Τετάρτη 9 Αυγούστου 2017

Αποκάλυψη Γερμανών: Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος των αμερικανικών κυρώσεων στη Ρωσία

Τι κρύβεται πραγματικά πίσω από την αμερικανορωσική ρήξη

Ο επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ υποστήριξε σήμερα ότι οι κυρώσεις που ενέκρινε την Τετάρτη η Ουάσινγκτον σε βάρος της Ρωσίας στοχεύουν εν μέρει να εμποδίσουν τον εφοδιασμό των Ευρωπαίων με ρωσικό φυσικό αέριο.

"Το να ανακατεύεις με τόσο ευθύ τρόπο την εξωτερική πολιτική με τα οικονομικά συμφέροντα και να λες «θέλουμε να βγάλουμε το ρωσικό φυσικό αέριο από την ευρωπαϊκή αγορά» είναι σίγουρα κάτι που δεν μπορούμε να το δεχτούμε" είπε ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας σε συνάντηση που είχε με τον ομόλογό του της Σλοβακίας στο Βόλφσμπουργκ.

Οι κυρώσεις, που εγκρίθηκαν με συντριπτική πλειοψηφία από το αμερικανικό Κογκρέσο και επικυρώθηκαν την Τετάρτη, με επιφύλαξη, από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ επικρίνονται όχι μόνο από τη Μόσχα αλλά και από τις Βρυξέλλες. Και αυτό γιατί μπορεί να πλήξουν ευρωπαϊκές εταιρείες και, μακροπρόθεσμα, τον εφοδιασμό της Ευρώπης με ρωσικό φυσικό αέριο.

Στο επίκεντρο των ανησυχιών βρίσκεται η κατασκευή του αγωγού Nord Stream 2 που θα συνδέει τη Ρωσία με τη Γερμανία μέσω της Βαλτικής Θάλασσας. Στο έργο μετέχουν ο ρωσικός κολοσσός Gazprom και πέντε ευρωπαϊκοί όμιλοι: ο γαλλικός Engie, οι γερμανικοί Uniper (πρώην EON) και Wintershall (BASF), ο αυστριακός OMV και ο αγγλοολλανδικός Shell.

Με βάση τον νόμο που ψήφισε το Κογκρέσο, ο Αμερικανός πρόεδρος θα έχει τη δυνατότητα να επιβάλει κυρώσεις στις εταιρείες που εργάζονται στους αγωγούς που προέρχονται από τη Ρωσία, περιορίζοντας για παράδειγμα την πρόσβασή τους σε αμερικανικές τράπεζες ή αποκλείοντάς τις από διαγωνισμούς για την ανάληψη δημοσίων έργων στις ΗΠΑ.


«Πέφτει» στην ίδια της την παγίδα η Δύση: Πως τους την «έφερε» ο Πούτιν παρά τις νέες κυρώσεις

Της Λίνας Ακριβοπούλου

Ο ενεργειακός τομέας εξελίσσεται ως βασικό μέσο στη γεωπολιτική μάχη ΗΠΑ - Ρωσίας για ηγεμονία της Γηραιάς Ηπείρου.

Σύμφωνα με έρευνα της Mauldin Economics, η Ρωσία εξακολουθεί να ελέγχει την Ευρώπη ενεργειακά, παρά τις όποιες νέες κυρώσεις που ενέκρινε το Κογκρέσο των ΗΠΑ με στόχο τις ρωσικές ενεργειακές εταιρείες.

Το γεγονός ότι τα οποία νέα μέτρα είναι αντιμετωπίσιμα από τη Μόσχα, δείχνει ότι εξακολουθεί να είναι ένας βασικός παίκτης στον τομέα αυτό, που δεν αποτελεί για εκείνη μόνο μια σημαντική πηγή εσόδων, αλλά ένα εξαιρετικά κρίσιμο μέσο γεωπολιτικής εξουσίας και άσκησης επιρροής σε χώρες που εξαρτώνται απόλυτα από αυτήν. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο ενεργειακός κλάδος μπορεί να αποτελέσει «κλειδί» στην άσκηση πίεσης κατά των ΗΠΑ, δεδομένου ότι η Ευρώπη σε αυτή τη φάση εξαρτάται ενεργειακά σχεδόν απόλυτα από τη Ρωσία.

Υπενθυμίζεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εισάγει το 53% της ενέργειας που καταναλώνει (δηλαδή το 90% του αργού πετρελαίου και το 66% του φυσικού αερίου)

Σημειώνεται ότι το 35% των αναγκών των ευρωπαϊκών χωρών καλύπτεται από τη Νορβηγία, ενώ το 40% από τη Ρωσία.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν αφενός η Γερμανία, που διαθέτει τη μεγαλύτερη οικονομία στην ΕΕ και εισάγει πάνω από το 60% της ενέργειας που καταναλώνει και αφετέρου η Γαλλία, που διαθέτει την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία και εισάγει περίπου το 45% της ενέργειας που καταναλώνει.

