Σχετικά με τον Τράμπ (μέρος Β)

  

Μέρος Β

 

Ο Τραμπ είναι μια ιστορική ανωμαλία

Ο Τραμπ είναι μόνο ο τέταρτος πρόεδρος στην ιστορία των ΗΠΑ που αγωνίζεται πραγματικά για τον λαό, σε αντίθεση με τους άλλους 41, που διοχέτευσαν κυρίως τα χρήματα του λαού σε ενα κανάλι δολαρίων που καταλήγουν σε ιδιωτικές τράπεζες. Πρώτος, ήταν ο Andrew Jackson που πυροβολήθηκε αφού διέλυσε της Δεύτερη Εθνική Τράπεζα, η οποία κατηγορήθηκε ανοιχτά ότι ελέγχονταν από το Rothschild και το City του Λονδίνου. Στη συνέχεια, ήταν ο Αβραάμ Λίνκολν, ο οποίος δολοφονήθηκε μετά την εκτύπωση των "πράσινων" τραπεζογραμματίων του, τα εθνικά χρήματα που εξέδωσε το κράτος για να πληρώσει τους στρατιώτες επειδή ο Λίνκολν είχε αρνηθεί να δανειστεί χρήματα από τον Rothschild με επιτόκιο 24%. Έπειτα ήταν ο JFK, ο οποίος σκοτώθηκε για δεκάδες μέτρα που πήρε, κυρίως εναντίον των τραπεζών και των κερδών των στρατιωτικών βιομηχανιών, και τώρα είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος φώναζει ότι θα "Δώσει την Αμερική πίσω στο λαό".

Όπως οι περισσότεροι επιχειρηματίες, ο Τραμπ μισεί τις τράπεζες, για την τρομερή δύναμη που έχουν στην οικονομία. Ρίξτε μια ματιά στο μοναδικό βιβλίο του Henry Ford, "Ο Διεθνής Εβραίος" για να μάθετε πόσο βαθιά ήταν η δυσπιστία του και το μίσος του προς τις διεθνείς τράπεζες. Οι επιχειρήσεις του Τραμπ έχουν υποφέρει πολύ λόγω αυτών των ιδρυμάτων που βασικά σου πωλούν ομπρέλα, μόνο και μόνο για να την πάρουν πίσω μόλις βρέξει. Ο έλεγχος του ιδιωτικού τραπεζικού τομέα στη δημιουργία χρημάτων και επιτοκίων, μέσω κάθε Κεντρικής Τράπεζας σχεδόν κάθε χώρας, αποτελεί μόνιμη εξουσία επί των εθνών, πολύ πάνω από τον εφήμερο κύκλο των πολιτικών. Το 2000, αυτοί οι κατσαπλιαδες του έθνους απείχαν λίγα μόνο βήματα από το πλανητικό απολυταρχικό τους όνειρο, αλλά δυο λεπτομέρειες τους έφραξαν τον δρόμο τους : Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και 393 εκατομμύρια αμερικανικά όπλα. Έπειτα ήρθε ο πορτοκαλόχρους Ντόναλντ, το τελευταίο κομμάτι στο παζλ που εμείς οι άνθρωποι χρειαζόμασταν για τερματίσουμε τα 250 χρόνια τραπεζικής αυτοκρατορίας.


Τεχνικές και τακτικές

Στην αρχή της θητείας του, ο Τραμπ προσπάθησε αφελώς να ακολουθήσει την άμεση προσέγγιση, περιτριγυρισμένος από δεδηλωμένους επαναστάτες όπως ο Michael Flynn και ο Steve Bannon, έπειτα ενοχλώντας τον καθένα από τους ξένους συμμάχους του, σπάζοντας τις συνθήκες ελευθέρων συναλλαγών, επιβάλλοντας τους φόρους επί των εισαγωγών και προσβάλλοντας τους κατά τις συνεδριάσεις της G7 του 2017 και του 2018. Η αντίδραση ήταν ισχυρή και όλοι συντάχθηκαν με το παράλογο στην εκπόνηση του ρασιαγκειτ , καθώς αυτό φαινόταν ως η μόνη επιλογή για να σταματήσει τον άνθρωπο που θα κατάστρεφε την παγκοσμιοποίηση. Προβλέψιμα, η άμεση προσέγγιση δεν οδήγησε πουθενά. Ο Flynn και ο Bannon έπρεπε να φύγουν, και ο Τραμπ μπλέχτηκε σε μια χούφτα έρευνες που τον έκαναν να συνειδητοποιήσει ότι δεν θα κατάφερνε τίποτα με διαφάνεια. Έπρεπε να βρει έναν τρόπο να εξολοθρεύσει τους πιο επικίνδυνους ανθρώπους στον πλανήτη, αλλά ταυτόχρονα, να παραμείνει στην εξουσία και ζωντανός. Έπρεπε να εχει εξυπνάδα.

