(Επιμέλεια – διασκευή στην καθομιλουμένη Στέλιος Κούκος)
Στα παλαιά ερείπια της αρχαίας Μονής του αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα κατοικούσαν δύο μοναχές. Μία από αυτές, η οποία ονομαζόταν Αναστασία, θέλησε κάποτε, κατά την ανοικοδόμηση της Μονής να φυτέψει ένα πεύκο.
Ο τόπος που διάλεξε ήταν προς τα δεξιά της Εκκλησίας και σε χαμηλότερο έδαφος.
Ενώ, λοιπόν, ήταν στον τόπο αυτό και κρατούσε στα χέρια της το φυτό, άκουσε μια φωνή που της έλεγε:
– Όχι αυτού αλλά παρέκει, άφησε μέρος δι’ έναν τάφον.
Αυτή δε, επιμένοντας να φυτέψει το δεντράκι στο σημείο που ήθελε, άκουσε για δεύτερη φορά τα ίδια λόγια:
– Όχι αυτού αλλά παρέκει, άφησε μέρος δι’ έναν τάφον.
Την τρίτη, όμως, φορά που επιχείρησε να φυτέψει το φυτό, ένιωσε να δέχεται αοράτως ένα σπρώξιμο, οπότε και οπισθοχώρησε.
Για τον λόγο αυτό έτσι φύτεψε το πεύκο πιο κει.
Έτσι, έμεινε το μέρος αυτό κενό και αργότερα έγινε ο τάφος του αγίου Νεκταρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.