Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020

Ξεκίνησε η μεταφορά φυσικού αερίου από τον αγωγό ΤΑΡ στην Ελλάδα

 

Σήμερα είναι μία ιστορική μέρα για τον αγωγό.

Οι πρώτες ποσότητες φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν έχουν ήδη φτάσει στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία, μέσω του Διαδριατικού Αγωγού ΤΑΡ και του σημείου διασύνδεσης με τον ΔΕΣΦΑ στη Νέα Μεσημβρία, καθώς και στην Ιταλία, μέσω του σημείου διασύνδεσης με την SNAM Rete Gas (SRG) στο Melendugno. Αυτό ανακοίνωσε σήμερα ο ΤΑΡ σε συνέχεια της έναρξης εμπορικής λειτουργίας του αγωγού στις 15 Νοεμβρίου.

Ο Luca Schieppati, διευθύνων σύμβουλος του TAP, δήλωσε σχετικά: «Σήμερα είναι μία ιστορική μέρα για τον αγωγό μας, καθώς επίσης και για τις φιλοξενούσες τον ΤΑΡ χώρες και το ενεργειακό τοπίο της Ευρώπης. Ο ΤΑΡ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του δικτύου φυσικού αερίου της ευρωπαϊκής ηπείρου, συμβάλλοντας σημαντικά στο στόχο της ενεργειακής μετάβασης. Προσφέρουμε μία αξιόπιστη, οικονομικά αποδοτική και απευθείας διαδρομή μεταφοράς φυσικού αερίου στις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης και όχι μόνο».

Η Marija Savova, επικεφαλής Εμπορικής Λειτουργίας του TAP, ανέφερε: «Οι πρώτες παραδόσεις φυσικού αερίου συνιστούν πραγματικό ορόσημο για την αγορά αερίου της Ευρώπης. Κι ενώ προσβλέπουμε στην παροχή μεταφορικών υπηρεσιών προς τους χρήστες του συστήματός μας (shippers) κατά τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια, αναμένουμε επίσης να ξεκινήσουμε και τη δεύτερη φάση του market test μας το καλοκαίρι. Μία δεύτερη, και δεσμευτική φάση, που θα επιστρέψει τη μελλοντική επέκταση του ΤΑΡ με τη δυνατότητα έως και διπλασιασμού της δυναμικότητας του αγωγού σε 20 bcm/a (δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου το χρόνο)».
 
 
Πηγή: https://www.el.gr
Read more »

«Πρὶν γεννηθεῖ ὁ Χριστός, Ἄγγελος Κυρίου θανάτωσε ὅλους τούς αρσενοκοίτας

 

Σὲ σημείωση τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, στὰ Προλεγόμενα τοῦ πεζοῦ Κανόνος τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως, ἀπὸ τὸ Ἑορτοδρόμιο (τόμος Α’, σελ. 145), ἀναφέρονται τρία θαύματα ποὺ ἀκολούθησαν τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ.


Παραθέτουμε ἐδῶ τό τρίτο συγκλονιστικὸ θαῦμα: «Τρίτον δὲ καὶ τελευταῖον θαῦμα ἠκολούθησεν ἐν τῇ Χριστοῦ Γεννήσει· λέγει γὰρ ἕνας Διδάσκαλος, ὅτι τὴν νύχτα ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποία ἐγεννήθη ὁ Δεσπότης Χριστός, ἔστειλε πρῶτον ἕνα Ἄγγελον καὶ ἐθανάτωσεν ὅλους τούς ἀρσενοκοίτας, ὅπου ἤσαν εἰς τὸν Κόσμον, καὶ ἔπειτα ἐγεννήθη, διὰ νὰ μὴ εὑρεθῇ τότε εἰς τὴν γῆν μία τοιαύτη Θεομίσητος ἁμαρτία (παρὰ Ἱερονύμῳ)»...


Σχόλιο Ἄλλης Ὄψεως: «Ἴσως τώρα νὰ γίνεται ἀκόμα πιὸ φανερὸ σὲ καλοπροαίρετους ἀναγνῶστες ὅτι τὸ ἁμάρτημα αὐτὸ ἀποτελεῖ βδέλυγμα στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ καὶ ὅτι ὅσοι ἐπιχειροῦν νὰ θεσμοθετήσουν "γάμους" καὶ "σύμφωνα συμβίωσης" μεταξὺ ἀνθρώπων τοῦ ἰδίου φύλου, βλασφημοῦν καὶ ἀντιτίθενται στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἡ δὲ προπαγάνδα ὑπὲρ τῆς ἀφύσικης αὐτῆς κατάστασης πρέπει ἐπιτέλους νὰ παύσει. Ἀφῆστε τοὺς ἀνθρώπους νὰ μετανοήσουν, γιατί δὲν ὑπάρχει ἁμαρτία ποὺ νὰ μὴν θεραπεύεται ἀπὸ τὴν ἄπειρη καὶ ἄφατη ἀγάπη τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ ἀνθρώπου».

 

 Πηγή: http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr

Read more »

Πού νοσεί το σώμα όταν πονάει η ψυχή



Πού νοσεί το σώμα όταν πονάει η ψυχή

Ο ορισμός των ψυχοσωματικών ασθενειών μετράει χιλιάδες χρόνια πίσω, αν θυμηθούμε τον Ιπποκράτη που έλεγε ότι κάθε νόσος ξεκινάει πρώτα από την ψυχή και μετά καταλήγει στο σώμα. 

Ωστόσο οι σύγχρονες επιστήμες διαχωρίζουν τα ψυχοσωματικά σε δύο κατηγορίες, όπως δηλώνει στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή της Τάνιας Μαντουβάλου «104,9 Μυστικά Υγείας» η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Φαίδρα Λογοθέτη. «Υπάρχουν κάποια ψυχοσωματικά που είναι ιατρικώς ανεξήγητα, αν σκεφτεί μάλιστα κανείς ότι το ένα τρίτο των ανθρώπων που πηγαίνει σε παθολόγο φεύγει χωρίς διάγνωση. Υπάρχει όμως και το είδος των ψυχοσωματικών που είναι διάφορες διαγνωσμένες ασθένειες, για τις οποίες η έρευνα έχει διαπιστώσει ότι συνδέονται με στρες και άλλες ψυχικά επιβαρυμένες καταστάσεις».

Ως εκ τούτου η ψυχολογική στήριξη είναι άκρως σημαντική επισημαίνει η κ. Λογοθέτη, επικαλούμενη και έρευνα του πανεπιστημίου του Southampton, σύμφωνα με την οποία τα τρία τέταρτα των ασθενών με ευερέθιστο έντερο, που έλαβαν ψυχολογική βοήθεια, εκτός της ιατρικής, είχαν εντυπωσιακή μείωση συμπτωμάτων.

Απ' ότι φαίνεται οι θετικές σκέψεις, η υγιής έκφραση των συναισθημάτων και η σύνδεση με άλλους ανθρώπους μπορούν να μας αποτρέψουν να σωματοποιήσουμε ψυχικά προβλήματα, και να ζήσουμε μια ισορροπημένη και ευτυχισμένη ζωή.

Πώς αλήθεια όμως εκφράζεται ο πόνος της ψυχής στο σώμα και ποια είναι τα σημεία που αντανακλάται ο ψυχικός πόνος; Η η κ. Λογοθέτη λέει:
Πονοκεφάλους έχουν συνήθως οι άνθρωποι που είναι πολύ αυστηροί με τον εαυτό τους και τελειομανείς.
Προβλήματα στο στομάχι ή το έντερο συνήθως συνδέονται με το φόβο, την ανασφάλεια, και την έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Οι πόνοι στο κάτω μέρος της πλάτης συνδέονται με ανησυχίες οικονομικών θεμάτων ή έλλειψη στήριξης από άλλα άτομα.
Τα ιατρικά προβλήματα στη μέση, συνήθως εμφανίζονται σε ανθρώπους που έχουν πολλά βάρη στη ζωή τους, πολλές ευθύνες, πολλές υποχρεώσεις.
Άνθρωποι που δεν είναι ευέλικτοι, και είναι άκαμπτοι ισχυρογνώμονες και αρκετά περήφανοι, συνήθως αντιμετωπίζουν προβλήματα με τα γόνατα.
Ποιοι είναι πιο ευάλωτοι

Αν και η πλειονότητα πιστεύει ότι οι πιο ευάλωτοι είναι οι πιο ευαίσθητοι, η άποψη της επιστήμης είναι διαφορετική: «Οι πιο ευάλωτοι είναι αυτοί που είναι πιο επιρρεπείς στο να διαχειρίζονται τα θέματα της ζωής τους με πάρα πολύ στρες. Το οποίο δεν αφορά μόνο τη δουλειά ή τα οικονομικά. Στρες είναι οτιδήποτε μας δίνει ένταση. Για παράδειγμα όταν υπάρχει ένας μόνιμος θυμός, όταν κάποιος αναμασάει το παρελθόν, ή όταν δυσκολεύεται να πει όχι και συσσωρεύει πολύ αγανάκτηση και παράπονο. Ακόμα και όταν κάποιος θυσιάζεται για τους άλλους και βάζει στην άκρη τις ανάγκες του», επισημαίνει η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια.
Το στρες προκαλεί φλεγμονές που ευθύνονται για ασθένειες

Το ερώτημα για το πώς λειτουργεί το στρες ως μηχανισμός που συνδέεται ή και ευθύνεται για ασθένειες εύλογο και η κ. Λογοθέτη απαντάει: «Όταν δημιουργείται στρες απελευθερώνεται κορτιζόλη, η οποία δεν είναι απαραίτητα κακή, καθότι ''αφυπνίζει'' τον οργανισμό και κάποιες φορές ίσως και να χρειάζεται. Ωστόσο η παρατεταμένη παραγωγή της κορτιζόλης δημιουργεί περισσότερες κυτοκίνες, οι οποίες είναι πρωτεΐνες που ρυθμίζουν ανοσολογικά θέματα της κυτταρικής λειτουργίας. Αυτό δημιουργεί φλεγμονές, οι οποίες είναι ''σημαντικές'' για την έναρξη ασθενειών».
Στρες: η διάρκεια βλάπτει όχι η ένταση

Τα χρόνια νοσήματα και τα αυτοάνοσα συνδέονται απόλυτα με το στρες και δεν έχει σημασία η ένταση όσο η διάρκεια, τονίζει η κ. Λογοθέτη. «Αν έχουμε ένα έντονο στρες για έναν μήνα δεν σημαίνει ότι θα μας βγάλει πρόβλημα στο σώμα. Αν όμως έχουμε ένα πιο ήπιο στρες για τρία χρόνια, οι πιθανότητες να μας βγάλει πρόβλημα στο σώμα είναι πολύ μεγάλες».
Μοναξιά και θυμός «αρωγοί» σε ψυχοσωματικά και όχι μόνο

Το κυρίαρχο πράγμα στη ζωή μας είναι οι σκέψεις, οι οποίες δημιουργούν τεράστια βιοχημική θύελλα, τονίζει η κ. Λογοθέτη και συμπληρώνει: «Κάθε κακή σκέψη δημιουργεί συγκεκριμένη χημική αλλαγή στο σώμα μας. Πολλές κακές σκέψεις δημιουργούν μία άλλη χημεία στο σώμα, η οποία επηρεάζει το ανοσοποιητικό». Σύμφωνα με την ψυχολόγο πολύ σημαντικό ακόμη είναι να μην μένουμε μόνοι στη ζωή και να έχουμε πάντα ανθρώπους κοντά μας, καθότι έχει φανεί σε έρευνες ότι ένα στρεσογόνο γεγονός σε συνδυασμό με τη μοναξιά εννεαπλασιάζει τις πιθανότητες να εμφανιστεί όγκος. «Επίσης έχει πολύ μεγάλη σημασία να εκφράζουμε με υγιή τρόπο τα συναισθήματα μας, ειδικά του θυμού, που είναι από τα πιο δύσκολα και τοξικά συναισθήματα», τονίζει.

Σε κάθε περίπτωση ο Ιπποκράτης φαίνεται να είναι πάντα εδώ, αφού πρώτος απ' όλους έχει πει ότι πριν αποφασίσουμε ποια θεραπεία θα ακολουθήσουμε για το σώμα, πρέπει πρώτα να έχουμε θεραπεύσει το τραύμα της ψυχής.
 
 
Read more »

Το Κύριε Ελέησον και η σημασία του

 


Το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», και συντομότερα «Κύριε ελέησον», από τον καιρό των Αποστόλων χαρίστηκε στους Χριστιανούς και ορίστηκε να το λένε ακατάπαυστα, όπως και το λένε.

Τι σημαίνει όμως τούτο το «Κύριε ελέησον», είναι πολύ λίγοι σήμερα που το ξέρουν, κι έτσι φωνάζουν καθημερινά ανωφελώς, αλλοίμονο, και ματαίως το «Κύριε ελέησον», και το έλεος του Κυρίου δεν το λαβαίνουν γιατί δεν ξέρουν τι ζητούν.

Γι’ αυτό πρέπει να ξέρομε πως ο Υιός και Λόγος του Θεού, αφότου σαρκώθηκε και έγινε άνθρωπος και υπέμεινε τόσα πάθη και σταυρώθηκε και χύνοντας το πανάγιο αίμα Του εξαγόρασε τον άνθρωπο από τα χέρια του διαβόλου, από τότε έγινε Κύριος και εξουσιαστής της ανθρώπινης φύσεως.

Και προτού βέβαια σαρκωθεί ήταν Κύριος όλων των κτισμάτων, ορατών και αοράτων, ως δημιουργός και ποιητής τους, όμως των ανθρώπων και των δαιμόνων που δε θέλησαν από μόνοι τους να τον έχουν Κύριο και εξουσιαστή τους, δεν ήταν και Αυτός Κύριος τους, ο Κύριος όλου του κόσμου.

Ο πανάγαθος Θεός δηλαδή, και τους Αγγέλους και τους ανθρώπους τους έκανε αυτεξούσιους και τους χάρισε το λογικό, να έχουν γνώση και διάκριση· γι’ αυτό, ως δίκαιος που είναι και αληθινός, δε θέλησε να τους αφαιρέσει το αυτεξούσιο και να τους εξουσιάζει με τη βία και χωρίς τη θέλησή τους.

Αλλά εκείνους που θέλουν να είναι κάτω από την εξουσία και διακυβέρνησή Του, εκείνους ο Θεός και τους εξουσιάζει και τους κυβερνά· εκείνους πάλι που δε θέλουν, τους αφήνει να κάνουν το θέλημα τους, ως αυτεξούσιοι που είναι.

Για τούτο και τον Αδάμ που πλανήθηκε από τον αποστάτη διάβολο κι έγινε κι αυτός αποστάτης του Θεού και δε θέλησε να υπακούσει στην εντολή Του, τον άφησε ο Θεός στο αυτεξούσιό του και δε θέλησε να τον εξουσιάζει τυραννικά.

Αλλά ο φθονερός διάβολος που τον πλάνησε εξαρχής, δεν έπαψε κι έπειτα να τον πλανά, ώσπου τον έκανε παρόμοιο στην αλογία με τα κτήνη τα ανόητα και ζούσε πλέον σαν ζώο άλογο και ανόητο.