Τότε η ιδιοφυία του εξερράγη στον κόσμο. Άλλαξε εντελώς τη στρατηγική και την προσέγγισή του και άρχισε να λαμβάνει παράλογες αποφάσεις και να δημοσιεύει εξωφρενικές δηλώσεις στο Twitter. Όσο απειλητικές και επικίνδυνες κι αν ήταν κάποιες από αυτές , ο Τραμπ δεν τις χρησιμοποιούσε ως φάρμακο , αλλά στόχευε στις πραγματικές παρενέργειες που θα είχαν. Και δεν τον ένοιαζε για το τι σκέφτονταν οι άνθρωποι για αυτόν , γιατί μόνο τα αποτελέσματα μετράνε στο τέλος. Θα το έπαιζε ακόμα και μπούφος στο Twitter, θα έδειχνε αφελής, τρελός ή εντελώς ηλίθιος, ίσως με την ελπίδα να φυτέψει στους άλλους την πεποίθηση ότι δεν ήξερε τι κάνει, και ότι δεν θα μπορούσε να είναι τόσο επικίνδυνος. Ηθελημένα δείχνει πολιτικά λανθασμένος για να δείξει το άσχημο πρόσωπο που κρύβεται πίσω από τη μάσκα των Ηνωμένων Πολιτειών.

 

Η πρώτη δοκιμασία για τη νέα του προσέγγιση ήταν η προσπάθεια να σταματήσει ο αυξανόμενος κίνδυνος επίθεσης και εισβολής στη Βόρεια Κορέα από το ΝΑΤΟ. Ο Τραμπ προσέβαλε τον Kim Jung-Un μέσω του Twitter, τον ονόμασε Πύραυλο Man, και απείλησε να ρίξει πυρηνικά στη Βόρεια Κορέα. Ο μαινόμενος πολίτικος του ανορθολογισμός συνεχιζόταν για εβδομάδες μέχρι που βιδώθηκε στο μυαλό όλων ότι αυτοί δεν ήταν οι σωστοί λόγοι για να επιτεθούν σε μια χώρα. Παρέλυσε το ΝΑΤΟ. Ο Τραμπ συνάντησε τότε τον πυραυλο Μαν, και περπάτησαν στο πάρκο κάνοντας την αρχή μιας όμορφης φιλίας, γελώντας μαζί, ενώ δεν κατάφεραν απολύτως τίποτα στις διαπραγματεύσεις τους, καθώς δεν έχουν τίποτα να διαπραγματευτούν. Πολλοί μιλούσαν για βραβείο Νόμπελ για την ειρήνη, επειδή πολλοί δεν γνωρίζουν ότι συνήθως δίδεται σε εγκληματίες πολέμου με λευκά κολάρα όπως ο Ομπάμα ή ο Κίσινγκερ.

Μετά ήρθε η Βενεζουέλα. Ο Τραμπ πήγε με την τακτική του ένα βήμα παραπέρα, για να εξασφαλίσει ότι κανείς δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει μια επίθεση σε ελεύθερη χώρα. Έβαλε τους χειρότερους νεο- συντηρητικούς στην υπόθεση: Τον Έλιοτ Αμπραμς, πρώην καταδικασμένο για συνωμοσία στη συμφωνία Ιράν-Κόντρας τη δεκαετία του '80 και τον Τζον Μπόλτον, διάσημο πολεμοκάπηλο πρώτου βαθμού. Ο Τραμπ στη συνέχεια διάλεξε τον Juan Guaido ως την επιλογή του για την προεδρία της Βενεζουέλας. μια άδεια μαριονέτα τόσο χαζή που δεν μπορεί καν να δει πόσο χρησιμοποιείται. Για άλλη μια φορά, ο Τραμπ απείλησε να μετατρέψει τη χώρα σε αποκαΐδια , ενώ η παγκόσμια κοινότητα παρακολουθούσε με δέος την παντελή έλλειψη διακριτικότητας και διπλωματίας στη συμπεριφορά του Τραμπ, με αποτέλεσμα η Βραζιλία και η Κολομβία να υποχωρήσουν και να πουν ότι δεν θέλουν καμία σχέση με μια επίθεση στη Βενεζουέλα. Το φάρμακο του Τραμπ άφησε 40 χώρες δορυφόρους παγκοσμίως, με τους προέδρους και τους πρωθυπουργούς τους να έχουν παθει εγκεφαλικό υποστηρίζοντας δειλά τον Γκουαϊντό τον Γελωτοποιό. Ο Ντόναλντ τσέκαρε στη λίστα του το κουτί δίπλα στη Βενεζουέλα και προχώρησε παρά κάτω .

