Ένας εργάτης σε ένα εργοστάσιο κατεψυγμένων ψαριών, βίωσε ένα γεγονός που δεν θα ξεχνούσε ποτέ.
Κατά τη διάρκεια της βάρδιας του εγκλωβίστηκε κατά λάθος μέσα στον βιομηχανικό καταψύκτη.
Απελπισμένος, φώναξε για βοήθεια, αλλά η βάρδια είχε τελειώσει και το εργοστάσιο ήταν εντελώς άδειο.
Καθώς το κρύο τον κυρίευε, συνειδητοποίησε ότι το μοιραίο ήταν αναπόφευκτο.
Όταν κάθε ελπίδα φαινόταν χαμένη, συνέβη κάτι απροσδόκητο.
Η πόρτα άνοιξε και ο φύλακας του εργοστασίου τον έβγαλε έξω την τελευταία στιγμή, σώζοντάς τον από βέβαιο θάνατο.
Την επόμενη μέρα, ο διευθυντής, σοκαρισμένος από αυτό που είχε συμβεί, ρώτησε τον φρουρό:
«Πώς ήξερες ότι ήταν μέσα και δεν είχε φύγει με τους άλλους;»
Ο φύλακας απάντησε με απλότητα αλλά με βαθύ νόημα:
«Από όλους τους εργάτες, ήταν ο μόνος που με χαιρετούσε κάθε μέρα.
Πάντα μου χαμογελούσε και με ρωτούσε πώς τα πάω.
Εκείνο το βράδυ παρατήρησα την απουσία του.
Δεν είχα ακούσει τη φωνή του ούτε το χαμόγελό του.
Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, οπότε τον έψαξα και τον βρήκα.»
Το χαμόγελο δεν μας κοστίζει τίποτα αλλά ανοίγει πόρτες και καρδιές.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση κυριολεκτικά άνοιξε την πόρτα του ψυγείου.
Μια μικρή πράξη καλοσύνης έκανε τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ
Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.