Μα ο πολυέλεος Θεός τον σπλαχνίστηκε τελικά κι έτσι χαμήλωσε τους ουρανούς και κατέβηκε στη γη (Ψαλμ. 17, 10) κι έγινε άνθρωπος για τον άνθρωπο· και με το πανάχραντο αίμα Του τον λύτρωσε από τη δουλεία της αμαρτίας και δια μέσου του ιερού Ευαγγελίου τον οδήγησε πως να ζει θεάρεστα.

Και, κατά τον Θεολόγο Ιωάννη, μας έδωσε εξουσία να γίνομε τέκνα Θεού(Ιω. 1, 12) και με το θείο βάπτισμα μας αναγέννησε και μας ανέπλασε και με τα άχραντά Του μυστήρια τρέφει καθημερινά την ψυχή μας και τη ζωογονεί.

Και μ’ ένα λόγο, με την άκρα Του σοφία βρήκε τον τρόπο να μένει πάντοτε αχώριστος μ’ εμάς κι εμείς με Αυτόν, για να μην έχει πλέον καθόλου τόπο σ’ εμάς ο διάβολος.

Ορισμένοι όμως από τους Χριστιανούς, ύστερα από τόσες χάριτες που αξιώθηκαν και υστέρα από τόσες ευεργεσίες που έλαβαν από τον Δεσπότη Χριστό, πλανήθηκαν πάλι από το διάβολο και εξαιτίας του κόσμου και της σάρκας ξεμάκρυναν από το Θεό και κατακυριεύονται από την αμαρτία και από το διάβολο κάνοντας τα θελήματά του.

Όμως δεν είναι τελείως αναίσθητοι ώστε να μην αισθάνονται το κακό που έπαθαν. Καταλαβαίνουν το σφάλμα τους και γνωρίζουν την υποδούλωσή τους, αλλά δεν μπορούν αυτοί μόνοι τους να γλυτώσουν και γι’ αυτό προστρέχουν στο Θεό και φωνάζουν το «Κύριε ελέησον» για να τους ευσπλαχνιστεί ο πολυέλεος Κύριος και να τους ελεήσει, να τους δεχτεί σαν τον άσωτο υιό (Λουκ. 15, 20) και να τους δώσει πάλι τη θεία χάρη Του και μέσω αυτής να γλυτώσουν από τη δουλεία της αμαρτίας, ν’ απομακρυνθούν από τους δαίμονες και να λάβουν πάλι την ελευθερία τους, για να μπορέσουν με τον τρόπο αυτό να ζήσουν θεάρεστα και να φυλάξουν τις εντολές του Θεού.

Αυτοί λοιπόν οι Χριστιανοί που, όπως είπαμε, με τέτοιο σκοπό φωνάζουν το «Κύριε ελέησον», αυτοί θα επιτύχουν εξάπαντος και το έλεος του πανάγαθου Θεού και θα λάβουν τη χάρη Του να ελευθερωθούν από τη δουλεία της αμαρτίας και να σωθούν.

Εκείνοι όμως που δεν έχουν είδηση από αυτά που είπαμε, μήτε γνωρίζουν τη συμφορά τους που είναι καταδουλωμένοι στα θελήματα της σάρκας και στα κοσμικά πράγματα, μήτε έχουν ευκαιρία να συλλογιστούν την υποδούλωση τους, αλλά χωρίς τέτοιο σκοπό φωνάζουν μόνο το «Κύριε ελέησον», περισσότερο από συνήθεια, αυτοί πως είναι δυνατό να λάβουν το έλεος του Θεού;

Και μάλιστα τέτοιο θαυμάσιο και άπειρο έλεος; Γιατί είναι καλύτερα να μη λάβουν το έλεος του Θεού, παρά να το λάβουν και πάλι να το χάσουν, επειδή τότε είναι διπλό το φταίξιμο τους.

Άλλωστε, αν κανείς δώσει κανένα πετράδι πολύτιμο στα χέρια μικρού παιδιού ή κανενός αγροίκου άνθρωπου που να μην ξέρει τι αξίζει, και αυτοί το πάρουν στα χέρια τους και το χάσουν, είναι φανερό πως δεν το έχασαν εκείνοι αλλά αυτός που τους το έδωσε.

Και για να καταλάβεις καλύτερα τα λεγόμενα, συλλογίσου πως στον κόσμο τούτο εκείνος που είναι άπορος και φτωχός και θέλει να πάρει ελεημοσύνη από κάποιο πλούσιο, πηγαίνει και του λέει «ελέησον με», δηλαδή «λυπήσου με για τη φτώχεια μου και δος μου τα αναγκαία».

Και πάλι, εκείνος που έχει χρέος και θέλει να του το χαρίσει ο δανειστής του, πηγαίνει και του λέει «ελέησόν με», δηλαδή «λυπήσου με για την ανέχειά μου και χάρισέ μου αυτό που σου χρωστώ».

Όμοια και ο φταίχτης, θέλοντας να τον συγχωρήσει εκείνος στον οποίο έφταιξε, πηγαίνει και του λέει «ελέησόν με», δηλαδή «συγχώρεσέ με για ό,τι σου έκανα».

Από την άλλη μεριά, ο αμαρτωλός φωνάζει στο Θεό το «Κύριε ελέησον» και δεν ξέρει μήτε τι λέει, μήτε γιατί το λέει, αλλά μήτε τι είναι το έλεος του Θεού που τον παρακαλεί να του το δώσει, μήτε σε τι τον συμφέρει το έλεος που ζητά, και μόνο από συνήθεια φωνάζει «Κύριε ελέησον», χωρίς να ξέρει τίποτε.

Πως λοιπόν να του δώσει ο Θεός το έλεός Του, αφού αυτός, καθώς δεν το ξέρει, το καταφρονεί και πάλι το χάνει σύντομα και αμαρτάνει περισσότερο;

Το έλεος του Θεού δεν είναι άλλο, παρά η χάρη του Παναγίου Πνεύματος, την οποία πρέπει να ζητούμε από το Θεό εμείς οι αμαρτωλοί και να φωνάζομε ακατάπαυστα το «Κύριε ελέησον», δηλαδή «λυπήσου με, Κύριε μου, τον αμαρτωλό, στην ελεεινή κατάσταση που βρίσκομαι, και δέξου με πάλι στη χάρη Σου· δος μου πνεύμα δυνάμεως, για να με δυναμώσει ν’ αντισταθώ στους πειρασμούς του διαβόλου και στην κακή συνήθεια της αμαρτίας· δος μου πνεύμα σωφρονισμού, για να σωφρονιστώ, να έρθω σε αίσθηση του εαυτού μου και να διορθωθώ· δος μου πνεύμα φόβου, για να σε φοβούμαι και να φυλάγω τις εντολές Σου· δος μου πνεύμα αγάπης για να σε αγαπώ και να μην απομακρύνομαι πλέον από κοντά Σου· δος μου πνεύμα ειρήνης, για να φυλάγει την ψυχή μου ειρηνική και να συγκεντρώνω όλους μου τους λογισμούς και να είμαι ήσυχος και ατάραχος δος μου πνεύμα καθαρότητας, για να με φυλάγει καθαρό από κάθε μολυσμό δος μου πνεύμα πραότητας, για να είμαι ήμερος στους αδελφούς μου Χριστιανούς και να απέχω από το θυμό δος μου πνεύμα ταπεινοφροσύνης, για να μη φαντάζομαι τα υψηλά και υπερηφανεύομαι».

Εκείνος λοιπόν που γνωρίζει την ανάγκη που έχει από όλα αυτά και τα ζητά από τον πολυέλεο Θεό, φωνάζοντας το «Κύριε ελέησον», αυτός βεβαιότατα θα λάβει εκείνο που ζητά και θα επιτύχει το έλεος και τη θεία χάρη του Κυρίου.

Όποιος όμως δεν ξέρει τίποτε από αυτά που είπαμε, αλλά από συνήθεια μόνο φωνάζει το «Κύριε ελέησον», αυτός δεν είναι δυνατό να λάβει ποτέ το έλεος του Θεού· γιατί και πρωτύτερα έλαβε πολλές χάριτες από το Θεό μα δεν τις αναγνώρισε, μήτε ευχαρίστησε το Θεό που του τις έδωσε.

Αυτός έλαβε το έλεος του Θεού όταν πλάστηκε κι έγινε άνθρωπος· έλαβε το έλεος του Θεού όταν αναπλάστηκε με το άγιο βάπτισμα κι έγινε ορθόδοξος Χριστιανός· έλαβε το έλεος του Θεού όταν γλύτωσε από τόσους κινδύνους ψυχικούς και σωματικούς που δοκίμασε στη ζωή του· έλαβε το έλεος του Θεού τόσες φορές που αξιώθηκε να κοινωνήσει τα άχραντα μυστήρια· έλαβε το έλεος του Θεού όσες φορές αμάρτησε στο Θεό και τον πίκρανε με τις αμαρτίες του και δεν εξολοθρεύτηκε, μήτε τιμωρήθηκε παιδαγωγικά όπως του έπρεπε· έλαβε το έλεος του Θεού όταν με διάφορους τρόπους ευεργετήθηκε από το Θεό και δεν το αναγνώρισε, αλλά όλα τα λησμόνησε και δε φρόντισε καθόλου για τη σωτηρία του.

Αυτός λοιπόν ο Χριστιανός πως να λάβει το έλεος του Θεού χωρίς να το αισθάνεται και χωρίς να γνωρίζει πως δέχεται τέτοια χάρη από το Θεό, καθώς είπαμε, μήτε να ξέρει τι λέει, αλλά να φωνάζει μόνο το «Κύριε ελέησον» χωρίς κανένα στόχο και σκοπό, εκτός από μόνη τη συνήθεια;

Πηγή: (Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, μεταφρ. Αντώνιος Γαλίτης, εκδ. Το περιβόλι της Παναγίας, 1986, ε΄τόμος, σελ. 289-292), Δάκρυα Μετανοίας, http://www.agiotopia.gr
Read more »

Χριστούγεννα στο Βυζάντιο

 

του Φαίδωνος Κουκουλέ

Η εορτή της του Χριστού γεννήσεως, τα γενέθλια του Ιησού,γιορτή που ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος την ονομάζει << την σεμνότερη και μητέρα όλων των γιορτών>>, δεν είναι ίσως σε πολλούς γνωστό, ότι, ως αυτοτελής γιορτή, δεν γιορταζόταν κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Τότε κατά την 5η Ιανουαρίου, από το τέλος της τρίτης εκατονταετηρίδας, γιορτάζονταν τα Επιφάνεια και μαζί με αυτήν γιορτάζονταν και η γέννηση του Χριστού.

Ως ιδιαίτερη μέρα γιορτής των Χριστουγέννων ορίστηκε κατά τον 4ο αιώνα στη Δύση η 25η Δεκεμβρίου, μετά από πολλές συζητήσεις και διχογνωμίες, αφού πουθενά στην Παλαιά ή στην Καινή Διαθήκη δεν αναφέρεται ποιον μήνα και ποιαν μέρα γεννήθηκε ο Κύριος. Ορίστηκε λοιπόν η γιορτή των Χριστουγέννων από την Εκκλησία, που επιθυμούσε να αντικαταστήσει με χριστιανική γιορτή την ειδωλολατρική γιορτή του αήττητου Ήλιου, που γιορτάζονταν την ημέρα εκείνη.

Στην Ανατολή η εορτή των Χριστουγέννων εισήχθη κατά το τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνος, όπως βεβαιώνει ο ιερός Χρυσόστομος σε ομιλία του στην Αντιόχεια το 386. Είναι σίγουρο ότι μεταξύ των ακροατών και του ιεράρχου, υπήρχαν και αυτοί που αντιδρούσαν στην καθιέρωση της γιορτής τη συγκεκριμένη ημερομηνία. Όταν μάλιστα το 378 γιορτάστηκαν για πρώτη φορά τα Χριστούγεννα στη Βασιλεύουσα, υπάρχουν μαρτυρίες ότι υπήρχαν και πάλι αντιδράσεις.

Όπως κι αν έχει, από την στιγμή που εισήχθηκε η γιορτή, επικράτησε χάρη στις ενέργειες σπουδαίων Ιεραρχών, και κυρίως του Χρυσόστομου, αλλά και του Γρηγορίου του Θεολόγου, του οποίου ο πρώτος στην Πόλη λόγος κατά την 25η Δεκεμβρίου 380 αρχιζε ως εξής: <<Χριστός γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε· Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε>>

Οι Βυζαντινοί κατά την ημέρα των Χριστουγέννων φαίνεται ότι εντός του ναού σχημάτιζαν σπήλαιο και μέσα σε αυτό εναπόθεταν στρωμνή, στην οποία τοποθετούσαν ένα παιδί, που παρίστανε τον Ιησού. Αυτό με σαφήνεια μαρτυρεί ο Θεόδωρος Βαλσαμών ερμηνεύοντας τον 83ο κανόνα της εν Τρούλλω συνόδου.

Κατά τους βυζαντινούς χρόνους υπήρχε συνήθεια για να τονωθεί η λεχώνα γυναίκα, ιδιαίτερα για το θηλασμό, να δίνουν το λεγόμενο λοχόζεμα, μια σούπα δηλαδή με σιμιγδάλι, αλλά και άλλα είδη, βούτυρο και μέλι.

Το λοχόζεμα συνήθιζαν οι βυζαντινοί πρόγονοί μας να στέλνουν σε φιλικά σπίτια την επόμενη των Χριστουγέννων, προς τιμή των λοχείων της Παναγιάς. Το έθιμο αυτό δεν ενέκρινε η Εκκλησία και το απαγόρευσε αφού η Παναγία <<ούκ έγνω λοχείαν>>. Η απαγόρευση αυτή όμως δεν εξάλειψε το έθιμο το οποίο συνεχιζόταν και στα κατοπινά χρόνια.

Κατά τις μεγάλες εορτές συνηθιζόταν να καλλωπίζονται οι οικείες, να στολίζονται οι πόρτες και τα παράθυρα και να καθαρίζονται οι δρόμοι. Αυτό γινόταν και κατά την εορτή της Γεννήσεως του Κυρίου, οπότε «…κατά διαταγήν του επάρχου της (κάθε) πόλεως, ου μόνον καθαρισμός των οδών εγένετο, αλλά και στολισμός διαφόρων κατά διαστήματα στηνομένων στύλων με δενδρολίβανα, κλάδους μύρτου και άνθη εποχής>>.

Κατά το Δωδεκαήμερο γνωρίζουμε ότι τα παιδιά γυρνούσαν τα σπιτια, από τις πρώτες πρωινές ώρες μεχρι το δειλινό και με αυλούς και με σύριγγες (μουσικό όργανο) έλεγαν τα κάλαντα.
Περί των καλανδιστών κατά τα Χριστούγεννα κατά τον ΙΒ΄ αι. μαρτυρεί και ο Ι. Τζέτζης γράφων:
«…Και όσοι κατ’ αρχίμηνον την Ιανουαρίου και τη Χριστού γεννήσει δε και Φώτων ημέρα, οπόσοι περιτρέχουσι τας θύρας προσαιτούντες μετά ωδών και επωδών και λόγους εγκωμίων…».
Από τους στίχους πληροφορούμεθα ότι εκτός από τις ευχές, τα παιδία έλεγαν και εγκώμια προς τους νοικοκυραίους ανάλογα με τα σημερινά: << πολλά ΄παμε τ΄ αφέντη μας, ας πούμε της κυράς μας>>, ζητώντας και την αμοιβή τους.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα κάλαντα τα έλεγαν όχι μόνο παιδιά αλλά και ενήλικοι συνοδεία ορχήστρας, περιφερόμενοι μέχρι τη βαθειά νύυχτα, και δεν αποχωρούσαν από το σπιτι που καλαντούσαν, αν πρώτα δεν αμείβονταν.