Έπειτα ήρθαν δύο δώρα στο Ισραήλ: Η Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του , και τα Συριακά Υψίπεδα Γκολάν ως επιβεβαιωμένη κατοχή του. Ο Νετανιάχου, ο οποίος δεν είναι και το πιο αιχμηρό μολύβι στην κασετίνα , πήδηξε από χαρά, και όλοι φώναζαν ότι ο Τραμπ ήταν Σιωνιστής. Το πραγματικό επακόλουθο ήταν ότι ολόκληρη η Μέση Ανατολή ενώθηκε κατά του Ισραήλ, το οποίο κανείς δεν μπορούσε πλέον να υποστηρίξει. Ακόμη και ο ιστορικός του συνεργάτης, η Σαουδική Αραβία, έπρεπε να αποδοκιμάσει ανοιχτά αυτό το τεράστιο χαστούκι στο πρόσωπο του Ισλάμ. Τα δύο δώρα Τραμπ ήταν στην πραγματικότητα πισώπλατα μαχαιρώματα στο κράτος του Ισραήλ, το μέλλον του οποίου δεν φαίνεται πολύ λαμπρό σήμερα, καθώς το ΝΑΤΟ θα πρέπει να φύγει από την περιοχή. Τσεκάρισμα ξανά.


Φάτσα φάτσα με την πραγματικότητα

Αλλά υπάρχουν κι άλλα! Με την έλλειψη ελέγχου του στο ΝΑΤΟ και το στρατό, ο Τραμπ είναι πολύ περιορισμένος στις πράξεις του. Εκ πρώτης όψεως, ο ανεξέλεγκτος πολλαπλασιασμός των οικονομικών κυρώσεων σε χώρες όπως η Ρωσία, η Τουρκία, η Κίνα, το Ιράν, η Βενεζουέλα και άλλα έθνη φαίνονται σκληροί και ανελέητοι, αλλά η πραγματικότητα αυτών των κυρώσεων απομάκρυνε αυτές τις χώρες από το χρηματοπιστωτικό σύστημα Swift, που σχεδιάστηκε για να συνεχίσει να υποδουλώνει τα έθνη μέσω της ηγεμονίας του δολαρίου, και όλες απομακρύνονται απ αυτό . Ανάγκασε τη Ρωσία, την Κίνα και την Ινδία να δημιουργήσουν ένα εναλλακτικό σύστημα εμπορικών πληρωμών βασισμένο σε εθνικά νομίσματα, αντί του πανίσχυρου δολαρίου. Η διπολική πραγματικότητα του κόσμου είναι πλέον επίσημη, και με τις επερχόμενες επόμενες κυρώσεις του, ο Τραμπ θα σπρώξει περισσότερες χώρες από το σύστημα Swift να ενωθούν με την άλλη πλευρά, ενώ σημαντικές τράπεζες αρχίζουν να πέφτουν στην Ευρώπη.

Ακόμα και μέσα στον πολιτικό τυφώνα που βρίσκεται , ο Τραμπ εξακολουθεί να βρίσκει χρόνο για να δείξει το σχεδόν παιδιάστικο αλαζονικό χιούμορ του. Κοιτάξτε την μεγαλοπρεπή φάρσα του στην Χίλαρι Κλίντον και τον Μπάρακ Ομπάμα, καθώς καθόταν με τους πιο ευθυτενείς στρατηγούς που μπορούσε να βρει, για να φωτογραφηθεί σε ένα αποκαλούμενο "δωμάτιο έκτακτης ανάγκης ", καθώς προσποιούνταν να παρακολουθεί τον θάνατο του Μπαγκντάντι σε ένα μέρος που δεν ήταν δυνατόν να βρίσκονταν , ακριβώς όπως έκαναν οι εγκληματικοί προκάτοχοί του πριν από πολύ καιρό με την ψεύτικη δολοφονία του Μπιν Λάντεν. Παρατράβηξε δε τη φάρσα, για να προσθέσει λεπτομέρειες όπως αυτήν ενός σκύλου που αναγνωρίζει το ψεύτικο χαλίφη του Daesch μυρίζοντας τα εσώρουχά του. Τώρα που καταλαβαίνετε όλοι περί τίνος πραγματικά πρόκειται ο Τραμπ, θα μπορέσετε επίσης να εκτιμήσετε την παράσταση, με όλη την ομορφιά της και την πραγματική της σημασία.

