Του Άρη Δημόπουλου
Το ημερολόγιο έγραφε: 26 Οκτωβρίου 1912 .
Η "νύφη του Θερμαϊκού" ήταν και πάλι ελεύθερη. Ο ελληνικός στρατός, ήδη από τις πρώτες πρωινές ώρες της 26ης Οκτωβρίου, προέλαυνε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, περνώντας μπροστά από τον Λευκό Πύργο.
Αμέσως μετά την δύσκολη κατάληψη των Γιαννιτσών από τους Τούρκους, ο ελληνικός στρατός, έχοντας προσωρινή έδρα το Τοψίν και εν μέσω δυσμενών καιρικών συνθηκών, είναι αρκετά καταπονημένος.
Οι αψιμαχίες ανάμεσα στα δύο μεγάλα..."στρατόπεδα" -τον Βασιλιά Γεώργιο και τον Ελευθέριο Βενιζέλο- έφεραν προ των πυλών τους Έλληνες σε έναν πρωτοφανή εθνικό διχασμό, τα αποτελέσματα του οποίου θα γίνονταν φανερά μερικά χρόνια αργότερα.
Ο μεν βασιλιάς , από κοινού με τον διάδοχό του, πρίγκιπα Κωνσταντίνο, δεν επιθυμούσαν εξ αρχής την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό, αλλά αντιθέτως είχαν προτείνει την προέλασή του προς την σημερινή ΠΓΔΜ και το Μοναστήρι. Οι πιέσεις που του ασκήθηκαν ωστόσο ήταν τεράστιες, τόσο λόγω των ιδιαιτεροτήτων της Θεσσαλονίκη όσο και άλλων πολλών ζητημάτων, τα οποία κανείς δεν μπορούσε να παραλείψει.
Εκτός αυτού, ο χρόνος για την ελληνική πλευρά ήταν ελάχιστον, καθότι τα βουλγαρικά στρατεύματα είχαν ήδη αρχίσει να κινούνται προς την πόλη. Ήταν θέμα χρόνου να πέσει η Θεσσαλονίκη στα χέρια των...άλλοτε συμμάχων κατά τον Α'Βαλκανικό Πόλεμο.
Έπειτα από ένα έντονο παρασκήνιο και με τις εξελίξεις να κινούνται στην "κόψη του ξυραφιού", αποφασίστηκε ήδη από την επομένη, η είσοδος του καταπονημένου ελληνικού στρατού στη Θεσσαλονίκη, η οποία εν τέλει και συντελέστηκε το πρωινό της 26ης Οκτωβρίου, κάτω από κλίμα συγκίνησης και εθνικής ενότητας.
Ακόμη και ο "σκληρός" Τούρκος στρατηγός , Ταξίν πασάς, υπέκυψε στα από κοινού αιτήματα των ξένων πρεσβειών (Αγγλίας, Αυστροουγγαρίας και Γαλλίας) και δέχθηκε το ίδιο απόγευμα τους όρους παράδοσης της πόλης, αποφεύγοντας έτσι μία άσκοπη μάχη.
Εξάλλου πολλές ώρες πιο πριν, ο ελληνικός στρατός είχε κάνει ήδη την προέλασή του στα παράλια της Θεσσαλονίκης.
Το ημερολόγιο έγραφε: 26 Οκτωβρίου 1912 .
Η "νύφη του Θερμαϊκού" ήταν και πάλι ελεύθερη. Ο ελληνικός στρατός, ήδη από τις πρώτες πρωινές ώρες της 26ης Οκτωβρίου, προέλαυνε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, περνώντας μπροστά από τον Λευκό Πύργο.
Αμέσως μετά την δύσκολη κατάληψη των Γιαννιτσών από τους Τούρκους, ο ελληνικός στρατός, έχοντας προσωρινή έδρα το Τοψίν και εν μέσω δυσμενών καιρικών συνθηκών, είναι αρκετά καταπονημένος.
Οι αψιμαχίες ανάμεσα στα δύο μεγάλα..."στρατόπεδα" -τον Βασιλιά Γεώργιο και τον Ελευθέριο Βενιζέλο- έφεραν προ των πυλών τους Έλληνες σε έναν πρωτοφανή εθνικό διχασμό, τα αποτελέσματα του οποίου θα γίνονταν φανερά μερικά χρόνια αργότερα.
Ο μεν βασιλιάς , από κοινού με τον διάδοχό του, πρίγκιπα Κωνσταντίνο, δεν επιθυμούσαν εξ αρχής την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό, αλλά αντιθέτως είχαν προτείνει την προέλασή του προς την σημερινή ΠΓΔΜ και το Μοναστήρι. Οι πιέσεις που του ασκήθηκαν ωστόσο ήταν τεράστιες, τόσο λόγω των ιδιαιτεροτήτων της Θεσσαλονίκη όσο και άλλων πολλών ζητημάτων, τα οποία κανείς δεν μπορούσε να παραλείψει.
Εκτός αυτού, ο χρόνος για την ελληνική πλευρά ήταν ελάχιστον, καθότι τα βουλγαρικά στρατεύματα είχαν ήδη αρχίσει να κινούνται προς την πόλη. Ήταν θέμα χρόνου να πέσει η Θεσσαλονίκη στα χέρια των...άλλοτε συμμάχων κατά τον Α'Βαλκανικό Πόλεμο.
Έπειτα από ένα έντονο παρασκήνιο και με τις εξελίξεις να κινούνται στην "κόψη του ξυραφιού", αποφασίστηκε ήδη από την επομένη, η είσοδος του καταπονημένου ελληνικού στρατού στη Θεσσαλονίκη, η οποία εν τέλει και συντελέστηκε το πρωινό της 26ης Οκτωβρίου, κάτω από κλίμα συγκίνησης και εθνικής ενότητας.
Ακόμη και ο "σκληρός" Τούρκος στρατηγός , Ταξίν πασάς, υπέκυψε στα από κοινού αιτήματα των ξένων πρεσβειών (Αγγλίας, Αυστροουγγαρίας και Γαλλίας) και δέχθηκε το ίδιο απόγευμα τους όρους παράδοσης της πόλης, αποφεύγοντας έτσι μία άσκοπη μάχη.
Εξάλλου πολλές ώρες πιο πριν, ο ελληνικός στρατός είχε κάνει ήδη την προέλασή του στα παράλια της Θεσσαλονίκης.
Πηγή: http://www.el.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.