Και δυστυχώς δεν ήταν μόνο αυτοί που <<ενοχλούσαν>>. Επειδή κατά την ημέρα αυτή, όπως και κατά τις επόμενες του Δωδεκαήμερου, γίνονταν οι μεταμφιέσεις, μασκαρεμένοι χτυπούσαν τις πόρτες, με φωνές και αστεϊσμούς ενοχλώντας τους οικοδεσπότες.

Τις ημέρες των μεγάλων εορτών και ευχάριστων γεγονότων, υπήρχε η συνήθεια, κατόπιν αδείας του αυτοκράτορα, να γίνονται ιπποδρομικοί αγώνες για τους οποίους οι Βυζαντινοί κυριολεκτικά παθιάζονταν. Έτσι λοιπόν την ημέρα των Χριστουγέννων γίνονταν αγώνες στον Ιππόδρομο παρουσία του βασιλιά και πλήθους θεατών. Το γεγονός αυτό βέβαια δεν άρεσε στην Εκκλησία, η οποία θα προτιμούσε ο λαός να βρίσκεται στους ναούς και όχι στα στάδια. Η αντίδρασή της όμως δεν φαίνεται να είχε αποτέλεσμα, όσον αφορά την τέλεση των αγώνων.

Το γιορτινό τόνο της ημέρας φυσικά τον έδιναν τα ανάκτορα, όπου γινόταν προετοιμασία για την πομπική μετάβαση του βασιλιά, την προέλευσιν ή πρόκενσον, όπως έλεγαν, από το ιερό παλάτι ως την Αγία Σοφία.

Κατά τον Κων/νο τον Πορφυρογέννητο την ημέρα της του Χριστού γεννήσεως, ο βασιλιάς φορώντας την χλαμύδα και το στέμμα και συνοδευόμενος από πατρίκιους, συγκλητικούς και στρατηγούς, έβγαινε από τα ανάκτορα και διά μέσου της κεντρικής οδού της Βασιλεύουσας, της Μέσης Οδού, κατευθυνόταν προς την Αγία Σοφία, επευφημούμενος από το λαό που του εύχονταν <<πολλά τα έτη>> <<πολλοί υμίν οι χρόνοι>>, <<πολυχρόνιοι ποιήσαι ο Θεός την αγίαν βασιλεία σου>> και έψαλλαν σε ήχο τρίτο σχετικούς προς την ημέρα ύμνους.

Όταν ο βασιλιάς έφτανε στη Μεγάλη Εκκλησιά, στον εξωνάρθηκα ο πραιπόζιτος του έβγαζε από το κεφάλι το στέμμα, προχωρώντας στον νάρθηκα συναντούσε τον πατριάρχη και μαζί έμπαιναν στον κυρίως ναό. Έπειτα, αφού έφτανε στο ιερό και προσκυνούσε, μετέβαινε στη θέση του στο μουτατώριον, από όπου σηκωνόταν, όταν ήταν η ώρα να κοινωνήσει. Κατά την επιστροφή στα ανάκτορα, σε πέντε σημεία της Πόλης οι Πράσινοι και οι Βένετοι τον επευφημούσαν και του απηύθυναν τις ίδιες ευχές.

Ας σημειωθεί ότι κατά την μετάβασή τους στην Μεγάλη Εκκλησιά για τη γιορτή των Χριστουγέννων οι βασιλείς άκουγαν και ύμνους και ευχές και στα Λατινικά.

Την λαμπρή και ένδοξη μέρα των Χριστουγέννων οι βασιλείς έδιδαν επίσημο γεύμα στα ανάκτορα, στο οποίο ήταν καλεσμένοι άρχοντες και αντιπρόσωποι ξένοι αλλά και δώδεκα φτωχοί κατά το παράδειγμα των δώδεκα μαθητών του Κυρίου. Όταν έτρωγαν, δεν ήταν καθισμένοι αλλά ανακεκλιμένοι κατά την αρχαία συνήθεια, ευχόμενοι κατά διαστήματα μεταξύ τους αλλά και προς τον βασιλιά τις ανάλογες με την ημέρα ευχές, ενώ οι καλλίφωνοι ψάλτες της Αγίας Σοφίας και των Αγίων Αποστόλων έψαλλαν: << Η Γέννησις σου Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως>>

Την ημέρα αυτή εξαιτίας της ιερότητά της, με βασιλική διαταγή απαγορεύονταν να συλλαμβάνεται και να φυλακίζεται κάποιος που έκανε μικροπαραπτώματα, όχι όμως αν είχε υποπέσει σε σοβαρά εγκλήματα. Στο ίδιο πνεύμα, αποφυλακίζονταν, όσοι ήταν έγκλειστοι και εξέτιαν μικρές ποινές.
 
 
Read more »

Ομολογία από το «χαμένο» μυαλό του Τζ.Μπάιντεν: «Η Καμάλα Χάρις θα είναι η πρόεδρος των ΗΠΑ»

 

Ο Τζο Μπάιντεν ο οποίος είναι φανερό πως πάσχει από άνοια αναφέρθηκε χθες σε ομιλία του στην Καμάλα Χάρις ως «εκλεγμένη πρόεδρο».

Ο πραγματικός εκλεγμένος πρόεδρος έκανε δηλώσεις σχετικά με την κρίση COVID-19 στο Ντέλαγουερ όταν έκανε αυτό την παραδοχή.

«Ελπίζω ότι ο πρόεδρος θα προτρέψει ξεκάθαρα και ξεκάθαρα όλους τους Αμερικανούς να πάρουν το εμβόλιο μόλις είναι διαθέσιμο», δήλωσε ο Μπάιντεν.

«Το πήρα για να ενσταλάξει η εμπιστοσύνη του κοινού στο εμβόλιο. H εκλεγμένη πρόεδρος Χάρις έκανε το δικό της σήμερα για τον ίδιο λόγο », συνέχισε αφού η Χάρις έλαβε το εμβόλιο νωρίτερα την Τρίτη.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τζό Μπάιντεν αναφέρεται στην Καμάλα Χάρις ως πρόεδρο, δημιουργώντας σοβαρά ερωτήματα αφού είναι ευρέως γνωστό πως πιθανόν να έχει υπάρξει συνεννόηση πριν τις εκλογές ο Μπάιντεν να παραιτηθεί επικαλούμενος λόγους υγείας, για να κυβερνήσει η «άφθαρτη» Χάρις.

Μάλιστα πριν λίγες μέρες ο Τζο Μπάιντεν είχε δηλώσει πως αν διαφωνήσει κάπου με την Χάρις «θα αναπτύξει μία αρρώστια και θα παραιτηθεί».
 
 
Read more »

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2020

Τι έχουν οι άνθρωποι που είναι ιδιαίτερα επιθυμητοί

Οι άνθρωποι που νιώθουν την εκτίμηση από τον κόσμο μεταξύ των άλλων έχουν ένα καθαρό σχέδιο της ζωής τους. Σκέφτονται βαθιά για το τι θέλουν από τη ζωή και δεν ζουν τυχαία. Διατηρούν σαφή οράματα για το πού θέλουν να βρίσκονται σε δέκα χρόνια.

Είναι σαφές το τι θέλουν, ενώ όμως παραμένουν ανοιχτοί σε νέες ιδέες που μπορούν να βελτιώσουν και ίσως ακόμη και να αλλάξουν την κατεύθυνση του σχεδίου τους, αλλά ανεξάρτητα από αυτό, έχουν μία κατεύθυνση. Επειδή γνωρίζουν πού θα τους οδηγήσει το ταξίδι τους, οι άνθρωποι γύρω τους θα θέλουν να τους ακολουθήσουν.

Επίσης, είναι αληθινοί.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι πραγματικοί. Δεν κρύβονται πίσω από ένα επιφανειακό πρόσωπο. Ζουν αυθεντικά ως ποιοι είναι πραγματικά, δεν χάνουν χρόνο ή δεν κάνουν άσκοπες ενέργειες για να προσποιούνται ότι είναι κάποιοι που δεν είναι. Δεν έχουν καμία επιθυμία να δείξουν μια τέλεια εικόνα του εαυτού τους με την ελπίδα ότι κανείς δεν θα δει τις πραγματικές εσωτερικές συγκρούσεις ή ανασφάλειες. Οι ιδιαίτεροι αυτοί άνθρωποι αποδέχονται την ανθρωπιά τους, τις ανασφάλειες τους και δεν ζουν προσπαθώντας να τις καλύψουν.

Αγαπούν τους ανθρώπους.

Οι ιδιαίτερα επιθυμητοί άνθρωποι δεν βλέπουν τους άλλους ως εχθρούς, ακόμη και όταν αυτοί οι άνθρωποι είναι οι ανταγωνιστές τους. Στη νοοτροπία ενός τέτοιου αγαπητού ατόμου, ο ανταγωνισμός είναι φιλικός και εμπνευσμένος. Η σύγκρουση είναι βέβαιο ότι θα συμβεί στη ζωή και μεταξύ των ανθρώπων αυτών, αλλά μπορούν να λειτουργούν με μία αίσθηση σταθερότητας που υποστηρίζεται από μία ευγένεια στη μεγάλη πλειοψηφία των καταστάσεων υψηλού άγχους. Είναι σε θέση να το κάνουν αυτό επειδή, στο σύνολό τους, αγαπούν τους ανθρώπους και εκτιμούν τις σχέσεις. Είναι αυτό το χαρακτηριστικό που προσελκύει πιο υγιείς σχέσεις στη ζωή τους, καθιστώντας τις πολύ πιο επιτυχημένες.

Ζουν για να έχουν καλό αντίκτυπο.

Οι ιδιαίτερα αγαπητοί και επιθυμητοί άνθρωποι έχουν μια βαθιά επιθυμία να έχουν θετικό αντίκτυπο στον κόσμο γενικά. Αυτοί οι τύποι ανθρώπων δεν είναι εγωκεντρικοί, δεν σκέφτονται μόνο το «να έχουν» ή να τα «θέλουν» όλα μόνοι τους. Θέλουν να είναι μέρος της αλλαγής της ζωής των άλλων προς το καλύτερο. Πολλοί εργάζονται σε σταδιοδρομίες που υποστηρίζουν φιλανθρωπίες, όπου μπορούν να μοιραστούν τον πλούτο, τους πόρους και τις γνώσεις τους. Άλλοι γίνονται επαγγελματίες καθοδηγητές και άλλοι δρουν περισσότερα ιδιωτικά. Ανεξάρτητα από το ποια διαδρομή επιλέγεται, οι άνθρωποι αυτοί βλέπουν την ικανότητά τους να βοηθούν τους άλλους ως το μεγαλύτερο δώρο τους.

Τέλος είναι ηγέτες.

Οι άνθρωποι αυτοί επιλέγουν τη δική τους πορεία στη ζωή και την καριέρα τους. Αγνοούν τους περισπασμούς γύρω τους για γρήγορες αλλαγές ή πλούτο και δεσμεύονται για το δικό τους μοναδικό ταξίδι και όραμα. Δεν είναι ότι δεν ακούνε τις συμβουλές των άλλων, γιατί το βλέπουν αυτό χρήσιμο και εξαιρετικά πολύτιμο, αλλά στο τέλος της ημέρας ακολουθούν τις καρδιές τους, ακούνε τα ένστικτά τους, γνωρίζοντας ότι τελικά θα φτάσουν εκεί που έχουν σχεδιάσει.
 
Read more »

Να Προσευχεστε Για Τους Απιστους Συγγενεις Γιατι Οι Ψυχες Επικοινωνουν Μυστικα

 

Πονάτε και προσεύχεστε για τους συγγενείς σας που βαδίζουν στο δρόμο της απώλειας.Η θλίψη σας και η προσευχή σας γι’ αυτούς είναι ευάρεστη στο Θεό.

Αν δεν έχει σβηστεί καθετί καλό από τις ψυχές τους, αν υπάρχει ακόμα μέσα τους κάτι, που να επιτρέπει και στην προσευχή σας να καρποφορήσει και στη χάρη του Θεού να ενεργήσει, τότε θα συνέλθουν, θα μετανοήσουν, θα δουν το φως του Κυρίου και θ’ ακολουθήσουν το δρόμο Του.

Να προσεύχεστε όσο μπορείτε πιο εγκάρδια.

Η θερμή και καλοπροαίρετη προσευχή σας δεν θ’ αφήσει αδιάφορες τις ψυχές τους – γιατί οι ψυχές επικοινωνούν μυστικά – και δεν θα μείνει ατελέσφορη:

Θα σκορπίσει τους ολέθριους λογισμούς τους και θα τις οδηγήσει στη θεογνωσία.
 
 
Read more »

Άξονας Τουρκίας-Πακιστάν-Κίνας: Ενώνονται οικονομικά και στρατιωτικά οι τρεις χώρες


Σιδηροδρομική διασύνδεση Τουρκίας-Ιράν-Πακιστάν-Κίνας δημιουργεί ένα αμυντικό άξονα που σημαδεύει ξεκάθαρα την Δύση

Την ενεργοποίηση του σχεδίου σιδηροδρομικής σύνδεσης Τουρκίας, Ιράν και Πακιστάν, η οποία συνιστά σαφώς μέρος του τεράστιου κινεζικού σχεδίου του ''Δρόμου του Μεταξιού'', δημιουργεί αυτόματα έναν οικονομικό, εμπορικό και αμυντικό άξονα των χωρών αυτών που στρέφεται κατά της δύσης προκαλώντας αναταράξεις στην ΕΕ.

Το παρωχημένο παλαιό σιδηροδρομικό δίκτυο του Πακιστάν, μεγάλο μέρος του οποίου χρονολογείται από τη βρετανική αποικιακή εποχή, είναι ένα από τα εμπόδια του έργου για την σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Ασίας, με μια νέα σύνδεση που δημιουργεί σαφώς νέες συνθήκες ανάμεσα σε Τεχεράνη, Ισλαμαμπάντ και Άγκυρα με πληθώρα έργων και γεωπολιτικών σχεδίων.

Οι κυβερνήσεις της Τουρκίας, του Ιράν και του Πακιστάν θα αναβιώσουν μια διεθνή σιδηροδρομική γραμμή που θα συνδέει την Κωνσταντινούπολη, την Τεχεράνη και το Ισλαμαμπάντ το 2021, με κινεζικά όμως κεφάλαια.

Ο διεθνής σιδηρόδρομος θα ενισχύσει τη συνδεσιμότητα με την κινεζική πρωτοβουλία “Δρόμος του Μεταξιού”, παρέχοντας σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ της Κίνας και της Τουρκία, αλλάζοντας έτσι πλήρως όλα τα δεδομένα για την γεωπολιτική κατεύθυνση των Τούρκων που στρέφονται πλέον προς τον κινεζικό γίγαντα αγνοώντας πλήρως την δύση.

Οι ρίζες αυτού του μεγάλου έργου βρίσκονται στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας. Η ECO είναι ένας 10μελής πολιτικός και οικονομικός διακυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1985 από το Ιράν, το Πακιστάν και την Τουρκία.