"Έχουμε εξασφαλίσει τα κοιτάσματα πετρελαίου της Συρίας". Πράγματι, με αυτή τη σύντομη πρόταση, ο Τραμπ ένωσε τη φωνή του με εκείνη του στρατηγού Smedley Butler, ο οποίος ταρακούνησε τον κόσμο πριν από 80 χρόνια με ένα μικροσκοπικό βιβλίο με τίτλο "Ο πόλεμος είναι μια κομπίνα". Η λεηλασία και η κλοπή πετρελαίου σίγουρα δεν είναι τόσο ενάρετη όσο η προώθηση της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης. Αυτό που με εκπλήσσει είναι αυτοί οι πολυάριθμοι "εναλλακτικοί" δημοσιογράφοι και αναλυτές, που γνωρίζουν στην άκρη των δαχτύλων τους κάθε τεχνικό πρόβλημα για την 9 11, ή για την επιστημονική πραγματικότητα της παράλογης ιστορίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη, αλλά που ακόμα δεν έχουν ιδέα για το τι κάνει ο Τραμπ, 3 χρόνια στην εξουσία, επειδή έχαψαν τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης που έπεισαν όλους ότι ο Τραμπ έχει διανοητικά προβλήματα.

Για όσους εξακολουθούν να έχουν αμφιβολίες για την ατζέντα του Τραμπ, πιστεύετε πραγματικά ότι η προφανής κατάρρευση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στον πλανήτη είναι σύμπτωση; Εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι λόγω της δήθεν ρωσικής επιρροής στις εκλογές του 2016 η CIA, το FBI, όλα τα μέσα ενημέρωσης, το Αμερικανικό Κογκρέσο, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα, το Δημοκρατικό Κόμμα και οι πολεμοκάπηλοι μισοί Ρεπουμπλικάνοι εργάζονται εναντίον του και προσπαθούν ακόμη και να τον κατηγορήσουν; Όπως τα περισσότερα πράγματα που προέρχονται από τα ΜΜΕ, η πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που σας λένε: Ο Τραμπ μπορεί να είναι ο πιο αφοσιωμένος άνθρωπος που πάτησε ποτέ το πόδι του στο Οβάλ γραφείο . Και σίγουρα ο πιο φιλόδοξος και ο πιο πολιτικά λαθος.


Συμπέρασμα

Ο κόσμος θα αλλάξει δραστικά μεταξύ του 2020 και 2024. Η δεύτερη και τελευταία θητεία του Τραμπ συμπίπτει με την τελευταία θητεία του Πούτιν ως Προέδρου της Ρωσίας. Μπορεί να μην υπάρξει ποτέ άλλη παρόμοια σύμπτωση για πολύ καιρό, και οι δύο γνωρίζουν ότι είναι η τώρα ή ίσως ποτέ. Μαζί, πρέπει να τερματίσουν το ΝΑΤΟ, τη Swift και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταρρεύσει. Η τρομοκρατία και η δήθεν ανθρωπογενής αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη θα εισέλθουν στην δίνη και θα εξαφανιστούν μαζί με τους δημιουργούς τους. Ο Τραμπ θα πρέπει να αποστραγγίσει το βάλτο στη CIA και το Πεντάγωνο, και πρέπει να εθνικοποιήσει την Ομοσπονδιακή Τράπεζα. Μαζί με τον Xi και τον Modi, θα μπορούσαν να βάλουν ένα οριστικό τέλος στις ιδιωτικές τραπεζικές υπηρεσίες να παρεμβαίνουν στις δημόσιες υποθέσεις, με το να αρνηθούν να πληρώσουν ούτε ένα λεπτό των χρεών τους, και να επαναφέρουν την παγκόσμια οικονομία μεταβαίνοντας σε εθνικά νομίσματα που παράγονται από κυβερνήσεις, καθώς οι ιδιωτικές τράπεζες θα πέσουν σαν ντόμινο, χωρίς κάποιον υπηρέτη τους σαν τον Ομπάμα για να τις διασώσει με δικά σας έξοδα. Μόλις γίνει αυτό, η αφόρητη ειρήνη και ευημερία θα μπορούσε να περιπλανιέται στον πλανήτη, καθώς οι φόροι μας θα πληρώνουν για την ανάπτυξη των χωρών μας αντί να αγοράζουν άχρηστα στρατιωτικά εργαλεία και να πληρώνουν τόκους για δάνεια από τραπεζίτες που ούτε καν έχουν τα χρήματα.

Αν ακόμα δεν καταλαβαίνεις τον Ντόναλντ Τραμπ αφού διάβασες τα παραπάνω, είσαι απελπισμένος. Ή μπορεί να είστε ο Trudeau, ο Macron, ο Guaido, ή οποιοσδήποτε άλλος χρήσιμος ηλίθιος, χωρίς να γνωρίζετε ότι το χαλί κάτω από τα πόδια σας έχει ήδη τραβηχθεί. 

 

 

Πηγή: https://infognomonpolitics.blogspot.com