Στα χρόνια που ακολούθησαν την υπογραφή της Βορειοατλαντικής Συνθήκης το 1949, δημιουργήθηκαν εθελοντικές οργανώσεις στις χώρες μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ) για την προώθηση της λεγόμενης δημόσιας κατανόησης και την υποστήριξη θεσμών που θα ενίσχυαν τη συλλογική ασφάλεια. Το 1954 δημιουργήθηκε η Ένωση για το Ατλαντικό Σύμφωνο και συνδέθηκε επίσημα ένα διεθνές δίκτυο ενώσεων πολιτών.
Το 1961, οι πρώην υπουργοί Εξωτερικών Dean Acheson και Christian Herter, μαζί με τους Will Clayton, William Foster και Theodore Achilles, συνέστησαν τη δημιουργία ενός νέου φορέα, του Ατλαντικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο θα συγκέντρωνε τους πολίτες των ΗΠΑ που υποστήριζαν την Ατλαντική Συμμαχία.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, το Συμβούλιο παρήγαγε σειρά εκθέσεων σχετικά με την κοινή γνώμη στις χώρες μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και προώθησε ενεργά την ανάγκη συμμετοχής του κοινού στις διεθνείς υποθέσεις μέσω τηλεοπτικών διαφημίσεων, ενός ακαδημαϊκού περιοδικού και ενός ενημερωτικού δελτίου. Το 1967, το Συμβούλιο συνέταξε τον πρώτο του συλλογικό τόμο, με τίτλο Building the US-European Market: Planning for the 1970s. Το 1975, το Συμβούλιο παρήγαγε πολυάριθμα έγγραφα πολιτικής, βιβλία και μονογραφίες και αργότερα επέκτεινε το πεδίο των εργασιών του ώστε να συμπεριλάβει την περιβαλλοντική ρύθμιση και τις σχέσεις Ιαπωνίας-Δύσης.
Το 1979, ο αντιπρόεδρος του Ατλαντικού Συμβουλίου, Θεόδωρος Αχιλλέας, συνέστησε μια Επιτροπή Εκπαίδευσης. Το εξήγησε ως εξής: ήθελε «οι μελλοντικοί πολιτικοί να νιώσουν την αλληλεγγύη που είναι απλά απαραίτητη μεταξύ ανθρώπων με καθαρή συνείδηση, αν θέλουν να οικοδομήσουν έναν καλύτερο κόσμο».
Το 1980, το Συμβούλιο άρχισε να προσλαμβάνει επαγγελματίες μεσαίου επιπέδου μέσω μιας μονοετούς υποτροφίας. Αυτό ήταν απαραίτητο για να προσφέρει σε κυβερνητικούς αξιωματούχους, ερευνητές, εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης και άλλους ηγέτες του ιδιωτικού τομέα από όλο τον κόσμο ένα έτος ανεξάρτητης μελέτης. Το 1985 ξεκίνησε η λειτουργία του Γραφείου Πληροφοριών του ΝΑΤΟ σε συνεργασία με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ. Κύριο καθήκον της ήταν να εστιάσει την προσοχή του κοινού σε θέματα που είχαν σημασία για τη συλλογική ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών.
Από το 1996, το Συμβούλιο απονέμει κάθε χρόνο το βραβείο Outstanding International Leader μέσω του περιοδικού του. Το 2004, το Συμβούλιο έγινε ο αμερικανικός εταίρος της Επιτροπής Βρετανίας-Βόρειας Αμερικής, με την υποστήριξη μιας ομάδας επιχειρηματικών και ακαδημαϊκών ηγετών από το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ και τον Καναδά.
Από την ίδρυσή του, το Συμβούλιο διεξάγει προγράμματα για τη διερεύνηση πολιτικών, οικονομικών και ασφαλιστικών ζητημάτων. Οι δραστηριότητες αυτών των προγραμμάτων κάλυψαν την Ασία, τη Βόρεια και Νότια Αμερική και άλλες περιοχές.
Από την αρχή, το Συμβούλιο δήλωσε ότι είναι «ένα μη κομματικό όργανο, τα μέλη του οποίου εκπροσωπούν τη μετριοπαθή διεθνιστική πτέρυγα και των δύο κομμάτων» στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με το καταστατικό, το Συμβούλιο είναι ανεξάρτητο από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, αλλά αυτό έχει προκαλέσει αμφιβολίες σε πολλούς αναλυτές.