Υπάρχουν, όμως, και άλλες χώρες όπως η Ουγγαρία, η Αυστρία και η Σλοβακία που εισάγουν περίπου το 60-65% των ενεργειακών τους αναγκών, ενώ η Βουλγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία και η Ρουμανία εισάγουν λιγότερα (37%, 32% και 17% αντίστοιχα).

Στις χώρες της Βαλτικής, η Λιθουανία έχει την πρωτιά, καθώς εισάγει περίπου το 75% της ενέργειας που καταναλώνει, ενώ ακολουθούν Λετονία και Εσθονία με 45% και 9% αντίστοιχα.

Αν λάβει, λοιπόν, κανείς υπόψη του ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτών των ενεργειακών αναγκών καλύπτεται από τη Ρωσία, μπορεί να γίνει κατανοητό το πόσο μπορεί να επηρεάσει τα δρώμενα στη Γηραιά Ήπειρο. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι τόσο η Γερμανία, όσο και η Γαλλία δείχνουν πώς η ρωσική ενέργεια μπορεί να διαμορφώσει την εξωτερική πολιτική

Συγκεκριμένα, η Ρωσία καλύπτει πάνω από το 70% του πετρελαίου και του φυσικού αερίου που χρησιμοποιείται σε Βουλγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Ουγγαρία, Σλοβακία και Φινλανδία, το 62% του φυσικού αερίου και το 56% του πετρελαίου που χρησιμοποιείται στην Τσεχία και το 53% του φυσικού αερίου και το 90% του πετρελαίου που χρησιμοποιείται στην Πολωνία.

Η εξάρτηση αυτή είναι μια συνειδητή κίνηση εκ μέρους της Ρωσίας, καθώς ο τομέας της ενέργειας μετατρέπεται σε ένα σημαντικότατο «χαρτί» που παρέχει τη δυνατότητα στη Μόσχα να ασκήσει πίεση στις χώρες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνδυνο για αυτήν, απειλώντας την ενεργειακή τους ασφάλεια.

Βέβαια αρκετές χώρες προσπαθούν κατά το δυνατό να απεξαρτηθούν από την ενεργειακό τους έλεγχο από τη Ρωσία, όπως για παράδειγμα η Πολωνία και η Λιθουανία που έχουν αρχίσει να εισάγουν υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά τις όποιες δυσκολίες πρέπει να αντιμετωπίσουν για την ανάπτυξη εξειδικευμένης υποδομής για την αποθήκευση και τη μεταφορά του.

Σημειώνεται, ότι η Γερμανία υποστηρίζει την κατασκευή του αγωγού Nord Stream 2, που θα διασχίσει τη Βαλτική Θάλασσα, παρακάμπτοντας την Ουκρανία – το κράτος διαμετακόμισης μέσω του οποίου η Γερμανία εισπράττει σήμερα μεγάλο μέρος των ενεργειακών εισαγωγών της. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο αγωγός θα βοηθούσε στη διαφύλαξη της γερμανικής προμήθειας ενέργειας, καθώς θα επέτρεπε στη Ρωσία να τιμωρήσει την Ουκρανία χωρίς να επηρεάζει χώρες όπως η Γερμανία. Ένα τέτοιο σενάριο, όμως, δεν θα ήταν επιθυμητό από τις ΗΠΑ, καθώς αν βγει η Ουκρανία από τη μέση υπάρχει το ενδεχόμενο δημιουργίας μιας γενικότερης γερμανο-ρωσικής ευθυγράμμισης, με επακόλουθο η Μόσχα παίζοντας το «χαρτί» της ενέργειας να επηρεάζει τους συμμάχους των ΗΠΑ στην Ευρώπη.

Επιπρόσθετα, οι κυρώσεις στη Ρωσία από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ άρχισαν να έχουν αντίθετα αποτελέσματα για τη ρωσική οικονομία, αφού το εμπάργκο στις εισαγωγές τροφίμων οδήγησε τους Ρώσους καταναλωτές να στραφούν μαζικά σε τοπικά προϊόντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η μεγάλη αύξηση των κερδών της αλυσίδας σούπερ μάρκετ «WkusWill» με ρωσικά προϊόντα, αλλά και το άνοιγμα πολλών νέων υποκαταστημάτων της.

Όπως, μάλιστα, ανέφερε ο Ρώσος υπουργός Γεωργίας, Αλεξάντερ Τκατσόφ, «το εμπάργκο κατέληξε να αποτελεί μια καταπληκτική είδηση για την ρωσική παραγωγή... η Ρωσία χρειάζεται το εμπάργκο για μια δεκαετία ακόμα, μιας και αυτό ενισχύει τις επενδύσεις στον γεωργικό τομέα».
Πηγή: http://www.el.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.