Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η αποκοπή των παιδιών από το ανθρώπινο και φυσικό τους περιβάλλον, λόγω της υπερβολικής έκθεσης τους στα ψηφιακά μέσα, θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα που αφορούν τη διανοητική, ψυχική και σωματική υγεία τους, όπως, η γλωσσική ανεπάρκεια και έλλειψη δημιουργικότητας, η διάσπαση προσοχής, η εξασθένιση της μνήμης, η επιθετικότητα, η κατάθλιψη, η κυκλοθυμία και οι διαταραχές ύπνου
Επομένως, η υποκατάσταση αυτού του περιβάλλοντος από το ψηφιακό δεν επιταχύνει, όπως εσφαλμένα υποστηρίζεται από ορισμένους, την πρόσληψη της γνώσης.
Αντίθετα, παραβιάζει τον αναγκαίο και αργό χρόνο απόκτησής της, από τη γέννηση ενός ανθρώπου έως τα δεκαέξι του χρόνια.
Μάλιστα, όπως σημειώνει και ο καθηγητής Βιοχημείας Χ. Γεωργίου «η πολυδιαφημιζόμενη ψηφιακή σχολική εκπαίδευση πλήττει καίρια την ωρίμανση αυτών των βασικών ζωτικών διανοητικών ιδιοτήτων στον παιδικό εγκέφαλο».
Βέβαια, τελευταία κατά την διάρκεια της καραντίνας η πανάκεια της εκπαίδευσης έχει το όνομα «τηλεκπαίδευση».
Με την καθημερινότητα των μαθητών και μαθητριών να είναι για ώρες καθηλωμένη μπροστά από μια ψηφιακή οθόνη και να «εκπαιδεύεται» ή να παιδεύεται.
Παράλληλα, η νέα μόδα της ψηφιακής εκπαίδευσης έχει αποκτήσει νέες διαστάσεις.
Η πρώτη είναι η αποκάλυψη των τεράστιων κοινωνικών ανισοτήτων που δοκιμάζουν πλήθος οικογενειών που δεν έχουν τα διαθέσιμα γι’ αυτήν μέσα.
Και η δεύτερη είναι η ακύρωση κάθε δημιουργικής παιδαγωγικής και μορφωτικής πράξης.
Καθώς, τη θέση της σχολικής τάξης καταλαμβάνουν πλέον οθόνες κατανεμημένες σε τετραγωνάκια με τα ονόματα των μαθητών και σε μια μικρή οθόνη το πρόσωπο του καθηγητή να «παραδίδει» το μάθημα. Χωρίς, καμία αλληλεπίδραση και αμεσότητα.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι τα παιδιά βιώνουν μια πολύ σκληρή πραγματικότητα.
Έναν κοινωνικό εγκλεισμό, στην ηλικία που διαμορφώνουν την προσωπικότητα τους και έχουν ανάγκη από ένα ανθρώπινο περιβάλλον και όχι ψηφιακά υποκατάστατα.
Επομένως, η υποκατάσταση αυτού του περιβάλλοντος από το ψηφιακό δεν επιταχύνει, όπως εσφαλμένα υποστηρίζεται από ορισμένους, την πρόσληψη της γνώσης.
Αντίθετα, παραβιάζει τον αναγκαίο και αργό χρόνο απόκτησής της, από τη γέννηση ενός ανθρώπου έως τα δεκαέξι του χρόνια.
Μάλιστα, όπως σημειώνει και ο καθηγητής Βιοχημείας Χ. Γεωργίου «η πολυδιαφημιζόμενη ψηφιακή σχολική εκπαίδευση πλήττει καίρια την ωρίμανση αυτών των βασικών ζωτικών διανοητικών ιδιοτήτων στον παιδικό εγκέφαλο».
Βέβαια, τελευταία κατά την διάρκεια της καραντίνας η πανάκεια της εκπαίδευσης έχει το όνομα «τηλεκπαίδευση».
Με την καθημερινότητα των μαθητών και μαθητριών να είναι για ώρες καθηλωμένη μπροστά από μια ψηφιακή οθόνη και να «εκπαιδεύεται» ή να παιδεύεται.
Παράλληλα, η νέα μόδα της ψηφιακής εκπαίδευσης έχει αποκτήσει νέες διαστάσεις.
Η πρώτη είναι η αποκάλυψη των τεράστιων κοινωνικών ανισοτήτων που δοκιμάζουν πλήθος οικογενειών που δεν έχουν τα διαθέσιμα γι’ αυτήν μέσα.
Και η δεύτερη είναι η ακύρωση κάθε δημιουργικής παιδαγωγικής και μορφωτικής πράξης.
Καθώς, τη θέση της σχολικής τάξης καταλαμβάνουν πλέον οθόνες κατανεμημένες σε τετραγωνάκια με τα ονόματα των μαθητών και σε μια μικρή οθόνη το πρόσωπο του καθηγητή να «παραδίδει» το μάθημα. Χωρίς, καμία αλληλεπίδραση και αμεσότητα.
Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι τα παιδιά βιώνουν μια πολύ σκληρή πραγματικότητα.
Έναν κοινωνικό εγκλεισμό, στην ηλικία που διαμορφώνουν την προσωπικότητα τους και έχουν ανάγκη από ένα ανθρώπινο περιβάλλον και όχι ψηφιακά υποκατάστατα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.