To σχέδιο της ταπείνωσης

Γράφει η Εύη Λασκαρίνα

Η άρνηση του Κώστα Καραμανλή απέναντι στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζωρτζ Μπους, το 2008, να δεχθεί την είσοδο των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και ο καθορισμός κόκκινων γραμμών από μέρους της Ελλάδας σχετικά με τα προαπαιτούμενα εισόδου του κρατιδίου των Σκοπίων στην Βορειοατλαντική Συμμαχία, σηματοδότησε την αρχή του τέλους της Ελλάδας, που γνωρίζαμε μέχρι τότε.

Η τελευταία δεκαετία έφερε ραγδαίες εξελίξεις στην πολιτική ζωή της Ελλάδας και την οδήγησε σε καταστροφικές αλλαγές, σε πολλούς τομείς της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής, που πλέον είναι πολύ δύσκολο να ανακάμψουν και να αντιστραφούν προς το καλύτερο, ακόμα και μέσα σε μια 4ετία ριζικών αλλαγών και τροποποιήσεων, πόσο μάλλον μετά από μελλοντικές μετριοπαθείς και άβουλες πολιτικές δράσεις, τις οποίες αναμένει ο περισσότερος κόσμος.

Στις μέρες μας έχουμε φτάσει στο πιο κρίσιμο σημείο της επιχείρησης ταπείνωσης της χώρας μας κι αυτό γίνεται, επειδή οι εχθροί, οι οποίοι δεν θέλουν ελεύθερους πολίτες κι ελεύθερες χώρες που μπορούν να σταθούν εμπόδιο στην εγκατάσταση της παγκόσμιας κυβέρνησης του εξαναγκασμού και του ελέγχου, παίζουν τα πιο δυνατά τους χαρτιά στη χώρα μας. Αυτά του εθνικού εξευτελισμού.

Το πείραμα της πλήρους εφαρμογής της νεοταξικής ατζέντας με την εκλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, απέδωσε πολλά καλά για τους παγκοσμιοποιητές στη χώρα των ατίθασων Ελλήνων.

Αφού έφτασαν οι Έλληνες στο σημείο που ήθελε η νέα τάξη, να κοιτάζουν δηλαδή, ζαλισμένοι από τις τόσες μαζεμένες αλλαγές, αποσβολωμένοι από το ΟΧΙ ενός δημοψηφίσματος που μετατράπηκε σε ΝΑΙ και τους έδειξε ότι τους έχουν γραμμένους εκεί στην κυβέρνηση, παθητικοί θεατές των εξελίξεων, χωρίς καμιά μαζικά οργανωμένη διαμαρτυρία ή αντίδραση και με μια χλιαρή έως ανύπαρκτη αντιπολίτευση για ό,τι συμβαίνει στη χώρα, ήρθε η ώρα της εφαρμογής της ταπεινωτικής ισοπέδωσης της Ελλάδας.

Με διαδικασίες αστραπή, παρουσιάζεται το θέμα του ονόματος των Σκοπίων ως κατεπείγον και όλοι βιάζονται να δώσουν το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στα Σκόπια! Πολύ καλή ευκαιρία για τους Αμερικανούς να προωθήσουν τα σχέδιά τους στην περιοχή μας και να κάνουν τα κόλπα τους στον Πούτιν, χρησιμοποιώντας και πάλι την πρόθυμη, δουλική ελληνική κυβέρνηση.

Τότε έγινε το αδιανόητο για τα γεράκια που μας έχουν βάλει στο μάτι. Οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν και μαζεύτηκαν όχι μια, αλλά δυο φορές, για να πουν ξανά ΟΧΙ στην παραχώρηση, όχι μόνο του ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, αλλά ακόμα κι εκατοστού Ελληνικής γης σε οποιονδήποτε επιβουλεύεται τη χώρα τους.

Μετά από τόσο κόπο και τρέξιμο των δούλων της νέας τάξης, να κάνουν τον Έλληνα απαθή και τόσο απογοητευμένο, ώστε να μην ασχοληθεί με οποιοδήποτε από τα ύπουλα πολιτικά τους σχέδια, είδαν ότι δεν κατάφεραν να τον κρατήσουν για πολύ αδρανή, επειδή η φλόγα της αγάπης για την πατρίδα του είναι πάνω από τα χρήματα και τα μνημόνια.

Απαράδεκτο για τη ΝΤΠ, αν αναλογιστεί κανείς, πόσα εκατομμύρια ξοδεύτηκαν κι εξακολουθούν να ξοδεύονται, μόνο από τον Σόρος, ένα από τα μεγαλύτερα γεράκια της ΝΤΠ σε παγκόσμια κλίμακα, σε σχέδια και πολιτικές μέσα στην Ελλάδα, που σκοπό έχουν να κρατούν τους Έλληνες κοιμισμένους, να ελπίζουν σε «ρωσικά» κόμματα σωτηρίας ή να δρουν για τα δικαιώματα των φυτών, των ζώων και του πολυπολιτισμού.

Η άμεση αντίδραση λοιπόν, ήρθε από την κυβέρνηση με σκάνδαλα που ανακυκλώνονται και ενισχύονται με έξτρα στοιχεία που αποδεικνύονται ανυπόστατα κι αφού δεν πιάνει το κόλπο, μπαίνει στο προσκήνιο ο Τούρκος.

