοσοφία αυτή, όταν εισρεύσει στον άνθρωπο η σωστή ποιότητα και ποσότητα ενεργείας, ε­ξουδετερώνονται τα «εμπόδια τού νου» και αναπτύσσον­ται οι ικανότητες του ανθρώπου στο έπακρο.
Προς τούτο ως μόνη λύση προσφέρεται η «δυναμοποίηση της φαρμακευτικής ουσίας», δηλαδή η εξύψωσή της σε ανώτερο επίπεδο από την απλή ουσία του ανθρώπου.
Αποτελεί είδος «εμπνευματισμού της ύλης», η απαλ­λαγή της από το φυσικό στοιχείο. Έτσι έρχεται στην ε­πιφάνεια η εσωτερική φύση των ουσιών που «δυναμοποιούνται».
Πρόκειται αναμφίβολα για είδος πνευματικής αλχη­μείας, για διαδικασία μεταβολής του ακατέργαστου «με­τάλλου» σε «χρυσό», δηλαδή στην ενιαία και μοναδική φύση όλων των όντων (ορυκτά, φυτά, ζωικά όντα κ.α.) που είναι η καθαρή ενέργεια.
Συμπερασματικά υπογραμμίζουμε ότι η κοσμοθεωρία, πάνω στην οποία στηρίζεται η αλχημεία είναι ασυμβίβα­στες με την χριστιανική πίστη.
Κατά την αντίληψη που αποτελεί τη βάση της αλχη­μείας δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα σε δημιουργό και δημιουργήματα, ανάμεσα στον Θεό και στον άνθρωπο, στον άνθρωπο και στον κόσμο.
Πρόκειται για σύστημα αυτοπραγμάτωσης και σωτηρίας, αυτοεξέλιξης του ανθρώπου, το οποίο ακυρώνει την εν Χριστώ σωτηρία, δηλαδή ολόκληρο το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ π.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ «Ο ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ» ΤΕΥΧΟΣ Γ’ ΑΛΧΗΜΕΙΑ – ΑΘΗΝΑ 1995

 

Πηγή: www.egolpion.com