Αυτή που τελικά κερδίζει είναι η απλότητα.

Γιατί τελικά η απλότητα είναι αυτή που κερδίζει. Τίποτα, τίποτα απ'όσα κάνεις με δολιότητα, με κακό πείσμα ή με πονηριά δε κρατάει πολύ. Ίσα-ίσα θα καλύψει την εγωπάθεια, το ναρκισσισμό. Προσωρινά. Σκέψου μετά τι μένει. Σκέψου το καλά.

Η κενότητα απλώνεται σα θολή παγωνιά και εδραιώνεται άσειστα στη ψυχή. Κι εκείνη , μες στην ομίχλη μαραζώνει. Πνίγεται. Και υποφέρει. Η ματιά, το βλέμμα το προδίδουν αυτό... Ξέρεις, τα μάτια τα λένε όλα. Είναι ο καθρέφτης του εντός μας κόσμου.

Υπάρχουν άνθρωποι που, στην πορεία κάπου, έχασαν την απλότητα. Τους κατάπιε σιγά-σιγά η κακία, τους αλυσόδεσαν γερά τα πάθη. Και ψάχνουν με κάθε μέσο ανίερο να καταστρέψουν ό,τι όμορφο υπάρχει γύρω τους. Κάνουν σχέδια, τα λόγια τους είναι ύπουλα και σκέφτονται διπλά και τριπλά πώς και τι θα πουν. Βλέπουν τη ζωή σαν σκακιέρα και τους ανθρώπους σαν πιόνια. Φαύλος κύκλος. Συμπεριφορά σκοτεινή.

Η ομορφιά κρύβεται στα απλά πράγματα. Πρόσεξες το ρήμα; Κρύβεται. Γιατί; Επειδή η ομορφιά φανερώνεται μόνο όταν την προσεγγίσεις με αγνότητα, με καθαρότητα, με σεβασμό. Ένα αργόσυρτο αεράκι. Ένα ηλιοβασίλεμα. Το κελάηδημα του πουλιού. Το χαμόγελο των παιδιών. Το δάκρυ μιας μετανοημένης καρδιάς. Η ευχή στο κομποσκοίνι. Η κίνηση της αγάπης. Αυτά είναι κάποιες απ'τις πτυχές της ομορφιάς της ζωής.

Μη γελιόμαστε, δύο δυνάμεις υπάρχουν στον κόσμο: το καλό και το κακό. Η πρώτη είναι αόρατη και ταπεινή και απλή. Σαν την άπειρη, ακατανόητη αγάπη του Χριστού μας. Η δεύτερη εκφράζεται απ'τις παρατάξεις του δαίμονα.

Προτιμώ την απλότητα. Την ομορφιά που δε χρειάζεται make up για να λάμψει. Τη συμπεριφορά που δε βασίζεται στο "δώσε-πάρε", αλλά στην απλόχερη ειλικρίνεια. Αρκεί να σκύψουμε και ν'αφουγκραστούμε την καλοσύνη. Την αγάπη. Την αγάπη Του. Ελεύθερα. Απλά. 

 

Πηγή: http://aoratigonia.blogspot.gr