Ο μπαμπούλας Τούρκος πάντα έχει πέραση στον Έλληνα. Είναι νωπές οι μνήμες της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο που ήταν «μακριά από την Ελλάδα». Είναι πρόσφατο το επεισόδιο στα Ίμια. Για να γίνει περισσότερο έντονη η απειλή μιας πολεμικής σύρραξης ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, οι Τούρκοι εμβόλισαν ελληνικό σκάφος στο Αιγαίο και το αποκορύφωμα ήταν η αιχμαλωσία των δυο Ελλήνων αξιωματικών με την επακόλουθη ομηρία τους σε τουρκική φυλακή, με τους καθαρά ερασιτεχνικούς χειρισμούς που κοστίζουν ακριβά στα δυο παλικάρια και πλήττουν το γόητρο της Ελλάδας.

Στο παρασκήνιο επιστρατεύονται και οι δευτερεύουσες απειλές από Αλβανία και Σκόπια, οι οποίες ενορχηστρώνονται με μαέστρο την Τουρκία, η οποία κυριαρχεί στο παιχνίδι της τρομοκράτησης του Ελληνικού πληθυσμού, με την απειλή του πολέμου. Από την άλλη, η Ελλάδα εμφανίζεται με μια ηγεσία άβουλη, ανίκανη να παρέμβει, που τρέχει και ζητάει βοήθεια από άλλους για τα δικά της προβλήματα, ενώ στο εσωτερικό δεν θέλει κανείς στους κόλπους της να αναγνωρίσει καν ότι υπάρχει πρόβλημα.

Άλλα μαθαίνουν οι Έλληνες μέσα στην Ελλάδα για την Ελλάδα κι άλλα μαθαίνουν οι Έλληνες ότι γίνονται στην Ελλάδα από πηγές εκτός Ελλάδος. Το δώσαμε το όνομα κι ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι! Η σκληρή διαπραγμάτευση είναι ίδια με εκείνη που έκαναν στο Eurogroup και πάθαμε ζημιά, που ούτε τα δισέγγονά μας δεν θα μπορέσουν να διορθώσουν. Το ίδιο θα γίνει και στο κρίσιμο αυτό εθνικό θέμα. Τεράστιο ιστορικό λάθος η παραχώρηση του ονόματος!

Το κουβάρι περιπλέκεται, ώστε το μόνο που να μένει στο υποσυνείδητο του Έλληνα να είναι ο φόβος ότι θα χάσει και το τελευταίο κεκτημένο που έχει. Την ησυχία του!

Είναι δυνατόν να μας μιλάνε για πόλεμο, τη στιγμή που παραχωρήσαμε τα πάντα, ώστε να μας αφήσουν στην ησυχία μας; Ας είμαστε δούλοι, αλλά τουλάχιστον είχαμε την ήσυχη ζωή στις ταβέρνες και τις καφετέριες, με τις διακοπές μας, έστω και τις ελάχιστες, με τα κινητά και τους υπολογιστές μας, να ξεχνιόμαστε στο ίντερνετ. Είχαμε το πιάτο το φαΐ και τουλάχιστον ένα επίδομα ή μια κάρτα αλληλεγγύης βρε αδερφέ! Θα μας πάνε τώρα και σε πόλεμο;

Μάλλον καθίσαμε πολύ ήσυχοι και μας παρεξήγησαν κάποιοι. Νομίζουν, ότι επειδή χαλαρώσαμε πέραν του δέοντος, θα δεχθούμε και τον αφανισμό μας. Διότι ο αφανισμός μας, με την πορεία που έχουμε πάρει ως χώρα, με αυτούς που μας κυβερνούν, είναι βέβαιος. Η ειρήνη, που μας δίνουν και διαφημίζουν, είναι η ειρήνη του θύματος που περιμένει να του πιούν το αίμα με τα δόντια στο λαιμό. Η παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας ανοίγει το δρόμο προς τον κατακερματισμό της χώρας μας.

Πολλοί λένε, ότι δεν είμαστε ετοιμοπόλεμοι και θα μπλέξουμε, αν πάμε σε έναν πόλεμο με πολύ πιθανή την ήττα. Αυτοί που τα λένε αυτά είναι ή βολεμένοι ή άσχετοι ή προδότες. Διότι ξεχνούν ότι οι Έλληνες έχουν αξιόμαχο στρατό και δεν είναι αντάρτες Κούρδοι, ούτε καταβεβλημένοι από τον πόλεμο Σύριοι κι έχουν στις τάξεις τους τα Top Gun της αεροπορίας του ΝΑΤΟ, έναν αξιόμαχο στρατό με πρωτιές σε διεθνείς ασκήσεις κι ένα ναυτικό με αποδεδειγμένα έμπειρα και ικανότατα στελέχη.

Όσο για τους απλούς πολίτες, δεν χρειάζονται όπλα για να νικήσουν. Βρίσκουν αμέσως τα όπλα που θα τους χρειαστούν, γιατί πολύ απλά, είναι ετοιμοπόλεμοι στο πνεύμα. Και το πνεύμα τους, μετά τις απανωτές σφαλιάρες που τρώνε εδώ και 3 χρόνια, αρχίζει να ξυπνάει. Τα συλλαλητήρια υπέρ της πατρίδας το απέδειξαν. Ο Έλληνας έχει υπομονή γαϊδάρου, διότι είναι ανθεκτικός. Έχει όμως και το πείσμα του γαϊδάρου κι αν το βάλει πείσμα να πετάξει το σαμάρι, τότε οι κλωτσιές θα μοιραστούν σε όλους, μέσα κι έξω από την Ελλάδα.

Για τους Έλληνες δεν άλλαξε ποτέ η επιλογή: Ελευθερία ή θάνατος και σύντομα θα κληθούμε να το αποδείξουμε ξανά.

 

 

Πηγή: https://www.el.gr