Τον Σεπτέμβριο του 2014, ο Eric Lipton ανέφερε στους New York Times ότι το Ατλαντικό Συμβούλιο είχε λάβει δωρεές από περισσότερες από είκοσι πέντε ξένες κυβερνήσεις από το 2008. Δήλωσε ότι το Συμβούλιο είναι μία από τις πολλές δεξαμενές σκέψης που λαμβάνουν μεγάλα ποσά ξένης χρηματοδότησης και διεξάγουν δραστηριότητες που «ταιριάζουν στις ατζέντες ξένων κυβερνήσεων».
Το Κέντρο Ραφίκ Χαρίρι για τη Μέση Ανατολή, τμήμα του Ατλαντικού Συμβουλίου, ιδρύθηκε με δωρεά του Μπαχάα Χαρίρι και ιδρυτής του είναι η Μισέλ Νταν. Μετά την εκδίωξη του Μοχάμεντ Μόρσι από την προεδρία της Αιγύπτου το 2013, ο Νταν κάλεσε τις ΗΠΑ να αναστείλουν τη στρατιωτική βοήθεια προς την Αίγυπτο και χαρακτήρισε την εκδίωξη του Μόρσι «στρατιωτικό πραξικόπημα». Ο Μπαχάα Χαρίρι διαμαρτυρήθηκε στο Ατλαντικό Συμβούλιο για τις ενέργειες του Νταν και ο Νταν παραιτήθηκε τέσσερις μήνες αργότερα.
Το 2014, το Ατλαντικό Συμβούλιο συνέταξε έκθεση για την προώθηση της Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) – μιας εμπορικής συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ – με χρηματοδότηση από τη FedEx, η οποία ταυτόχρονα άσκησε πιέσεις στο Κογκρέσο για τη μείωση των διατλαντικών δασμών.
Το 2015 και το 2016, οι τρεις κορυφαίοι δωρητές που έδωσαν πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια ο καθένας ήταν η Αμερικανίδα εκατομμυριούχος Adrienne Arsht, ο Λιβανέζος δισεκατομμυριούχος Bahaa Hariri και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η εταιρεία Burisma Holdings με έδρα την Ουκρανία έκανε δωρεά 100.000 δολάρια ετησίως για τρία χρόνια στο Ατλαντικό Συμβούλιο, αρχής γενομένης από το 2016. Ο πλήρης κατάλογος των δωρητών περιλαμβάνει πολλές στρατιωτικές, οικονομικές και εταιρικές οντότητες.
Το Ατλαντικό Συμβούλιο δημιουργεί ένα χώρο συνάντησης αρχηγών κρατών και στρατιωτικών ηγετών και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Το 2009, το Συμβούλιο φιλοξένησε την πρώτη μεγάλη ομιλία στις Ηνωμένες Πολιτείες του πρώην Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Anders Fogh Rasmussen, ο οποίος συζήτησε θέματα όπως η αποστολή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο στο Αφγανιστάν, η συνεργασία του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία και η ευρύτερη διατλαντική σχέση. Το Συμβούλιο διοργανώνει εκδηλώσεις με εν ενεργεία αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, όπως ο πρώην πρόεδρος της Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι, ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας Αρσένι Γιατσενιούκ και η πρώην πρόεδρος της Λετονίας Βάιρα Βίκε-Φράιμπεργκα.
Το Κέντρο Διεθνούς Ασφάλειας του Brent Scowcroft διοργανώνει εκδηλώσεις γνωστές ως Commanders Series, όπου στρατιωτικοί ηγέτες από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη καλούνται να μιλήσουν για τις συγκρούσεις συμφερόντων στην ατλαντική κοινότητα. Στη σειρά Commanders Series έχουν συμμετάσχει στρατιωτικοί ηγέτες των ΗΠΑ, όπως ο πρώην στρατηγός George Casey και ο πρώην ναύαρχος Timothy Keating, καθώς και Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο πρώην αρχηγός του γαλλικού υπουργείου Άμυνας, στρατηγός Jean-Louis Jorgelin, και ο Ολλανδός αντιστράτηγος Ton van Loon, οι οποίοι έχουν μιλήσει για τον πόλεμο στο Ιράκ, τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και τις απειλές ασφαλείας στην Ασία και την Αφρική.
Πηγή: https://kanenazori.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.