Η τεράστια σιδηροδρομική διαδρομή θα εκτείνεται σε 6.540 χλμ, περισσότερο από το ένα έκτο της παγκόσμιας περιφέρειας.

Περίπου 1.950 χλμ. διαδρομής βρίσκονται εντός τουρκικού εδάφους, 2.600 χλμ στο Ιράν και άλλα 1.990 χλμ στο Πακιστάν.

Το ταξίδι από την Κωνσταντινούπολη στο Ισλαμαμπάντ θα διαρκεί δέκα ημέρες, πολύ πιο σύντομο από τις σημερινές 21 ημέρες δια θαλάσσης μεταξύ Τουρκίας και Πακιστάν.

Μιλώντας με την προϋπόθεση της αυστηρής ανωνυμίας, ένας Πακιστανός κυβερνητικός αξιωματούχος δήλωσε ότι το επόμενο σχέδιο αφορά την σιδηροδρομική διασύνδεση με την ονομασία ITI, η οποία αφορά την αυτόνομη περιοχή Xinjiang Uyghur (Ουιγούροι) της Κίνας η οποία θα συνδεθεί με το πακιστανικό έδαφος μέσω της πακιστανικής σιδηροδρομικής γραμμής ML-1.

Το σχέδιο ML-1 θα είναι αξίας 6,8 δισεκατομμυρίων δολαρίων και αποτελεί τη μεγαλύτερη συνιστώσα στον Οικονομικό Διάδρομο Κίνας-Πακιστάν.

Ο Lukasz Przybyszewski, αναλυτής σε θέματα Δυτικής Ασίας για το Κέντρο Ερευνών στην Ακαδημία στρατιωτικών σπουδών της Βαρσοβίας, εκτιμά ότι το Πεκίνο θεωρεί τις υποδομές μεταφορών του Ιράν ως κομμάτι του κινεζικού δρόμου του μεταξιού.

"Σε περιόδους κρίσης και πολέμου, τέτοιες εναλλακτικές οδικές εμπορικές συναλλαγές είναι πολύτιμες και κερδοφόρες", δήλωσε ο Przybyszewski.

Ο ίδιος τόνισε ότι το Πεκίνο εκτιμά ότι αυτές οι χώρες θα είναι ενεργοί εταίροι του που θα δεχθούν την συνεχόμενη ροή των κινεζικών επενδύσεων.

Για να επενδύσουν όμως οι Κινέζοι τα δις τους θα πρέπει να είναι σίγουροι ότι Τούρκοι, Ιρανοί και Πακιστανοί, θα ανήκουν στην δική τους σφαίρα επιρροής, αυτό τουλάχιστον ισχύει εδώ και χιλιάδες χρόνια.

Η επόμενη εναλλακτική διαδρομή για τους Κινέζους είναι δια μέσω Τουρκίας, Γεωργίας, και Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν διασχίζοντας την Κασπία Θάλασσα.

Η πόλη Xi'an της επαρχίας Shaanxi βορειοανατολικά του Xinjiang είναι το ανατολικότερο άκρο του αρχαίου δρόμου του μεταξιού που συνέδεε την αρχαία Κίνα με τη Μεσόγειο.

Αυτή η διαδρομή ακολουθεί τον διάδρομο Trans Caspian μέσω του σιδηροδρόμου Μπακού-Τιφλίδα-Καρς.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η Κίνα μπορεί να αναπτύξει και τις δύο διαδρομές. Όλα τα σχέδια του Πεκίνου σχετικά με τα πλεονεκτήματα των διαδρομών καταλήγουν όμως στην Κωνσταντινούπολη και αυτό ας το κρατήσουμε για την σπουδαιότητα της πόλης για το Πεκίνο και την δύση βέβαια.

Η Τουρκία θα γίνει ο βασικός κόμβος μεταφορών της Ευρασίας, και για το σκοπό αυτό έχει νόημα για την Τουρκία να αναπτύξει πολλαπλές σιδηροδρομικές συνδέσεις με τη Νότια Ασία και την Κίνα.

"Η Άγκυρα γεμίζει το κενό ως περιφερειακός παίκτης αφού η αμερικανική κυβέρνηση παρέδωσε αυτόν τον γεωπολιτικό χώρο στην περιοχή υπό την κυβέρνηση Τραμπ", είπε ο Lukasz Przybyszewski.

Οι ειδικοί πιστεύουν επίσης ότι η διασύνδεση με Τουρκία, Πακιστάν, και Κίνα θα βοηθήσει το Ιράν να γλιτώσει από τις κυρώσεις των ΗΠΑ.

"Για την Τεχεράνη, αυτή είναι μια ελκυστική εναλλακτική οδός εμπορίου, επειδή οι χώρες του ECO ανταλλάσσουν τα νομίσματα τους", δήλωσε ο Przybyszewski.

Οι επτά χώρες μέλη που προσχώρησαν στην ECO το 1992 είναι το Αζερμπαϊτζάν, το Αφγανιστάν, το Καζακστάν, το Κιργιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Τατζικιστάν και το Τουρκμενιστάν.

Για αυτό λοιπόν και οι Τούρκοι ενεπλάκησαν πρώτα στο Ναγκόρνο και τώρα στο Κασμίρ, αφού όπως όλα δείχνουν ενεργούν ως προπομποί των Κινέζων, οι οποίοι τους χρηματοδοτούν όλο αυτό το “δύσκολο” διάστημα που δέχονται την οικονομική επίθεση της δύσης.

Το ερώτημα εδώ είναι ένα, θα επιτρέψουν οι ΗΠΑ να καταστεί η Τουρκία η κύρια “γέφυρα” των Κινέζων στην Ευρώπη, η θα δράσουν πιο δυναμικά;

Η εκτίμηση είναι ότι η δύση στο σύνολο της θα δράσει άμεσα αλλιώς θα γίνει μελλοντική “αποικία” των Κινέζων που θέλουν να γίνουν κοσμοκράτορες.


Πηγή: https://www.pentapostagma.gr

Read more »

Πατριαρχείο Μόσχας: «Οι ΗΠΑ θέλουν τη διάλυση της παγκόσμιας Ορθοδοξίας - Ελέγχουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο»

 

Ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας επικεφαλής του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή πως οι ΗΠΑ εκτελούν σχέδιο διαμελισμού και τελικώς διάλυσης της παγκόσμιας Ορθοδοξίας στο οποίο συμμετέχει το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τ.Πάιατ.

«Σε αυτό το σχέδιο άμεση και κορυφαία συμμετοχή» είχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος, κατά τον Ρώσο ιεράρχη, «στηρίχθηκε και εξακολουθεί να στηρίζεται στις δομές της αμερικανικής κρατικής εξουσίας».

Σύμφωνα με τον μητροπολίτη Ιλαρίων κομβικό ρόλο στο σχέδιο έχουν «πρέσβεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ειδικότερα στην Ελλάδα και την Ουκρανία, καθώς και ο ειδικός εκπρόσωπος των ΗΠΑ επί θεμάτων θρησκευτικής ελευθερίας Σαμ Μπράουνμπακ. Αυτά επίσης ανέφεραν στις επίσημες τοποθετήσεις τους και πρόσωπα, όπως ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο».

Κατά τον Ρώσο μητροπολίτη, όποιος πιστεύει ότι το «Ουκρανικό αυτοκέφαλο» είναι αμιγώς εκκλησιαστικό ζήτημα, τότε «εθελοτυφλεί ενώπιον μιας ολοφάνερης πραγματικότητας».

Βραχυπρόθεσμα, εκτιμά ο μητροπολίτης Ιλαρίων, «αυτό το σχέδιο μπορεί να σημειώσει ορισμένες τακτικές επιτυχίες, λ.χ. την αναγνώριση των Ουκρανών σχισματικών από μία ή άλλη τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία ή τον Προκαθήμενό της.

Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, σκοπός του σχεδίου είναι η διάλυση της Ορθοδοξίας», ο οποίος συμπλήρωσε ότι κάθε λεγόμενη τέτοιου είδους «νίκη», θα αποδειχθεί στο τέλος Πύρρειος, «ενώ οι πικρές συνέπειες του εξελισσόμενου τώρα σχίσματος, επί πολλά ακόμη χρόνια ή ενδεχομένως και δεκαετίες θα επηρεάζουν τη ζωή όλης της Ορθόδοξης Εκκλησίας».

Την ίδια στιγμή ο Ρώσος μητροπολίτης εξέφρασε την ελπίδα ότι αυτό το σχίσμα εντός της παγκόσμιας Ορθοδοξίας δεν θα διαρκέσει πολύ: «Προκειμένου να μην συμβεί αυτό, όλοι θα πρέπει να κοντοσταθούμε, να αναλογισθούμε πολύ καλά τι συμβαίνει και να ενεργήσουμε όχι κατά τις εντολές των υπερατλαντικών κοσμικών αξιωματούχων, αλλά όπως μας υπαγορεύει το Άγιο Πνεύμα και οι ιεροί κανόνες της Εκκλησίας μας».

Υπενθυμίζεται ότι με πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου το φθινόπωρο του 2018 συνενώθηκαν δύο έως τότε μη κανονικές εκκλησιαστικές οντότητες, οι οποίες σχημάτισαν την νεοϊδρυθείσα «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας» υπό τον νεαρό μητροπολίτη Κιέβου Επιφάνιο, την οποία, όμως, έχουν έως τώρα και με επεισοδιακό τρόπο αναγνωρίσει μόνον το Πατριαρχείο Αλεξάνδρειας και οι Εκκλησίες Ελλάδος και Κύπρου, δηλαδή μόνον 4 από τις συνολικά 14 τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες.
 
 
Read more »

Η Κίνα αξιοποιεί την πανδημία για το τέλος της Pax Americana;

 

 
Του Μιχάλη Ψύλου 

από την εφημερίδα Δημοκρατία

«Η Κίνα, σύντομα θα είναι η κορυφαία οικονομική δύναμη στον κόσμο» γράφει η βρετανική εφημερίδα Guardian. Ολα δείχνουν ότι «η κινεζική οικονομία φαίνεται να επωφελείται από την κρίση Covid-19 και ετοιμάζεται να προσπεράσει τις Ηνωμένες Πολιτείες ,πιο γρήγορα απ` ότι αναμενόταν» προσθέτει η βρετανική εφημερίδα.


Το βρετανικό Κέντρο Οικονομικής και Επιχειρηματικής Έρευνας (CEBR) εκτιμά ότι η Κίνα θα γίνει η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη στον κόσμο έως το 2028. “Η εξέλιξη αυτή που δεν αναμενόταν στις προηγούμενες εκτιμήσεις ,κατέστη δυνατή λόγω της πανδημίας και της διαχείρισης της , γεγονός που ανακάτεψε τα χαρτιά, προς όφελος της Κίνας» αναφέρει η ετήσια έρευνα του CEBR για τις προοπτικές ανάπτυξης των 193 χωρών του κόσμου. Η Κίνα αναμένεται να βιώσει ετησίως μέση οικονομική ανάπτυξη 5,7% από το 2021 έως το 2025, πριν επιβραδυνθεί στο 4,5% ετησίως, από το 2026 έως το 2030. Από την άλλη πλευρά, οι Ηνωμένες Πολιτείες αναμένεται, μετά από μια σύντομη ανάκαμψη εφέτος κατά 5%, να δουν τους ρυθμούς ανάπτυξης να μειώνονται στο 1,9% ετησίως μεταξύ 2022 και 2024, στη συνέχεια να υποχωρούν στο 1,6% ως το 2030. 

Το γεγονός αυτό θα επιτρέψει στην Κίνα να κλείσει το χάσμα γρηγορότερα από το αναμενόμενο» λέει ο Αντιπρόεδρος του CEBR Ντάγκλας Μακ Γουίλιαμς και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στη Δύση: «Και οι άλλες ασιατικές οικονομίες ανεβαίνουν επίσης στην κορυφή της κατάταξης. Ένα από τα μαθήματα για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στη Δύση, οι χώρες των οποίων είχαν σχετικά κακή απόδοση κατά τη διάρκεια της πανδημίας, είναι ότι πρέπει να δώσουν πολύ περισσότερη προσοχή σε ό, τι συμβαίνει στην Ασία και όχι απλώς να παρακολουθούν ο ένας τον άλλον». Τη στιγμή μάλιστα που η πανδημία θα σηματοδοτήσει εφέτος -σύμφωνα με το ΔΝΤ- μείωση του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά 4,4%, που αντιστοιχεί στη μεγαλύτερη πτώση που σημειώθηκε σε ένα χρόνο μετά τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο, η Κίνα θα είναι η πρώτη μεγάλη οικονομία που θα επιστρέψει στην ανάπτυξη το 2020, με το ΑΕΠ να αυξάνεται κατά 1,9%. Θα μπορέσει η Κίνα να αναλάβει το ρόλο της «ατμομηχανής» του αιώνα; Παρά την πανδημία, κατάφερε πάντως να αυξήσει το μερίδιό της στο παγκόσμιο εμπόριο με μια άνευ προηγουμένου ταχύτητα. Σύμφωνα με την ασφαλιστική εταιρεία Euler Hermes ,σχεδόν το 25% των συνολικών εξαγωγών στον κόσμο προέρχονται τώρα από την Κίνα ,έναντι περίπου 20% πριν από την πανδημία.


Μια ματιά στην πρώτη 20ετία του 21ου αιώνα ρίχνει επίσης άπλετο φως στις εξελίξεις αυτές: Το ποσοστό της Κίνας στο παγκόσμιο ΑΕΠ ήταν μόλις 3,6% το 2000 και αυξήθηκε σε 17,8% το 2019. Μέχρι το 2023, η Κίνα αναμένεται να μετακινηθεί στην κατηγορία χωρών με υψηλό εισόδημα, ξεπερνώντας το όριο των 12.536 δολαρίων κατά κεφαλήν, που ορίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα . Αν και αυτή η κατάταξη δεν αντικατοπτρίζει το πραγματικό βιοτικό επίπεδο των κατοίκων, το οποίο θα παραμείνει, στην Κίνα, πολύ χαμηλότερο από αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών και των χωρών της Δυτικής Ευρώπης, το συμπέρασμα παραμένει σαφές: «Η Κίνα εξέρχεται από την πανδημία σε πολύ καλύτερη θέση από τον Δυτικό κόσμο» γράφει η γερμανική Die Welt και προσθέτει: «Η εξέλιξη αυτή τροφοδοτεί μια από τις μεγάλες συζητήσεις του 21ου αιώνα: Θα είναι η πανδημία το τέλος της Pax Americana;»

Ο Φράνσις Φουκουγιάμα, που μετά την κατάρρευση της πρώην Σοβιετικής Ενωσης είχε προβλέψει εσφαλμένα το τέλος της ιστορίας, λέει τώρα ότι «ξεκινά ένας μακρύς αγώνας με την Κίνα, αλλά δεν είναι απαραίτητο να τον χάσει η Αμερική» .Σε συνέντευξή του στη γαλλική Le Figaro, ο διάσημος Αμερικανός διανοούμενος απορρίπτει πάντως απόψεις που κυκλοφορούν στη Δυση ότι η Κίνα τα κατάφερε καλύτερα στην πανδημία επειδή έχει αυταρχικό καθεστώς και μπόρεσε να επιβάλει έτσι πιο αυστηρά μέτρα. «Ορισμένοι ισχυρίστηκαν ότι η διαχωριστική γραμμή στην μάχη κατά του Covid 19 είναι μεταξύ δημοκρατιών και αυταρχικών καθεστώτων, με τα τελευταία υποτίθεται ότι τα κατάφεραν καλύτερα.Αλλά αν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά, η αποτελεσματικότητα δεν εξαρτάται από το εάν υπάρχει δημοκρατία ή όχι, καθώς ορισμένες δημοκρατίες τα πήγαν επίσης αρκετά καλά στην αντιμετώπιση της πανδημίας, όπως η Νότια Κορέα, η Ιαπωνία και η Ταϊβάν».

