
Tέσσερα κεριά έλιωναν αργά, αργά. Ο χώρος ήταν τόσο ήσυχος που μπορούσε να ακουστεί η συζήτησή τους. Το πρώτο κερί είπε: Εγώ είμαι η Ειρήνη.Μα οι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να με διατηρήσουν. Πιστεύω πως δεν μου μένει άλλο από το να συνεχίσω να σβήνω!!! Κι έτσι αφέθηκε σιγά, σιγά να σβήσει ολοκληρωτικά. Συνεχίζοντας το δεύτερο κερί είπε:...