ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ 214 ΠΟΥ ΔΕΝ ''ΓΕΡΝΟΥΝ'' ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Γνωστή είναι σε φίλους και εχθρούς, η υπεροχή του Πολεμικού μας Ναυτικού σε ότι αφορά τις ικανότητες που διαθέτει ο στόλος της Διοίκησης Υποβρυχίων. Η ουσιαστική αναβάθμιση επετεύχθη μετά από ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα καθυστερήσεων και σημαντικών προβλημάτων στην υλοποίηση της σύμβασης προμήθειας 4 υποβρυχίων κλάσης U214HN (συνεπικουρούμενο από ένα ακόμα εκσυγχρονισμένο τύπου 209).

Η προμήθεια νέων υποβρυχίων αμαυρώθηκε ίσως περισσότερο από κάθε άλλο εξοπλιστικό πρόγραμμα, απόρροια πολιτικών σκοπιμοτήτων και γενικότερης άγνοιας από όσους διαχειριστήκαν την υπόθεση σε πολιτικό επίπεδο.

Οι λανθασμένοι χειρισμοί και η άστοχη επικοινωνιακή εκμετάλλευση ζητημάτων που κανονικά δεν προσφέρονται για φτηνούς εντυπωσιασμούς είχαν ως αποτέλεσμα να μείνουν εντυπωμένες εκφράσεις στους πολίτες που έχουν άγνοια των τενχικών – επιχειρησιακών προδιαγραφών.

Πολλοί ασφαλώς θα ενθυμούνται την αλήστου μνήμης περιγραφή των υποβρυχίων που «γέρνουν» αμαυρώνοντας με τον τρόπο αυτό όλους τους κόπους και τις προσπάθειες στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που αγωνίστηκαν υπό τις πλέον δύσκολες συνθήκες, ώστε τα υπερσύγχρονα υποβρύχια να παραδοθούν μέχρι τελευταίου στο Στόλο και να αξιοποιηθούν επιχειρησιακά στο μέγιστο δυνατό επίπεδο.

Η ένταξη στο στόλο των δύο τελευταίων υποβρυχίων U 214 «ΚΑΤΣΩΝΗΣ» και «ΜΑΤΡΩΖΟΣ», στις 23-6-2016 αποτέλεσε μια ημέρα ορόσημο μέσα από μία δύσκολη διαδρομή, που ξεκίνησε το 2014, αποδεικνύοντας τις ικανότητες της ναυπηγικής βιομηχανίας αλλά και το στοίχημα που κέρδισε το ΠΝ, το οποίο ανέλαβε να ολοκληρώσει τις εργασίες ναυπήγησης και πιστοποίησης συστημάτων.

Ταυτόχρονα δόθηκε ένα ισχυρό μήνυμα αποτροπής και αποφασιστικότητας για την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας σε περιοχές ζωτικού συμφέροντος για τη χώρα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο.

Στη σημερινή δύσκολη συγκυρία με αυξημένες απειλές από την Τουρκία και την επιθετική ρητορική από την πλευρά του Προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, ο στόλος των υποβρυχίων του ΠΝ είναι η «υπολογίσιμη δύναμη» την οποία λογίζει πολύ καλά το τουρκικό Γενικό Επιτελείο, σε οποιοδήποτε σχεδιασμό αποπειραθεί να φέρει εις πέρας σε περίοδο πολέμου στο Αιγαίο.

Αλήθεια όμως πόσοι γνωρίζουν ακριβώς τα πλεονεκτήματα που προσφέρει στο ΠΝ ο στόλος των υποβρυχίων U214HN; 

ΥΠΕΡΟΧΗ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Το U214HN είναι σήμερα χωρίς αμφιβολία το κορυφαίο συμβατικό υποβρύχιο λόγω της υπεροχής του στους δύο σημαντικότερους τομείς για την επιβίωση ενός σύγχρονου υποβρυχίου που είναι : 

α)αύξηση εμβέλειας και διάρκειας αποστολής σε κατάδυση
β) αύξηση του επιχειρησιακού βάθους που εξασφαλίζει αφάνεια από τα μέσα εντοπισμού του αντιπάλου

Η ισχύς πυρός των υποβρυχίων U214 του ΠΝ είναι καταλυτική. Οκτώ συνολικά τορπιλοσωλήνες των 533mm (HWT Heavy Weight Torpedoes) με συνολικό απόθεμα 16 τορπιλών. Οι οκτώ επιπλέον τορπίλες έχουν τοποθετηθεί σε σημείο που προσφέρεται για γρήγορη επαναγέμιση. Γνωστό είναι φυσικά το γεγονός ότι το ΠΝ δεν εφοδιάστηκε με σύγχρονες τορπίλες όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός.