Η αντίδραση του Τζο Μπάιντεν

Το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσει έναντι της Κίνας ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζο Μπάιντεν . Θα ακολουθήσει την πολιτική ολομέτωπης ρήξης και ενός νέου Ψυχρού Εμπορικού Πολέμου ,που χάραξε ο προκάτοχός του Ντόναλντ Τραμπ, προκαλώντας ακόμη και περιφερειακές γεωπολιτικές συγκρούσεις; Η θα επιλέξει μια ειρηνική και αμοιβαία επωφελή συνύπαρξη; Οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι η στρατηγική της κυβέρνησης Μπάιντεν έναντι του Πεκίνου θα είναι μια αλλαγή στο στυλ αλλά όχι ουσία από την προεδρία του Τραμπ. «Ο νέος πρόεδρος Τζο Μπάιντεν θα θεωρήσει αναμφισβήτητα την Κίνα ως μείζονα ανταγωνιστή, αλλά η προσέγγισή του για να αντιμετωπίσει το Πεκίνο αναμένεται να είναι λιγότερο φιλόδοξη και αυθαίρετη σε σχέση με τον Τραμπ» εκτιμά ο καθηγητής Οικονομικών Γιαν Λιάνγκ στο Πανεπιστήμιο Willamette του Ορεγκον. «Ο Μπάιντεν έχει υποσχεθεί να ανοικοδομήσει έναν αντι-Κινέζικο συνασπισμό των ΗΠΑ με ομοειδείς χώρες για να εξασφαλίσει παραχωρήσεις από την Κίνα, αλλά αυτό δεν θα είναι καθόλου εύκολο» εκτιμά ο καθηγητής Γιανγκ. 

Δεν είναι σαφές ότι ο Μπάιντεν θα είναι σε θέση να συγκεντρώσει επαρκή υποστήριξη ,καθώς -σε ότι αφορά το εμπόριο και την οικονομία για παράδειγμα- χώρες όπως η Αυστραλία, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα βρίσκουν την Κίνα ως έναν εξαιρετικά ευεργετικό εταίρο ,παρά τις υπάρχουσες δυσκολίες. Ηδη, το Πεκίνο προχώρησε στα μέσα Νοεμβρίου στην υπογραφή της Περιφερειακής Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης (RCEP) με 14 άλλες χώρες της Ασίας-Ειρηνικού ,γεγονός που ενίσχυσε το καθεστώς της Κίνας στα περιφερειακά εμπορικά και οικονομικά δίκτυα. Με την Ευρωπαική Ενωση επίσης, μετά από επτά χρόνια διαπραγματεύσεων, η συνολική επενδυτική συμφωνία Κίνας-ΕΕ ,έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο.

Ενας νέος Ψυχρός Πόλεμος;

«Πολλοί δυτικοί παρατηρητές βλέπουν έναν νέο αναπτυσσόμενο Ψυχρό Πόλεμο, με την Κίνα να λειτουργεί ως εκδοχή του Σοβιετικής Ένωσης του 21ου αιώνα» γράφει το αμερικανικό περιοδικό Foreign Affairs ,αλλά προσθέτει ότι «τέτοιες προβολές είναι υπερβολικά άκαμπτες για να περιγράψουν με χρήσιμο τρόπο την πολυπλοκότητα της ανόδου της Κίνας – είτε για να συλλάβουν τους μελλοντικούς στόχους του Πεκίνου είτε για να αναγνωρίσουν τα βασικά στοιχεία που έχουν διαμορφώσει τις φιλοδοξίες της χώρας». Το αμερικανικό περιοδικό σημειώνει ότι η Κίνα κάθισε στο περιθώριο για μεγάλο μέρος του Ψυχρού Πολέμου μετά το 1960, χωρίς να ενταχθεί ούτε στο δυτικό στρατόπεδο ούτε στο σοβιετικό. Το Πεκίνο φιλοδοξεί μάλιστα να θεωρηθεί ως ηγέτης του παγκόσμιου Νότου. Αυτός ο στόχος δεν είναι επίσης, καινούριος. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Κίνα προσπάθησε να εμφανιστεί ως υπέρμαχος του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, σε αντίθεση με μια άγρια ​​καπιταλιστική Δύση και την σκληροπυρηνική Σοβιετική Ένωση. Οι κινέζοι ηγέτες προσπαθούν να εμφανιστούν επίσης ως οι κληρονόμοι των αντι-αποικιακών αγώνων ,χωρίς φυσικά σήμερα να υποδαυλίζουν επαναστάσεις στον παγκόσμιο Νότο. 

Αντιθέτως, υποστηρίζουν ότι βοηθούν τις φτωχότερες χώρες ,δίνοντας έμφαση στην οικονομική ανάπτυξη όσο και στην αρχή της εθνικής κυριαρχίας. Αναμφίβολα, το Πεκίνο επιδιώκει την ανασύσταση της παγκόσμιας τάξης, στην οποία η Κίνα θα αναλάβει τον κυρίαρχο ρόλο στην Ασία .Στο πλαίσιο αυτό ,το Κινέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα θέλει να ενισχύσει το ενδιαφέρον του για την κινεζική κοινωνία, να ενθαρρύνει τον καταναλωτισμό στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, να επεκτείνει την παγκόσμια επιρροή του και να αναπτύξει και να εξάγει την προηγμένη τεχνολογία της Κίνας. «Οι Κινέζοι ηγέτες δεν θέλουν απλώς να εδραιώσουν την εξουσία τους στη χώρα. Οι φιλοδοξίες τους είναι παγκόσμιες» τονίζει το αμερικανικό περιοδικό και προσθέτει: «Αυτό δεν είναι εντελώς νέο: ο εθνικιστής ηγέτης Τσαγκ Κάι -σεκ και ο κομμουνιστής διάδοχός του ,Μάο Τσετουνγκ είχαν το όραμα του σημαντικού διεθνούς ρόλου για τη χώρα τους στις δεκαετίες του 1940 και του 1960, αντίστοιχα. Η Κίνα του σημερινού προέδρου Σι Τζιπινγκ ωστόσο ,έχει συνδυάσει τις διεθνείς φιλοδοξίες του Πεκίνου με οικονομική, στρατιωτική και τεχνολογική δύναμη για να επιτύχει μια πραγματικά παγκόσμια εμβέλεια: από λιμενικές εγκαταστάσεις στην Ελλάδα και ναυτική βάση στο Τζιμπουτί ,μέχρι την ανάπτυξη της τεχνολογίας 5G σε όλο τον κόσμο» .

Η παγίδα του Θουκυδίδη

«Φαντάζει αρκετά περίεργο ,αλλά η κινεζική οικονομία πιθανότατα θα καταστεί τα επόμενα χρόνια τουλάχιστον διπλάσια από την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών, ίσως και τριπλάσια» λέει ο δισεκατομμυριούχος Ιλον Μασκ ,ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Tesla και της Space X. «Η βάση του πολέμου είναι η οικονομία και αν έχεις τους μισούς πόρους από την απέναντι πλευρά και δεν είσαι καινοτόμος ,πιθανότατα θα χάσεις» προειδοποιεί ο νοτιοαφρικανός επιχειρηματίας. Και αν κάποιοι αμφισβητούν τον Μασκ ,θα πρέπει να αναρωτηθούν γιατί η σχολή Κυβερνητικής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ μελετά εξονυχιστικά το τελευταίο διάστημα στην λεγόμενη «Παγίδα του Θουκυδίδη» ,όπως την «βάφτισε» ο καθηγητής του διάσημου αυτού ιδρύματος, Γκρέιαμ Αλισον αναλύοντας την κατάσταση που εξελίσσεται όταν μια ανερχόμενη δύναμη αμφισβητεί την ηγεμονία μιας δύναμης που ήταν κυρίαρχη ως τώρα . 

Ο καθηγητής Αλισον στο βιβλίο του «Destined for War. Can America and China escape Thucydide’s Trap», εκτιμά ότι η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες προχωρούν προς μια βίαιη σύγκρουση, όπως είχε συμβεί στον Πελοποννησιακό πόλεμο μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, ο πόλεμος αυτός που κράτησε 27 χρόνια και ουσιαστικά κατέστρεψε και τις δύο πόλεις ,ήταν αναπόφευκτος: «Ήταν η ολοένα αυξανόμενη δύναμη της Αθήνας που προκάλεσε φόβο στους συμμάχους της Σπάρτης και κατέστησε τη σύρραξη ανάμεσα στις δύο πόλεις αναπότρεπτη», αναφέρει ο Θουκυδίδης ως τη βασική αιτία που οδήγησε στον Πελοποννησιακό πόλεμο.

Φυσικά , οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις παραμένουν παντοδύναμες και αυτό είναι που ξεχωρίζει σε επίπεδο ισχύος. Αλλά και η Κίνα αυξάνει συνεχώς το πυρηνικό της οπλοστάσιο καθιστώντας το ενδεχόμενο μιας αναμέτρησης όχι απλά ολέθριο για όλη την ανθρωπότητα, αλλά και αμφίρροπο. “Το μεγαλύτερο εμπόδιο που θα αντιμετωπίσει η Κίνα πάντως ,δεν είναι η εχθρότητα των Ηνωμένων Πολιτειών ή άλλων αντιπάλων, αλλά ο εντεινόμενος αυταρχισμός στο εσωτερικό της χώρας” υποστηρίζει το Foreign Affairs. “Πρέπει όμως να ζήσουμε με μια Κίνα που υπάρχει – και όχι με μια Κίνα που ευχόμαστε να υπάρχει», λέει ο βετεράνος διπλωμάτης και καθηγητής Φιλοσοφίας ,Κισόρε Μαχμπουμπάνι ,από τη Σιγκαπούρη, ο οποίος μιλάει εδώ και χρόνια για τον «Ασιατικό αιώνα» . Ο καθηγητής Μαχμπουμπάνι χαρακτηρίζει «αλαζονική» την προσπάθεια της Δύσης να θέλει να διαμορφώσει την Κίνα σύμφωνα με τις δυτικές αξίες και διερωτάται: «Γιατί μια χώρα όπως οι ΗΠΑ με λιγότερα από 250 χρόνια ιστορίας και το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Κίνας ,να πιστεύει ότι μπορεί να αλλάξει την Κίνα – και όχι το αντίστροφο;»

 

Πηγή:  https://www.triklopodia.gr

Read more »

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2020

Τυχαίο;;; Στην Σιγκαπούρη η αρχή, εκεί που θα ξεκινήσει η μεγάλη επανεκκίνηση του πλανήτη

 

Από την θεωρία συνωμοσίας, στο γεγονός συνωμοσίας…

Οι Αερογραμμές της Σιγκαπούρης (Singapore Airlines – SIA), όπως έγινε γνωστό την περασμένη εβδομάδα, θα είναι οι πρώτες αερογραμμές που θα συστήσουν το ψηφιακό υγειονομικό πιστοποιητικό, προκειμένου να πιστοποιείται το ιατρικό ιστορικό του κάθε επιβάτη και η κατάσταση εμβολιασμού, στην οποία βρίσκεται.

Συγκεκριμένα, από τις 23.12 η SIA ξεκίνησε να δοκιμάζει την διαδικασία του ψηφιακού αυτού πιστοποιητικού Υγείας σε επιβάτες που πετούν στην Σιγκαπούρη από την Τζακάρτα της Ινδονησίας και την Κουάλα Λουμπούρ.

Η εταιρεία εξηγεί πως οι επιβάτες θα κάνουν το τεστ COVID 19 σε τοπικές κλινικές στην Τζακάρτα και την Κουάλα Κουμπούρ και εν συνεχεία θα εφοδιαστούν με ψηφιακά ή χάρτινα πιστοποιητικά Υγείας με ένα κωδικό QR. Τα εν λόγω διαβατήρια θα ελέγχονται από την Ασφάλεια του αεροδρομίου και τις Αρχές Μετανάστευσης της Σιγκαπούρης.

«Αυτός είναι ένας ταχύτερος και ασφαλέστερος τρόπος για την επικύρωση των πιστοποιητικών υγείας ενός επιβάτη από τα υπάρχοντα πρωτόκολλα, επιταχύνοντας τόσο την διαδικασία check-in στο αεροδρόμιο όσο και την διαδικασία εισόδου ως μετανάστη στην Σιγκαπούρη. Θα διευκολύνει τους πελάτες της SIA να ελέγχουν τις πληροφορίες τους, να μειώνουν την τριβή κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα μια πιο απρόσκοπτη εμπειρία με την βοήθεια ψηφιακών τεχνολογιών στην νέα κανονικότητα», δήλωσε η αεροπορική εταιρεία.

Μία ΝΕΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ λοιπόν, η οποία ξεκινά –ΟΛΩΣ ΤΥΧΑΙΩΣ- στην Σιγκαπούρη, εκεί δηλαδή όπου μεταξύ 25 και 28 Μαΐου του 2021, θα συνεδριάσει το μεγάλο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ξεκινώντας και επίσημα την μεγάλη επανεκκίνηση του πλανήτη, παρουσία όλων των μεγάλων οικονομικών και πολιτικών παραγόντων.

 

Πηγή:  https://www.el.gr

Read more »

Ιστορίες Κρυπτοχριστιανών: τα Χριστούγεννα στην Τραπεζούντα


  Κρυπτοχριστιανοί | Lelevose.GR


Δεν ήταν ούτε τριάντα χρόνων η Δέσποινα όταν έχασε τον Σάββα, τον άνδρα της, και έμεινε χήρα με το τρίχρονο παιδάκι της, τον Νίκο. Ο μακαρίτης ήταν καλός άνθρωπος και χρυσός νοικοκύρης.

Με τις δυο λίρες – 216 γρόσια – μισθό που έπαιρνε, ζούσε την γυναίκα και το παιδάκι του, χωρίς να τους στερήσει τίποτε. Οικονόμος ο ίδιος, καλή οικοκυρούλα η γυναίκα του, τα βόλευαν μια χαρά, σε βαθμό που η γειτονιά τους έπαιρνε και για πλούσιους.


Είχαν έξι χρόνια παντρεμένοι. Την βραδιά που θα γιόρταζαν την επέτειο των γάμων τους, έφεραν τον Σάββα νεκρό στο σπίτι του. Τη στιγμή που πλήρωνε τον μανάβη τα φρούτα που αγόρασε, γονάτισε ξαφνικά και ξεψύχησε πάνω στο δρόμο.

Τρέξαν οι καλοί άνθρωποι και φέραν γιατρό. Μα ήταν περιττό. Είχε πάθει συγκοπή. Ο γιατρός δεν είχε να κάμει τίποτε. Την άλλη μέρα τον θάψανε στην Ελεούσα.

Με τα διακόσια δεκαέξι γρόσια που έπαιρνε το μήνα ο Σάββας δεν ήταν δυνατό ν’ αφήσει τίποτα κατά μέρος.

