Ο φόβος του πόνου, ο φόβος της δοκιμασίας, ο φόβος του πειρασμού μάς καθηλώνει στην νέκρωσή μας, στην ανωριμότητά μας και στην ανικανότητά μας να αγαπήσουμε, να αγαπηθούμε και εν τέλει να ζήσουμε. Αυτό ο κόσμος το θεωρεί ιδανικό: δηλαδή την άρνηση του πόνου. Και νομίζει έτσι ότι θα βρει την χαρά. Και θεωρείται ευλογημένος ο άνθρωπος που δεν έχει πόνο.
Ο άνθρωπος που δεν έχει πόνο μπορεί να ορίζεται ευτυχισμένος, αλλά δεν είναι χαρούμενος και δεν έχει ζωή μέσα του. Γιατί ο ευτυχισμένος γίνεται υπερήφανος και ο υπερήφανος δεν μπορεί να αγαπά ούτε να αγαπηθεί. Ο υπερήφανος -δηλαδή ο εγωιστής- δε μπορεί να έχει σχέση.
Ο άνθρωπος που δεν έχει πόνο μπορεί να ορίζεται ευτυχισμένος, αλλά δεν είναι χαρούμενος και δεν έχει ζωή μέσα του. Γιατί ο ευτυχισμένος γίνεται υπερήφανος και ο υπερήφανος δεν μπορεί να αγαπά ούτε να αγαπηθεί. Ο υπερήφανος -δηλαδή ο εγωιστής- δε μπορεί να έχει σχέση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.