Παρόλα αυτά σύμφωνα με στελέχη της Διοίκησης Υποβρυχίων ακόμη και οι υφιστάμενες SUT εξασφαλίζουν επαρκή καταστροφική ισχύ απέναντι σε κάθε στόχο επιφανείας η εχθρικά υποβρύχια, μετατρέποντας τα υποβρύχια 214HN σε θανάσιμη απειλή.

Επιπλέον λιγότερο γνωστό είναι ότι τα υποβρύχια του ΠΝ είναι σε θέση να πλήξουν εχθρικά πλοία από πολύ μεγάλες αποστάσεις χάρις την ικανότητα βολής UGM-84D Block 1C με εμβέλεια που υπερβαίνει τα 120 χλμ υπερβαίνοντας κατά πολύ την εμβέλεια εντοπισμού από μέσα έρευνας του αντιπάλου. 

 

Και τα δύο αυτά οπλικά συστήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν με θανάσιμη ακρίβεια με το ολοκληρωμένο σύστημα μάχης νέας γενιάς ISUS-90-15 (Integrated Submarine Underwater System) που είναι ένα από τα σημεία υπεροχής των νέων υποβρυχίων.Χάρις αυτό ολοκληρώνεται το σύνολο των αισθητήρων (σόναρ, περισκόπια), το σύστημα ESM/ELINT, η ζεύξη δεδομένων, τα ραντάρ και το σύστημα πλοήγησης. Στις λειτουργίες του περιλαμβάνεται η διαχείριση ιχνών, η ανάλυση των απειλών και «συγχώνευση» της εικόνας των αισθητήρων (multi-sensor fusion).

Οι ικανότητες ISR (Intelligence, Surveillance, Reconnaissance) των υποβρυχίων 214ΗΝ του ΠΝ είναι ιδιαίτερα κρίσιμες στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον προσφέροντας ικανότητα σύνθεσης της ηλεκτρονικής διάταξης μάχης, τόσο για στοχοποίηση με ιδία μέσα όσο και για αποστολή δεδομένων θέσης του αντιπάλου σε άλλες φίλιες μονάδες επιφανείας ή εναέριο μέσο όπως τα ελικόπτερα S-70B6. 

ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ

Καίριο συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με οποιαδήποτε άλλα υποβρύχια στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου είναι η ικανότητα παραμονής χρόνου κατάδυσης και χρόνου αποστολής. Πρακτικά με την πρωτοποριακή τεχνολογία αναερόβιας πρόωσης ΑΙP τα U-214HN καταργούν τους περιορισμούς των συμβατικών επιθετικών υποβρυχίων που χρησιμοποιούν μηχανές diesel είναι η περιορισμένη αυτονομία τους σε κατάδυση.

Αυτοί προκύπτουν από την απαίτηση για ανάδυση σε περισκοπικό βάθος που επιτρέπει την χρήση του αναπνευστήρα (snorkel) ώστε το υποβρύχιο να κινηθεί με τους κινητήρες diesel (όπου απαιτείται ατμοσφαιρικό οξυγόνο) ενώ ταυτόχρονα επαναφορτίζονται οι συσσωρευτές που χρησιμοποιούνται για πρόωση σε κατάδυση.

Αντιθέτως στα υποβρύχια U-214HΝ του ΠΝ, η χρήση Αναερόβιας Πρόωσης επιτρέπει τετραπλάσια αυτονομία από τα παλαιότερα τύπου 209, με διάρκεια αποστολής σε κατάδυση τριών εβδομάδων και μέγιστη εμβέλεια 1550 ν.μ. Ταυτόχρονα τα υποβρύχια 214ΗΝ παρέχουν αύξηση του επιχειρησιακού βάθους κατά 50% σε σχέση με τα 209 και ταυτόχρονα.

Επίσης η λειτουργία τους χαρακτηρίζεται από το χαμηλό επίπεδο θορύβου που τα καθιστά εξαιρετικά αθόρυβα άρα και πάρα πολύ δύσκολο να εντοπιστούν από τον αντίπαλο.

Πηγή: https://www.thinknews.gr/