Έπειτα ήταν τόσο νέος και γερός, που δεν μπορούσε να σκεφθεί τον θάνατο. Κι όπως δεν υπήρχαν τότε οι διάφορες κοινωνικές ασφαλίσεις κι όλα τα μικρά αποκούμπια που βρίσκει σήμερα κουτσά – στραβά η φτωχή οικογένεια που χάνει τον δουλευτή προστάτη της, η χήρα και τ’ ορφανό μείνανε έτσι αναπάντεχα από τη μια μέρα στην άλλη, χωρίς κανένα πόρο ζωής.

Όταν τέλειωσαν όλες οι θλιβερές διατυπώσεις της κηδείας, και την νύχτα της ίδιας ημέρας, έφυγε από το χαροκτυπημένο σπίτι και η τελευταία πονόψυχη γειτόνισσα, η Δέσποινα έμεινε μόνη, κοντά στο παιδάκι της, που είχε αποκοιμηθεί νωρίτερα, για να σκεφθεί πάνω σ’ όλη την τραγωδία που άρχιζε για κείνη και για το μικρό της.

Και πράγματι ήταν τραγική η θέση της κακομοίρας.

Δεν είχε κανένα συγγενή, ούτε δικό της ούτε απ’ την πλευρά του μακαρίτου, στην Τραπεζούντα όπου ζούσαν. Ορφανοί και οι δυο τους, άφησαν κι ο ένας κι η άλλη το χωριό τους, κάπου εκεί στην περιφέρεια της Αργυρουπόλεως, όταν ήταν παιδιά. Με τα χρόνια τούς ξέχασαν και οι λίγοι μακρινοί συγγενείς τους, όπως δεν τους θυμούνταν κι αυτοί.

Η μοίρα το θέλησε να γνωρισθούν μέσ’ στη μεγάλη πολιτεία. Αγαπήθηκαν και πάρθηκαν.

Τ’ αφεντικό του μακαρίτου, από ευσπλαγχνία, είχε αναλάβει όλα τα έξοδα της φτωχικής κηδείας και η γυναίκα του, σαν επέστρεψαν απ’ το νεκροταφείο, ξεμονάχιασε τη Δέσποινα και της έδωσε τριακόσια γρόσια.

– Αυτά, της είπε, είναι απ’ τους μισθούς του σχωρεμένου. Σου τα στέλνει ο άντρας μου.

Στην πραγματικότητα ήταν ελεημοσύνη, γιατί ο μισθός εκείνου του μηνός ήταν πληρωμένος.

Η χήρα δεν βγήκε απ’ το σπίτι της, σύμφωνα με το συνήθειο του τόπου, ως την ημέρα του μνημόσυνου. Σαράντα μέρες!

Όλο αυτό τον καιρό την βασάνιζε η μοναδική σκέψη πώς να ζήσει το παιδάκι της, πώς να το μεγαλώσει και πώς να το μορφώσει, όπως το ήθελε και το ονειρεύονταν ο μπαμπάς του μα κι η ίδια.

Μπορούσε βέβαια να ξενοδουλέψει, μα σε ποιόν ν’ αφήσει το μωρό;

Ευτυχώς ήξερε «κέντημα», ήξερε και να πλέκει, ακόμη και να ράβει. Είχε και τη ραπτομηχανή της. Πήρε την απόφαση. Θα δούλευε σπίτι της, κοντά στο παιδί της.

Έτσι η χήρα η Δέσποινα, δουλεύοντας 15 και 20 ώρες το μερόνυχτο, μεγάλωσε τον Νίκο της. Ήταν η χαρά, η περηφάνια και η παρηγοριά της.

Δεν έλειψαν οι τύχες και οι ευκαιρίες. Ήταν όμορφη και προκομμένη η Δέσποινα. Της έγιναν πολλές προξενιές τα πρώτα χρόνια.

Μάλιστα ένας χηριός, που γύρισε απ’ τη Ρωσία πολύ πλούσιος, την ζήτησε επίμονα, μα η Δέσποινα δεν ήθελε να δώσει πατριό στο παιδί της, και δεν μπορούσε να δώσει και το μικρότερο κομμάτι απ’ την καρδιά και τη ζωή της σε άλλη ύπαρξη. Όλα τα είχε για το μονάκριβο της.

Πέρασαν δέκα χρόνια. Η εντατική και πολύωρη δουλειά, τ’ ατέλειωτα ξενύχτια και η έλλειψη της πιο στοιχειώδους ανάπαυσης, την γηράσανε πρόωρα τη Δέσποινα. Πολλές φορές της έφευγε η βελόνα απ’ το χέρι ή σταματούσε η ραπτομηχανή, γιατί το χέρι δεν είχε την δύναμη να γυρίζει τον μικρό γυαλιστερό της τροχό. Την βοηθούσε ο Νίκος σ’ αυτό, σαν βρισκόταν κοντά της.

Ανησυχούσε η δύστυχη η μάνα. Έβλεπε πως δεν έβγαζε πια δουλειά όπως πρώτα. Λιγόστευαν οι «πρόσοδοι», ενώ απ’ την άλλη μεριά περίσσευαν τα έξοδα, γιατί το παιδί μεγάλωνε κι εκείνη δεν ήθελε να του στερήσει τίποτε.

Και σαν να μην ήταν αρκετά όλα αυτά, άρχισαν ν’ αδυνατίζουν τα μάτια της. Κάθε μήνα και χειρότερα.

Έβαλε γυαλιά. Μα δεν την βοηθούσαν κι αυτά όσον έπρεπε στη λεπτή της δουλειά. Όταν ο Νίκος έγινε δεκαέξι χρονών και πήγαινε στην προτελευταία τάξη του Γυμνασίου, η κατάστασις έφθασε στο απροχώρητο. Η Δέσποινα δεν μπορούσε να περάσει την κλωστή στη βελόνη ούτε και με τα γυαλιά… Θέλησε να ξενοδουλέψει δούλα, πλύστρα, μα δεν την άκουγαν τα πόδια της. Την σακάτεψαν οι ρευματισμοί. Γήρασε πρόωρα.

Όταν κάποια καλή της γειτόνισσα την συμβούλεψε να βγάλει τον Νίκο απ’ το Γυμνάσιο – κι ας ήταν ο πρώτος σ’ όλα τα μαθήματα – και να τον βάλει σε δουλειά για να τα βολέψουν, η Δέσποινα – που δεν την άκουσε ποτέ κανείς να πει κακό λόγο κανενός – της μίλησε απότομα και την έδιωξε σχεδόν απ’ το σπίτι της.

Ακούς εκεί, να βγάλει τον Νίκο απ’ το σκολειό!

Δεκατρία χρόνια ύστερα απ’ τον θάνατο του αντρός της, άρχισε η Δέσποινα να ξεπουλάει τα λίγα κοσμήματα που είχε. Δαχτυλίδια, βραχιόλια, σταυρό. Ύστερα ένα δυο χαλιά. Τελευταία την ραπτομηχανή, που αν και της ήταν άχρηστη, δεν μπορούσε να την αποχωρισθεί. Δεν χωρίζεται κανείς ένα σύντροφο είκοσι χρόνων τόσο εύκολα.

Κάποτε σώθηκαν και τα χρήματα απ’ τη μηχανή. Πουλήθηκε και το «σαμοβάρι», για ν’ αγοραστεί το ύφασμα για τη μαθητική στολή του Νίκου. Πλησίαζαν τα Χριστούγεννα και το παιδί δεν είχε «στολή» σαν κι εκείνη την ομοιόμορφη που είχαν οι συμμαθητές του κι όλα γενικά τα παιδιά του Γυμνασίου. Το ύφασμα αγοράστηκε, μα έλειπαν τα ραφτικά. Αυτό το ξερε μόνον η Δέσποινα, μα δεν ήταν δυνατό να πικράνει το παιδί της αφήνοντας το δίχως νέο κουστούμι τις γιορτές.

Έπρεπε με κάθε τρόπο να βρεθούν τα χρήματα. Έπρεπε δηλαδή να πουληθεί πάλι κάτι. Μα τι, που δεν είχε απομείνει τίποτε σχεδόν στο σπίτι;

Τίποτε; Και το χρυσό ωρολόγι του μακαρίτη, με τη χρυσή καδένα;

Α!… όλα κι όλα! Το ωρολόγι δεν θα το πουλούσε ποτέ! Όταν τ’ αγόρασε ο Σάββας της είχε πεί: «Αυτό θα το χαρίσω στον γιό μας όταν θα τον αρραβωνιάσουμε!».

Πάντως έμειναν λίγες μέρες για τα Χριστούγεννα και το πράγμα δεν έπαιρνε αναβολή. Πήγε στον ράφτη. Ογδόντα γρόσια ήταν τα ραφτικά. Θα τα πλήρωνε όταν θα ‘παιρνε έτοιμο το κοστούμι. Σε τρεις μέρες έμπαινε στο σπίτι ο Νίκος χαρούμενος και περήφανος.

Έτρεξε κι αγκάλιασε τη μάνα του.

– Μητερούλα μου, έκανα πρόβα, είναι έξοχο!

Παραμονή Χριστουγέννων! Όλη η Τραπεζούντα σκεπασμένη με χιόνι, που δεν έπαψε να πέφτει πυκνό. Ο Νίκος κοιμότανε ακόμη – χόρταινε ύπνο τώρα που είχαν διακοπές, – όταν η Δέσποινα τυλιγμένη στο σάλι της βγήκε απ’ το σπίτι και τράβηξε κατά την αγορά, περνώντας απ’ τα στενοσόκακα του Αγίου Βασιλείου.

Βρήκε τον Μολλά Μουσταφά τον ωρολογά στο εργαστήρι του, ένα πραγματικό μεγάλο κιβώτιο κολλημένο στο ντουβάρι του τζαμιού που ήταν εκεί στην άκρη της αγοράς. Στην πρόσοψη του δίπλα στην πόρτα είχε ένα παράθυρο, όπου ήταν ακουμπισμένος από μέσα ο πάγκος της δουλειάς του.

Ένα τενεκεδένιο μαγκάλι ζέσταινε όπως-όπως το ιδιόρρυθμο εκείνο εργαστήρι.

– Καλώς την κυρα Δέσποινα! Τι κάνει το παλικάρι σου;

Κάθησε η Δέσποινα κοντά στο μαγκάλι και, ζεσταίνοντας τα παγωμένα χέρια της, λέγει του Τούρκου:
– Μολλά Μουσταφά, ο μακαρίτης ο άντρας μου μού λεγε πως σ’ αγαπούσε σαν πατέρα και συ τον αγαπούσες σαν παιδί σου. Έτσι κι εγώ, όπως έμεινα έρμη με τ’ ορφανό μου χωρίς κανένα συγγενή, ήρθα σε σένα για μια χάρη, που δεν μπορώ να την ζητήσω από κανένα Χριστιανό, γιατί δεν θά θελα να μάθει κανείς το μυστικό μου…

– Σ’ ακούγω, κυρά Δέσποινα, όπως θά ‘κουγα την κόρη μου λέγε…

Η Δέσποινα έβγαλε απ’ τις δίπλες του ζωναριού της τ’ ωρολόγι με τη χρυσή του καδένα και τ’ άπλωσε του γέρου:

– Είναι τ’ ωρολόγι του Σάββα. Δεν θέλω να το πουλήσω. Μα έχω ανάγκη από χρήματα. Θέλω να στ’ αφήσω ενέχυρο για μια λίρα.

Και του διηγήθηκε την ιστορία «της στολής» του Νίκου. Του είπε στο τέλος πως ήταν πρόθυμη να δώσει τον τόκο που θα ώριζε εκείνος.

Ο Μολλά Μουσταφάς την άκουσε τραβώντας το χοντρό του κομπολόι. Σηκώθηκε έπειτα, σκάλισε μέσ’ στο συρτάρι του πάγκου του και βγάζοντας δυο λίρες χρυσές, τις άπλωσε της Δέσποινας.

– Τ’ ωρολόγι αξίζει πολύ περισσότερα. Πάρε δυο λίρες, γιατί δεν θα χρειαστείς μόνο τα ραφτικά… Όσο για τον τόκο, να μη γίνεται λόγος… Μόνη σου το είπες. Τον Σάββα τον αγαπούσα σαν παιδί μου.

Πήρε τ’ ωρολόγι με την καδένα και το ‘κλεισε στο ίδιο συρτάρι απ’ όπου έβγαλε τις λίρες.

Η Δέσποινα τον ευχαρίστησε κι ετοιμάστηκε να φύγει.

– Μια στιγμή, της λέγει ο Μολλάς. Θα σου ζητήσω κι εγώ μια χάρη.

– Σ’ ακούω, Μολλά Μουσταφά.

Ο Τούρκος σηκώθηκε και στάθηκε με την πλάτη μπρος στην πόρτα, σε τρόπο που να μη μπορεί να την ανοίξει κανείς απ’ έξω.

– Άκου, κόρη μου! …Πρώτα θέλω να μ’ ορκιστείς στην ψυχή του Σάββα πως θα κρατήσεις μυστικό αυτό που θα σου πω… Μπορείς;

– Στην ψυχή του Σάββα; Ορκίζομαι, είπε κατηγορηματικά η Δέσποινα.

– Σ’ ευχαριστώ, παιδί μου. Άκουσε τώρα… Απόψε τη νύκτα… ίσως τα μεσάνυχτα θα στείλω σπίτι σου μια γυναίκα με το κοριτσάκι της…

Πρέπει να πάνε μ’ εσένα και τον Νίκο μαζί στην εκκλησία… Είναι Χριστούγεννα και πρέπει να κοινωνήσουν…

– Δεν είν’ απ’ εδώ;

– Μη μ’ αρωτάς… Άφησε να τελειώσω… Μετά την μετάληψη θα τις πάρετε μαζί στο σπίτι σου. Θα φύγουν πάλι την νύχτα… Όποιος σε ρωτήσει ποιες είναι, θα πεις πως είναι γνωστές σας από το χωριό, από κάποια άλλη πολιτεία.– Μα, αφού ορκίστηκα, γιατί δεν μου λες ποιες είναι;

Ο Μολλά Μουσταφάς δεν απήντησε αμέσως. Άνοιξε την πόρτα, έριξε μια ματιά έξω στο δρόμο. Ξανάκλεισε και ακούμπησε και πάλι με την πλάτη στην πόρτα και μίλησε:

– Κυρα Δέσποινα. Η γυναίκα που θα σου ‘ρθεί είναι η κόρη μου και το κοριτσάκι της, εγγονή μου! …Για να καταλάβεις πόσο είναι επικίνδυνο αυτό που θα γίνει, μάθε πως ο άντρας της, ο γαμπρός μου, είναι ο γιουζπασής ο Σελίμ, …Τούρκος, μουσουλμάνος. Μένουν στα Πλάτανα. Τις έφερα εδώ για μια βδομάδα στο σπίτι μου… για τα Χριστούγεννα…

– Θεέ μου…, ξέφυγε σαν κραυγή τρόμου η επίκληση αυτή απ’ το στόμα της Δέσποινας…

– Αν φοβάσαι, δεν θα σου έρθουν, λέγει με χαμηλή φωνή ο Μολλά Μουσταφάς.

– Όχι… όχι… να έρθουν… να έρθουν, φωνάζει η Δέσποινα και τα μάτια της γεμίζουν με δάκρυα.

