Την περασμένη εβδομάδα το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι θα ανοίξει το πρώτο του γραφείο στην Ασία, στην Ιαπωνία. Τι θα ακολουθήσει, μήπως η ένταξη της Ταϊβάν στο ΝΑΤΟ;
Άρθρο του πρώην Γερουσιαστή Ron Paul, που δημοσιεύτηκε στις 10 Μαϊου 2023 από το Mises Institute. Απόδοση στα ελληνικά Νίκος Μαρής.
Η ιστορία του ΝATO μετά τον Ψυχρό Πόλεμο είναι η ιστορία ενός οργανισμού ο οποίος έχει ξεπεράσει κατά πολύ την ημερομηνία «λήξης» του. Απελπισμένο για μια αποστολή μετά το τέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας, το ΝΑΤΟ στα τέλη της δεκαετίας του 1990 αποφάσισε ότι θα γινόταν ο παράγοντας πίσω από τη στρατιωτικοποίηση των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» υπό την κυβέρνηση Κλίντον.
Η «απειλή του παγκόσμιου κομμουνισμού» που χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει την 40χρονη πορεία του ΝΑΤΟ είχε εξαφανιστεί, έτσι το ΝΑΤΟ φαντάστηκε ξανά τον εαυτό του ως μια ομάδα ένοπλων υπερηρώων του Ατλαντικού. Όπου υπήρχε «αδικία» (όπως ορίζεται από τους νεοσυντηρητικούς της Ουάσιγκτον), το ΝΑΤΟ ήταν έτοιμο με όπλα και βόμβες.
Το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ δεν θα μπορούσε να είναι πιο ικανοποιημένο. Όλες οι δεξαμενές σκέψης του Beltway, που χρηματοδοτεί αφειδώς, τελικά βρήκαν ένα σιγουράκι, για να διατηρήσουν τη ροή του χρήματος. Ήταν πάντα θέμα χρημάτων, όχι ασφάλειας.
Η δοκιμαστική διαδρομή για το ΝΑΤΟ ως υπερήρωες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ήταν η Γιουγκοσλαβία το 1999. Για όλους εκτός από το ΝΑΤΟ και τους νεοσυντηρητικούς χειριστές του στην Ουάσινγκτον και σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ήταν μια φρικτή, αδικαιολόγητη καταστροφή. Εβδομήντα οκτώ ημέρες βομβαρδισμού μιας χώρας που δεν απειλούσε το ΝΑΤΟ άφησαν εκατοντάδες νεκρούς αμάχους, κατεστραμμένες υποδομές, και μια κληρονομιά από πυρομαχικά με ουράνιο που θα δηλητηριάζει το έδαφος για τις επόμενες γενιές.
Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο θρύλος του τένις Νόβακ Τζόκοβιτς θυμόταν πώς ήταν να φεύγει από το σπίτι του παππού του μέσα στη νύχτα καθώς έπεφταν οι βόμβες του ΝΑΤΟ καταστρέφοντάς το. Τι φρίκη!
Στη συνέχεια, το ΝΑΤΟ βρέθηκε πίσω από την ανατροπή της κυβέρνησης Καντάφι στη Λιβύη. Ο κατεστημένος Τύπος αναζωπύρωσε τα νεοσυντηρητικά ψέματα ότι ο βομβαρδισμός της χώρας, η δολοφονία του λαού της και η ανατροπή της κυβέρνησής της θα έλυνε όλα τα προβλήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Λιβύης. Όπως θα μπορούσε να προβλέψει κανείς, οι βόμβες του ΝΑΤΟ δεν έλυσαν τα προβλήματα της Λιβύης, αλλά έκαναν τα πάντα χειρότερα. Χάος, εμφύλιος πόλεμος, τρομοκρατία, σκλαβοπάζαρα, συντριπτική φτώχεια – δεν είναι περίεργο που η Χίλαρι Κλίντον, ο Ομπάμα και οι νεοσυντηρητικοί δεν θέλουν να μιλούν για τη Λιβύη τις μέρες μέρες μας.
Μετά από μια σειρά αποτυχιών, περισσότερων από όσο έχουμε χώρο να εξιστορήσουμε εδώ, το ελεγχόμενο από την Ουάσινγκτον ΝΑΤΟ, αποφάσισε το 2014 να παίξει τα ρέστα του και να στοχεύσει την ίδια τη Ρωσία για μια «αλλαγή καθεστώτος». Το πρώτο βήμα ήταν η ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης ουκρανικής κυβέρνησης, για την οποία φρόντισαν η Victoria Nuland και οι υπόλοιποι νεοσυντηρητικοί. Ακολούθησαν τα οκτώ χρόνια μαζικής στρατιωτικής βοήθειας του ΝΑΤΟ στην πραξικοπηματική κυβέρνηση της Ουκρανίας με σκοπό να πολεμήσει τη Ρωσία. Τέλος, ήταν η απόρριψη του αιτήματος της Ρωσίας το 2022 να διαπραγματευτεί μια ευρωπαϊκή συμφωνία ασφάλειας που θα εμπόδιζε τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ να περικυκλώσουν στα σύνορά της.
Κόντρα στο αφήγημα από τα κατεστημένα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την προπαγάνδα της αμερικανικής κυβέρνησης, το ΝΑΤΟ ήταν τόσο «επιτυχημένο» στην Ουκρανία όσο και στη Λιβύη. Εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια έχουν ξεπλυθεί, με τεράστια διαφθορά που τεκμηριώνεται από δημοσιογράφους όπως ο Seymour Hersh και άλλοι.
Η μόνη διαφορά αυτή τη φορά είναι ότι ο στόχος του ΝΑΤΟ—η Ρωσία—έχει πυρηνικά όπλα και θεωρεί αυτόν τον πόλεμο δια αντιπροσώπου ζωτικής σημασίας για την ίδια της την ύπαρξη.
Έτσι τώρα, παρά την κληρονομιά των αποτυχιών του, το ΝΑΤΟ αποφάσισε να ξεκινήσει μια σύγκρουση με την Κίνα, ίσως για να αποσπάσει την προσοχή από την καταστροφή του στην Ουκρανία. Την περασμένη εβδομάδα το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι θα ανοίξει το πρώτο του γραφείο στην Ασία στην Ιαπωνία. Μετά τι; ένταξη της Ταϊβάν στο ΝΑΤΟ; Θα χρησιμεύσει πρόθυμα η Ταϊβάν ως η νεότερη «Ουκρανία» του ΝΑΤΟ—αυτοθυσιαζόμενη στην Κίνα στο όνομα της φαινομενικά ακόρεστης όρεξης του ΝΑΤΟ για συρράξεις;
Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι η Αμερική θα εκλέξει έναν πρόεδρο το 2024, ο οποίος θα τερματίσει επιτέλους τη θανατηφόρα παγκόσμια περιοδεία του ΝΑΤΟ.
Ο dr Ron Paul είναι πρώην μέλος του Κογκρέσου και διακεκριμένος σύμβουλος του Ινστιτούτου Mises.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.