Δεν ξέρω αν πέθανα και επέστρεψα, δεν ξέρω αν ήταν φαντασία ή πραγματικότητα....
Καλοκαίρι του 2017 βρίσκομαι σε μια ταβέρνα με την παρέα μου...
Έχω πιει ελάχιστα οπότε αποκλειω το γεγονός να είμαι μεθυσμενη κι όλα κυλουν όμορφα....
ως τη στιγμή που αρχίζω να νιώθω το σώμα μου να παραλυει. Ακούω τα πάντα γύρω μου αλλά δεν μπορώ να μιλήσω και να αντιδρασω, μα πιο έντονα ακούω τους χτυπους της καρδιάς μου.
Όλο και λιγοστευουν,όλο και πιο αραιά ακούγονται. Στο τέλος περιμένω για να ακούσω ένα χτυπο.
Λέω μέσα μου... ίσως πεθαινω τώρα.....
Από τη στιγμή αυτή και μετά για τους άλλους στην παρέα πέφτω σε κόμμα.....
για μένα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Αρχίζω ν' ανεβαίνω και να τους βλέπω όλους από ψηλά σαν λευκές φωτεινές φιγούρες που μιλάνε αλλά δεν μπορώ να ξεχωρίσω τι λένε....
Σηκώνω το κεφάλι μου προς τα πάνω και βλέπω τον πατέρα μου (είχαν περάσει 5 μήνες από το θάνατό του)... καταχαρηκα!!!!!!!!!!!!!!!!!! ''''''''''' _ Εερχομαι του φωναξα..._ Γύρνα πίσω κοριτσάκι μου, είπε ήρεμα ... Εγώ όμως συνέχισα ν ανεβαίνω και να αδιαφορω γι αυτό που άκουσα...
Ήθελα τόσο πολύ να τον αγκαλιασω......!!!!!!!!!_Γυρνα πίσω.... φώναξε τότε με εκείνη τη βροντερη φωνή που τον χαρακτηριζε.....
σε χρειάζονται δεν τους ακούς.........;
_Μα έχω ήδη φύγει πατέρα......
_Γύρνα πίσω παιδί μου, ακόμη μπορείς.....
είμαι καλά γύρνα πίσω.........
Κοίταξα προς τα κάτω κι είδα τον άντρα μου τρελαμενο να με καλεί κοντά του............ άρχισα να κατεβαίνω.
Όλο αυτό κράτησε λίγη ώρα.......
Καθώς επεστρεφα ένιωθα το βλέμμα του πατέρα μου να μ ακολουθεί και να με οδηγεί.....
Έκανα ιατρικές εξετάσεις μετέπειτα απ αυτό..... Όλα δουλευαν τέλεια.....
Δεν ξέρω τι έγινε εκείνο το βράδυ....ξέρω μόνο ότι από κεινο το βράδυ έπαψα να φοβάμαι το θάνατο...
Καλοκαίρι του 2017 βρίσκομαι σε μια ταβέρνα με την παρέα μου...
Έχω πιει ελάχιστα οπότε αποκλειω το γεγονός να είμαι μεθυσμενη κι όλα κυλουν όμορφα....
ως τη στιγμή που αρχίζω να νιώθω το σώμα μου να παραλυει. Ακούω τα πάντα γύρω μου αλλά δεν μπορώ να μιλήσω και να αντιδρασω, μα πιο έντονα ακούω τους χτυπους της καρδιάς μου.
Όλο και λιγοστευουν,όλο και πιο αραιά ακούγονται. Στο τέλος περιμένω για να ακούσω ένα χτυπο.
Λέω μέσα μου... ίσως πεθαινω τώρα.....
Από τη στιγμή αυτή και μετά για τους άλλους στην παρέα πέφτω σε κόμμα.....
για μένα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Αρχίζω ν' ανεβαίνω και να τους βλέπω όλους από ψηλά σαν λευκές φωτεινές φιγούρες που μιλάνε αλλά δεν μπορώ να ξεχωρίσω τι λένε....
Σηκώνω το κεφάλι μου προς τα πάνω και βλέπω τον πατέρα μου (είχαν περάσει 5 μήνες από το θάνατό του)... καταχαρηκα!!!!!!!!!!!!!!!!!! ''''''''''' _ Εερχομαι του φωναξα..._ Γύρνα πίσω κοριτσάκι μου, είπε ήρεμα ... Εγώ όμως συνέχισα ν ανεβαίνω και να αδιαφορω γι αυτό που άκουσα...
Ήθελα τόσο πολύ να τον αγκαλιασω......!!!!!!!!!_Γυρνα πίσω.... φώναξε τότε με εκείνη τη βροντερη φωνή που τον χαρακτηριζε.....
σε χρειάζονται δεν τους ακούς.........;
_Μα έχω ήδη φύγει πατέρα......
_Γύρνα πίσω παιδί μου, ακόμη μπορείς.....
είμαι καλά γύρνα πίσω.........
Κοίταξα προς τα κάτω κι είδα τον άντρα μου τρελαμενο να με καλεί κοντά του............ άρχισα να κατεβαίνω.
Όλο αυτό κράτησε λίγη ώρα.......
Καθώς επεστρεφα ένιωθα το βλέμμα του πατέρα μου να μ ακολουθεί και να με οδηγεί.....
Έκανα ιατρικές εξετάσεις μετέπειτα απ αυτό..... Όλα δουλευαν τέλεια.....
Δεν ξέρω τι έγινε εκείνο το βράδυ....ξέρω μόνο ότι από κεινο το βράδυ έπαψα να φοβάμαι το θάνατο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.