Δακρύζει κι ο Μολλάς, και ξεκολλάει από την πόρτα, τραβά και κάθεται δίπλα στο μαγγάλι χωρίς να πει τίποτε άλλο.

Σηκώνεται η Δέσποινα. Προτού ν’ ανοίξει την πόρτα, ρωτάει με σιγανή φωνή:

– Πώς είν’ τ’ όνομα της;

– Η κόρη μου Μαρία, η κορούλα της Άννα. Εκείνες ας κοινωνήσουν. Εγώ θα κάμω Χριστούγεννα με «τ’ αντίδωρο» που θα μου φέρουν…

Δύο ώρες απ’ τα ξημερώματα τράβηξαν για την εκκλησία η Δέσποινα με την Μαρία και την οκτάχρονη Άννα. Ο Νίκος, με την καινούργια του στολή, τους συνόδευε. Ήταν ακόμη άδεια η εκκλησία. Οι γυναίκες ανέβηκαν στον «γυναικωνίτη» και έπιασαν την πιο απόμερη σκοτεινή γωνιά.

Με το τέλος της λειτουργίας κατέβηκαν, κοινωνήσανε και επέστρεψαν στο σπίτι κρύβοντας το πρόσωπο κάτω απ’ το σάλι τους, όπως έκανε όλος ο κόσμος το παγωμένο εκείνο πρωινό…

Πέρασαν δέκα χρόνια από κείνα τα Χριστούγεννα… Πέθανε σ’ αυτό το διάστημα ο Μολλά Μουσταφάς. Πέθανε κι ο Σελίμ, ο γαμπρός του. Σκοτώθηκε σε κάποια μάχη.

Είκοσι τρία χρόνια ύστερα απ’ τον θάνατο του Σάββα, η Δέσποινα έδωσε το χρυσό τ’ ωρολόγι με την καδένα του στον γιό της τον Νίκο, την ημέρα που τον στεφάνωνε με την Άννα, την εγγονή του Μολλά Μουσταφά. 
Read more »

Μητροπολίτης Ιλαρίωνας: Η «ουκρανική αυτοκεφαλία» εξαρχής απέβλεπε στον διαμελισμό της παγκόσμιας Ορθοδοξίας


Το ουκρανικό αυτοκέφαλο ήταν εξαρχής «ένα πολιτικό σχέδιο, που απέβλεπε στην αποδυνάμωση της Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, στον διαμελισμό της παγκόσμιας Ορθοδοξίας», διαπίστωσε ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων (ΤΕΕΣ) του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας σε δηλώσεις του στην εκπομπή «Εκκλησία και κόσμος».

«Σε αυτό το σχέδιο άμεση και κορυφαία συμμετοχή είχε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος, ο οποίος στηρίχθηκε και εξακολουθεί να στηρίζεται στις δομές της αμερικανικής κρατικής εξουσίας», επεσήμανε ο ιεράρχης. Υπενθύμισε ότι αυτά τα δήλωσαν δημοσίως πρέσβεις των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ειδικότερα στην Ελλάδα και την Ουκρανία, καθώς και ο ειδικός εκπρόσωπος των ΗΠΑ επί θεμάτων θρησκευτικής ελευθερίας Σαμ Μπράουνμπακ. Αυτά επίσης ανέφεραν στις επίσημες τοποθετήσεις τους και πρόσωπα, όπως ο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο.

«Γι᾽ αυτό, αν σκέπτεται κανείς ότι πρόκειται για αμιγώς εκκλησιαστικό ζήτημα, αυτό σημαίνει ότι εθελοτυφλεί ενώπιον μιας ολοφάνερης πραγματικότητας», υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΤΕΕΣ.

Κατά τη γνώμη του μητροπολίτη Ιλαρίωνα, βραχυπρόθεσμα αυτό το σχέδιο μπορεί να σημειώσει ορισμένες τακτικές επιτυχίες, λ.χ. την αναγνώριση των Ουκρανών σχισματικών από μία ή άλλη τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία ή τον Προκαθήμενό της. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα, σκοπός του σχεδίου είναι η διάλυση της Ορθοδοξίας. «Η νίκη, η οποία μπορεί τώρα να παρουσιάζεται ως τέτοια, αναπόφευκτα θα αποδειχθεί Πύρρειος», δήλωσε πεπεισμένος ο ιεράρχης, ο οποίος συνέχισε: «Ενώ οι πικρές συνέπειες του εξελισσόμενου τώρα σχίσματος, επί πολλά ακόμη χρόνια ή ενδεχομένως και δεκαετίες θα επηρεάζουν τη ζωή όλης της Ορθόδοξης Εκκλησία».

Μολαταύτα ο πρόεδρος του ΤΕΕΣ εξέφρασε την ελπίδα ότι αυτό το σχίσμα εντός της παγκόσμιας Ορθοδοξίας δεν θα διαρκέσει πολύ: «Προκειμένου να μην συμβεί αυτό, όλοι θα πρέπει να κοντοσταθούμε, να αναλογισθούμε πολύ καλά τι συμβαίνει και να ενεργήσουμε όχι κατά τις εντολές των υπερατλαντικών κοσμικών αξιωματούχων, αλλά όπως μας υπαγορεύει το Άγιο Πνεύμα και οι ιεροί κανόνες της Εκκλησίας μας».
 
Read more »

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2020

Για αυτό θα τους χαλάσει τα σχέδια! Πούτιν: «Αυτό είναι το μόνο πράγμα που δεν συγχωρώ»

 

Για αυτό καλά θα κάνουν να προσέχουν πολύ οι «σύμμαχοί» του.

Σε μία από τις σπάνιες τηλεοπτικές του συνεντεύξεις, ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, αποκάλυψε ποιο είναι το μοναδικό πράγμα για το οποίο δεν δίνει ποτέ συγχώρεση.

Ο λόγος για την προδοσία, με τον «Τσαρ Βλαντ» να επισημαίνει πως μάλλον διαλέγει να συγκεντρώσει γύρω του ανθρώπους που δεν θα ήταν ικανοί να κάνουν κάτι τέτοιο.

Επίσης για όσους τυχόν βιαστούν να ανακαλέσουν τα γεγονότα του 2015 με την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού από τους Τούρκους, ο Β.Πούτιν σημείωσε σχετικά:

«Δεν μπορώ να παραπονεθώ ότι συνάντησα μερικά σοβαρά γεγονότα που μπορούν να ονομαστούν προδοσία».
 
 

 
 
Πηγή: https://www.el.gr
Read more »

Γέροντα, πώς είναι ό Παράδεισος;

 

Πρώτος Διάλογος

- Γέροντα, πώς είναι ό Παράδεισος;

- Είναι ένα ευλογημένο μέρος, χαρούμενο, έχει ποτάμια με νερά μέσα. Τόπος απέραντος, χωρίς κόπο, χωρίς στενοχώρια. Ανάπαυση ψυχής, ελευθερία πνεύματος. Καί θα χαίρεσαι εκεί, δεν θα κλαις, δεν θα πονάς. Χαρά, αγαλλίαση, ευφροσύνη ψυχών. Εκεί μέσα μπαίνουν όσοι φύλαξαν εδώ τη ζωή τους στην καθαρότητα.

- Καί τί είναι ή Χάρις του θεού;

- Δύναμις! Απέραντος δύναμις! Είναι εδώ στη γη καί καλύπτει τον Ουρανό. Ή Χάρις του θεού μπορεί να χτίσει τη γη καί εν ριπή οφθαλμού να τήν γκρεμίσει, να χαθεί. Γιατί ή Χάρις είναι δύναμις καί αλλάζει το Σύμπαν.

- Γι' αυτό βλέπουμε τις μεγάλες καταστροφές από τη μία στιγμή στην άλλη;

- Αυτά να τά προσέχετε, γιατί, όταν ό Κύριος τραβήξει το βλέμμα Του από μία περιοχή, αλλάζει λειτουργία.

- Καί θα γίνουν καί άλλα κακά;

- Καί άλλα ακόμα.

- Γιατί, Γέροντα;

Γιατί αυτό είναι θεϊκό πράγμα. Γι αυτό πρέπει να προσέχουμε τη ζωή μας να μη πέφτουμε σε λάθη απρόσεκτα, ακανόνιστα.

_ Δηλαδή;

Να μη φεύγει ο άνθρωπος από τον εαυτό του του καί πέφτει στη σάρκα.

Μα γέροντα σάρκα είμαστε.

Σάρκα είσαι μα πρέπει αν κανονίσεις ποιος θα μπει σε αυτή τη σάρκα.

Δηλαδή για την μοιχεία και τη πορνεία μου λες;

Ναι στα παράλογα.

Εκεί έρχεται ο θυμός του θεού.

-Ακριβώς! Ακριβώς εκεί έρχεται ό θυμός του θεού.

-Αν κάποιος δεν πέφτει στα σαρκικά, αλλά τά κάνει με το μυαλό του, τί γίνεται;

- Είναι πιο ελαφρύ καί τον συγχωρεί ό θεός. Αλλά, αν μπει στο μυαλό, τότε σίγουρο είναι ότι θα κατεβεί στην καρδιά καί τότε θα κάνουμε την πράξη. Είναι πολύ δύσκολο να μή γίνει, αν κάτσει στο μυαλό. Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε τούς φεγγίτες τής ψυχής [τά μάτια], γιατί από εκεί μπαίνει ή αμαρτία.

- Γέροντα, τώρα τί συμβαίνει;

- Τώρα είναι κρίση, δεν ακούνε οι άνθρωποι. Κλίνουν περισσότερο στην κακία, είναι δύσκολο να συμμαζευτούμε πάλι, να έχουμε ένα παράθυρο, μια πόρτα στην καλοσύνη, στην Αγάπη. Βλέπεις, είναι πρόβλημα σοβαρό.

-Έρχεται κανένα μεγάλο κακό;

-Οπωσδήποτε θα φανούν καί ουαί καί αλίμονο.

- Καί σέ μάς, στην Ελλάδα;

- Ναι, στην Ελλάδα, θα ’χουμε συμφορά. Αρρώστιες. Μέσα στις πόλεις θα σαρώσουν αρρώστιες.

- Μόνο; Τίποτε άλλο;

- Προς το παρόν. Δεν θέλεις άλλο χειρότερο από αρρώστια.

- Πες μου κάτι ακόμη, σέ παρακαλώ. Αυτή ή διάθεση, να συγχωράμε τούς εχθρούς, έρχεται σιγά-σιγά, με τήν προσευχή;

- Έρχεται. Πρέπει να λες: «Αφού ό Κύριος το βάζει μέσα στην καρδιά μας καί μάς διατάσσει, πρέπει να το εφαρμόζουμε εμείς ανάλογα, δηλαδή να το θεωρούμε κτήμα τής καρδιάς μας». Ότι απρόοπτο καί να συμβεί, εσύ να μην πάρεις ποτέ απόφαση να κάνεις του άλλου κακό, ούτε κουβέντα ούτε βρισιά να μην του πεις, γιατί πέφτει «ξύλο» μετά την απόφαση αυτή καί ηρεμία δεν βρίσκεις. Καί Εκείνος τότε θα θεραπεύσει.

-Αν δεν τοΰ κάνουμε κακό, αλλά το κρατάμε μέσα μας καί ας μάς πικραίνει, δεν είναι συγχωρητικοτητα αυτό;

-Όχι, πρέπει να βγει από μέσα μας. Να πούμε: «θεέ μου, συγχώρησε εμένα πρώτα, γιατί καί εγώ έχω κάτι καί φταίω, καί συγχώρησε καί τον Αμβρόσιο, πού μου έκανε κακό. Μην τον πονέσεις καί συγχώρησε τις αμαρτίες του. Αν το πεις αυτό με τήν ψυχή σου, τότε συντελείται ένα Μυστήριο. Μυστήριο ολόκληρο! Γιατί αυτό θέλει ό θεός, να καθαρίσει ή δική σου καρδιά καί να συγχωρεθεί καί ό άλλος.

- Δηλαδή, ή συγχώρεση πρέπει να είναι από καρδιάς;

- Ακριβώς! Με επίγνωση. Αν το καταλάβεις καί το κάνεις, σώθηκες. Γιατί μπορεί να λες «εγώ δεν θέλω να του κάνω κακό», αλλά μέσα σου να μένει το μίσος καί ή κακία να λες ότι συγχωρείς, αλλά μέσα σου να τον μισείς τον άλλον. Αυτό είναι το χειρότερο. Κατάλαβες; θα πεις: «θεέ μου, βγάλε από μέσα μου το μίσος». Τέρμα.

- Αυτή ή κατάσταση είναι το πιο καλό πού μπορεί να γίνει στον άνθρωπο;

- Βεβαίως! Μέσα στη ζωή οπωσδήποτε θα έρθουν τέτοια πράγματα κακίας. Αλλά εμείς αμέσως θα τά ρυθμίζουμε αλλιώς.

- Γέροντα, αν κάποια στιγμή κάποιος μάς κάνει ένα κακό, δεν είναι ανθρώπινο για κάποιο διάστημα -μία ώρα ή μία εβδομάδα- να νιώθουμε άσχημα απέναντι του;

- Μπορεί εκείνη τήν ώρα να μην έχεις τη δύναμη να τον συγχωρέσεις, αλλά, άμα περάσει ή μπόρα του θυμού, θα βρεις τον δρόμο καί θα πεις: «Ό Κύριος τι λέει; Να αγαπήσεις τον συνάνθρωπό σου πού σου έκανε κακό καί να τον συγχωρήσεις». Αυτό είναι εντολή, παράγγελμα από τον Ουρανό. Να συγχωρήσουμε! Δεν σου λέω, εκείνη την ώρα είσαι εξαγριωμένος από θυμό, αλλά, άμα περάσει μία μέρα, περάσουν δύο μέρες καί ειρηνεύσει μέσα το πράγμα καί έρθεις καί δεις τον εαυτό σου, τότε θα πεις: «Αφού ό Κύριος παραγγέλλει καλοσύνη καί Αγάπη, αυτό θα βαδίσω». Όχι στην εκδίκηση! Όχι, άμα σου κάνει ένα κακό, να πάς να του κάνεις δέκα κακά.

Όχι! Συγγνώμη καί συγχώρεση, καί εμείς θα βρεθούμε μέσα στην ανάπαυση τής ψυχής, θα μάς δικαιώσει ό θεός. Δεν είναι δύσκολο αυτό, αλλά δεν μπορούμε να το συλλάβουμε. Δεν είναι δύσκολο. Επειδή είμαστε μπλεγμένοι μέσα στα πράγματα τής γης, δεν συγχωρούμε εύκολα. Κατάλαβες;

Αν μαλώνεις, παιδάκι μου, πάς το βράδυ καί λες : «Συγχώρεσε με, πού σου έκανα κακό, πού σέ έβρισα, είπα λόγια για σένα». Εκεί είναι το μυστικό, αυτό να καταλάβεις. Αν δεις που θα πάς, θα τρίβεις τά μάτια σου από εδώ καί πέρα. Εσύ δεν θα κλαις καθόλου μετά. Ανάπαυση τής ψυχής σου από εδώ, καί μέσα στον Παράδεισο τραβάει ή ψυχούλα σου.

