Διηγούνταν για τον αββά Μακάριο τον Αιγύπτιο ότι κάποτε ανέβαινε από τη Σκήτη στο όρος της Νιτρίας και όταν πλησίασε, είπε στον μαθητή του: «Προχώρησε λίγο».
Καθώς ο μαθητής προχώρησε, συνάντησε κάποιον ιερέα των ειδωλολατρών που έτρεχε και του φώναξε:
– Ε, ε, δαίμονα, πού τρέχεις;
Εκείνος οργίστηκε – του έδωσε λοιπόν πολύ δυνατά χτυπήματα με το ραβδί που κρατούσε και, αφήνοντάς τον μισοπεθαμένο, συνέχισε τον δρόμο του.
Λίγο παρακάτω τον συνάντησε ο Μακάριος να τρέχει και του είπε:
– Είθε να σωθείς· είθε να σωθείς, ταλαίπωρε!
Μόλις εκείνος άκουσε τον λόγο του, τον πλησίασε και είπε:
– Τι καλό είδες σ’ εμένα και με χαιρέτησες;
Ο γέροντας του αποκρίθηκε:
– Σε είδα που κουράζεσαι, και δεν ξέρεις ότι στα χαμένα κοπιάζεις.
Εκείνος συνέχισε:
– Εγώ συγκινήθηκα που με χαιρέτησες και κατάλαβα ότι είσαι άνθρωπος του Θεού. Ένας άλλος όμως κακός μοναχός που με συνάντησε, με έβρισε, και εγώ τον χτύπησα μέχρι θανάτου.
Ο γέροντας κατάλαβε ότι εννοεί τον μαθητή του.
Στη συνέχεια ο ιερέας [των ειδωλολατρών] έπεσε στα πόδια τού γέροντα και έλεγε:
– Δεν θα σε αφήσω, αν δεν με κάνεις μοναχό.
Πήγαν έπειτα στο σημείο όπου ήταν πεσμένος ο μαθητής σαν νεκρός από τα χτυπήματα, τον σήκωσαν και τον έφεραν στην εκκλησία του όρους.
Όταν οι γέροντες είδαν τον ιερέα μαζί με τον αββά Μακάριο, έμειναν κατάπληκτοι· δόξασαν τον Θεό και τον έκαναν μοναχό. Και πολλοί ειδωλολάτρες έγιναν εξαιτίας του χριστιανοί.
Έλεγε λοιπόν ο αββάς Μακάριος ότι ο λόγος ο κακός και τον καλό τον κάνει κακό, ενώ ο καλός λόγος και τον κακό τον κάνει καλό.
Καθώς ο μαθητής προχώρησε, συνάντησε κάποιον ιερέα των ειδωλολατρών που έτρεχε και του φώναξε:
– Ε, ε, δαίμονα, πού τρέχεις;
Εκείνος οργίστηκε – του έδωσε λοιπόν πολύ δυνατά χτυπήματα με το ραβδί που κρατούσε και, αφήνοντάς τον μισοπεθαμένο, συνέχισε τον δρόμο του.
Λίγο παρακάτω τον συνάντησε ο Μακάριος να τρέχει και του είπε:
– Είθε να σωθείς· είθε να σωθείς, ταλαίπωρε!
Μόλις εκείνος άκουσε τον λόγο του, τον πλησίασε και είπε:
– Τι καλό είδες σ’ εμένα και με χαιρέτησες;
Ο γέροντας του αποκρίθηκε:
– Σε είδα που κουράζεσαι, και δεν ξέρεις ότι στα χαμένα κοπιάζεις.
Εκείνος συνέχισε:
– Εγώ συγκινήθηκα που με χαιρέτησες και κατάλαβα ότι είσαι άνθρωπος του Θεού. Ένας άλλος όμως κακός μοναχός που με συνάντησε, με έβρισε, και εγώ τον χτύπησα μέχρι θανάτου.
Ο γέροντας κατάλαβε ότι εννοεί τον μαθητή του.
Στη συνέχεια ο ιερέας [των ειδωλολατρών] έπεσε στα πόδια τού γέροντα και έλεγε:
– Δεν θα σε αφήσω, αν δεν με κάνεις μοναχό.
Πήγαν έπειτα στο σημείο όπου ήταν πεσμένος ο μαθητής σαν νεκρός από τα χτυπήματα, τον σήκωσαν και τον έφεραν στην εκκλησία του όρους.
Όταν οι γέροντες είδαν τον ιερέα μαζί με τον αββά Μακάριο, έμειναν κατάπληκτοι· δόξασαν τον Θεό και τον έκαναν μοναχό. Και πολλοί ειδωλολάτρες έγιναν εξαιτίας του χριστιανοί.
Έλεγε λοιπόν ο αββάς Μακάριος ότι ο λόγος ο κακός και τον καλό τον κάνει κακό, ενώ ο καλός λόγος και τον κακό τον κάνει καλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.