-Όταν γίνεται κάτι βαρύ καί δεν αντέχω, είναι καλό να πω: «θεέ μου, δεν μπορώ, βοήθα με»;

- Ναι, αυτό θα πεις: «θεέ μου, βοήθησέ με». Καί θα σέ βοηθήσει ή Χάρις του θεού καί θα βρεις τον δρόμο. Μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς τη Χάρη του θεού. Πες: «Έλα, Κύριε, γιατί έχω αυτή τήν ώρα τρικυμία μέσα στα πάθη μου». 'Άμα είναι σοβαρό το θέμα, ό εχθρός, πού είναι εκεί, σου λέει στον λογισμό: «Πήγαινε, κάνε του κακό! Σκότωσέ τον!».'Άμα τον ακούσεις, καταστράφηκες. Έχασες τον στόχο σου.

- Πες μου κάτι για τη φιλανθρωπία.

- Πάς κάτω στην Αθήνα σέ κάποιον καί του προσφέρεις ένα φύλλο από το δέντρο. Καί του λες: «Πάρε αυτό το φύλλο». Τούτο να είναι βγαλμένο μέσα από τήν καρδιά σου, γιατί αλλιώς δεν έχει άξια. Κατάλαβες; Σου λέει να εκτελείς τήν εντολή του θεού, πού είναι ή εντολή τής αγάπης. Δεν έχει άξια αν είναι μία δεκάρα, αλλά ή διάθεση εκείνου πού κάνει τήν κίνηση, ή διάθεση τής καρδιάς.

- Δηλαδή, όλα έχουν ουσία, όταν γίνονται καρδιακά;

- Ναι, από τήν καρδιά, δηλαδή από τον θεό ξεκινά. Καί να, γι’ αυτό το πορτοκάλι πού μάς έφερε αυτός, ό θεός θα του δώσει εκατό πορτοκάλια. Για σκέψου, παιδί μου!

- Πάτερ μου, να σου δώσω με τήν καρδιά μου ένα εκατομμύριο, να βρω εκατό;

- Ακριβώς, εκατό θα σου δώσει ό Κύριος, αν δώσεις ένα με τήν καρδιά σου. Όμως χωρίς τήν αίσθηση συμφέροντος, να το θυμάσαι. Δεν είναι ψέματα, ούτε παραμύθια. Όχι! Όχι!

- Ή Γερόντισσα Παρθενία αυτά τά ήξερε;

- Τί ήταν αυτή! Είχε τόση επίγνωση, για να βοηθήσει τον συνάνθρωπό της, πού δεν λέγεται. Εγώ δεν τήν έφτανα ούτε στα νύχια της. Αλλά αυτή είχε έργο. Τήν ήξερα τήν πορεία της.

- Γέροντα, ποιός άκουγε πιο πολύ τον άλλο καί έκανε υπακοή, εσύ ή εκείνη;

-Εγώ πιο πολύ, τις περισσότερες φορές. Είχε ένα πνεύμα σοφίας, πού σπάνια μέσα στους χριστιανούς να βρεις τέτοια κατάσταση, να ταιριάζει ή θεότης με τον άνθρωπο. Δεν είχε δεκάρα στην τσέπη της, αλλά δεν πέρασε φτωχός πού να μην του δώσει. Καί να σου πω ένα πράγμα μυστήριο; Ποτέ δεν τής έλειψαν τά λεφτά. Τά σκορπούσε, αλλά είχε καλοσύνη, φιλανθρωπία, ελεημοσύνη. Έτσι ήταν από παιδί ή ψυχή της. Αυτά είναι γεγονότα, τήν έχω ζήσει σαράντα χρόνια! Ποτέ δεν είχε λεφτά, αλλά κάθε μέρα ήταν φορτωμένη. Πίστευε τόσο πολύ, πού δεν λέγεται ή πίστη της στον Χριστό καί στη χριστιανική πορεία.

- Γέροντα, υπάρχουν σήμερα Άγιοι;

- Ναι, παιδί μου, καί βέβαια υπάρχουν. Υπάρχουν λίγοι. Αυτοί μόνο μάς κρατάνε με τις προσευχές τους.

- Καί ποιός είναι Άγιος;

-Άγιος είναι αυτός πού συγχωρεί από καρδιάς. Γιατί οι Άγιοι, πού τούς έχουμε μέσα στην εκκλησία καί τούς προσκυνούμε, ξέρεις αυτό το έργο τής συγχώρεσης πώς το μεταχειρίζονταν; Δεν λέγεται. Αυτοί συγχωρούσανε καί αγωνίζονταν κιόλας, κάνανε προσευχή καί αγώνα συμφιλίωσης με επίγνωση θεϊκή, όχι ανθρώπινα πράγματα. 'Άμα ξέρεις γιατί γίνεται ή διόρθωσης, απαλλάσσεσαι εσύ από όλα τά γήινα πράγματα τής κακίας καί έρχεται ή Χάρις καί αγιάζει.

- Αν σκοτώσουν τον αδελφό σου, πώς γίνεται να συγχωρείς τον φονιά από καρδιάς;
- Είναι πολύ δύσκολο. Αλλά έχουμε παραδείγματα στην εκκλησία προς μίμηση: τον Άγιο Διονύσιο.

- Ναι, αλλά αυτός ήταν Άγιος. Εμείς;

- Ναι, αυτός ήταν προχωρημένος πνευματικά. Αλλά καί εμείς εκεί πρέπει να βλέπουμε. Όχι, επειδή είμαστε σέ πιο κάτω επίπεδο, αν ένας έκανε κακό, εμείς να μή θέλουμε να συγχωρήσουμε καί να θέλουμε εκδίκηση. Όχι εκδίκηση! Ακοής; θέλεις να εκδικηθείς; Άσε στον θεό το έργο αυτό. Χωρίς όμως να του το ζητήσεις, γιατί τότε περιέχει τήν κακία. Απλά, άσε τον θεό. Ό Κύριος θα το τακτοποιήσει καί θα σέ βγάλει εσένα κύριο τής κατάστασης. Καί σου λέει: «Ας’ το εσύ καί εγώ είμαι έδώ». Αν πιστεύεις, βέβαια, γιατί, αν δεν πιστεύεις... Έ! Τόσο είναι λεπτά τά πράγματα αυτά. Βέβαια, ταράσσεσαι εσύ από το μίσος, όμως όχι, θα το βγάλεις από μέσα σου, γιατί εσύ κανονίζεις αυτό για τήν ψυχή σου. Κατάλαβες; Να δεις πόση είναι ή διαφορά μεταξύ καλοσύνης καί μίσους.

- Εκείνος πού συγχωρεί πραγματικά τί αισθάνεται μέσα στην καρδιά του;

- Αγαλλίαση ψυχική. Δεν λέγεται ή ικανοποίηση. Σαν να του δώσανε πεντακόσια εκατομμύρια καί τον Παράδεισο να μπει. Εκείνος πού συγχωρεί τον πταίοντα, αυτό γίνεται. Ακούς; Δοκίμασέ το καί θα το δεις. Αλλά με τήν καρδιά σου. Γιατί ό Κύριος είναι μες στην ψυχή μας, ό Δημιουργός ό ίδιος πού μάς έπλασε καί ξέρει αν είναι αλήθεια ότι θέλεις να συγχωρήσεις. 'Άμα έχεις κρυφό εγωισμό καί λες «θέλω να τον συγχωρέσω, αλλά δεν μπορώ», εκεί είσαι μπερδεμένος ακόμα μέσα σου, κατάλαβες; θέλει καθαρά να συγχωρήσεις τον εχθρό σου.

Ο άγιος Νεκτάριος ήταν ένας. Συγχωρούσε τους πάντες . αυτός έτσι ήταν. Συγχωρούσε πραγματικά τους πάντες. 
 
 
Read more »

«Μια ολόκληρη γενιά ψηφιακά εκτεθέντων παιδιών θα παραμείνει εγκεφαλικά στα επίπεδα της Λίθινης Εποχής.»


 «Μια ολόκληρη γενιά ψηφιακά εκτεθέντων παιδιών θα παραμείνει εγκεφαλικά στα επίπεδα  της Λίθινης Εποχής.»


Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η αποκοπή των παιδιών από το ανθρώπινο και φυσικό τους περιβάλλον, λόγω της υπερβολικής έκθεσης τους στα ψηφιακά μέσα, θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα που αφορούν τη διανοητική, ψυχική και σωματική υγεία τους, όπως, η γλωσσική ανεπάρκεια και έλλειψη δημιουργικότητας, η διάσπαση προσοχής, η εξασθένιση της μνήμης, η επιθετικότητα, η κατάθλιψη, η κυκλοθυμία και οι διαταραχές ύπνου

Επομένως, η υποκατάσταση αυτού του περιβάλλοντος από το ψηφιακό δεν επιταχύνει, όπως εσφαλμένα υποστηρίζεται από ορισμένους, την πρόσληψη της γνώσης.

Αντίθετα, παραβιάζει τον αναγκαίο και αργό χρόνο απόκτησής της, από τη γέννηση ενός ανθρώπου έως τα δεκαέξι του χρόνια.

Μάλιστα, όπως σημειώνει και ο καθηγητής Βιοχημείας Χ. Γεωργίου «η πολυδιαφημιζόμενη ψηφιακή σχολική εκπαίδευση πλήττει καίρια την ωρίμανση αυτών των βασικών ζωτικών διανοητικών ιδιοτήτων στον παιδικό εγκέφαλο».

Βέβαια, τελευταία κατά την διάρκεια της καραντίνας η πανάκεια της εκπαίδευσης έχει το όνομα «τηλεκπαίδευση».

Με την καθημερινότητα των μαθητών και μαθητριών να είναι για ώρες καθηλωμένη μπροστά από μια ψηφιακή οθόνη και να «εκπαιδεύεται» ή να παιδεύεται.

Παράλληλα, η νέα μόδα της ψηφιακής εκπαίδευσης έχει αποκτήσει νέες διαστάσεις.

Η πρώτη είναι η αποκάλυψη των τεράστιων κοινωνικών ανισοτήτων που δοκιμάζουν πλήθος οικογενειών που δεν έχουν τα διαθέσιμα γι’ αυτήν μέσα.

Και η δεύτερη είναι η ακύρωση κάθε δημιουργικής παιδαγωγικής και μορφωτικής πράξης.

Καθώς, τη θέση της σχολικής τάξης καταλαμβάνουν πλέον οθόνες κατανεμημένες σε τετραγωνάκια με τα ονόματα των μαθητών και σε μια μικρή οθόνη το πρόσωπο του καθηγητή να «παραδίδει» το μάθημα. Χωρίς, καμία αλληλεπίδραση και αμεσότητα.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι τα παιδιά βιώνουν μια πολύ σκληρή πραγματικότητα.

Έναν κοινωνικό εγκλεισμό, στην ηλικία που διαμορφώνουν την προσωπικότητα τους και έχουν ανάγκη από ένα ανθρώπινο περιβάλλον και όχι ψηφιακά υποκατάστατα.
 
 
Read more »

Μετά το υγειονομικό προσωπικό αντιδρούν και πολλά στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων στον εμβολιασμό


 

Πώς θα αντιδράσει η κυβέρνηση

Ισχυρή η αντίδραση κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού στις Ένοπλες Δυνάμεις: Πολλά στελέχη προειδοποιούν την αρμόδια ηγεσία τους (δηλαδή την διοίκηση των μονάδων ή των σχηματισμών) ότι «δεν πρόκειται να δεχθούν να εμβολιαστούν με το εμβόλιο του mRNA» και «δεν θα πειθαρχήσουν επ'ουδενί σε μία τέτοια εντολή» καθώς τονίζουν ότι «Είναι αντισυνταγματική».

Ακόμα και με τον φόβο των κυρώσεων και των επιπτώσεων στην καριέρα τους.

Πώς θα αντιμετωπιστεί αυτή η άρνηση από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία;

Να θυμίσουμε ότι από τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, πλην του νοσηλευτικού προσωπικού, θα ξεκινήσουν οι εμβολιασμοί, βάσει του κυβερνητικού σχεδιασμού.

Στην κυβέρνηση θεωρούν «δεδομένο» ότι τα μόνιμα ή ημιμόνιμα στελέχη των ΕΔ θα εμβολιαστούν στο σύνολό τους.
 
 
Read more »

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2020

Ζόραν Ζάεφ: Η Τουρκία είναι ο μεγαλύτερος δωρητής του στρατού μας

 

Η «Ημέρα της Τουρκικής Εκπαίδευσης» κατά την οποία είναι επίσημη αργία για τους Τούρκους που ζουν στη Βόρεια Μακεδονία, γιορτάσθηκε όπως είχε προγραμματιστεί στα Σκόπια, γράφει η τουρκική Star.

Ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ δήλωσε: «Η Τουρκία ήταν η πρώτη χώρα που έδωσε ένα χέρι φιλίας στην αρχή της διακήρυξης της ανεξαρτησίας της χώρας μας. Δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ», είπε.

Σημείωσε ότι οι δύο χώρες είναι τώρα σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, λέγοντας: «Συμμετέχουμε από κοινού σε αποστολές που πραγματοποιούνται για να διασφαλιστεί η παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια. Επιπλέον, η Τουρκία είναι ένας από τους μεγαλύτερους δωρητές που πρόσφεραν στρατιωτικό υλικό στη χώρα μας», είπε χαρακτηριστικά.

Στην πρωτεύουσα, Σκόπια, πραγματοποιήθηκε ειδικό πρόγραμμα που διοργανώθηκε από την πρεσβεία της Τουρκίας στα Σκόπια, την τουρκική Υπηρεσία Διεθνούς Συνεργασίας και Ανάπτυξης (TIKA), την οργάνωση των αποδήμων Τούρκων και σχετικών κοινοτήτων, το Ινστιτούτο Γιουνούς Εμρέ με την υποστήριξη των Τούρκων στη Βόρεια Μακεδονία και την οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών.

Από το 1944…

Ο πρωθυπουργός Ζάεφ ανέφερε ότι συμμετέχει στην Ημέρα της Τουρκικής Εκπαίδευσης τόσο ως άτομο όσο και ως επικεφαλής της κυβέρνησης εκπροσωπώντας όλους τους πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας, υπενθυμίζοντας ότι η τουρκική εκπαίδευση ξεκίνησε για πρώτη φορά στη Βόρεια Μακεδονία στις 21 Δεκεμβρίου του 1944 και ότι αυτή η παράδοση διατηρείται μέχρι σήμερα.

Τόνισε ότι οι πολίτες της τουρκικής κοινότητας συμβάλλουν σημαντικά στην ανάπτυξη της πολυπολιτισμικής και πολυεθνικής κοινωνίας της Βόρειας Μακεδονίας.

Αναφέρθηκε στις τουρκικές επενδύσεις στη χώρα σημειώνοντας: «Πράγματι, η Τουρκία είναι ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτής σε χώρες εκτός της ΕΕ όπως η Βόρεια Μακεδονία. Τέσσερις χιλιάδες πολίτες μας εργάζονται στις τουρκικές εταιρείες και το μέγεθος των περιουσιακών στοιχείων των επενδυτών ανέρχονται στα 392 εκατομμύρια ευρώ.

Κατέληξε λέγοντας ότι η Τουρκία έχει προσφέρει 2.400 υποτροφίες σε φοιτητές πανεπιστημίου από τη Βόρεια Μακεδονία, «και αυτή είναι μια σημαντική βοήθεια για τους νέους».
 
 
Read more »